Kαι κάτι ακόμη.....Νιωθω σαν να ειμαι ισοβιτης εδω και τοσα χρονια, οτι απλα φοράω ένα κουστούμι και παίζω εναν ρολο που απλά δεν γουστάρω και όμως είμαι "εγκλωβισμένος" και δεν μπορώ να το αλλάξω, ουτε καν να σταματησω να ζω...Όπως οι ισοβιτες ειναι οι κρατουμενοι που στατιστικα εχουν τα μικροτερα ποσοστα βίας και την περισσότερη υπακοή στις φυλακες(για να μην τους χτυπανε οι φύλακες και οι συγκρατουμενοι τους), έτσι νιωθω και εγώ...Ότι είμαι απλά ένας ισοβιτης με φυλακή την ζωή μου και απλά είμαι υπακουος, χαμογελαστός κλπ μονο και μονο για να μην γινουν χειροτερα τα πραγματα....Αυτό είναι όλο...Η ζωη μου ειναι σαν τα στασιμα νερα μιας λασπωμενης λιμνης και αυτο ειναι το μαρτυριο, οτι ειναι στασιμη....Και ετσι θα ειναι οπως φαινεται....Και στην περιοχη ψυχιατρος δεν υπαρχει, θα πρεπει να παω σε μια πολη κοντα στο χωριο που μενω και για να παω πρεπει να το πω στους κηδεμονες μου και δεν το γουσταρω ουτε στο ελαχιστο, ειναι στον κοσμο τους....Οπότε μάλλον θα θεραπευτω με τον δικο μου τρόπο...