Πόσοι από εσάς 'επιβιώνετε' με ηρεμιστικά;

Καλή υπομονή και δύναμη, Bulletproof.
Το ίδιο συμβαίνει και σ' εμένα. Είναι πολύ σημαντικό το ότι αισθάνεσαι διαφορά τώρα.
Συνέχισε την καλή προσπάθεια!

66psy, μόλις απάντησα στο mail.
Ευχαριστώ! :-)

Quote:

---

Originally Posted by Chronic Derealization Dis

Καλή υπομονή και δύναμη, Bulletproof.
Το ίδιο συμβαίνει και σ' εμένα. Είναι πολύ σημαντικό το ότι αισθάνεσαι διαφορά τώρα.
Συνέχισε την καλή προσπάθεια!

---

Ευχαριστω πολυ! ευχομαι υπομονη , κουραγιο και δυναμη και σε εσενα.

Quote:

---

Originally Posted by Chronic Derealization Dis

Χαίρεται, Macgyver.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό που λες, ότι δεν τα χρειάζεσαι.
Η κατανόηση αυτού του γεγονότος, είναι νομίζω καθοριστικό βήμα στην ελάττωση κι αργότερα πιθανότατα διακοπή τους (εννοείται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού σε αυτό τον τομέα).
Αξίζει πραγματικά η προσπάθεια.
Καλή δύναμη!

---

Σε ευχαριστω πολυ , αντευχομαι το ιδιο , καλη δυναμη !

Quote:

---

Originally Posted by Chronic Derealization Dis

Χαίρεται, mama.
Μη θεωρείς ότι αυτό που κάνεις είναι έξω από τα ανθρώπινα πλαίσια και σίγουρα μόνο ανέκδοτο δε θυμίζει.
Είσαι μια μητέρα που η αγάπη της για το παιδί της την οδηγεί χωρίς τύψεις στην αυτοθυσία.
Μην παραμελείς όμως τον εαυτό σου, γιατί εάν εσύ είσαι και δείχνεις καλά, βοηθάς αυτομάτως το παιδί σου και για το δικό του πρόβλημα.
Κουράγιο.
Πίστεψέ με, δεν είσαι μόνη. Είμαστε πάρα πολλοί που παλεύουμε για τα ''αυτονόητα'', βλέπεις...
Αξίζει όμως να ζήσουμε, έστω για λίγες ευτυχισμένες στιγμές. Θα πολλαπλασιαστούν σιγά σιγά.
Κουράγιο...

---

γειά σου κι εσένα... δεν υπάρχει καμιά αυτοθυσία στην περίπτωση μου, μόνο απελπισία... απλά χαπακώνομαι για να είμαι απαθής, να μην κλαίω όλη μέρα, να μπορώ να πηγαίνω στη δουλειά και να φροντίζω το σπίτι για να επιβιώνουμε... κουράγιο, ναι, τι άλλο? ζωή είναι, θα περάσει...

Κρίμα που φτάνουμε στο στάδιο να παρακαλάμε να τελειώσει η ζωή.
Και εγώ εκεί είμαι. Λέω και εγώ ώρες ώρες να το ρίξω στα ηρεμιστικά για να γίνω απλά απαθής...