Παναγιώτη γιατί είσαι τόσο σίγουρος ότι θα τα παίρνεις μια ζωή?Πότε δεν ξέρεις άλλοι λένε πώς μετά από κάποια χρόνια είναι πάλι καλά.
Printable View
Παναγιώτη γιατί είσαι τόσο σίγουρος ότι θα τα παίρνεις μια ζωή?Πότε δεν ξέρεις άλλοι λένε πώς μετά από κάποια χρόνια είναι πάλι καλά.
Κι εγώ έχω πάρει αντικαταθλιπτικά για πολλά χρόνια, συνολικά περίπου 10 και νομίζω θα συμφωνήσω με τον Παναγιώτη. Αν δε γίνεται αλλιώς και προκειμένου να είμαι καλά και λειτουργική, θα συμβιβαστώ με την ιδέα του να παίρνω φάρμακα για μια ζωή αν χρειάζεται (όχι ότι χαίρομαι κιόλας, το αντίθετο μάλλον). Θέλω όμως να μιλήσω με τον ψυχίατρο για τις χρόνιες παρενέργειες. Υπάρχουν και ποιές είναι αυτές? Επίσης λειτουργούν προστατευτικά για κίνδυνο υποτροπής όταν πλέον συνέρχεσαι ή η λήψη τους μετά παό κάποιο διάστημα είναι στην ουσία ανώφελη?
spr 1980 εσύ έχεις παιδιά?εγώ όχι και με απογοητεύει πολύ το γεγονός να τα πάρω για μια ζωή.Ήλπιζα ότι μετά από 6 μήνες θα τα κόψω.Επίσης έχεις και εσύ κατάθλιψη η για κρίσεις πανικού τα παίρνεις?Τώρα απογοητευτικά τελείως.Εγώ περιμένω πώς και πώς να συνέλθω για να κάνω παιδί.
Έγώ έχω ένα παιδάκι και θέλω και δεύτερο και περιμένω πώς και πώς να συνέλθω.....Quote:
Originally Posted by Gravity
Εγώ δεν έχω κανένα αν τουλάχιστον είχα ένα δεν θα με ένοιαζε τόσο. πφφφφ.Ας περιμένω να γυρίσει η ιατρός μου να δούμε τι θα μου πει.
Να μην ανησυχείς...όλα θα πάνε καλά...Quote:
Originally Posted by Gravity
Όχι δεν έχω. Θα ήθελα κι εγώ ένα κι είναι κι ένας ακόμα λόγος που με αγχώνει. Έχω αγχώδη διαταραχή (γενικευμένη) και κατάθλιψη. Έχω λάβει τρεις φορές φαρμακευτική αγωγή κι έχω υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία. Φρόζεν είσαι ο άνθρωπός μου. Σε τέτοια κατάσταση μεγαλώνεις και παιδί. Μου δίνεις κουράγιο. Εγω πιστεύω ότι θα είμαι (αν και όποτε) εντελώς ανάξια και σκέφτομαι (όταν δεν είμαι καλά όπως τώρα) ότι πώς θα μεγαλώσω παιδί αν η ίδια είμαι κουκουρούκου και θέλω υποστήριξη??? Τι θα κάνω/ Θα παρατήσω το παιδί μου που θα με χρειάζεταισ το έλεος του Θεού? Πιέζει και η ηλικία (35) και ο άνδρας μου...
Quote:
Originally Posted by spr1980
Εγώ είναι η πρώτη φορά που ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή. Την ξεκίνησα πέρσι τον Σεπτέμβριο. Έχω ένα κοριτσάκι πέντε ετών και όταν είμαι μαζί της ξεχνάω τα πάντα....Στην αρχή περιορίστηκα πολύ (πέρσι δηλαδή), δεν την έβγαζα έξω γιατί είχα τόσο άγχος..Τώρα όπως και να είμαι πάω παντου.
Εγώ δεν έχω κατάθλιψη. Έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή...Quote:
Originally Posted by spr1980
Κι εγώ γενικευμένη αγχώδη διαταραχή η οποία όμως φέρνει και συμπτώματα κατάθλιψης (κλάματα, αδυναμία, όχι όρεξη για πράγματα). Θα ήθελα μια μέρα να ήξερα ότι όλο αυτό πέρασε δια παντός και δεν θα ξαναέρθει ποτέ. Μου μπλοκάρει τη ζωή. Τόσο άγχος, τόσος φόβος, τόση υπομονή...
Kανε υπομονη.Θελουν χρονο αυτα τα φαρμακα.Εγω παιρνω xanax 0,25 το πρωι και το μεσημερι.Επισης το μεσημερι παιρνω και effexor xr 75 mg.Το βραδυ παιρνω παλι xanax 0,5 και 10 σταγονες aloperidin.Ολα θελαν τον χρονο τους για να δρασουν.
Γιατί φοβάμαι να τα ξανακόψω. Όταν τα έκοψα έπεσα πολύ κάτω και γκρέμισα όσα είχα χτίσει με αυτά...Quote:
Originally Posted by Gravity
Επίσης εγώ το έχω κληρονομήσει μιας που είχα 2 συγγενείς με κλινική κατάθλιψη...
Effexor 75mg ε?Quote:
Originally Posted by Bulletproof
Πόσο καιρό έκανε το εφφεξορ να σε πιάσει;
Εγώ το παίρνω μόλις 13 μέρες και περιμένω...
Εμενα αρχισε να με πιανει στης 2 εβδομαδες αλλα σε αλλους μπορει να παρει και περισσοτερο καιρο.Quote:
Originally Posted by panagiwtis23
spr εύχομαι σύντομα να γίνεις καλά και να αποκτήσεις και παιδάκι.Quote:
Originally Posted by spr1980
Εγώ πάντως πρώτη φορά θα πάρω ολοκληρωμένη αγωγή(εκτός των ζάναξ,λεξοτανίλ που έπαιρνα περιστασιακά)και ελπίζω σύντομα να τα διακόψω.
Πριν τα φάρμακα ήλπιζα να το παλέψω μόνη με ψυχοθεραπεία,και ήμουν λειτουργική .
απλά θέλω να το εξαλείψω εντελώς το πρόβλημα.Γιατί δεν δοκίμαζεις να τα κόψεις και εσύ.Μπορεί να τα καταφέρεις.