Printable View
Ασπασία αν αγαπάς τα παιδιά σου και θέλεις το καλό τους κάνε αυτά που λέει η Κασσάνδρα, εδώ εγώ που είμαι απ' έξω και σκέφτομαι πόσο άσχημο θα ήταν πχ μία από τις κόρες σου να την εκμεταλλεύονται οι άλλες, εσένα δεν σ' απασχολεί αυτό; Αλλά και σένα μπορεί να σε εκμεταλλευτούν.........
ειμαι σιγουρος οτι ξερω με πιο τροπο θα σου ανοιξει η ορεξη απλα πρεπει πρωτα να το φερει η κουβεντα για να μιλησω γι αυτο ισως χρειαστεις καπιο χρονο μεχρι να το συνηθισεις αυτο που λεω γενικα οσο πιο νοστιμο ειναι κατι τοσο περισσοτερο σε προτρεπει να το φας το να μην απομακρυνεσαι με βοηθαει πολυ στο να βρισκω λογια να σου λεω πχ μπηκα σε ενα ιταλικο εστιατοριο στο εξωτερικο κ ηταν η πρωτη φορα που ζηλεψα οσα εβλεπα ηταν απιστευτα νοστιμα αφου δε μπορουσες να αντισταθεις ουτε στη μυρωδια.
3 ωρες εφιαλτικου υπνου ξανα ορθια να με κυριευει η αγωνια οτι και να σκεφτω δεν παει παρακατω .......................................
με βοηθας πολυ να βγαλω καπια ακρη με το τροπο που γραφεις αν κ μαλον ετσι σου βγαινει δοκιμασε λιγο να μιλησεις
ειναι σαν μια μεγαλη καταστροφη ενα τσουναμι δε διαχειρηζεται αυτο το πραγμα ευκολα.................................
Ασπασούλα μου καλημέρα. Μήπως να έπαιρνες κάτι σε ηρεμιστικό ή αντικαταθλιπτικό για να μην βασανίζεσαι τόσο πολύ; Να στο γράψει ο γιατρός δηλαδή. Απ οτι βλέπω είναι δύσκολο να διαχειριστείς τέτοιο πόνο μόνη σου.Quote:
Originally Posted by ασπασια
Την Κυριακή έχουμε το ετήσιο μνημόσυνο του πρώτου μου εξάδελφου. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος... "Έφυγε" την ημέρα της γιορτής μου... Είχα πάρει τηλέφωνο την αδελφή του να πω χρόνια πολλά στον ανηψιό μου, που έχουμε το ίδιο όνομα και έμαθα οτι μόλις είχε πεθάνει... Παρόμοια περίπτωση με την δική σου, η γυναίκα του και τα παιδιά όπως σου είχα αναφέρει.
Ακόμα, θα σου πω την περίπτωση της παιδικής μου φίλης που ο άντρας της αρρώστησε από λευχαιμία ενώ ήταν έγκυος στο τρίτο της κοριτσάκι. Δεν πρόλαβε να το δει, παρά μόνο σε φωτογραφία στο νοσοκομείο. Πέθανε 3 μέρες μετά την γέννηση του τρίτου παιδιού του, 35 μόλις χρονών.. Και σε αυτή την περίπτωση οι ευθύνες και οι εκκρεμότητες ήταν πολλές και ο άντρας της φίλης μου ήταν ο ομορφότερος άντρας και ο καλύτερος αύζυγος που ειχα δει ποτέ. Τα κατάφερε όμως κι αυτή.
Επίσης, θυμήθηκα τώρα οτι μιά άλλη παιδική μου φίλη, η οποία και με πάντρεψε, είχε χάσει τον πατέρα της 8 χρονών και ήταν πάλι παρόμοια περίπτωση: Τρία κορίτσια, ο πατέρας της ένα διαμάντι, 37 χρονών "έφυγε" από ανακοπή εντελώς ξαφνικά αφήνοντας τεράστιες υποχρεώσεις πίσω του. Και όμως, η μητέρα της κουμπάρας μου κατάφερε και μεγάλωσε τις τρεις κόρες μόνη της, δούλευε δύο δουλειές, τους έφτιαξε και από ένα σπιτάκι και μαλιστα τις καλοπάντρεψε και αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο γιατί κάποια στιγμή αντιμετώπισε και η ίδια προβλήματα υγείας (καρκίνο στο στήθος). Ξεπεράστηκαν όλα όμως και τώρα είναι μιά ευτυχισμένη νέα γιαγιά, με τα κορίτσια της, τους γαμπρούς της και τα εγγόνια της που χαίρεται την οικογένεια που κατάφερε να αναστήσει. Εκείνη, να σου πω την αλήθεια, είχε πολλή πίστη στο Θεό και έβρισκε παρηγοριά και δύναμη πηγαίνοντας στην εκκλησία και με την προσευχή. Και δεν είχε καθόλου άγχος γιατί έλεγε οτι θα κάνει αυτό που μπορεί και τα υπόλοιπα θα τα αναλαβει ο Θεός.
Μήπως κι αυτό είναι μια καλή ιδέα, αν δεις οτι αναπαύεσαι με τη σκέψη οτι ο Θεός είναι δίπλα σου και σε βοηθάει; Μήπως να πήγαινες λίγο σε μια λειτουργία ή λίγο να προσευχηθείς; Απλά μια ιδέα προτείνω...
μερικα πραγματα χρειαζονται διαυγεια μυαλου για να τα κανεις ενα πραγμα οσο το αποφευγεις κ παραιτησαι τοσο φουντωνει αν δεν εχεις καθαρο μυαλο δε μπορεις να κανεις σχεδον τιποτα κ δε γινεται να καθεσε μια ζωη σε μια καρεκλα να κλωσας τ αυγα δεν εχει σχεση αυτο που γραφεις με το θεμα ο θεος βρισκεται παντου.
ειμαι παλι σε πανικο δεν μπορω να ησυχασω ουτε σωμα ουτε πνευμα
Θα σου περάσει, έτσι να σκέφτεσαι, θετικά.
γραψε αν δες οτι δε το παλευεις τη νυχτα.
ξημερωσε για μενα δεν υπαρχει πια νοημα ξημερωνει βραδυαζει εφιαλτης η νυχτα εφιαλτης κι η μερα εχω βρεθει σε αδιεξοδο
Προσπάθησε να σκεφτείς θετικά, με το να σκέφτεσαι αρνητικά δεν βοηθάει, έχεις παιδιά, σκέψου και αυτά..........Ότι έγινε έγινε δυστυχώς δεν αλλάζει, η ζωή έτσι ήταν πάντα για τους περισσότερους, σκληρή, πρέπει να ψάξεις να βρεις όλο το κουράγιο και να την αντιμετωπίσεις........Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο, αλλά είναι πιστεύω πιο δύσκολο το να κάθεσαι έτσι με σηκωμένα τα χέρια ψηλά και να μην κάνεις τίποτα απολύτως......
σε αυτη τη περιπτωση αυτο ακουγετε πολυ επιφανειακο για να κανει κατι..
μιλα λιγακι εχεις μιλησει πολυ σκεφτεσαι αλλα οσο εχεις ενοχλησεις αυτο σημαινει οτι θες κ αλλο.
Τι εννοείς ακούγεται επιφανειακό; Έχεις να προτείνεις κάτι καλύτερο; Με το να τα βγάζει από μέσα της πάντως δεν βλέπω να τη βοηθάει γιατί κάθε μέρα είναι τα ίδια ή και χειρότερα....
ειδες που δε καταλαβαινεις τι ενοω? γιατι δεν εχεις ζησει τιποτα απο αυτα που γραφει αν δε μιλαγε θα ταν ακομα χειροτερα απο τωρα αυτο που γραφεις ειναι τελειως ασχετο με το θεμα οταν κατι το χασεις μετα δε μπορεις να σκεφτεις θετικα κ νομιζω οτι καπου το γραφει κ αυτο που λεω οτι αν κατι δε το ζησεις δε το καταλαβαινεις το γραφεις κ εσυ η ιδια οτι εισαι απ εξω απο το θεμα πιο πανω αρα εφοσον εισαι απ εξω ακου τουλαχιστον οσους ειναι μεσα.αρα εσυ λες τωρα αφου δεν ειναι καλυτερα ας το αποτελειωσουμε το θεμα.ΔΙΑΒΑΣΕΕΝΩ ΕΣΥ ΓΡΑΦΕΙΣQuote:
ζητω απεγνωσμενα συμβουλη απο ατομα που ισως εχουν παθει το ιδιο
Αρα δε καταλαβαινεις που δε καταλαβαινεις μη κανεις την εξυπνη τουλαχιστον.Quote:
εδώ εγώ που είμαι απ' έξω και σκέφτομαι πόσο άσχημο θα ήταν