εγω απ οτι καταλαβα παντως δεν ειναι ηρεμη σα να εχει νευρα μου μιαζει.
Printable View
εγω απ οτι καταλαβα παντως δεν ειναι ηρεμη σα να εχει νευρα μου μιαζει.
Πήγαινε με τα νερά τησΣυνενοησου με τον ψυχίατρο που την είδε αν ειναι σε κάποια κλινική πες της ότι θα πάτε για επίσκεψη χωρις χάπια για να της πει μεθόδους να ήρεμοι κ απο τη στιη που θα μπει στη κλινική να δει τον γιατρό τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν αυτοι
Πήγε στον ψυχίατρο, της εξήγησε πως έχουν τα πράγματα αλλά δεν λέει σε καμία περίπτωση να πάρει φάρμακα. Επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Ξεκίνησε να ακούει φωνές από τις αρχές του καλοκαιριού σταδιακά, που και που και πλέον ακούει σε καθημερινή βάση. Κοιμάται ελάχιστα, ξυπνάει μες τη νύχτα, έχει νεύρα και το μυαλό της είναι κολλημένο εκεί, στα μάγια. Πρέπει να είναι τρομακτικό να ακούς φωνές και μάλιστα από κακά πνεύματα όπως λέει. Έχει συμβεί σε κανέναν αυτό;
Μέχρι να πάει στον ψυχίατρο, είδαμε και πάθαμε. Την μία έλεγε, θα πάω και την άλλη μας έλεγε ότι είναι μια χαρά. Μέχρι να μπεί μες το ιατρείο, μας τρέλανε.
Ο γιατρός όταν τον ρώτησε ευθέως πως λέγεται όλο αυτό που περνάει,απέφυγε να της πει για ψύχωση. Της είπε απλά ότι είναι ακουστικές ψευδαισθήσεις.
Κι εννοείται ότι πάμε με τα νερά της. Πως αλλιώς να κάνουμε. Ό,τι θέλει το κάνουμε για να είναι ήρεμη.
xωρις να το γνωριζω υποθετω οτι σκεφτεται πραγματα κ νομιζει οτι τα ακουει.
Φιλε ετσι οπως τα λες και για να μην γινουν χειροτερα τα πραγματα δεν νομιζω οτι το να πατε με τα νερα της ειναι αυτο που πρεπει αλλα να την κλεισετε με εισαγγελικη εντολη για να μην χειροτερεψει. Βεβαια αυτο δεν ξερω τι αντικτυπο θα εχει στην εργασια της και στο κοινωνικο της περιβαλλον. Ισως θα ηταν καλυτερα να γινει λιγο πιο μακρια απο την πολη αλλα εσεις ξερετε καλυτερα.
Ο ψυχίατρος που πήγατε δουλεύει σε κλινική;
Katerinaki οχι, ο γιατρός δεν έχει δική του κλινική.
Με τα χίλια ζόρια σήμερα και μετά από πολλά παρακάλια, η αδερφή μου πήρε ένα χάπι. Δεν ξέρω για πόσο όμως. Το να την βάλουμε σε κλινική για νοσηλεία, είναι κάτι που οι γονείς μου δεν το δέχονται. Επιπτώσεις στη δουλειά της, σίγουρα θα έχει...το χειρότερο όμως είναι οι κοινωνικές επιπτώσεις και τα ταμπού που συνοδεύουν τις ψυχικές ασθένειες.
απο κλινικες και λοιπα δεν ξερω να προτεινω αλλα πιστευω οτι ειναι κουραστικο για τον ασθενη να αλλαζει περιβαλλον καλυτερα η θεραπεια να γινεται στο σπιτι
Ομολογώ πως διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα συμβάντα που περιέγραψες. Εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη. Οι ασθενείς που αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα πάντα αρνούνται να επισκεφτούν ειδικό. Ταυτόχρονα, ρίχνουν το φταίξιμο στους οικείους τους, τους βγάζουν "τρελούς", ενώ παράλληλα έχουν έντονες εγωκεντρικές τάσεις, πολλά νεύρα, απίστευτη καχυποψία προς όλους. Είναι άμεση ανάγκη να αντιμετωπιστεί το θέμα ψυχιατρικά και να ακολουθήσετε κατά γράμμα τις οδηγίες του ειδικού που θα "καταφέρει" να πλησιάσει την αδερφή σου. Να σε ρωτήσω: αν θυμάσαι, κατά τη διάρκεια της εφηβείας της ή και λίγο πιο μεγάλη, είχε εκδηλώσει αντίστοιχη συμπεριφορά;
Μακρια απο ιδιωτικες μεχρι και ηλεκτροσπασμοθεραπειες κανουν........ και στα δημοσια οταν περασα κεπα μου ειπε ο ενας γιατρος οτι δεν κανουν επειδη δεν εχουν αναισθησιολογο