Αλκοολικός πατέρας

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Κατάλαβα τι λες elis. Προσπαθώ να το κάνω, απλά μου είναι δύσκολο εφόσον ζούμε στο ίδιο σπίτι και ακόμα και αν δεν το θέλω, ακούω τους καυγάδες κάθε μέρα.

---

"Πλέον μου δημιουργεί αηδία αυτή η εικόνα και όλη αυτή η λαχτάρα που δείχνει πριν, όταν προετοιμάζει το μπουκάλι."
Μπορώ να σε καταλάβω γάτε, γιατί είχα αυτή την εμπερία πριν χρόνια με πολύ κοντινό μου άτομο, και ξέρω πόσο δύσκολο είναι.
Ευτυχώς για μένα, δεν ήταν άτομο του οικογενειακού μου περιβάλλοντος, οπότε δεν ήταν δύσκολο να απομακρυνθώ.
Και φυσικά, έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται, είναι αδύνατον να μην επηρεάζεσαι ζώντας σε τέτοιο περιβάλλον.
Ίσως ένα πρώτο βήμα είναι να πάψεις να ελπίζεις ότι κάτι θ' αλλάξει και να κοιτάξεις τον εαυτό σου και μόνο.
Και πολύ καλά κάνεις με την ψυχοθεραπεία, θα σε βοηθήσει σε πολλούς τομείς της ζωής σου.
Θυμάμαι κάποτε, μου είχε πει ο ψυχαναλυτής μου: "1 πληρώνει για ψυχοθεραπεία, αλλά πολλοί γύρω του θεραπεύονται".
Εγώ θα συμπλήρωνα, ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις κάνουν ψυχοθεραπεία εκείνοι που τη χρειάζονται λιγότερο.

Quote:

---

Originally Posted by rea

επετρεψε μου να διαφωνησω και σου μιλάω εκ πειρας... στα 4 χρόνια επρεπε να φροντισει για περισσοτερα πραγματα!!.. δεν φταις εσυ που μετα απο 4 χρόνια ψυχοθεραπειας πήρες φαρμακα...εδω ειναι ξεκαθαρρη η ανικανοτητα του γιατρου σου :)... ο καινουριος γιατρος πως σ φαινεται?

---

Νομίζω δεν θα έπρεπε να αποφαίνεσαι με τόση σιγουριά για το πόσο ικανός ήταν ή δεν ήταν ο προηγούμενος ψυχοθεραπευτής του, από τη στιγμή που ο ίδιος φαίνεται να ήταν ευχαριστημένος.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Quote:

---

Originally Posted by elis

mono an den s afinoun na doulepseis exeis dikio allios eiste apla sigkatoikoi

---

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Ακόμη κι αν πρόκειται για απλό συγκάτοικο, είναι μια πολύ δύσκολη συγκατοίκηση.
Αλλά εδώ πρόκειται για τον ίδιο τον πατέρα του.

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Ο αλκοολισμός είναι απλά η κοινωνικά αποδεκτή μορφή του να κάνεις ναρκωτικά. Ο σκοπός είναι ο ίδιος (να ξεφύγεις, να μην σκέφτεσαι) και τα προβλήματα εξάρτησης τα ίδια. Προσοχή, δεν λέω ότι το αλκοόλ είναι κακό, σε μικρές ποσότητες είναι ότι πρέπει για να χαλαρώσεις, να περάσεις καλά κτλ.

Καλύτερα πάντως να έκανε κάποιος μαριχουάνα που έχει και λιγότερα προβλήματα παρά κατάχρηση αλκοόλ.

---

Σε καμία περίπτωση δεν είναι κοινωνικά αποδεκτός ο αλκοολισμός.Σε καμία όμως.(όσοι έχουν ζήσει σε επαρχία θα καταλάβουν τι εννοώ).Μπορώ να πω ότι είναι η ''νόμιμη'' μορφή.Η διαφορά δηλαδή του ότι δεν συλλαμβάνεσαι αν δεν παρεκτραπείς.Ενώ με ένα τσιγάρο είσαι στο τμήμα και κρατητήριο.Η βλακεία σε όλο της το μεγαλείο.Τέσπα.Είπαμε είναι μεγάλο θέμα κι ας μην μπερδεύουμε τον Γάτο....

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Σε καμία περίπτωση δεν είναι κοινωνικά αποδεκτός ο αλκοολισμός.Σε καμία όμως.(όσοι έχουν ζήσει σε επαρχία θα καταλάβουν τι εννοώ).Μπορώ να πω ότι είναι η ''νόμιμη'' μορφή.Η διαφορά δηλαδή του ότι δεν συλλαμβάνεσαι αν δεν παρεκτραπείς.Ενώ με ένα τσιγάρο είσαι στο τμήμα και κρατητήριο.Η βλακεία σε όλο της το μεγαλείο.Τέσπα.Είπαμε είναι μεγάλο θέμα κι ας μην μπερδεύουμε τον Γάτο....

---

επίσης σε πολλες περιπτωσεις δεν συλλαμβανεσαι ακομα και αν παρεκτραπεις....

Στο κομμάτι της έκφρασης, με βοήθησε πάρα πολύ η ψυχολόγος. Χάρη σε αυτά τα 4 χρόνια εκφράζομαι τουλάχιστον, οπότε δεν θα ήμουν σωστός, αν έλεγα πως δεν με βοήθησε. Η νέα ψυχολόγος μου φαίνεται πολύ καλή. Με έχει βοηθήσει στο κομμάτι των ιδεοληψιών και την εμπιστεύομαι, επειδή μου επιτρέπει να της πω και ιδεοληψίες που έχω για την ίδια. Αυτό δεν τολμούσα να το κάνω ποτέ, και με ρωτάει ανοιχτά από μόνη της! :)
Marian σε ευχαριστώ για την υποστήριξη. Σήμερα το έχω ανάγκη, διότι το διήμερο μου, ό,τι και να κάνω έχει πάει χάλια. Πριν έκλαιγα χωρίς να συμβεί κάτι συγκεκριμένο, μόνο που βλέπω το μπουκάλι με πιάνει. Προσπαθώ ταυτόχρονα να εντοπίσω κάτι καλό σε εμένα και όλα μου τα κατηγορούν. Ανακυκλώνω π.χ. και με βρίζουν που το κάνω, πως μαζεύω σκουπίδια για τη Δούρου. Μαζεύω κάποια χρήματα για να αγοράσω κάτι και να μείνω, με λένε τσιγκούνη επειδή δεν τους τα δίνω. Ασχολούμαι με τον κήπο και συνέχεια μου κάνουν καυγά για τις γλάστρες... Αισθάνομαι πλέον μηδενικό και δεν βρίσκω τίποτα καλό πάνω μου. :(

Βρε καλό μου μην πιστευεις τις κατηγορίες τους!!! Μην στηρίζεσαι σε αυτές βγάζοντας έτσι το λανθασμένο συμπέρασμα οτι δεν αξίζεις....ειναι λάθος!!! Όλοι αξίζουμε σαν άνθρωποι ακόμη και ο πιο αμαρτωλός του κόσμου....και ειδικά εσυ που μόνο καλό προσπαθεις να κανεις εκει μέσα....δεν είσαι μηδενικό!!! Μην το ξαναπείς!!! Αντίθετο είσαι ενα πολυ καλό παιδί, υπερυπευθυνο, που όμως αυτή η υπερυπευθυνοτητα σε φθείρει...!!!!
Άκουσε με καλά!!! Επειδή εχω ζήσει παρόμοια κατάσταση αν όχι με αλκοολισμό αλλα με συνεχους καβγάδες ενα εχω να σου πω....η κατασταση εκει ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ....στο λέω εκ πείρας!!! Και εγώ εχω μπει αμετρητες φορές ανάμεσα τους για να σώσω την κατάσταση, αμέτρητες φορές τους εχω πει να σταματήσουν διότι περναω δύσκολα και αυτοί στα τετοια τους...Με αγαπούν και με λατρευουν αλλα, οπως όλοι,κοιτούν την παρτη τους.....αμα δεν κάνουν ή πουν αυτο που θελουν δεν μπορουν...Και τι κατάφερα λοιπόν απολαυτα?? Μετα απο αμέτρητες προσπάθειες να αλλάξω την κατασταση το μόνο που καταφερα ήταν να γεμίσω με ψυχολογικά και να τρέχω στους γιατρούς...ενω η αδερφη μου που έφευγε κάθε φορά και δεν έδινε σημασία ειναι μια χαρά...ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟΚΕΙ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΧΑΛΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.....
Επίσης ποτε δεν πρόκειται νσ σε καταλάβουν μα ποτε.....ετσι και μένα.....λενε ναι σε κατανοω και μετα πάλι τα ίδια......δεν λέω να τους ξεγραψεις αλλα όχι πολλά πολλα μαζι τους...και φυγε απο κει....μην αισθανεσαι τυψεις....πηγαινε σε κάνα συγγενή, παπου, γιαγιά ξερω γω....μην διανοηθείς να ξαναπροσπσθησεις να γίνει σωτήρας τους.....δεν θα καταφέρεις απολύτως τπτ......στο λέω και στο υπογραφω......Να το θυμάσαι Γατε μου !!!

Ευχαριστω πολύ marouliw. Αισθάνομαι πως πλέον θέλω να αλλάξουν για να με βοηθήσουν και όχι για να τους βοηθησω. Έχω δρομολογήσει να φύγω εντός του μήνα, αλλά θα μείνω μόνος μου και φοβάμαι. Φοβάμαι να κοιμηθώ μόνος μου αφενός και αφετέρου, φοβάμαι μήπως φύγω και δεν θέλω να τους ξαναμιλήσω, με αποτέλεσμα να απομονωθώ ακόμα χειρότερα. Επίσης, εδώ και δυο μέρες, μου έχει κολλήσει η σκέψη πως υπάρχει μια ματαιότητα, που κάθε μέρα γίνονται τα ίδια και τα ίδια και δεν αλλάζει τίποτα στη ζωή μου και φοβάμαι μήπως μου μπαίνει στο μυαλό το αυτοκτονικό κομμάτι.
Η μάνα μου χθες, έκρυψε το μπουκάλι με το κρασί για να μην πιει και μου είπε πως θα σταματήσει αυτό που γίνεται κάθε μέρα, τουλάχιστον μέχρι να φύγω από το σπίτι. Απλά δεν το πιστεύω πλέον και επειδή όπως λέτε κι εσείς συνεχίζω να ελπίζω, έχω πέσει σε βαθιά απογοήτευση.

Μην δίνεις σημασία σαυτα που σου λένε και σαυτα που γίνονται εκει μέσα....εμεις τώρα πρέπει όχι να προσπαθούμε να παλέψουμε με το σκοτάδι, δλδ με κάτι που δεν βγάζεις άκρη και δεν αλλάζει, αλλα να δεις αυτή τη χαραμάδα φωτος και να πιαστείς αποκεί....
Μην τους πιστεύεις....η κατασταση ποτε δεν θα αλλάξει....αλλα μην τους κατηγορείς κιόλας που δεν είναι διατεθημενοι να σε βοηθήσουν...απλα έτσι ξέρουν να αγαπούν...σε αγαπούν όμως πολυ να το ξέρεις....
Φυγε αποκεί και μην φοβάσαι..εχεις την στήριξη τη δικη μας όπως και της ψυχολόγου....δυστυχως μόνο εμείς εδώ και η ψυχ. μπορούμε να σε κατανοήσουμε και να σε βοηθήσουμε...μόνο εμείς δεν θα κρινουμε εσένα και το προβλημα σου...εμεις εδω θα είμαστε αρκεί να εχεις ιντερνετ χα χα χα χα.....
Όσο για το θυμό σου προς αυτούς μην αγχώνεσαι...και αυτή η σκέψη ιδεοληψία ειναι....δεν πρόκειται ποτε να μισησεις τους γονείς σου..μην το σκέφτεσαι καν Γατε μου....
Και για την ρουτίνα όπως λες δεν είσαι ο μόνος....ολοι εδώ είμαστε έτσι....ανυπομονουμε για τη μέρα που θα είμαστε αν όχι τέλεια ( γιατί και το τέλειο θα με τρόμαζε εμένα προσωπικά ) τουλάχιστον λειτουργικοι και με λίγη όρεξη να ζήσουμε 5,10 πράματα σαυτη τη ζωή που ήρθαμε.......
Επικεντρώσου στους στόχους σου, στη δουλειά με τον εαυτό σου και δώσε έμφαση μόνο στην κάθε μέρα και στις υποχρεώσεις της και όχι στο γεγονός οτι μπορεί να σε τρελάνει η ρουτίνα....ολοι εδώ κάνουμε υπομονή...
Τέλος μην έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου....θυμησου τι άνθρωπος είσαι....δεν γίνεται ξαφνικά ναρχισεις να μισείς και να γίνεις κάτι άλλο....
Είσαι αυτός που είσαι με αυτο το χαρακτήρα, ο οποίος όμως πολλές φορές σε φθείρει.....
Δεν χρειάζεται να γίνεις η τελεια έκδοση του εαυτού σου..ουτε εγώ το θέλω αυτο απο μένα και δεν νομίζω να γίνεται κιόλας.....και η πολυ ευτυχία θα με τρόμαζε...απλα να ζήσουμε και λίγο, ξερω γω.....
Και δεν μου λες, θα νοικιασεις? Βρήκες σπιτάκι?

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Ευχαριστω πολύ marouliw. Αισθάνομαι πως πλέον θέλω να αλλάξουν για να με βοηθήσουν και όχι για να τους βοηθησω. Έχω δρομολογήσει να φύγω εντός του μήνα, αλλά θα μείνω μόνος μου και φοβάμαι. Φοβάμαι να κοιμηθώ μόνος μου αφενός και αφετέρου, φοβάμαι μήπως φύγω και δεν θέλω να τους ξαναμιλήσω, με αποτέλεσμα να απομονωθώ ακόμα χειρότερα. Επίσης, εδώ και δυο μέρες, μου έχει κολλήσει η σκέψη πως υπάρχει μια ματαιότητα, που κάθε μέρα γίνονται τα ίδια και τα ίδια και δεν αλλάζει τίποτα στη ζωή μου και φοβάμαι μήπως μου μπαίνει στο μυαλό το αυτοκτονικό κομμάτι.
Η μάνα μου χθες, έκρυψε το μπουκάλι με το κρασί για να μην πιει και μου είπε πως θα σταματήσει αυτό που γίνεται κάθε μέρα, τουλάχιστον μέχρι να φύγω από το σπίτι. Απλά δεν το πιστεύω πλέον και επειδή όπως λέτε κι εσείς συνεχίζω να ελπίζω, έχω πέσει σε βαθιά απογοήτευση.

---

Λογικό είναι να φοβάσαι, όταν κάνουμε μεγάλες αλλαγές, ακόμη και προς το καλύτερο, πάντα υπάρχει ένας φόβος για το άγνωστο.
Όμως, αξίζει τον κόπο. Όταν ξεπερνάμε τους φόβους μας αισθανόμαστε πιο δυνατοί.
Μην περιμένεις βοήθεια από τους δικούς σου, δεν μπορούν να σε βοηθήσουν να λύσεις τα προβλήματά σου αυτοί που σου τα δημιούργησαν.
Και δε μιλάω ειδικά για τους δικούς σου, γενικά, μόνο αφού αποστασιοποιηθούμε από το οικογενειακό περιβάλλον, μπορούμε να λύσουμε τα θέματα που αυτό μας δημιούργησε.
Μη βάζεις σκέψεις από τώρα για το αν θα θέλεις να τους μιλήσεις ή όχι στο μέλλον.
Πιθανόν για ένα διάστημα να μη θέλεις να τους δεις και να τους μιλήσεις, όμως πιστεύω ότι όταν θα αισθάνεσαι πλέον καλά και θα πατάς στα πόδια σου, θα μπορείς να τους αντιμετωπίσεις.
Όχι ως παιδί πλέον, αλλά ως ενήλικας. Και τότε θα είναι τελείως διαφορετικά, τότε ίσως μπορέσεις και να τους συγχωρήσεις. Γιατί θα τους δεις στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Να ελπίζεις μόνο για τον εαυτό σου, για κανέναν άλλον.
Κανέναν δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε, μπορούμε όμως ν' αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους άλλους και διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις και αυτό είναι πράγματι μαγικό!

υ.γ. Μήπως να πάρεις κανέναν γατούλη, για να μη νιώθεις μόνος και φοβάσαι στην αρχή;

Αχ ναι!!!! πάρε ενα ζωάκι...ειναι αγχολυτικό και διώχνει την μιζέρια....Καντο καντο.....

Ευχαριστώ πάρα πολύ, για άλλη μια φορά. Μολονότι έχω αδυναμία στα σκυλάκια, σκεφτόμουν επίσης να πάρω μία γατούλα, ώστε να μου κάνει παρέα.
Το σκεπτικό μου είναι το παρακάτω. Είχα μαζέψει κάποια χρήματα από την εργασία μου. Υποτίθεται πως με αυτά τα χρήματα θα αγόραζα ή ένα χωραφάκι ή θα σπούδαζα κάτι. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως, σκέπτομαι μήπως θα ήταν καλό να αλλάξω πλάνο. Να νοικιάσω ένα υπογειάκι. Το κακό είναι όμως, πως δεν έχω καλά έσοδα πλέον, οπότε θα έχω ένα πρόβλημα συντήρησης. Από την άλλη, δεν αλλάζω εύκολα πλάνο και μου κακοφαίνεται που το κάνω τώρα, που δεν θα τα δώσω για να έχω κάποια έσοδα δηλαδή. Σκέφτομαι όμως, πως είναι απαραίτητο να αλλάξω, αν θέλω ο ίδιος να προχωρήσω. Ίσως, αν έμενα μόνος μου, να μπορούσα να αποφύγω την τόση κριτική και σιγά σιγά να έβρισκα και μια σταθερή δουλειά, αν ένιωθα έτοιμος. Θα απέφευγα τις δυσάρεστες εκπλήξεις επίσης, τους καυγάδες και τις κατηγορίες προς το πρόσωπο μου. Προς το παρόν δεν το βλέπω για σταθερή δουλειά όμως. Από την κοινωνική φοβία που έχω, πήγα σε μια εκδήλωση χθες και επειδή μου μίλησαν πολύ όμορφα, επέστρεψα σπίτι και έκλαιγα. Νομίζω, δεν είμαι δηλαδή πολύ πολύ σίγουρος για αυτό, πως φαντάζομαι πως είμαι αγενής και πως θα γίνει αφορμή να στεναχωρηθεί ο άλλος και να μην μου μιλήσει ποτέ ξανά. Επίσης σκέφτομαι πως θα με τιμωρήσει και πως μου αξίζει αυτό, διότι είχα πολύ κακή συμπεριφορά. Τελευταία σκέφτομαι πως αυτό σχετίζεται με τον αλκοολισμό του πατέρα μου, διότι για να συνεχίζω να προσπαθώ να το κόψει, μάλλον στο βάθος, πιστεύω πως μου αξίζει αυτό, τη στιγμή που δεν τους αφήνω να κάνουν ό,τι θέλουν και να φύγω.

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Ευχαριστώ πάρα πολύ, για άλλη μια φορά. Μολονότι έχω αδυναμία στα σκυλάκια, σκεφτόμουν επίσης να πάρω μία γατούλα, ώστε να μου κάνει παρέα.
Το σκεπτικό μου είναι το παρακάτω. Είχα μαζέψει κάποια χρήματα από την εργασία μου. Υποτίθεται πως με αυτά τα χρήματα θα αγόραζα ή ένα χωραφάκι ή θα σπούδαζα κάτι. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως, σκέπτομαι μήπως θα ήταν καλό να αλλάξω πλάνο.

---

Μην το συζητάς καθόλου Γάτε, φύγε!
Θα σου κάνει πολύ μεγάλο καλό, πολύ περισσότερο από το χωραφάκι!
Όταν θα νιώθεις πλέον καλύτερα ψυχολογικά και ανεξάρτητος, τότε πολύ πιο εύκολα θα κάνεις ό,τι ονειρεύεσαι.
Ποτέ δεν είναι αργά, είσαι νέος ακόμη.
Το πιστεύω απόλυτα. Όταν έχουμε την ψυχική μας ηρεμία και υγεία, τότε μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.
Εξάλλου και τους καλύτερους γονείς να έχουμε, δεν είναι φυσιολογικό να μένουμε μαζί τους μετά από κάποια ηλικία.
Δεν είναι καλό ούτε για μας ούτε για εκείνους.
Στη δική σου περίπτωση όμως επιβάλεται να φύγεις. Κάντο χωρίς να το σκέφτεσαι άλλο, είναι η καλύτερη λύση.

Εγώ νόμιζα πως το χωράφι θα μου έκανε καλό, διότι θα είχα κάτι που μου αρέσει πολύ και με τα έσοδα θα έπαιρνα ένα σπίτι. Ο πατέρας μου έχει μερικά, αλλά προτιμά να τα έχει χέρσα και δεν μου τα δίνει να τα δουλέψω μόνος μου. Οπότε, ας πούμε πως ήταν ένα μου όνειρο το χωράφι. Ή να πάω να σπουδάσω κάτι ακόμα. Επίσης φοβαμαι μήπως απομονωθώ χειρότερα και τελικά χειροτερέψει η μοναξιά μου, μιας και δεν έχω φίλους ή γνωστούς.

Μα και στο σπίτι απομονωμένος δεν ήσουν? Συν το γεγονός οτι είχες και τα θέματα με την οικογενεια σου εκει...