Printable View
[QUOTE=1984muzzy;567694]Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες θα ψάξω για κάποιον τέτοιο αν και βλέπω πως οι περισσότεροι ειδικεύονται στις ψυχώσεις.Το θέμα είναι αν όντως εφαρμόζουν τις συγκεκριμένες θεραπείες ή απλά έτσι γράφουν.Δεν είμαι αρνητική απλά έχω δοκιμάσει διάφορους και παρόλο που αυτός που έχω τώρα δεν ειδικεύεται πάνω σε αυτό με βοήθησε ως άνθρωπος αλλά θα κοιτάξω και αλλού.Quote:
Originally Posted by rosemary1993
[QUOTE=rosemary1993;567697]Μην αμφιβάλλεις αν εφαρμόζουν τη θεραπεία απο τη στιγμή που το γράφει η κάρτα τους πχ. Την εφαρμόζουν.Quote:
Originally Posted by 1984muzzy
Μακάρι να με βοηθήσουν αν και έχω αμφιβολίες.Όλα από τη δική μου διάθεση εξαρτώνται και βλέπω πως εγώ δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτε.Γι αυτό αναρωτιέμαι μήπως πραγματικά είμαι τεμπέλα και βολεψάκιας γιατί το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μην αγωνιστώ.Όλα τα βλέπω μαύρα και απαισιόδοξα γιατί έτσι με βολεύει.Αυτό που με πανικοβάλλει είναι μην παιδευτώ όχι αν πετύχω άρα απλά μου αρέσει να περνάω καλά και να μην κουράζομαι.Θα μου πεις όλοι αυτό αποζητούν αλλά στη συνέχεια κάτι κάνουν, προσπαθούν.Εγώ προτιμώ να πεθάνω παρά να περάσω κάποια δυσκολία.Βλέπω και τη μαμά μου που κλαίει και νευριάζει μαζί μου που ενώ μιλάω με τόσους ανθρώπους εγώ συνεχίζω τη μύρλα.Έχει περάσει και εκείνη πολλά και με βλέπει αδρανής ακόμη και με τους υπολγιστές οπότε ξεσπάει.Αφού και όλα τα έκανα για να βολευτώ να έρθω στο σπίτι μου προκειμένου να μην μένω μόνη μου και αναλάβω ευθύνες, το ξέρω μέσα μου αυτή είναι η αλήθεια και αυτό φοβάμαι γενικά.Για να καταλήξω δεν φταίει το γεγονός ότι δεν είμαι λειτουργική αλλά ότι μάλλον δεν θέλω να είμαι.Δεν συμβιβάζομαι, είμαι αντικοινωνική, είμαι αυτοκαταστροφική, γενικά στο σπίτι δεν βοηθάω σχεδόν σε τίποτα όλα τα περιμένω έτοιμα.Κανένας ψυχίατρος ότι και να μου πει ότι θεραπεία και αν ακολουθήσει, δεν θα καταφέρει να με σηκώσει από το κρεβάτι εφόσον δεν θέλω μάλλον εγώ.Σας ευχαριστώ που προσπαθείτε με κάθε τρόπο να με βοηθήσετε αλλά μάλλον αλλού μάλλον από μενα εξαρτάται αν σωθώ ή όχι και από τι φαίνεται εγώ δεν θέλω απλά δεν θέλω να στεναχωρεθεί και κανένας.Από την άλλη και έτσι στεναχωριούνται.
Δεν θα πάρω τόσο σοβαρά αυτα που γράφεις (απο την άποψη οτι μ ακουγονται φυσιολογικά) μιας και ειναι πολύ πιθανό να συνοδοιπορεί και κατάθλιψη μαζι με την ΙΔΨ στη φάση που εισαι.Quote:
Originally Posted by rosemary1993
Μη τα ρίχνεις στο χαρακτήρα σου αυτά, και στην τεμπελιά για την τεμπελιά. Ειναι η ξενέρα της απαισιοδοξίας αυτή, για να μη μπω η ευχαρίστηση.
Σου αρέσει να σε λυπούνται καταβάθος, ετσι δεν ειναι? Νιώθεις να αντλείς ευχαρίστηση ΚΑΤΑΒΑΘΟΣ να σε βλέπει η μάνα σου να κυλιέσαι στα πατώματα?
Ψαξε και απάντησε μ αν θες.
Υπάρχει και αυτό το σενάριο με την αυτή η ιστορία.
Όπως και χει αν κάνεις όμως τις κατάλληλες ενέργειες, θα βοηθηθείς και θα αλλάξει όλο αυτό. Πίστεψε με θα τα θυμασαι και θα γελάς.
Αρκεί να πας στους κατάλληλους ανθρώπους, να προσπαθεις να καταλαβαίνεις τι σου λένε και να προσπαθείς στην κατεύθυνση που σ λενε.
Αυτό που λες οτι κανένας ψυχίατρος δεν θα καταφέρει να σε σηκώσει απο το κρεβάτι.... ναι , μάλιστα!
Ασε τα δράματα!
Ναί ομολογώ πως μέσα μου ίσως αντλώ ευχαρίστηση από τη λύπηση την οποία βέβαια δεν πέρνω από κανέναν όσο περίεργο και αν ακούγεται.Όλοι εκτός των γονιών μου με αντιμετωπίζουν πολύ αυστηρά και μου φωνάζουν να συνέλθω δεν ξέρω τι θα γινόταν αν μου έδειχναν οίκτο.Από τη μια τον θέλω από την άλλη με πειράζει γενικά να με θεωρούν αδύναμη.Βασικά δεν ξέρω τι θέλω σε κανέναν τομέα της ζωής μου, όλα μου φαίνονται βουνό οι σχέσεις, οι δουλειές, δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω τίποτε και αυτό είναι που με αγχώνει.Quote:
Originally Posted by 1984muzzy
Όλη αυτή η ιστορία έχει εδώ και δύο εβδομάδες περίπου.Όχι ότι πριν ήμουν τέλεια αλλά δεν έκανα έτσι.Η αλήθεια είναι πως μπήκα σε πολλά διλήμματα και έβαλα πολλά στο κεφάλι σε σημείο να επέλθει η κατάρρευση αν και την αυτοκτονία σαν ιδέα την έχω από τότε που είχε αρρωστήσει ο μπαμπάς μου.Γενικά με ηρεμεί με έναν περίεργο τρόπο να σκέφτομαι ότι θα υπάρξει μια λύτρωση αν τα πράγματα χειροτερέψουν.Ξαφνικά απλά συνειδητοποίησα πως πρέπει να παλέψω ίσως και να δοκιμαστώ και πως αυτή δεν είναι η μόνη λύση και με έπιασε πανικός.
Θέλω μάλλον ξαφνικά να γίνω μια άλλη ένα δυνατό γεμάτο αυτοπεποίθηση άτομο που μπορεί να αντιμετωπίζει διαφόρων ειδών δυσκολίες και δεν αντιλαμβάνομαι ότι έχω πρώτα να λύσω πολλά υπαρξιακά θέματα και κομπλεξ για να φτάσω εκεί.Βλέποντας απλά συνομηλίκους μου να έχουν πολλές σχέσεις, να έχουν απαιτητικές δουλειές και να μην εξαρτώνται συναισθηματικά από τους γονείς τους δηλαδή εν ολίγοις να φέρονται σαςν ενήλικοι με έπιασε πανικός ότι εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω και ήδη έχει περάσει πολύς καιρός για να τα καταφέρω τώρα.Δυστυχώς έχω πολύ μεγάλο δέσιμο με τη μαμά μου, ίσως επειδή είμαι μοναχοπαίδι, δεν είχα πολλές παρέες, ο πατέρας μου είναι απόμακρος ίσως να φταίει και ο χαρακτήρας μου ίσως να είναι μαζί μου εκείνη υπερπροστατευτική αλλά όχι καταπιεστική.Συνέχεια έχω μέσα μου το φόβο της απώλειας τι θα κάνω, πως θα αντιδράσω και ότι πρέπει σύντομα να μάθω να στέκομαι στα πόδια μου και να είμαι προετοιμασμένη για παν ενδεχόμενο.Έτσι σαφώς χάνω το τώρα αλλά βλέπω και την γενική κατάσταση της χώρας και όλα μου φαίνονται μαύρα.Ελπίζω όσο χαζό και αν ακούγεται ότι μια μέρα θα γίνει κάτι, δεν ξέρω δευτέρα παρουσία ίσως, και η κοινωνία θα άλλάξει αλλά καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να ζω και έτσι.
Έχουν συμβεί πολλές ατυχίες στη ζωή μας και γι αυτό είμαι διστακτική και απαισιόδοξη όλη την ώρα.Μικρή δεν είχα καμία σχέση, ήμουν πολύ χαρούμενο και ευχάριστο παιδί αν και πάντα αρκετά υπερευαίσθητη.Βρέθηκαν δυστυχώς πολλοί άνθρωποι στο δρόμο μου που με πλήγωσαν και μου δημιούργησαν πολλά κόμπλεξ.Γι αυτό και δεν ελπίζω ότι η τύχη μου θα αλλάξει τώρα.Μακάρι να καταφέρω να μαζέψω το κουράγιο μου και να βρω μια άκρη γιατί κάθε μέρα με βλέπω να πέφτω όλο και περισσότερο σε τέλμα.
εγω θα στο πω απλα κι αμα θελεισ καταλαβαινεισ οι ανθρωποι χωριζονται σε ενεργητικουσ δηλαδη αυτουσ που ηγουνται
κι αυτουσ που ακουλουθουν ευτυχωσ η δυστηχωσ εισαι σε μια χωρα που ολοι ηγουνται λιγο πολυ ο καθενασ με τον τροπο του
δλδ ειναι ολοι αλανια απο τουσ πιο μικρουσ μεχρι τουσ πιο μεγαλουσ οποτε πρεπει να βρεισ τον τροπο σου να κανεισ πραγματα
λιγα πολλα μικρα μεγαλα δεν εχει σημασια μονο κανε κατι δραστηριοτητεσ υπαρχουν πολλεσ και να κουραστεισ μη φοβασαι δε πεθαινεισ
το πολυ πολυ να παρεισ φαρμακα
Όλες αυτές τις ανασφαλειες στις δημιούργησαν οι εμπειρίες της ζωής σου...απλα τώρα έγινες χειροτερα καθότι με το πολύ άγχος έχει διαταραχθεί η χημεία του εγκεφάλου και αυτο θέλει φάρμακα για να γίνει όπως πριν....οποτε τώρα δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη έτσι όπως είσαι....παρε τα φάρμακα και κάνε επιγοντως ψυχοθεραπεία γτ αν δεν λύσεις αυτά τα υπαρξιακά πάλι θα αρρωστήσεις...
Ασχετο, αλλα τι ζώδιο είσαι?
θα στα ξαναπω εγω να πεθανεισ ξεχνατο ειναι κακομαθημενια και μονο που το λεσ πρωτον
δευτερον βρεσ μια δουλεια η γενικα κανε μια δραστηριοτητα καινουρια δεσ πωσ παει
αν δεν εισαι ευχαριστημενη απο τον εαυτο σου αρχισε ψυχοθεραπεια κι αν συνεχιζεισ να μην εισαι ευχαριστημενη
παρε φαρμακα ειναι μια κατασταση στον οργανισμο οπυ εχεισ κατσει εγινεσ προβατο δλδ λογω αρνητικων εμπειριων
η βρισκεισ εσωτερικα τη δυναμη και σηκωνεσαι με προσπαθεια και δραστηριοτητεσ η με φαρμακα και ψυχοθεραπεια
η αλανικη επιλογη ειναι με δραστηριοτητεσ η φλωρικη επιλογη ειναι με τουσ γιατρουσ κλπ ειναι μια θαυμασια ευκαιρια να γινεισ αλανι αν βρεισ το θαρροσ και ξεκινησεισ αοπ την αρχη τισ δραστηριοτητεσ σου σιγα σιγα με κοπο και οι κοινωνικεσ σχεσεισ με κοπο και οι δραστηριοτητεσ αυτα ειναι τα δυσκολα θεσ να μεινεισ φλωροσ πανε σε γιατρο αυτεσ ειναι οι επιλογεσ σου διαλεγεισ και παιρνεισ
πολυ φιλικα στα λεω ολα αυτα ειναι αποσταγμα εμπειριασ αυτο που σου λεω και θα το χασεισ ολο αυτο αν δεν κανεισ τιποτα
Είμαι κριός με ωροσκόπο αιγόκερω.Ξέρω καμία σχέση με τον χαρακτήρα που παρουσιάζω δεν έχω ούτε τη δυναμικότητα ούτε την αυτοπεποίθηση αυτών των ζωδίων.Quote:
Originally Posted by marouliw
Δεν διαφωνώ με αυτά που λες απλά ο καθένας έχει διαφορετικό μυαλό και διαφορετικά χαρακτηριστικά οπότε δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τις διάφορες καταστάσεις.Σίγουρα το να μένω αδρανής δεν είναι λύση αλλά και μέσα σε μια μέρα ή μια εβδομάδα να εξελιχθώ σε κάποια άλλη που θα αναλάβει πρωτοβουλίες και θα αποκτήσει θάρρος.Θέλει ένα βήμα τη φορά και ανθρώπους δίπλα μου που εγώ φυσικά θα πρέπει να τους βρω.Οι γιατροί δεν είναι σίγουρα θεοί αλλά εκτός από τους γονείς μου δεν έχω να μιλήσω κάπου αλλού ξεκάθαρα, όλοι κοιτάνε τον εαυτό τους δεν θα ασχοληθούν μαζί μου, οπότε και εγώ με κάπου πρέπει να πω αυτά που με βασανίζουν και να βρω λύση.Όλα όπως λες θέλουν κόπο ίσως απλά κουράστηκα με άλλα πράγματα, έδωσα πολύ βάρος στις σχολές και άφησα εμένα.Δυστυχώς είμαι και άνθρωπος που σκέφτεται πολύ και αναρωτιέται για πολλά και σε αυτές τις δύσκολες εποχές δεν βρίσκω σανίδα αισιοδοξίας.Αυτό που πραγματικά αισθάνομαι ποως μου λείπει είναι λίγη δόση αναισθησίας.Quote:
Originally Posted by elis
οπωσ τα λεσ ενα βημα τη φορα σιγα σιγα ολα θα τα κανεισ ειτε μονη σου ειτε με γιατρο αρκει να αναγνωριζεισ τα θετικα και τα αρνητικα βηματα οπυ κανεισ και γι αυτο μπορεισ να ρωτασ τουσ γονεισ σου περα αοπ το οτι θα αξιολογεισ μονη σου τον εαυτο σου
καλη επιτυχια εισαι σε πολυ καλο δρομο αφου καταλαβεσ το ενα βημα τη φορα εκανεσ την πρωτη αλανικη σκεψη σου
Ααα είσαι πεισματάρικο ζώδιο, θέλεις το δικό σου να πέρασει και ας χρειαστεί να πέσεις στα πατωματα γιαυτο...
Δεν σε ρώτησα τυχαία λοιπόν.....
Εσυ τώρα έχεις στιγματιστεί και από τον πατέρα σου που είχε κατάθλιψη και όλο αυτο σου βγαίνει κάπως τώρα με αυτές τις καταστροφικές σκεψεις...
Το να σκεφτεσαι έτσι όμως δεν οδηγεί πουθενα πίστεψε με....και εγώ έτσι ήμουν και ειμαι ακόμη και εχω ήδη αρρωστήσει 2 φορές...
Αυτή η λογική και αυτος ο τρόπος σκέψης δυστυχώς το μονο που πετυχαίνει ειναι να αρρωσταίνει.....
Μώρε το έχω καταλάβει εδώ και καιρό αλλά για κάποιο λόγο το ηλίθιο μυαλό μου δεν λέει να το εφαρμόσει.Είμαι ανυπόμονη και ανασφαλής και θέλω να γίνουν όλα μαζί πρέπει με κάποιο τρόπο να ηρεμήσω.Quote:
Originally Posted by elis
Αφού λοιπόν είμαι τόσο πεισματάρα γιατί δεν βάζω και στο μυαλό μου ότι θα τα καταφέρω πάση θυσία;Όταν έδωσα δεύτερη φορά είχα βάλει πολύ πείσμα παρά τις αντιξοότητες και τα κατάφερα τόσο καλά που είχαν πάθει όλοι πλάκα και εγώ μαζί.Δεν καταλαβαίνω που πήγε εκείνη η δύναμη.Το θέμα του μπαμπά μου είναι μεγάλο αλλά και με τις σχολές νομίζω ότι λειτούργησα πολύ λάθος και με εξάντλησε όλο αυτό.Βέβαια και οι ενέργειες μου ήταν επακόλουθα όλων των καταστάσεων που πέρασα αλλά και της προσωπικότητας μου.Το ξέρω πως δεν οδηγεί πουθενά αλλά βλέπω την γενικότερη κατάσταση και με πιάνει θλίψη.Μερικές φορές νομίζω πως σκέφτομαι πολύ διεστραμμένα που θέλω να γίνει ένα μεγάλο μπαμ και να αλλάξουν όλα αλλά δεν βλέπω ελπίδα πουθενά.Είναι κακό κάποιος να είναι υπερευαίσθητος και δυστυχώς αυτό είναι ένα στοιχείο που με διακρίνει και δεν ξέρω πως να απαλλαγώ από αυτό.Quote:
Originally Posted by marouliw
Ωραίες όλες οι απαντήσεις αλλά αν η κοπέλα αυτή είναι νωθρή εκ φύσεως δε θα τη βοηθήσει ούτε ψυχολόγος ούτε το να περιορίσει την ΙΨΔ. Το λέω από προσωπική εμπειρία, πρέπει να βρει μια εύκολη δουλειά για να ζήσει, δε μπορεί στους ρυθμούς που μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι