Printable View
Αυτό λέω κι εγώ και προβληματίζομαι που άλλοι λένε ότι έχουν αϋπνία με 5-6 ώρες ύπνο!! Όχι ότι είμαι καλύτερη βέβαια, αλλά ντάξει. :p
Αυτό ακριβώς μου είπε και η ψυχίατρος και ο νευρολόγος (μόνο τα γέλια δεν έβαλε), σε αυτές τις περιπτώσεις, πόσο μάλλον σε αυτές τις νόσους, δεν κοιμάσαι καθόλου!! Η ιδεοληψία μου, όμως, και ο φόβος του θανάτου δε με αφήνουν να ηρεμήσω λεπτό...και κλαίω τη μοίρα μου σκεπτόμενη πόσα πράγματα έχω να κάνω και δεν έχω προλάβει ούτε το 1 από αυτά να ολοκληρώσω.
γκαλοου μου εγω δεν καταλαβα, αφου μπορεις να συμπληρωνεις τον υπνο σου κατα την δειαρκεια της μερας, γιατι αγχωνεσαι? υπάρχουν πολλοι ανθρωποι που κοιμουνται μερα απο επιλογη μαλιστα γιατι προτιμουν την ησυχια της νυχτας
Είναι λίγο περίεργο, δεν είναι ακριβώς επιλογή μου ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δε νιώθω κούραση ούτε όταν πέφτω για ύπνο και ας είναι 3.00 το πρωί, λόγω αδράνειας και απραξίας. Από την άλλη, τη μέρα κοιμάμαι μόνο αν παραμείνω στο κρεβάτι και ηρεμήσω, αν σηκωθώ το πρωί και αρχίσω να ασχολούμαι με κάτι, αν έχω όρεξη, τον χάνω τον ύπνο μου και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έχω κοιμηθεί και μέχρι τις 4.30 το απόγευμα, όταν μένω 12ωρο σερί στο κρεβάτι, ενώ άμα σηκωθώ στις 8.00 και με τρεις ώρες ύπνο να είμαι δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ ως το βράδυ. Το αποδίδω στο άγχος, γιατί όσο ηρεμώ τόσο κοιμάμαι και όσο κοιμάμαι θέλω να κοιμάμαι περισσότερο. :p Δε μου αρέσει αυτή η κατάσταση, αλλά νομίζω ότι το βιολογικό μου ρολόι έχει πάθει ό,τι και το μυαλό μου - έχει αποσυντονιστεί τελείως!! :p
παντως και εγω δεν κοιμαμαι συνεχομενα πάνω απο 4 ωρες ... οταν επαιρνα χαπια , εριχνα κατι 12ωρα υπνου..αλλα απο τοτε που τα εκοψα και ξαναγυρισα στα 4ωρα αισθανομαι καλυτερα..επειδη ξαναδουλευει ο εγκεφαλος... δεν με πειραζει για τον υπνο πια. κοιμαμαι οποτε νυσταξω. και καταλαβαινω πως σε βοηθα η συντροφια της μητερας σου στον υπνο, εγω ζω μονη μου, με τον κοπριτακο μου, και οταν κοιμαται μαζι μου στο κρεβατι, απολαμβανω καλυτερα τον υπνο μου και θα ξανακοιμηθω πιο ευκολα ...
διαβασα το θεμα σου για να εχω μια καλυτερη εικονα ..αλλα εχω καποιες απορίες
1. ποσο χρονων εισαι
2. ..εισαι σε καροτσακι? χερια και πόδια ειναι σε ακινησια τωρα?
3. πως ειναι η καθημερινότητα σου?
Έχεις δίκιο σε όλα, σήμερα ας πούμε κοιμήθηκα 6,5 ώρες, χθες 7, από ώρες δεν πάσχω... Απλώς είμαι πολύ αγχωμένη και αυτό με αγχώνει περισσότερο, είναι φαύλος κύκλος. Το άγχος προκαλεί άγχος ενώ σχεδόν πάντα έκανα διακεκομμένο ύπνο - μπορεί να κοιμόμουν 5 ώρες αντί για 3 και 4 (τα πρωινά πάντα ξύπναγα συχνότερα), αλλά τώρα έχω και πολύ stress και το αποδίδω και εκεί (συν τις συνήθειες του ύπνου).
Λοιπόν, για να απαντήσω και στις απορίες σου μια προς μια: 1ον, είμαι 24 ετών, τα έκλεισα για την ακρίβεια πριν 8 μέρες περίπου. 2ον, είμαι σε αμαξίδιο, ναι, από 10 χρονών. Τα τελευταία 8 χρόνια περίπου οι κινήσεις μου στα χέρια και στα πόδια, και τον υπόλοιπο κορμό του σώματος, είναι πάρα πολύ περιορισμένες, ως εκ τούτου κάνω σχεδόν ΤΑ ΠΑΝΤΑ με τη βοήθεια των δικών μου(ακόμα και πλευρό στον ύπνο μου γυρίζουν). Και τέλος, η καθημερινότητα -πέρα από τα μαθήματα της σχολής που τα έχω φορτώσει τα τελευταία... 7 :P χρόνια- είναι μονότονη και ξεκούραστη!! Υπολογιστής, καθισιό, φαγητό και πολλές ώρες στο κρεβάτι, χωρίς να κοιμάμαι απαραίτητα. Αυτά, Ρέα μου!! :)
χαχαχα..νομιζω κανουμε παραλληλες ζωες, μας λειπει η διαθεση να βρουμε κατι ενδιαφερον στην ζωή μας..μια απασχόληση ενα χόμπυ..κατι που να γουσταρουμε ..που να μας κ@β...νει το μυαλο και να μας κανει να ξεκολήσουμε απο ολη αυτην την ρουτινα... ελπίζω φετος να το βρουμε και οι 2 μας... εχεις καποια υποψια προς ποια κατευθυνση να κοιταξεις τουλάχιστον? τι θα μπορουσες να κανεις?
Που μενεις μικρη μου Κορινθο?
Εγώ λατρεύω τα ταξίδια στο εξωτερικό (δεν έχω κάνει κανένα ως τώρα, ωστόσο τα λατρεύω, χαχαχα). Φέτος έχω οργανώσει ένα στα πλαίσια των σπουδών μου, αλλά οι φοβίες και το άγχος με πιέζουν πολύ, σε σημείο να έχω παραιτηθεί από τα σχέδιά μου. Κάτι άλλο πιο εφικτό και κοντά στην οικονομική μας δυνατότητα είναι η μουσική και οι ταινίες online. :p Και αυτά, όμως, τα έχω βαρεθεί -εγώ τουλάχιστον-, γιατί είναι μοναχικές δραστηριότητες. Σε κάθε περίπτωση η ενασχόληση με ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ αντικείμενο / χόμπι και η συναναστροφή με άτομα (ή και τα 2 μαζί) είναι το καλύτερο φάρμακο για την περίπτωσή μας!!Quote:
Originally Posted by rea
Παυλίνα μου, σου απάντησα σε PM. :) ;)
συμφωνω!... κριμα που θα χασεις το ταξιδι σου... ελπίζω να αλλαξεις γνωμη και να καταφερεις να πας :)
Οκgallowdance το βρηκα σου εστειλα ενα πμ
Όχι ρε, θα πάω. ;pQuote:
Originally Posted by rea
Το διάβασα, θα σου απαντήσω σε λίγο. ;)Quote:
Originally Posted by pavlina
Γκαλοου μου σου εστειλα αλλα δεν μου το εμφανιζει οτι εφυγε ελπιζω να το πηρες
Πάλι ξύπνησα στο ενδιάμεσο, κοιμήθηκα από τις 3 ως τις 6 και από τις 8-8.30 ως τις 12, με μια ολιγόλεπτη διακοπή, αλλά ήμουν όλη τη μέρα σκ@@ά!! Από άποψη διάθεσης, αλλά κυρίως ένιωθα κουρασμένη λόγω του σπαστού/ακανόνιστου ύπνου. Μπήκα να βρω, βλακωδώς πάλι, μια εξέταση και έπεσα πάνω στη Σπογγώδη Εγκεφαλοπάθεια. :p Τώρα φοβάμαι και άλλο πράγμα, ασχέτως αν έμμεσα συνδέονται. Γενικότερα, δεν έχω χειρότερο από τις παθήσεις του ΚΝΣ.
Η μαμά μου πάντως γελούσε, εγώ θέλω να κάνω εξετάσεις. :p
Γενικότερα, κάποιος που να έχει βιώσει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα θα μπορούσε να μου εξηγήσει πως γίνεται να κοιμάμαι έτσι εφόσον δεν έχω κατάθλιψη -έχω, ωστόσο, υπέρμετρο άγχος-, για να καταλάβω. Είναι ανησυχητικός αυτός ο ύπνος ή σημάδι παθολογίας;
Πως εισαι τωρα μικρη μου? Τι καθεσαι και σκεφτεσαι παλι!Quote:
Originally Posted by Gallowdance