Printable View
Το πρόβλημα δεν είναι στο ότι θέλω να ξανακάνουμε την παρέα που κάναμε κάποτε, γιατί αυτό δεν το θέλω τελικά. Είναι οτι με επιρρεάζει τοσο πολύ στην καθημερινότητα μου -λιγότερο πλέον- και λόγω αυτόυ βλέπω οτι γίνομαι κατά καποιο τρόπο αντικοινωνικός. Δεν έχει σχέση αν έχει ωριμασει εκέινος και εγώ οχι αρκετά ακόμα, γιατι απο οτι καταλαβα αυτο λες με λιγα λογια, θεωρώ τον εαυτό μου νορμάλ οσον αφορά την ωριμότητα και δεν χρειάζεται να καταπιέζομαι για να "ξυπνήσω" όπως λες.
Πιστεύω περισσότερο το 1ο, είναι γενικά αρκετά εγωιστής και κατά βάθος πιστεύω δεν τον ενδιαφέρει το να νιώθει καλά ο άλλος, αρκεί να είναιτο κέντρο της προσοχής και να νιώθει καλά με τον εαυτό του.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
μπορει να φαινετε εγωιστης απο μακρυα αλλα ειμαι σιγουρος οτι απο πιο κοντα θα σου φανει πολυ πιο συμπαθητικος.
το συμπερασμα που βγαλαμε ειναι οτι απ αυτο που συνεβει μπορει να ανακαλυψεις οτι εχεις ταλεντο πχ στο καρατε αρα ενα χαρακτηριστικο που διχνει οτι τεραζεις με καπιον ειναι οτι ακομα κ οταν τσακωνεσαι μαζι του βγενει παντοτε κατι θετικο απ αυτο η σε οδηγει στο να εκφρασεις περισσοτερα πραγματα για σενα.