με γεμίζει θυμό η συμπεριφορά τους απέναντί μου δεν προσέβαλα ποτέ κανέναν πάντα ήμουν διακριτικός
Printable View
Είναι λογικό και ανθρώπινο να νοιώθεις θυμό όταν δέχεσαι προσβλητικές συμπεριφορές. Το θέμα είναι τι κάνεις για αυτό? Κατά την άποψή μου και έχοντας ελάχιστα δεδομένα, ίσως θα ήταν καλό να κινηθείς προς δύο κατευθύνσεις: 1) Διαχείριση του συναισθήματος του θυμού και 2) διεκδίκηση δικαιωμάτων. Πρόκειται για δεξιότητες που καλλιεργούνται και μαθαίνονται. Υπάρχει αρκετά μεγάλη βιβλιογραφία για αυτά, συγκεκριμένα θα σου πρότεινα ένα βιβλίο του Γιώργου Πιντέρη "Εσύ τα δικαιώματά σου και οι άλλοι" για το ζήτημα της διεκδίκησης δικαιωμάτων, το οποίο είναι αρκετά ευχάριστο και κατανοητό. Δες εδώ:
http://www.politeianet.gr/books/9789...i-alloi-155045
ευχαριστώ πολύ αν και τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν ούτε αυτή την μικρή πολυτέλεια θα προσπαθήσω να βρω εναλλακτικούς τρόπους να το διαβάσω
«Μια βασική διευκρίνηση: Όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από φύλο και ηλικία, έχουμε μερικά βασικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται από το νόμο, το σύνταγμα και τις διακηρύξεις του Ο.Η.Ε. Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος είναι "άτομο" και "κοινωνική μονάδα", οπότε και η υποστήριξη των δικαιωμάτων μας γίνεται σε δύο επίπεδα: Το "ατομικό" και το "κοινωνικό". (. . .) Το βιβλίο αυτό έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο να υποστηρίζει πιο αποτελεσματικά τα δικαιώματά του στο "ατομικό επίπεδο". (. . .) Χρειάζεται όμως να τονίσω από την αρχή πως πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει υποστήριξη δικαιωμάτων σε "ατομικό επίπεδο" μόνο: Αν ένας άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του μόνιμα και αποκλειστικά υπεύθυνο για οτιδήποτε του συμβαίνει, χωρίς να βλέπει το ρόλο που παίζει το κοινωνικό σύστημα στα καθημερινά του προβλήματα, υπάρχει κίνδυνος να καταλήξει σε μια συμπεριφορά που "ατομικά" μπορεί να φαίνεται ενεργητική και θαρραλέα, αλλά "κοινωνικά" θα είναι μάλλον απαθής και γεμάτη συμβιβασμούς. (. . .) Είναι καιρός να καταλάβουμε πως δεν χρειάζεται να περιμένουμε να αλλάξει το κοινωνικό σύστημα ή να γίνει επανάσταση για να μάθουμε να λέμε καμιά φορά "όχι" χωρίς να νιώθουμε ένοχοι».
Πολυ σωστη η επισημανση , giang , το θεμα δεν ειναι μονο να μαθεις να λες οχι , γενικοτερα , ειναι και πως θα το πεις , που το θεωρω σημαντικοτερο .................να δωσω ενα παραδειγμα , οταν ενα μελος διαφωνει ( μια κι ειμαστε στο φορουμ ) ξεκιναει την απαντηση του με την εκφραση , ' διαφωνω ' η ακομη χειροτερα ' διαφωνω καθετα ' , προδιαθετει δυσαρεστα τον συνομιλητη του ................... θα μπορουσε να απαντησει χρησιμοποιωντας πιο ηπιες εκφρασεις , οπως ισως , μπορει , λεω γω , ναι μεν αλλα , κλπ. ................ ο αλλος θα το πιασει το ποιντ , ουτως η αλλεως ...........
αν ήταν τόσο φίλος δεν θα μ έφερνε σ αυτή την θέση...!!!
τ ότι είμαι κλειστός το ξέρουν μέχρι και οι πέτρες άρα δεν υπάρχει δικαιολογίες κι εκτός αυτού είχα επισημάνει κάποια πράγματα
και στην τελικά γιατί πρέπει να ρίχνουμε συνεχεία εμείς τα μούτρα μας και να πρέπει να απολογούμαστε για κάτι που οι άλλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν
γιατί πρέπει να τους επιβεβαιώνουμε πάντα εμείς
εγώ ήμουν στην αδύναμη θέση κι όχι αυτοί
ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ
Η υποθεση ' διαχειρηση θυμου ' για μενα ειναι , να τον πλακωσω στις μπουνιες , η να του κανω καμμια λαβη τζουντο ? ( μια και ξερω και τα δυο ) ............
το να φερονται οπως θελουν να τους φερεσαι ειναι πρωταρχικο, και εχει και συνεχεια. οτι διαφορετικα, μπορεις κι εσυ να τους φερθεις, οπως σου φερθηκαν, δηλαδη, σκαρτα...:rolleyes:
εγω δεν ειπα να απολογηθεις. εκεινος εφταιξε, εκεινος πρεπει να απολογηθει.
ειπα να του ζητησεις τον λογο που φερθηκε ετσι. καμια σχεση με δικη σου απολογια δηλαδη.αν δεν θες να του ζητησεις τον λογο, γιατι επρεπε να το σκεφτει μονος του η επειδη δισταζεις, απλα απομακρυνσου.
η αλήθεια είναι ότι φάσκω και αντιφάσκω αυτήν την στιγμή αλλά όταν η απογοήτευσή είναι τόσο μεγάλη βρίσκεσαι σε σύγχυση
δεν ξέρεις πως να το διαχειριστής
να του ζητήσω τον λόγο για κάτι που του είχα κρούση τον κώδωνα του κινδύνου
αφού ξέρει και μάλιστα πολύ καλά τον λόγο και αντί να μου πει ευχαριστώ που δεν μιλάω το παίζει και προδομένος
αυτο ειναι νεο στοιχειο.
εσυ ξερεις τι εχει προηγηθει , φιλε μου.
αν ειναι θεμα που ηδη εχει συζητηθει και εκανε τα ιδια, φυσικα δεν του ζητας τον λογο σαν να ειναι κατι νεο.
παιρνεις τις αποφασεις σου.
η του τα λες, οχι για να τα γνωστοποιησεις, αλλα για να τα βγαλεις απο μεσα σου και μετα του κλεινεις την πορτα, η απλα τον κανεις περα, να βρει αλλους να κανει παρεα και να υποσκαπτει.
εγω στο παρελθον, σε ανθρωπους που ηξεραν πολυ καλα τι εκαναν και δεν ειχαν νοημα οι εξηγησεις, εκανα το δευτερο και δεν το μετανοιωσα ποτε.
και μετα απο μενα τα ιδια εκαναν και το ιδιο φτυσιμο ετρωγαν κι απο αλλους κι εχουν καταντησει να παρακαλανε για παρεα και να τους γυρνανε την πλατη, πλεον.:rolleyes:
rem κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια είναι και η συνθήκες που δεν βοηθάνε είναι και η απόρριψη που τρως καθημερινά
είτε στο να βρεις δουλειά είτε κάποια λόγια από δικά σου άτομα που θα ήθελες να ακούσεις
όταν κάποια άτομα (φίλοι συγγενείς) σου λένε κατά μούτρα ότι έχεις κατάθλιψη και φεύγουν
κάθομαι και σκέφτομαι οκ είμαι καταθλιπτικός τι χρειάζεται ένας που έχει κατάθλιψη η ψυχολογική υποστήριξη
η φίλους λόγο οικονομικών δεν μπορώ να πάω σε γιατρό άρα τη μένει αφού μου διαγνώσατε κατάθλιψη τι κάνατε γι αυτό
δεν το είχα συζήτηση έκρουα τον κώδωνα
εκεί είναι που κολλάω να τους δώσω μια επιβεβαίωση ακόμα την αξίζουν όταν είσαι στο χείλος του γκρεμού εκεί είναι που περιμένεις να σου ρίξουνε το σχοινί