Γενικά μου είπε να προσέχω με την διατροφή μου.Να μην τρώω βλακείες κλπ.
Τρώω υγιεινά!Προσπαθώ να κάνω όσο πιο πολλά γεύματα γίνεται,αλλά πολλές φορές δεν με πιάνει να φάω.
Printable View
Πιο παλιά το πάθαινα αυτό σε ακραίο βαθμό σε σημείο που έμενα νηστική όλη μέρα γιατί κοβόταν μαχαίρι η όρεξη για φαγητό. Ζαλιζόμουν καθημερινά από την αφαγία και έτσι με πίεζα να τρώω, έτρωγα μια μπουκιά και πονούσε το στομάχι μου. Τώρα το ξαναπαθαίνω μετά από επεισόδια υπερφαγίας αλλά ευτυχώς όχι τόσο έντονα επειδή το φαγητό είναι η παρηγοριά μου! Γι' αυτό φίλε Why ΠΡΟΣΕΧΕ, δεν παίζουμε με την υγεία μας! Να τρως με το ζόρι και σιγά σιγά θα ανοίξει το στομάχι σου, βάζε και υπενθύμιση αν θες κάθε 3-4 ώρες για μικρά γεύματα, βοηθάει και στο να ενεργοποιείται ο μεταβολισμός. Εε δεν θες τώρα να τρέχεις στα νοσοκομεία για νευρική ανορεξία και να φοβάσαι για την ζωή σου 21 χρονών παιδί, σωστά;
Οι γονείς σου είναι ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ και ενδιαφέρονται για σένα, ανησυχούν! Εδώ γράφεις σε ένα φόρουμ και προσπαθούμε να σε αφυπνήσουμε, σκέψου αυτοί πόσο θα νοιάζονται. Μπορεί να στα λένε με τον πιο λάθος τρόπο αλλά δυστυχώς κι' αυτοί έτσι μεγάλωσαν -το πιο πιθανό-. Δυστυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ψυχολόγοι για να γνωρίζουν πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του "κουμπί" ώστε να προσπαθούσαν να το ανακάλυπταν για να μπορείτε να συνεννοηθείτε χωρίς καυγάδες. Βάλε όμως κι' εσύ λίγο νερό στο κρασί σου. Δεν φαντάζεσαι πόσο τους "σκοτώνεις" με τέτοια λόγια... Όταν το μετανιώσεις πιθανόν να είναι αργά...
Μάθε να ακούς και δες λίγο την ουσία. Κάποιος μπορεί να έρθει να σου πει 3 πράγματα με τον χειρότερο τρόπο αλλά να έχει δίκαιο και στα 3. Αν θες να επικεντρωθείς στην ειρωνία/αγένια/βρισιά και να επαναπαυτείς, μείνε σ' αυτό. Κακό του κεφαλιού σου...
Φιλικά :p
Είχα άλλον γυμναστή στην αρχή,και με αυτόν ξεκίνησα ασκήσεις για γράμμωση.
Ο τωρινός μου έβαλε ασκήσεις με βάρη κλπ.
Σημειωτέον ότι στις εξεταστικές Σεπτεμβρίου και Ιανουαρίου,λόγω διαβάσματος στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου,δεν προλάβαινα να φάω και ως εκ τούτου,έχασα λίγο βάρος.
Ε τώρα η αλήθεια είναι τα κιλά σου είναι πολύ λίγα, βίτσα θα είσαι.....Εσύ δεν έχεις όρεξη να φας ή τρως λίγο σε σχέση με αυτό που έτρωγες?
Ναι δεν προσπαθείς να αρχίσεις να τρως πάλι λίγο περισσότερο ? Τον γυμναστή σου δεν πρέπει να ακούς?
Το πρωτο και κυριο ζητημα ειναι ο φοβος για απωλεια βιταμινων, ιχνοστοιχειων,κτλ κτλ και συνηθεια σε μηδαμινη ποσοτητα θερμιδων αρα ισως νευρικη ανορεξια αρα ισως κινδυνος κινδυνος. Συνηθως επηρεαζομαστε εκει που κατι νιωθουμε, αν δεν ενιωθες τιποτα λογικα δεν θα σου καιγοταν καρφακι για οποιαδηποτε κουβεντα κ αν ελεγαν.
Εκεινοι φοβουνται και γινονται φορτικοι. Συνηθιζεται.
Συνηθως ενα ανθρωπος ειτε γινεται πολυ αδυνατος ειτε πιο παχυς δεν αντιλαμβανεται την αλλαγη του οπως την αντιλαμβανονται οι εξω. Ελπιζω η αρνηση σου στο φαγητο να μην συνδεεται με το στοχο της ομορφης ουτε να ειναι μια μορφη αυτο τιμωριας του εαυτου σου επειδη τον θεωρεις λιγο που δεν εχει κανει ακομα π.χ σεξ ή δεν εχει βρει την κοπελα που του αρμοζει.
Στο ειπα εδω και καιρο... ξεκινα να μιλας με ειδικο. Λαθος να βγω μακαρι το ευχομαι τουλαχιστον θα εχεις ακουσει και τη γνωμη ενος ανθρωπου που μπορει να καταλαβει κατι παραπανω.