Θα ηθελες να μου περιγραψεις πως ακριβως βιωνεις και εσυ αυτην την κατασταση; Ισως βοηθησει τοσο εσενα οσο και εμενα..
Printable View
Θα ηθελες να μου περιγραψεις πως ακριβως βιωνεις και εσυ αυτην την κατασταση; Ισως βοηθησει τοσο εσενα οσο και εμενα..
οταν συμβει κατι κ ταραξει την ζωη μου..ενα προβλημα τελος παντων..παθαινω στρες συνεχομενο ..νιωθω μπλοκαρισμενη..θελω να ξαπλωνω μονο,δεν τρωω τιποτα,ουτε νερο κ τρεμω συνεχομενα κ ηρεμω μονο με αγχολυτικο..φοβαμαι συνεχομενα κ εχω συνεχεια στρες ασταματητο δεν μπορω να κοιμηθω. η αν κοιμηθω ξυπανω νωρις πολυ κ τρεμω..κ γενικα αποσυντονιζομαι ολοκληρη κ χρειαζομαι αγχολυτικα..μονο ομως οταν εχω καποιο προβλημα.ποτε στο ασχετο..κ καποια στιγμη μετα απο κανα μηνα χαλαρωνω , κανει τον κυκλο του αυτο κ περναει κ γινομαι απολυτως νορμαλ.
Εγω εχω απο τον Φεβρουαριο που αισθανομαι ετσι. Ακομη δεν εχω ηρεμησει πληρως. Εχω μια μο ιμη αισθηση οτι μου συμβαινει κατι κακο. Οτι κατι εχω. Φοβαμαι και μονο στην ιδεα να παω σε γιατρο. Μερικες φορες καταφερνω να ηρεμησω αλλα μετα παλι κατι με πιανει και ανησυχω!
ΔΕΝ Παιρνεις καμια αγωγη για ολο αυτο?νομιζω οτι θα επρεπε να πας γιατι αυτο γιγαντωνεται..οψι οτι θα παθεις κατι φυσικα..απλα το στρες γινεται πιο πολυ κ κουταζεται το νευρικο συστημα κ υποφερεις..οπως επισης κ ψυχοθεραπεια..γιατι φοβασαι να πας στον γιατρο?
Οχι δεν παιρνω αγωγη. Γιατι φοβαμαι μηπως ειναι κατι παθολογικο, κατι που εχει παρει μεγαλη εκταση. Αυτη ειναι κυριως η φοβια μου. Να μην παθω κατι
ΤΟΤΕ λοιπον αυτο που πρεπει να κοιταξεις πρωτα απ ολα ειναι ο θυρεοειδης σου γιαιτι ο αδενας αυτος προκαλει αγχος οταν απορυθμιζεται..κακο μεγαλο δεν ειναι κ ουτε προκειται να εχεις κατι..
το χεις διογκωσει κ συ σιγουρα..δνε υπαρει ασθενεια περα απο τον θυρεοειδη που κανει πανικο..το πολυ πολυ να ναι αυτο..οποτε χαλαρωσε κ προσπαθησε με ωριμοτητα να κοιταξεις τον εαυτο σου..να τον φροντισεις ..με το ζορι, θα πρεπει να πας σε ενδοκρινολογο αρχικα κ θα σε καθοδηγησει κ αυτος, γιατι ετσι να κατσεις με σταυρωμενα χερια, δε βλεπω να υπαρξει καποια λυση..
treasure octopus χρειάζεται οπωσδήποτε να επικοινωνήσω μαζί σου! Με έχει πιάσει ένας έντονος φόβος πάλι! Βοήθεια! Δεν ξέρω τι να κάνω.. Και ενώ γύρισα από το καθιερωμένο μου περπάτημα σήμερα παρατήρησα μία πολύ μικρή κουκκίδα στην ίριδα του αριστερού μου ματιού! Πανικοβλήθηκα και μπήκα στο Internet να ψάξω τι μπορεί να είναι! Μελάνωμα του επιπεφυκότα η μοναδική απάντηση! Έχω ταραχτεί πάρα πολύ! Δεν μπορώ να ηρεμήσω και να κοιμηθώ.. Κάνω σκέψεις και σενάρια που με φοβίζουν! Βοήθεια.. Τι να κάνω? Μήπως να επισκεφτώ οφθαλμίατρο ΑΎΡΙΟ κιόλας?
Καλησπέρα Νίκο, εδώ είμαι ότι θες να το συζητήσουμε. Να μην πανικοβάλεσαι για το ίντερνετ και κυρίως να μη διαβάζεις απο εκεί. Δυστυχώς ναι μεν υπάρχουν καλά άρθρα και πολλά επιστημονικά γεγονότα αλλά εαν κάποιος δεν ξέρει πως να χειριστεί ιατρική γνώση έχει πολλές φορές τα αντίθετα αποτελέσματα. Προσωπικά κάθε φορά που έχω ψάξει κυρίως από περιέργεια για κάτι ιατρικό μέσω νετ το πρώτο μου γράφει είναι καρκίνος ακόμα και αν ψάχνω για παρανυχίδες :P είναι ένα κλασικό αστείο που κυκλοφορεί άλλωστε για το ίντερνετ ότι ότι και να βάλεις θα βρεθείς με 3 πόδια και χέρια. Ψυχραιμία. Μη χαλάς την όμορφη βόλτα σου για κάτι που δεν είναι πραγματικός κίνδυνος. Αν σε κάνει να νιώσεις όντως καλύτερα ναι να πας σε έναν οφθαλμίατρο κι αυτό απλά και μόνο για την πρόληψη επειδή πάντα είναι σημαντική. Πρώτα όμως πρέπει να σκεφτείς τα μικρά ενδεχόμενα και όχι το μεγάλο κακό που στην τελική δεν έρχεται μόνο με ένα μικρό σημάδι (συντρέχουν πολλά πάντα για να υπάρξει κάτι πραγματικά άσχημο στην υγέια). Σε γιατρό να πας λοιπόν αν θες αλλά μην αφήνεις τίποτα να σου πάρει μακριά την ηρεμία της όμορφης βόλτας σου :)Quote:
Originally Posted by nikos04
Σε ευχαριστω παρα πολυ για ακομα μια φορα!! Η βολτα μου δεν προκειται να χαλασει! Με παρακολουθει οφθαλμιατρος καθε χρονο και εχω ραντεβου τον Ιουνιο. Απλα φοβηθηκα πολυ με αυτα που διαβασα και δεν μπορουσα να τα διαχειριστω. Μιας και μου ειχες πει οτι τα ιατρικα ειναι το αντικειμενο σου ησουν το πρωτο ατομο που σκεφτηκα πως μπορει να με βοηθησε. Δεν ξερω.. ειμαι σε μια περιεργη κατασταση ετοιμος να βαλω τα κλαματα. Πανω που ειχα αρχισει να ηρεμω..
τίποτα Νίκο μου, μακάρι να μπορώ να βοηθήσω. Πολύ καλό είναι που έχεις τους γιατρούς σου. Είναι σημαντικό να προσέχουμε την υγεία μας με πρόληψη απλά χωρίς άγχος. Ξέρω τι σου λέω τωρα? ούτε κ εγώ μπορώ να το ελέγξω πολλές φορές και νομίζω το άγχος έχει μια δύναμη περίεργη να μας νικά χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Απλά τότε πρέπει να κάνουμε κάτι έστω να μας πάρει τις σκέψεις μακριά. Αλήθεια εμπιστεύεσαι σε αυτά κάποιον γονέα σου? Αν ναι και έχεις κάποιον ήρεμο άνθρωπο δίπλα σου τότε βρήκες τη λύση. Να του μιλάς ώστε να σου επιβεβαιώνει πως η αγωνία σου είναι απλά μια αγωνία. Εμένα αυτό με βοήθησε τις προάλλες σε κάτι με την υγεία μου που ανησύχησα εξίσου. Αν πάλι δεν έχεις, να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι. Δηλαδή αν θες να επισκευτείς γιατρό να επισκέπτεσαι, απλα πριν προσπάθησε όοοσο μπορείς να μείνεις λιγουλάκι έστω ήρεμος. Είναι κ αυτό μια νίκη πολύ μεγάλη μάλιστα. Όσο για το κλάμα..μερικές φορές βοηθάει. Είναι ένας τρόπος να φύγει η πίεση, η θλίψη, σαν το σώμα μας να μιλάει αντί για εμάς. Μη διστάζεις να κλάψεις, μη σε τρομάζει. Κάτι που με βοηθάει επίσης να νιώθω καλύτερα είναι ο Θεός (κάποιοι μπορεί να το βρουν γελοίο) και δε μιλάω για θρησκοληψία και ψευτοπροσευχές και συγκεκριμένα ντυσίματα αλλά για προσωπική πίστη εμένα μέσα μου. Επίσης η ζωγραφική ακόμα κ αν φτιάξω μια βλακειούλα ή να γράψω. Αν κάτι από αυτά θα σε ηρεμούσαν μη διστάσεις να το δεις :)Quote:
Originally Posted by nikos04
Φοβαμαι να τους μιλησω, να παραπονεθω για το παραμικρο που θα αισθανθω. Ανησυχω μηπως ανησυχησουν και οι ιδιοι και δεν το θελω. Προτιμω να το περασω μονος μου. Γι' αυτο κατεφυγα και εδω αλλωστε. Πολλες φορες μιλαω για αυτα που αισθανομαι σε συγκεκριμενα ατομα τα οποια με καθησυχαζουν (οπως εσυ). Ωστοσο, αυτη τη στιγμη μιλαμε για ενα στιγμα το οποιο υπαρχει μεσα στο ματι μου. Το βλεπω. Δεν μπορω να το προσπερασω. Για καποιο λογο ειναι εκει. Κατι ειναι λοιπον αυτο...
Το ότι αποφασίζεις να το περάσεις μόνος αυτόματα σημαίνει και δύναμη. Αυτό είναι κάτι για να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου. Μπορείς να αρχίσεις από αυτό. Μην τον πιέζεις μόνο. Πες του και ένα μπράβο :) Για τους γονείς σου, μπορεί τελικά να μην ανησυχήσουν όσο θα περιμένεις εαν κάποια στιγμή τους πεις όσα αισθάνεσαι και τελικά να αποχτήσεις δύο πολύ καλούς συμμάχους. Αυτό όμως εσύ θα το κρίνεις. Για το ματάκι σου θα σου έλεγα καλύτερα να το αφήσεις γι'απόψε. Πολλά μπορεί να είναι,όχι όμως απαραίτητα τραγικά και μη επιλύσημα. Τα περισσότερα άλλωστε ιατρικά θέματα πλέον αν δεν έχουν άμεση λύση έχουν πολύ καλές προοπτικές,γίνονται έρευνες συνεχώς και παρουσιάζονται νέα μέσα. Κανέις δεν αφήνει την υγέια πίσω ευτυχώς. Δεν μπορώ να σου πω μέσω διαδικτύου ούτε εγώ αλλά σίγουρα ούτε και το ίντερνετ στο οποίο απλά αναγράφονται ερευνητικές περιπτώσεις και δεν γίνονται διαγνώσεις. Καλύτερα να ξαπλώσεις και να ακούσεις μουσική κλείνοντας τα μάτια και εαν αύριο σε πειράζει πολύ που υπάρχει εκεί ή δεν έχει φύγει μπορείς να δεις και έναν γιατρό. Χωρίς άγχος όμως. Όσο μπορείς. Τι λες μπορούμε αυτό να το καταφέρουμε?Quote:
Originally Posted by nikos04
Σήμερα επισκέφτηκα οφθαλμίατρο. Δεν μου είπε κάτι ανησυχητικό. Ωστόσο, εγώ πάλι φοβάμαι. Όχι για το συγκεκριμένο αυτλη τη φορά. Φοβάμαι για το επόμενο πράγμα που θα αισθανθώ και θα το μεγαλοποιήσω. Η βραδινή βόλτα εννοείται όμως ότι συνεχίζεται και γίνεται.
Υ.Γ. Όπως και εσύ, έτσι και η γιατρός που με εξέτασε αρχικά γέλασε και στη συνέχεια μου είπε να σταματήσω να ψάχνω στο Internet. Αποφάσισα και εγώ λοιπλον να μην αναζητήσω τίποτα από εκεί. Μέχρι να με πιάσει ο έντονος φόβος που με έπιασε χθες και να μην μπορώ να αντισταθώ.
Καλησπέρα Νίκο μου. Ήθελα να μάθω πως είσαι, χαίρομαι που έγραψες και χαίρομαι πολύ που δεν έχεις κάτι. Είδες? Δεν ήταν κάτι και την επόμενη φορά δεν θα είναι πάλι παρά μόνο ο φόβος. Όπως σου είπα άλλωστε η ιατρική έχει προχωρήσει τόσο πολύ πλέον που ελάχιστα πράγματα δε διορθώνονται ή δεν έχουν καλές προοπτικές. Εγώ δεν γέλασα προσβλητικά προς εσένα ή μειώνοντας την κατάστασή σου να το ξέρεις όπως και η γιατρός απλά επειδή έχουμε δει τόσες πολλές φορές τον φόβο εξαιτίας του ίντερνετ είναι πλέον ένα κοινό αστείο στους ιατρικούς χώρους. Μας κάνει και ζημιά άλλωστε γιατί πολλοί ασθενείς δε δέχονται μια διάγνωση ή μια θεραπεία με βάση το τι διάβασαν στο ίντερνετ ή κάνουν μόνοι διαγνώσεις με αποτέλεσμα αυτό να τους δημιουργεί τελικά πραγματικά προβλήματα. Οπότε ναι καλύτερα κόψε το ίντερνετ για ιατρικά. Μείνε μόνο σε επαγγελματίες εαν και εφόσον χρειάζεσαι μια γνώμη. Κατα τ'άλλα κάθε φορά που θα σου έρχεται να δεις κάτι τέτοιο αντί γι αυτό μπαίνε πχ εδώ, γράφε τις σκέψεις σου, πήγαινε στο youtube και βάζε ένα τραγούδι, βάζε μια σειρά ή μια ταινία , βλέπε βιντεάκια αστεία και γενικά μπες οπουδήποτε αλλού εκτός από ιατρικά. Βάλε το σαν έναν στόχο. Κάθε φορά που θα νικάς αυτή την τάση είναι μια σημαντική νίκη!Quote:
Originally Posted by nikos04
Επειδη και γω ο ιδιος υποφερω πολυ συνοματε απο τις δικες σου σκεψεις (υποχονδριαση το λεω εγω για μενα :P ), θα σου δωσω την εξης συμβουλη: Καθε φορα που θα σκεφτεσαι οτι εχεις κατι παρα πολυ κακο να σκεφτεσαι τα προσωπα των ιατρων σου που σε εξετασαν και σε βρηκαν υγιη, ποσο ηρεμα ηταν, σχεδον ειρωνικα και πως σου ελεγαν πως ειναι απλα αγχος. Ειναι επιστημονες και η γνωμη τους εχει κυρος. Επισης να σκεφτεσαι συνδυαστικα με το οτι οι αιματολογικες σου ηταν εξισου καλες.
Καλο κουραγιο με τις πανελληνιες και μην πιεζεις τον εαυτο σου παραπανω απ'οσο αντεχεις, βαθιες ανασες! :)