Θρησκευτικές Φοβίες ΜΕΡΟΣ 2

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Δεν έχω διαβάσει καλύτερη ανάλυση περί θρησκείας.Αυτο ακριβώς πιστεύω και εγώ και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!Όχι απλά δεν με μπέρδεψαν αλλά με βοήθησαν αρκετά!Το κακό με την ιψδ είναι πως σε γεμίζει συνεχώς αμφιβολίες,σε κατατρωει...δηλαδή για να σου δώσω ένα παράδειγμα,ενώ ασπαζομαι πλήρως αυτό που λες και έτσι πιστεύω κανονικά,κάποια φοβικα κατάλοιπα ξυπνανε μέσα μου και μου διχαζουν την γνώμη...κάθε φορά που λέω ότι θα στηριχθω στις δυνάμεις μου,αμέσως κάτι πετάγεται από μέσα μου και με γεμίζει με ενοχές και το παρερμηνευω ως ότι δεν πρέπει να βασιζομαι σε μένα αλλά στον Θεό αποκλειστικά,σαν να καθοδηγεί την ζωή μου αποκλειστικά...όπως είπες όμως έχουμε την ελεύθερη βούληση και εγώ θα προσθέσω την συνείδηση εκ φύσεως ώστε να ακολουθούμε την πορεία μας πάντα προς το καλό πέρα από θρησκοληπτα τεχνασματα και ακραίες ενέργειες...απλώς μου βγαίνει τόσο δυνατά αυτή τη φορά η ιψδ που νομίζω ότι όντως τα αισθάνομαι αυτά,αλλά αν όντως τα αισθανόμουν θα έγραφα τώρα εδώ και θα αγχονομουν τόσο;Είναι πολύ περίεργο το ανθρώπινο μυαλό τελικά...

---

Οσο για αυτο που τωρα το παρατηρησα, ειναι σημαντικο να αποβαλεις αυτο το σκεπτικο γιατι δεν σε αφηνει να βοηθησεις τον εαυτο σου. Τι ειναι ο Θεος καμια ζηλιαρα γυναικα που θελει μονο σε αυτην να δινεις σημασια και πληρη υποταγη; :P Δεν μπορει να θελει ο Θεος την πληρη αβουλη παραιτηση σου στο θελημα Του. Ειναι ο Πατερας μας, ενας καλος πατερας λοιπον θελει το παιδι του να βασιζεται στις δυναμεις του και να βοηθαει τον εαυτο του με τον σωστο τροπο ωστε να βγει μονο του σε ενα καλο δρομο. Οταν λεμε "ας γινει το θελημα Του" δεν εννοουμε αιντε παραιτουμαστε. Εννοουμε οτι συνεχιζουμε να προσπαθουμε με το μυαλο τη ψυχη και την ελευθερη μας βουληση και εχουμε απλα πιστη οτι Εκεινος θα φερει στο δρομο μας ολα εκεινα που θα μπορουσαν να μας βοηθησουν εαν το θελαμε κι εμεις και αν βοηθησουμε κι εμεις τον εαυτο μας. Πως αλλιως νομιζεις οτι βοηθαει και καθοδηγει ο Θεος; Με καμια μαγεια ενω καθομαστε με τα χερια σταυρωμενα; Οχι φυσικα...μας δινει στοργικες σπρωξιες μεσα απο συμβαντα που φαινονται τυχαια στη ζωη μας προς τη σωστη κατευθυνση οταν καλουμαστε εμεις να παρουμε μια επιλογη, οταν κινουμαστε και δρουμε! Δεν ειμαστε Αγιοι οι περισσοτεροι ανθρωποι ουτε ασκητες για να παραιτηθουμε ευθεως στον Θεο οπως το εκαναν καποιοι απο αυτους με την ελευθερη τους βουληση. Για τους υπολοιπους το "πλανο" ειναι οτι ζουμε τις ζωες μας και καλουμαστε να παρουμε με την ελευθερη μας βουληση τις καλυτερες δυνατον αποφασεις σε συνδιαλλαγη με τους συνανθρωπους μας, ως κοινωνικα οντα..εκει ειναι για τους πολλους η εκφανση του Θεου τροπο τινα, στους συνανθρωπους και στις καθημερινες μας αποφασεις. Και στη προκειμενη περιπτωση λοιπον σαν νεο παιδι με καλες προθεσεις και ολη τη ζωη μπροατα σου εχεις τις εξης επιλογες: να βοηθησεις τον εαυτο σου η να παραιτηθεις και να υποφερεις με τον ψυχαναγκασμο σου..; Κανε ξανα το τεστακι που λεγαμε λοιπον...Ποια επιλογη συναδει με εναν Θεο αγαπης; Αυτα ειχα να πω και θελω και να σου ευχηθω καλη δυναμη! :))

Νομίζω δεν μιλάμε για το Θεό τιμωρό, ούτε για το Θεό ως πηγή αγάπης σ' αυτό το thread, αλλά για τη θρησκοληψία ως μορφή ΙΨΔ. Το άτομο ζει μέσα του μια διαρκή κατάσταση ελέγχου υπό μορφή τύψεων και αποτροπής όταν αποφασίσει να κάνει κάτι που δεν συνάδει με θεολογικές διδασκαλίες και δοξασίες.
Η θρησκοληψία είναι επίσης έντονη σε άτομα με φόβο, δλδ αυτό που δεν τολμούν να κάνουν ενώ είναι εφικτό το εναποθέτουν στο Θεό, δλδ ο Θεός είναι η εύκολη δικαιολογία που λειτουργεί επίσης ως μορφή ηρεμίας στην υπερένταση και στη θλίψη που του προκαλεί η ψυχολογική αδυναμία του ατόμου να πράξει.
Τέτοια άτομα καταντάν απομονωμένα από επιλογή τους λόγω των μη και των δεν που συνεπάγεται η διαστρεβλωμένη λόγω ψυχολογίας σχέση τους με τη θρησκεια, αλλά και παρεξηγημένα από τους πολλούς οι οποίοι θα έχουν ήδη απομακρυνθεί.
Ζει δλδ σε μια συνεχή κατασταση ανελευθερίας. Αυτό το αντιλαμβάνεται. Όμως δεν μπορεί να σπάσει τα δεσμά αφού η θρησκοληψία είναι ήδη μια εδραιωμένη μορφή ΙΨΔ.

Εγω το ειπα εξαρχης οτι δεν γνωριζω απο ΙΨΔ. Το μονο που μπορουσα να συνεισφερω στη συζητηση ειναι κατι για να απαλλαγει η να ανακουφιστει λιγο απο το φοβο σεβομενη την επιθυμια του να συνεχισει να πιστευει. Τον ρωτησα πρωτα τι προτιμα. Τωρα το οτι γενικως καλυτερο θα ηταν να μη τον απασχολουν τετοιες σκεψεις και το οτι δεν τον αφορα αν υπαρχει η οχι Θεος ειναι αλλη ιστορια και συμφωνω μαζι σου ioannis2.

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Η αλήθεια είναι τώρα που το σκέφτομαι πως ποτέ ειλικρινά δεν πίστεψα στις δικές μου δυνάμεις αλλά πίστευα στην δύναμη που μου δίνει ο Θεός...ίσως όλο αυτό γίνεται ως αντίδραση από το ίδιο το υποσυνείδητο!Έχετε απόλυτο δίκιο ότι ο Θεός δεν είναι τιμωρος αλλά αγάπη αλλά ιδεοψυχαναγκαστικα αυθυποβαλομαι σε αυτή τη σκέψη και χαλάω πολύ τον εαυτό μου...δεν ξέρω πραγματικά,τώρα πχ είδα κάπου για τα Σοδομα και μου ήρθε στο μυαλό ότι ακόμα και να βγω για ένα ποτάκι είναι αμαρτία...αλλά αυτό δεν εκφράζει τις πεποιθήσεις μου...από πάντα πίστευα,όχι θρησκοληπτα,ήμουν γενικά καλώς άνθρωπος και ζούσα με μέτρο...δεν θέλω να αγχωνομαι για χαζά πράγματα!Αλλά το μυαλό είναι πολύ περίεργος σύμβουλος ώρες ώρες...νομίζω ότι ακόμη και με τη λογική αν προσπαθήσω να τα αντιμετωπισω,είμαι αμαρτωλος και πρέπει να δεχτώ αυτές τις σκέψεις αβίαστα...όλο αυτό φυσικά προέρχεται από ενδοτερους φόβους και εκκλησιαστικες βλακειες...

---

σκεφτομουν κ γω ετσι!!!μιλα μ στο εμαιλ [email protected]

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Οπως αυτή τη φορά που αντιμετωπίζω την ιδεοληψια του φόβου για τον Θεό,περί της ύπαρξης του και γενικότερα έχω μια μεγάλη φοβια για το μέλλον κλπ...

---

Φοβάσαι το Θεό;

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Πωωωωωω παιδιά τώρα με έπιασε ένας δυνατός πανικός ότι χρειάζομαι χάπια,ότι όλο αυτό μου το στέλνει ο Θεός,ότι πρέπει να γίνω θρησκοληπτος κλπ κλπ...πραγματικά φοβάμαι πολύ και νιώθω μεγάλο τρόμο μέσα μου!Ενώ έχω συνείδηση και το εκλογικευω,δεν μπορώ να το αποβαλω από μέσα μου...νομίζω ότι θα κατατρευσω...θέλω να αφήσω το θέμα ανοιχτό αλλά φοβάμαι ότι κάνω αμαρτία και ότι με αυτόν τον τρόπο θα με τιμωρησει ο Θεός...:/

---

Πήγες ποτέ κατηχητικό;
Πέρασες από καμία παραεκκλησιαστική οργάνωση;

μαλλον πηγε σε μοναστηρι και δεν ξαναεμφανιστηκε

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Έγραψα και σε παλαιότερο thread και ευχαριστώ πολύ τον nick για την σύντομη συζήτηση!Γενικά ταλαιπωρουμε ένα χρόνο από την ιψδ άλλοτε σε μεγάλο βαθμό άλλοτε σε μικρότερο...απλώς κάθε φορά που έρχεται μια φοβια,έρχεται με μεγαλύτερο βάρος και ένταση.Οπως αυτή τη φορά που αντιμετωπίζω την ιδεοληψια του φόβου για τον Θεό,περί της ύπαρξης του και γενικότερα έχω μια μεγάλη φοβια για το μέλλον κλπ...Είναι πολύ σημαντικό να μου απαντήσουν άτομα που αντιμετωπισαν ανάλογο πρόβλημα και το ξεπέρασαν και με ποιο τρόπο...γενικά είμαι άτομο με πολύ έλεγχο και πιστεύω στο Θεό αλλά δεν είμαι θρησκοληπτος!

---

Καλησπέρα Δημήτρη.κατανοητες οι φόβοι σου για το Θεό λίγο πολύ όλοι το φοβόμαστε τον Θεό.αλλα ο Θεός δεν θέλει να τον φοβόμαστε αλλά να τον αγαπάμε και να πιστεύουμε σε αυτόν..όλοι μα όλοι οι άνθρωποι όσο είμαστε μικροί πιστεύουμε χωρίς καθόλου αμφιβολίες.
Όσο μεγάλονουμε αρχίζουμε το ψαχτίρι αναζήτηση.υπαρχει Θεός αν υπάρχει γιατί δεν βλέπει αυτό??η το άλλο??γιατί δεν κάνει κάτι??γιατί το ένα γιατι το άλλο..κτλ
.είναι φυσιολογικό κάπου να αναζητάς..δεν είναι απαιρετητο να το ταυτιζης με το πρόβλημα υγείας σου.μπορει και να μην έχει σχέση..
Edit
Τώρα που τα διάβασα όλα καταλαβαίνω ότι έχεις και μια περιπέτεια και με την υγεία σου
...αλλά οκ κουλαρε. ένα πράγμα θα σου πω αν ο Θεός ήταν τιμωρός φίλε πρώτος από όλους θα τιμωρούσε εμένα..δεν μπορείς να φανταστείς τι αμαρτίες έχω..αμα της πω θα φρικαρετε όλοι.(καλά εννοείτε ότι δεν λέω)..
Και παρόλαυτα βλέπεις δόξα το θεό είμαι μια χαρά...

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Πωωωωωω παιδιά τώρα με έπιασε ένας δυνατός πανικός ότι χρειάζομαι χάπια,ότι όλο αυτό μου το στέλνει ο Θεός,ότι πρέπει να γίνω θρησκοληπτος κλπ κλπ...πραγματικά φοβάμαι πολύ και νιώθω μεγάλο τρόμο μέσα μου!Ενώ έχω συνείδηση και το εκλογικευω,δεν μπορώ να το αποβαλω από μέσα μου...νομίζω ότι θα κατατρευσω...θέλω να αφήσω το θέμα ανοιχτό αλλά φοβάμαι ότι κάνω αμαρτία και ότι με αυτόν τον τρόπο θα με τιμωρησει ο Θεός...:/

---

Δεν θα σε τιμώρησει ο Θεός γι'αυτό...και το ξέρεις..ησύχασε.δεν τιμωρεί τόσο εύκολα άλλιος δεν θα ήταν θεός θα ήταν άνθρωπος
..

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης001

Αυτή η ιδεοληψια με έπιασε μέσα στο Πάσχα αλλά επειδή ήταν κάτι που το είχα ξαναπερασει στο παρελθόν αλλά γενικά το αντιμετωπιζα...πριν από πέντε μέρες μας έπιασε τυχαία μια τύπισσα από την Ευαγγελικη εκκλησία και ξεκίνησε να μας κάνει κήρυγμα για το Θεό,να μας διαβάζει προσευχές κλπ...ενώ στην αρχή μου πέρασε στο ντουκου,υποσυνείδητα αργότερα μου γιγαντωθηκε η φοβια τόσο πολυ που να με πιάνει τρόμος,να μην μπορώ να ηρεμησω κλπ...είμαι 20 χρόνων.Ισως είναι και ηλικιακες υπαρξιακες ανησυχίες αλλά με χτύπησε το ηλιθιο ακριβώς εκεί που δεν μπορώ να το εκλογικευσω καθώς η θρησκεία είναι ένα διφορουμενο πράγμα...

---

Εγώ στη θέση σου αδελφέ μου θα πλησίαζα έναν καλό πνευματικό ιερέα, κατα προτίμηση στην ενορία σου και θα σε κατευθύνει ο ποιό κατάλληλος σε όλα όσα σε προβληματίζουν, απλά συμβουλή, στην ενορία σου εννοώ σε Χριστιανική Ορθόδοξη εκκλησία και όχι άλλου είδους, να προσέχεις! Επίσης επέτρεψε μου να σου προτείνω να μη διαβάζεις στο ίντερνετ κείμενα Θεολογικά απο πηγές που δεν γνωρίζεις και μην δίνεις σημασία στις προτροπές κανενός ( συν εμού ) αλλά συμβουλέψου έναν πνευματικό Ιερέα, οι πνευματικοί καθοδηγούν με τη βοήθεια του Άγιου Πνεύματος και δεν συμβουλεύουν απλά-εγκεφαλικά όπως εμείς οι λαϊκοί. Άν θέλεις δοκίμασε το, δεν έχεις να χάσεις τίποτα, σε εμένα πάντως έπιασε σε τέτοιο βαθμό που και να σου πώ δεν θα με πιστεύεις. :)