χαχααχ πωπ ρε φιλε γτ τοσο χαλια?λιγη αισιοδοξια θελει η ζωη
Printable View
χαχαχα ρε συ αισιόδοξος είμαι.Απλά δε μπορώ να καταλάβω πως λειτουργείτε εσείς οι φυσιολογικοί άνθρωποι.Και με την ομαδική ψυχοθεραπεία που έκανα την κυριακή μπερδεύτηκα ακόμη πιο πολύ με όσα συνέβησαν εκεί..
Και τέλος δε γίνεται να λες σε κάποιον να είναι καλά,να σου λέει ευχαριστώ και μετά απο ώρα να σου λέει "τι τρόπος ήταν αυτός?" λες και του είπες κάτι άσχημο...
Την οικογενεια κατα τη γνωμη μου την κανεις οταν αν και επειδη εχεις βρει το καταλληλο ατομο, οχι επειδη αποφασισες πως "αρκετα παρταρα, θα παω να καταπιεστω τωρα"...νομιζω πως στη καταλληλη στιγμη στη ζωη σου και με το σωστο προσωπο δεν θα το αισθανεσαι οτι "χανεις την ελευθερια σου"...αν ειναι να σκεφτεσαι ετσι μην το κανεις κατα τη γνωμη μου. Σκοπος ειναι να σου βγει αβιαστα η επιθυμια με τη καταλληλη γυναικα υπο τις καταλληλες συνθηκες...οσο για το αλλο...τι θες δηλαδη; Να ζησεις για παντα; :)
Βαρετο δεν θα ηταν; Απλα νομιζω πρεπει να βρεις αυτα που θα σε εκαναν να εισαι οσο περισσοτερο ηρεμος/γεματος γινεται την κρισιμη εκεινη ωρα...οτι "εκανα αυτα και αυτα στη ζωη μου, εζησα εκεινα, αφησα το ταδε αποτυπωμα, προσφερα το ταδε πραγμα, αποκομισα το δεινα, ειμαι πληρης"....Κατα τ'αλλα ειναι πολυ νωρις για να σε απασχολει ο φοβος των γηρατειων και του θανατου. Επισης δεν νομιζω οτι μεγακωνοντας θα θεωρουμε τους εαυτους μας με το ενα ποδι στο ταφο...να στο πω αλλιως...οταν ησουν 10 οι 25χρονοι σου φαινοντουσαν μεγαλοι; Γιατι εμενα ναι...αλλα τωρα μου φαινονται ντιπ μωρα και δε ξερουμε που παν τα τεσσερα χαχαχα
Ετσι νομιζω και τοτε...δεν θα αισθανεσαι γεροντι ρε αρκει να μην εισαι γεροντι στη καρδια. Και τι το συζηταμε απο τωρα ελεος :P Δες το ηδονηστικα το πραγμα...και 80 χρονων να ειναι καποιος αν εχει πραγματα να χαιρεται/απολαμβανει στη ζωη του θα ειναι καλα...δεν τον νοιαζει τπτ περα απο το παρον. Σε εχουν πιασει οκ, σε φοβιζει η φθορα, ο θανατος, λογικον...θα το λυσεις αν λυσεις τα υπολοιπα υποθετω η τεκοσπαντων μη το ακεφτεσαι οσο μπορεις...νταξει μωρεεεε....θα πεθανουμε ολοι...και δεν πειραζει :)))
και βεβαια την οικογενεια θα την εκανα με το καταλληλο ατομο και δεν θεωρω πως θα εχανα την ελευθερια μου με την οικογενεια ,τεσπα λιγο αλλιως το ενοουσα αυτο :p
Δεν ξερω μπορει να ηθελα να ζησω και για παντα :p
ΝΑι δεν ξερω μεγαλωνοντας πως θα σκεφτομαι ,απλως αυτες οι μαλακιες με πιασαν τωρα και δεν μπορω να κατλαβω γιατι ,τις εχω τωρα τις τελευταιες εβδομαδες και στριφογυρνανε στο μυαλό μου.
Εχεις δικιο οτι ειμαστε πολυ μικροι ακομα για να σκεφτομαστε και να το συζηταμε ,αλλα φταιει το μυαλο δεν φταιω εγω χαχαα
Προσπαθω να μην τα σκεφτομαι αλλα νομιζω οτι ερχονται απο μονα τους δεν θελω να τα σκεφτομαι εγω.
Σε βλεπω παντως συμφιλιωμενη εσενα .
Καλα μη νομιζεις οτι κι εμενα δεν με πιανουν φρικες τυπου "τρεχει ο χρονος τι κανω με τη ζωη μου, εχασα τοσο καιρο, τοσες ευκαιριες να αποκομισω εμπειριες και γνωσεις και να χτισω κατι χρησιμο, να καταφερω κατι στη ζωη μου, και να κανω και να ρανω και να παω εδω η εκει και ημουνα νια και γερασα, και δεν προλαβαινω" και μπλα μπλα...ειμαι και γυναικα παναθεμα με -_-
Αστο...πονεμενη ιστορια. Συ σαι και αντρας, στα @@ σου για πολλα πραγματα. Απλα οκ μου ερχονται οι φασεις και φευγουν, το ελεγχω κι ολας καλυτερα για καποιο λογο τελευταια...
Το να ζησεις για παντα παντως ειναι μαλακια για μενα... :P Με το θανατο ναι, ειμαι συμφιλιωμενη. Για τους ανθρωπους που αγαπω δεν μπορω να το χωνεψω, βλεπω ασπρες τριχες στο κεφαλι του πατερα μου και παρατηρω οτι εχει ρυτιδες πια και μαυριζει η ψυχη μου :P Για εμενα χεστηκα. Αλλα μεσα στη ζωη ειναι ολα...
Τωρα τι μπορεις να κανεις εσυ αν σου ερχονται οι σκεψεις στα καλα του καθουμενου...τι να σου πω...προσπαθησε να μη το σκεφτεσαι αλλα μην καταπιεζεσαι κι ολας, αυτο που παλευουμε με μανια το βρισκουμε συνεχεια μπροστα μας. Αν θες καμια φορα αποδεξου το για λιγο χαλαρα....φλερταρε με την ιδεα...εσυ ξερεις ποσο και πως μπορεις...
Εμένα,όσο περνά ο καιρός,μου έρχεται να πεθάνω.
Eγώ πάντως θέλω να ζήσω για πάντα νέος.Θέλω να ζήσω τουλάχιστον 500 χρόνια ως νέος όμως.
Εγώ δεν κατάλαβα γιατί πάντα προσπαθείς να φύγεις τρέχοντας από ότι σου συμβαίνει και ότι δεν σε'' βολεύει'', ε ας το να έρθει, μαθαίνεις και από αυτό, φάση είναι οκ....... Για τα άλλα ότι είσαι μικρός ακόμα κλπ φυσικά και είσαι μικρός! Ούτε θα ξυπνήσεις κάποια μέρα και θα είσαι ένας παντρεμένος με ευθύνες ούτε θα γεράσεις απότομα, αυτά είναι φάσεις της ζωής. Τώρα είσαι νέος ακόμα, δεν έχεις χορτάσει ότι ήθελες να χορτάσεις και για αυτό φοβάσαι....Τι πιο ωραίο από αυτό? Όχι να φοβάσαι :P, να θες να ζήσεις ρε παιδί μου! Ε πχ στα 40 σου θα τα έχεις βαρεθεί όλα αυτά, θα τα έχεις χορτάσει, δεν θα νιώθεις τότε ότι χάνεις ελευθερίες κλπ θα το θες κιόλας. Και μην μπεις στην λούμπα της κοινωνίας, ότι οικογένεια πρέπει να κάνεις στα 30. Οικογένεια θα κάνεις όταν και αν είσαι έτοιμος για να πετύχει κιόλας...Και σε προχωρημένη ηλικία έχεις συμβιβαστεί και με το θάνατο, μην κοιτάς τώρα που εσένα σου φαίνεται βουνό.....Τώρα είναι βουνό γιατί το βλέπεις από μακριά και δεν έχει έρθει η ώρα τους ακόμα ....Δες όμως το βουνό, γιατί πρέπει να φεύγεις τρέχοντας?
αν και αθεος... αθρησκος..!!! είμαι πεπεισμενος πλεον ότι ο θανατος δεν είναι το τελος...
πιστευω ότι πισω από ολες τις θρησκείες κρυβετε μια αρχαια ξεχασμενη γνωση διαστρεβλωμενη κομμενη κα ραμμενη στα μετρα της κάθε κοινωνιας...
η θρησκεια που αγγιζει περισσοτερο αυτην την αρχαια γνωση για μενα είναι ο βουδισμος...
πιστευω στην επανενσαρκωση της ψυχης ξανα και ξανα μεχρι την τελικη της εξαγνιση
οποτε πιστευωντας όλα αυτά εχω εξικοιωθει με την ιδεα του θανατου... η αυτοκτονια που διαβασα μερικους να λενε είναι ότι χειροτερο στην πορεια αυτης της εξαγνισης σε γυρναει πισω στο μηδεν
αυτά...
Εμενα μου ειναι αδιαφορος ο θανατος ................αρκει να μην ειμαι εκει οταν συμβει ............ εμεις οι ανθρωποι εχουμε μια εμμονη με την ζωη , ευχομαστε παντα Χρονια Πολλα , αντι για Χρονια Καλα .......... και που ξερουμε τι υπαρχει στην αντιπερα οχθη , μπορει ναναι καλυτερα , ιδιως τωρα με την κριση ............ πιο πολυ εχω περιεργεια για το μετα , οχι φοβο , αλλα δεν βιαζομαι κιολας ............. το βρισκω αδιανοητο ενα παιδι , κατω ων 30 , να σκεφτεται τον θανατο , τι νοημα εχει , ας ζησουμε την ζωουλα μας , οσο μπορουμε καλυτερα , ειναι ωραια η ζωη ...... το να μεγαλωνεις , δεν ειναι απαραιτητως κακο , εκτος και αν αφηνεις καραφλα .............η κυταρριτιδα ........ η παχυνεις .......
προφανώς για να είμαστε εδώ μεσα....
Τα πάρτυ δεν νομίζω πάντως ότι είναι απαραίτητο να τα σταματήσεις.
Από εκεί και πέρα, ο άνθρωπος ως το μόνο πλάσμα πάνω στη γη που μπορεί να θέτει τέτοια ερωτήματα, έχει και τη δυνατότητα να το φιλοσοφήσει όσο θελει...
Αρκεί βέβαια να μην ξεχνάει να ζει...
http://s32.postimg.org/skp7yiged/8anato_mirizei.jpg
Ναι και βεβαια δεν θα μπω σε καμια λουμπα,οταν νι΄σω ετοιμος και εχω βρει την καταλληλη γυναικα διπλα μου.
Δεν ξερω αν υπαρχει ανθρωπος που να συμβιβαζεται με τον θανατο.Και εγω αυτο προσπαθω να κανω να συμβιβαστω με αυτα που σκεφτομαι.
Το ξερω οτι ακομα εχω να ζησω πραγματα και ειμαι μικρος ,αλλα δεν παυει να με ταλαιπωρουν αυτες οι σκεψεις?
Εσυ δεν το εχεις περασει καθολου αυτο?