Originally Posted by
nicole91
Και το εννοώ. Δεν το πίστευα ποτέ στην ζωή μου ότι θα μπορούσα ποτέ να ξεστομίσω αυτή τη φράση αλλά το εννοώ. Και μάλιστα το είπα, το άκουσα, το εξέφρασα. Δεν ήταν μόνο μια ιδέα μέσα μου.
Γιατί να ζω; Τι νόημα υπάρχει; Νιώθω τόσο μόνη. Νιώθω τόσο κενή και ανούσια την ζωή μου. πως δεν υπάρχει τιποτα που να με ευχαριστεί. Τίποτα. Πάντα ήμουν αισιόδοξη πως «ποτε δεν ξερεις» πως ο χρονος περνάει, τα καλύτερα έρχονται, υπομονη, θέληση, επιμονη κ μπλα μπλα. Σκατα. Τίποτα. Τιποτα. Δεν έχω τίποτα. Και δεν ξερω αν είχα και ποτε. Ουτε αν θα εχω ποτε.