Βρε παιδιά γιατί την προτρέπετε να το ρίξει το παιδάκι;
Δεν ισχύει οτι μπορείς να κάνεις παιδιά όποτε θέλεις. Εγώ έκανα έκτρωση στην ηλικία της και μετά δεν μπόρεσα να ξανακάνω παιδάκι λόγω βαριάς ενδομητρίωσης που παρουσίασα αργότερα και έκανα συνέχεια αποβολές. Μετά, αρρώστησε με κατάθλιψη ο άντρας μου και δεν άντεχε τίποτα.
Για μένα η άμβλωση ήταν η πιο τραυματική εμπειρία της ζωής μου. Δεν μπόρεσα ποτέ να το ξεπεράσω, όχι μόνο εγώ που δεν έκανα τελικά άλλα παιδιά αλλά και γνωστές που ξέρω με παιδιά. Ξεριζώνεται το ίδιο σου το είναι, στιγματίζεσαι ψυχικά για την υπόλοιπη ζωή σου.
Η κολλητή μου φίλη είχε μείνει έγκυος στα 18, φοιτήτρια στο 1ο έτος, όπως η περίπτωση της kapakapa και το κράτησε και τελείωσε και την σχολή της και έπιασε δουλειά και έκανε και καριέρα και να φανταστείτε οτι οι δικοί της όταν έμαθαν την εγκυμοσύνη την πέραξαν έξω από το σπίτι μαζί με τα πράγματά της.
Εγώ που δεν το κράτησα (κι εγω φοιτήτρια στο 1ο έτος τότε) τελικά δεν κατάφερα στην ζωή μου τίποτα.
Ό,τι καταφέρνουμε στη ζωή έχει περισσότερο σχέση με την υγιή ψυχολογία παρά με τις συνθήκες γιατί αυτές βολεύονται. Όταν όμως αποκτήσεις μια χάλια ψυχολογία τότε αχρηστεύεσαι.
Γιατί την αποθαρρύνετε τόσο πολύ; Μπορείτε να πάρετε εσείς την ευθύνη μιας έκτρωαης ή να την διαβεβαιώσετε οτι όλα θα πάνε καλά μετά την έκτρωση και οτι μετά θα κάνει άλλα παιδιά και δεν θα έχει ψυχολογικά προβλήματα;
Αφού η κοπέλα είναι έτοιμη να αγαπήσει το παιδάκι που θα φέρει στον κόσμο αυτό σημαίνει πολλά, αυτό είναι το σημαντικότερο που χρειάζεται ένα παιδί. Δεν είναι ανάπηρη, ούτε ανίκανη. Αφού οι γονείς του αγοριού το δέχτηκαν, αυτό σημαίνει οτι θα έχει τουλάχιστον βόήθεια από κάπου. Αν είναι και οι γονείς της την δουν αποφασισμένη να το κρατήσει θα την στηρίξουν κι αυτοί.
Στην τελική, υπάρχει και ο σύλλογος προστασίας αγέννητου παιδιού που βοηθάνε και καλύπτουν πλήρως όλα τα έξοδα μέχρι την γέννηση του παιδιού και δύο χρόνια μετά και ακόμη προσφέρει και φιλοξενία στις ανύπαντρες μητέρες και βοήθεια στην εύρεση εργασία.
Και κάτι άλλο: Όταν βρεις την δύναμη μιας τέτοιας απόφασης (της γέννησης του παιδιού) μετά δυναμώνει η θέλησή σου να προσπαθήσεις, να παλαίψεις και να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου γιατί έχεις ήδη μία νίκη, ένα κατόρθωμα, ένα κίνητρο που δεν μπορείς να το αγνοήσεις ποτέ, το ίδιο σου το παιδί που σε εμπνέει να συνεχίσεις.
