απιστια και συγχωρεση.

καταλαβα τι εννοεις νικ...οκ...κοιτα..εγω προσωπικα αυτο που σκεφτομαι ειναι οτι με αυτα που περασα, μονο πεθαμενη ισως ξαναεκανα το ιδιο λαθος..
παιδια ειλικρινα ! δεν αντεχω να κοροιδευω τους ανθρωπους..γι αυτο τα λεω κ χυμα ολα!
με πιεζει απιστευτα να κοροιδευω εναν ανθρωπο κ να του λεω ψεμματα..

θα ελεγα στην κοπελια να προσπαθησει να εκμαιευσει καποια πραγματα απο τον αντρα της για την κατασταση..κ να δει κ να κρινει απο αντιδρασεις κλπ..
αν ο ανθρωπος ομως κλαιει κ χτυπιεται..ε τι να κανει?να τον σταυρωσει?
να τον συγχωρεσει αλλα να κραταει μια πισινη...να ειναι σε πιφυλακη κ βλεποντας κ κανοντας..
δυστυχως το chat ειναι κατι πολυ ευκολο στην ζωη μας πλεον..κ πολλοι μιλανε κ λενε διαφορα κλπ..δεν σημαινει σε καμια περιπτωση αυτο οτι εχουν σχεση ή οτι πηδιοσαντε...που λενε...οκ?
προσπαθησε κοπελα μου να καταλαβεις με ερωτησεις κλπ...αν οντως απλα μιλουσανε για παρεα..ή τελικα εκαναν κ κατι μαζι..

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

poio θεο ρε μαγκα ..

---

Ο Θεός στον οποίο το αντρόγυνο μπήκε στον Οίκο Του και εζήτησε απ' αυτόν να τους ευλογήσει

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

και επειδη εχουν παιδι?τι?θα καθεται να τρωει κερατα αιωνια?

---

Εντελώς παντελώς ανεύθυνη συμβουλή και παρότρυνση. Οι γονείς έχουν απόλυτη ευθύνη για το τί είδους πρότυπα, τί παραδείγματα και τί βιώματα (ως εφόδια για τη ζωή) δίνουν στο παιδί τους. [Κανονικά θα έπρεπε το κράτος να απαγορεύει σε αντρόγυνα που έχουν παιδί να χωρίζουν ή τουλάχιστον μέχρι το παιδί να ενηλικιωθεί.]

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

δυστυχως το chat ειναι κατι πολυ ευκολο στην ζωη μας πλεον..κ πολλοι μιλανε κ λενε διαφορα κλπ..δεν σημαινει σε καμια περιπτωση αυτο οτι εχουν σχεση ή οτι πηδιοσαντε...που λενε...οκ?

---

Και μόνο που μίλησε στο τσατ, έπεσε σε σφάλμα βαρύ, και όπως βλέπουμε και εκ του αποτελέσματος, έθεσε εντελώς απερίσκεπτα το γάμου του σε κίνδυνο. Ως προς αυτό, η ευθύνη είναι 100% του άντρα. Από εκεί και πέρα, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά της γυναίκας (και ορθώς) ως προς το τί θα πράξει ώστε να σώσει τον γάμο της και την οικογένεια της, ή για να το θέσω και αλλιώς, πώς θα ανταπεξέλθει σε αυτή την δοκιμασία που της έδωσε ο Θεός.
Όπως και να έχει, μακάρι για την γυναίκα να πάνε όλα καλά στο τέλος.

εγω στην κοπελια θα ελεγα να τον διώξει...εαν εχει λιγο εγωισμο πανω της...
κοπελια θα στο ξανακανει σιγουρα εφοσον τ εκανε...και δεν μιλαμε για κατι απλο εφοσον μιλαγανε και με μηνυματα..θα ειχε προχωρησει πολυ το θεμα ισως τα ειχαν μηνες ισως και χρονια και εσενα σ δουλευανε και οι δυο...τωρα αμα τον συγχωρησεις για μενα ειναι λαθος...
σκεψου καλα πριν προβεις σ καποια ενεργεια..
και μην εχεις μοναδικο γνωμονα το αν θα εισαι μονη σου μετα...γτ αυτο θα σ τρωει συν π θα σ το ξανακανει...σκεψου καλα..
ολοι εδω σ λενε να τον υγχωρηεις αλλα εγω σ λεω...οτι δεν ειναι τοσο απλα τ πραγματα

Quote:

---

Originally Posted by 85Eon

Ο Θεός στον οποίο το αντρόγυνο μπήκε στον Οίκο Του και εζήτησε απ' αυτόν να τους ευλογήσει

Εντελώς παντελώς ανεύθυνη συμβουλή και παρότρυνση. Οι γονείς έχουν απόλυτη ευθύνη για το τί είδους πρότυπα, τί παραδείγματα και τί βιώματα (ως εφόδια για τη ζωή) δίνουν στο παιδί τους. [Κανονικά θα έπρεπε το κράτος να απαγορεύει σε αντρόγυνα που έχουν παιδί να χωρίζουν ή τουλάχιστον μέχρι το παιδί να ενηλικιωθεί.]

Και μόνο που μίλησε στο τσατ, έπεσε σε σφάλμα βαρύ, και όπως βλέπουμε και εκ του αποτελέσματος, έθεσε εντελώς απερίσκεπτα το γάμου του σε κίνδυνο. Ως προς αυτό, η ευθύνη είναι 100% του άντρα. Από εκεί και πέρα, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά της γυναίκας (και ορθώς) ως προς το τί θα πράξει ώστε να σώσει τον γάμο της και την οικογένεια της, ή για να το θέσω και αλλιώς, πώς θα ανταπεξέλθει σε αυτή την δοκιμασία που της έδωσε ο Θεός.
Όπως και να έχει, μακάρι για την γυναίκα να πάνε όλα καλά στο τέλος.

---

συγνωμη π θα στο πω ρε φιλε αλλα με τετοιο μυαλο δεν πας πουθενα....
στο υπογραφω -νικ-

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

συγνωμη π θα στο πω ρε φιλε αλλα με τετοιο μυαλο δεν πας πουθενα....
στο υπογραφω -νικ-

---

Το παιδάκι τους είναι 6 ετών, όπως γράφει η αγαπητή φίλη Δήμητρα.
Αν χωρίσουν, στο παιδί τί θα πούν;
Τί επιπτώσεις θα έχει στο παιδί η μετέπειτα πορεία των γονέων του;
Τί θα σκέπτεται όταν μετά από δυο-τρία-πέντε χρόνια, η μαμά του θα ζει με άλλον άντρα και ο πατέρας του με άλλη γυναίκα;
Τί θα σκέπτεται που μέχρι να φτάσει σε μια ορισμένη ηλικία, θα βλέπει τον έναν γονέα μια ή δυο φορές την εβδομάδα;
Τί θα λέει στα άλλα παιδάκια που θα κάνει παρέα για τους γονείς του;

Quote:

---

Originally Posted by 85Eon

Το παιδάκι τους είναι 6 ετών, όπως γράφει η αγαπητή φίλη Δήμητρα.
Αν χωρίσουν, στο παιδί τί θα πούν;
Τί επιπτώσεις θα έχει στο παιδί η μετέπειτα πορεία των γονέων του;
Τί θα σκέπτεται όταν μετά από δυο-τρία-πέντε χρόνια, η μαμά του θα ζει με άλλον άντρα και ο πατέρας του με άλλη γυναίκα;
Τί θα σκέπτεται που μέχρι να φτάσει σε μια ορισμένη ηλικία, θα βλέπει τον έναν γονέα μια ή δυο φορές την εβδομάδα;
Τί θα λέει στα άλλα παιδάκια που θα κάνει παρέα για τους γονείς του;

---

και τι θα κανει δλδ θα καθεται να δεχεται τα κερατα τ αντρα τησ?να την εξευτιλιζει?και να ξενοπηδαει?
ειναι λογικη αυτη π εχεις?σοβαρα τωρα?>

Quote:

---

Originally Posted by 85Eon

Ο Θεός στον οποίο το αντρόγυνο μπήκε στον Οίκο Του και εζήτησε απ' αυτόν να τους ευλογήσει

Εντελώς παντελώς ανεύθυνη συμβουλή και παρότρυνση. Οι γονείς έχουν απόλυτη ευθύνη για το τί είδους πρότυπα, τί παραδείγματα και τί βιώματα (ως εφόδια για τη ζωή) δίνουν στο παιδί τους. [Κανονικά θα έπρεπε το κράτος να απαγορεύει σε αντρόγυνα που έχουν παιδί να χωρίζουν ή τουλάχιστον μέχρι το παιδί να ενηλικιωθεί.]

Και μόνο που μίλησε στο τσατ, έπεσε σε σφάλμα βαρύ, και όπως βλέπουμε και εκ του αποτελέσματος, έθεσε εντελώς απερίσκεπτα το γάμου του σε κίνδυνο. Ως προς αυτό, η ευθύνη είναι 100% του άντρα. Από εκεί και πέρα, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά της γυναίκας (και ορθώς) ως προς το τί θα πράξει ώστε να σώσει τον γάμο της και την οικογένεια της, ή για να το θέσω και αλλιώς, πώς θα ανταπεξέλθει σε αυτή την δοκιμασία που της έδωσε ο Θεός.
Όπως και να έχει, μακάρι για την γυναίκα να πάνε όλα καλά στο τέλος.

---

Αυτό είναι φασιστικό , επίσης και ένα ζευγάρι μες στην δυστυχία και στους τσακωμούς δεν αποτελεί το καλό παράδειγμα για ένα παιδί....

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

και τι θα κανει δλδ θα καθεται να δεχεται τα κερατα τ αντρα τησ?να την εξευτιλιζει?και να ξενοπηδαει?
ειναι λογικη αυτη π εχεις?σοβαρα τωρα?>

---

Δεν είπα να κάτσει να δέχεται τον άντρα της να την απατάει.
Όμως, αν ο άντρας είναι τόσο πολύ τυφλωμένος απ' το πάθος του και το λάθος του, τότε, η γυναίκα που τον αγαπάει έχει υποχρέωση να δείξει έμπρακτα την αγάπη της, ήτοι να τον συνεφέρει και να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο.
Ακριβώς τις ίδιες υποχρεώσεις έχουν και οι άντρες απέναντι στις γυναίκες τους, ιδίως όταν έχουμε στη μέση και ένα παιδί.
Αλλιώς διαλύονται οι οικογένειες (λόγω ελλείψεως αγάπης και επικράτησης του εγωϊσμού) και κατ' επέκταση διαλύεται και η κοινωνία (η ήδη διαλυμένη, τεσπα..) ...

Quote:

---

Originally Posted by 85Eon

Το παιδάκι τους είναι 6 ετών, όπως γράφει η αγαπητή φίλη Δήμητρα.
Αν χωρίσουν, στο παιδί τί θα πούν;
Τί επιπτώσεις θα έχει στο παιδί η μετέπειτα πορεία των γονέων του;
Τί θα σκέπτεται όταν μετά από δυο-τρία-πέντε χρόνια, η μαμά του θα ζει με άλλον άντρα και ο πατέρας του με άλλη γυναίκα;
Τί θα σκέπτεται που μέχρι να φτάσει σε μια ορισμένη ηλικία, θα βλέπει τον έναν γονέα μια ή δυο φορές την εβδομάδα;
Τί θα λέει στα άλλα παιδάκια που θα κάνει παρέα για τους γονείς του;

---

Θα σκέφτεται ότι σκέφτονται χιλιάδες άλλα παιδιά ....αν υπάρχει καλή θέληση μεταξύ των γονέων και επικοινωνία πολιτισμένη μια χαρά θα βγει το παιδί....

Ενώ το να μεγαλώνει ο γιος της με το παράδειγμα "ο μπαμπάς απαταει τη μαμά και αυτή το ανέχεται" είναι υγιές ε..; Εγώ γιατί το θεωρώ χειρότερο πρότυπο για ένα παιδί αυτό και για το πώς είναι μία σωστή οικογένεια στο μυαλό του από το "ή μαμά και ο μπαμπάς δε ταιριαζαν αλλο και επέλεξαν να είναι ειλικρινεις ο ένας απέναντι στον άλλον;
Ή ειλικρινια και η ανοιχτή επικοινωνία είναι το σωστό παράδειγμα για ένα παιδί και όχι το να είναι "μαζί" οι γονείς με το ζόρι και να μισούν τη ζωή τους...τα διαισθάνεται και τα απορροφά αυτά ένα παιδί.
Τα παιδιά δεν είναι λόγος για να μένει κάποιος σε ένα γάμο/μια σχέση που έχει λήξει...δεν περνάει το θεατράκι μιας ευτυχισμενης οικογένειας στα παιδιά όσο μικρά και αν είναι. Το υπογράφω.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Ενώ το να μεγαλώνει ο γιος της με το παράδειγμα "ο μπαμπάς απαταει τη μαμά και αυτή το ανέχεται" είναι υγιές ε..;

---

Ούτε. Το ότι "ο μπαμπάς θα συνεχίσει να απατάει τη μαμά" δεν πρέπει να γίνεται ανεκτό. Είπα πώς.
Είπα επίσης, να συμβουλευτεί η γυναίκα ή και οι δυο μαζί κάποιον πνευματικό (σε καμία περίπτωση ΟΧΙ ψυχολόγο ή οικογενειακό συμβουλο γιατί αυτοί εξ ορισμού θα προτείνουν κατευθείαν διαζύγιο...).

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Εγώ γιατί το θεωρώ χειρότερο πρότυπο για ένα παιδί αυτό και για το πώς είναι μία σωστή οικογένεια στο μυαλό του από το "ή μαμά και ο μπαμπάς δε ταιριαζαν αλλο και επέλεξαν να είναι ειλικρινεις ο ένας απέναντι στον άλλον;

---

Ούτε αυτό είναι ελικρίνεια, γιατί στην αρχή "η μαμά έλεγε στον μπαμπά ότι τον αγαπούσε και ο μπαμπάς έλεγε ότι και εκείνος αγαπάει τη μαμά", αλλά στο τέλος είπανε ότι "σταμάτησαν να αγαπάνε ο ένας τον άλλον αφού ο μπαμπάς άρχισε να αγαπάει άλλη γυναίκα η οποία δεν είναι η μαμά μου".
Συνεπώς, όταν λες ότι αγαπάς (πραγματικά) έναν άνθρωπο, ΔΕΝ σκέφτεσαι ΟΥΤΕ προσδοκάς τί θα πάρεις απ' το αγαπημένο σου πρόσωπο, ΑΛΛΆ τί μπορείς εσύ να προσφέρεις σε αυτόν (ΑΓΑΠΗ=ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ=ΧΡΙΣΤΟΣ).
Αλλιώς δεν μιλάμε για αγάπη, αλλά για σχέση συμφερόντων.... όπου εκεί η αγάπη πεθαίνει (τη σκοτώνουμε) και θεριεύει ο εγωϊσμός (ο οποίος είναι εισητήριο A' CLASS για τα έγκατα της κολάσεως..).
Αν λοιπόν ένας γάμος έχει οικοδομηθεί σε τέτοιες ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ βάσεις, τότε δεν έχεις ούτε απιστίες, ούτε μοιχείες, ούτε καν καυγαδάκια...

85Eon πολύ απολυτα και εγωιστικα μιλας προσεχε αυτά τα πργαματα είναι A' CLASS εισητηριο για τα εγκατα της κολασεως...

δημητρα αν δεν εισαι 100% σιγουρη μην κανεις τιποτα... από την άλλη αν εισαι σιγουρη... περιμενε λιγο θα λεγα να δεις που παει το πραγμα και αν δεν παει φυγε οσο εισαι νεα ακομα!!

σιγουρα δεν θα θελεις να μεγαλώσεις μονη το παιδι... αλλα σαν παιδι χωρισμένων γονιων σου λεω ότι είναι καλυτερα από τα μεγαλωνεις μεσα σε μια μη υγειη οικογενεια

Quote:

---

Originally Posted by 85Eon

Ούτε. Το ότι "ο μπαμπάς θα συνεχίσει να απατάει τη μαμά" δεν πρέπει να γίνεται ανεκτό. Είπα πώς.
Είπα επίσης, να συμβουλευτεί η γυναίκα ή και οι δυο μαζί κάποιον πνευματικό (σε καμία περίπτωση ΟΧΙ ψυχολόγο ή οικογενειακό συμβουλο γιατί αυτοί εξ ορισμού θα προτείνουν κατευθείαν διαζύγιο...).

Ούτε αυτό είναι ελικρίνεια, γιατί στην αρχή "η μαμά έλεγε στον μπαμπά ότι τον αγαπούσε και ο μπαμπάς έλεγε ότι και εκείνος αγαπάει τη μαμά", αλλά στο τέλος είπανε ότι "σταμάτησαν να αγαπάνε ο ένας τον άλλον αφού ο μπαμπάς άρχισε να αγαπάει άλλη γυναίκα η οποία δεν είναι η μαμά μου".
Συνεπώς, όταν λες ότι αγαπάς (πραγματικά) έναν άνθρωπο, ΔΕΝ σκέφτεσαι ΟΥΤΕ προσδοκάς τί θα πάρεις απ' το αγαπημένο σου πρόσωπο, ΑΛΛΆ τί μπορείς εσύ να προσφέρεις σε αυτόν (ΑΓΑΠΗ=ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ=ΧΡΙΣΤΟΣ).
Αλλιώς δεν μιλάμε για αγάπη, αλλά για σχέση συμφερόντων.... όπου εκεί η αγάπη πεθαίνει (τη σκοτώνουμε) και θεριεύει ο εγωϊσμός (ο οποίος είναι εισητήριο A' CLASS για τα έγκατα της κολάσεως..).
Αν λοιπόν ένας γάμος έχει οικοδομηθεί σε τέτοιες ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ βάσεις, τότε δεν έχεις ούτε απιστίες, ούτε μοιχείες, ούτε καν καυγαδάκια...

---

Γιατί όταν χωρίζει ένα ζευγάρι είναι απίθανο να αγαπιούνται μετά?
Επειδή δεν έχουν σκοπο να αυτοθυσιαστούν παρεούλα δεν αγαπιούνται ?

85εον
Ξεχνας ομως πως οταν δημηουργηθηκε ο χριστινιασμος δεν υπηρχαν περιθωρια για καυγαδακια λογω κουρασεις πχ δουλεια στα χωραφια κλπ η εαν υπηρχαν οι καυγαδες ηταν πολυ ποιο εντονη και μπροστα στα παιδια
Και στις μερες η αυτοθυσια πολλες φορες συνεπαγετε μετην εκμεταλευση και τον μ@λακ@ ατομο που εκανε την αυτοθυσια
Πολλοι γαμοι εχουν και συμφεροντα μεσα τους δεν μπορεις να το αλλαξεις αυτο φυσικα ο τελειος γαμος ειναι αυτος που περιγραφεις δλδ την ανιδιοτελη αγαπη και απο τις δυο πλευρες αλλα ειναι ποια σπανιο εως και απιθανο
Το να συμβουλευτη πνευματικο ξερω ηδη την απαντηση του .....να κρατησεις τον γαμο σου δεν κανει να χωριζουμε να βαπτιστει το παιδι να φοραει παντα σταυρο να κανεις την προσευχησου να εχεις πιστη κλπ κλπ τα οποια ΔΕΝ βοηθανε κατα 90% ναι στο να πιστευουμε στο θεο οχι ομως να κανουμε την ζωη μας συμφωνα με τις οδηγιες τις βιβλου ( μην ξεχνας ποσα ψεμματα εχει πει η εκκλησια προκειμενου να γινει πιστευτη )

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις σας αλλά μπορώ να πω πως μπερδεύτηκα ακόμα πιο πολύ.έχουμε μιλήσει πολλές ώρες για αυτό το γεγονός μαζί με τον άντρα μου το έχουμε αναλύσει έχουμε κάνει απολογισμό της σχέσης μας του γάμου μας ψάξαμε να βρούμε το λόγο που απομακρυνθηκαμε.ειναι ένας άνθρωπος που στα τοσα χρονια μαζι δεν μου εδωσε καμια αφορμή για να τον υποψιαστω.τωρα ομως ειναι ολα σκατα.δεν βιαζομαι να τον συγχωρεσω οπως πολλοι ειπατε.ξερει πως ακόμα δεν με έχει πείσει για την αθωότητα του κ ξερει ποσο πονάω καθημερινά.προσπαθεί με τον τρόπο του να μου δείξει ότι με αγαπάει κ πως δεν έχει αλλάξει τπτ.βέβαια για μένα έχουν αλλάξει όλα.αλλά δεν θέλω να καταστρέψω την οικογένεια μας.έχουμε μια όμορφη οικογένεια.Θέλω να παλέψω να την κρατήσω αλλά πονάω κ η εμπιστοσύνη που του είχε δεν υπάρχει πια.