Παράνοια; Θα θελα την γνωμη σας.

εχει δικιο η ρεμεντυ..συμφωνω απολυτα σε οσα λεει..
ο ανθρωπος αυτος σαφως κ ειχε θεμα κ καλα εκανες κ απομακρυνθηκες...μη προσπαθεις να ριξεις βαρη σε σενα..δε φταις σε κατι.
πιθανον ειχε το θεμα του απο πριν ..πριν καν γνωρισει εσενα.
ναι αυτο που εχει μπορει να λεγεται κ παρανοια..ή παρανοιδης επεξεργασια.
κ θελει φαρμακευτικη αγωγη..
θα μπορουσες πιο πριν(οχι τωρα πια) , να μιλησεις κ με καποιον πολυ οικειο του να μαθεις αν εχει ψυχιατρικο ιστορικο.
βεβαια τωρα πια δεν νομζιω οτι εχει σημασια..μεινε μακρια..
μου χει τυχει κ μενα..ειχα γνωρισει ενα τυπακι περιεργο εκκεντρικο κ πολυ κουκλο..τον γουσταρα κ με γουσταρε κ τα φτιαξαμε.ημουν 27 χρονων αν θυμαμαι καλα..
εμενα γενικα μου αρεσουν οι μυστηριωδης τυποι//
παρατηρησα οτι μου μιλαγε συχνα για την πρωην του την οποια την ελεγαν Ελενα..
με εκνευριζε αλλα δεν σταματαγε...αρχισα να γινομαι επιφυλακτικη..στο σεξ ηταν παραξενος..δεν ξερω γιατι..καπως περιεργος..
δεν ειχε παει το μυαλο μου τι με περιμενε..
καποια μερα ειμασταν σπιτι του κ ηπιε 2 ποτηρια ουισκι...κ κει που μιλαγαμε αρχισε να με λεει ΕΛΕΝΑ@@ !! του λεω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΕΝΑ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΣΟΥ!
σηκωνεται τιγκα φουλ νευριασμενος κ αρχισεν α φωναζει κ σπαει το τζαμι της εσωτερικης πορτας!! τρομαζω σηκωνομαι κ κοιταω ειχε αιματα παντου ! ειχε κοψει τρομερα το χερι του..κ εξεκολουθουσε να ΦΩΝΑΖΕΙ Κ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ! ΕΓΩ ΔΝΕ ΕΙΜΑΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ!! ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΧΩΡΟ ΟΛΑ ΤΑ ΦΩΤΑΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ! ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΣΤΑΡ!! "
δεν ηξερα τι να κανω...εκανα την παπια..κ αρχισα να τρεμω..εκλασα πανω μου βασικα...του λεω "θελω να φυγω " κ παω να μαζεψω τα πραγαμτα μου να φυγω..κ αρχισε να με κυνηγαει..κλεινομαι στην κρεβατοκαμαρα κ κλειδωνω την πορτα..αυτος σπαει την πορτα κ μπαινει μεσα,οταν μπηκε στο δωματιο πηρε ενα σπασμενο ξυλο απο την πορτα κ το χωσε στη μουρη μου..εγω τον εσπρωξα επεσε κατω κ κει πεταχτηκα απο το παραθυρο....μιλαμε ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ Η ΦΑΣΗ! δεν πιστευα καν οτι ολο αυτο που ζουσα ηταν αληθινο..
ανεβαινω στην μηχανη μου κ βγαινει αυτος απο την εξωπορτα μπαινει μεσα στο αμαξι κ με κυνηγαγε απο πισω μεχρι που με εχασε..
δεν γνωριζε ευτυχως που μενω..πηγα σπιτι κ ειχα 18 αναπαντητες κλησεις..δεν σταμταγε να με παιρνει τηλ.το σηκωνω κ του λεω "ασε με ησηχη!" κ αρχισε να με λεει παλι ΕΛΕΝΑ !!! κ οτι ειμαι *******!! που τον αφησα..καταλαβα οτι ο ναθρωπος ειχε παθει καποια ψυχωση..ηταν εντελως σε αλλο περιβαλλον..
την επομενη μερα με επαιρνε τηλ ασταματητα κ δεν το σηκωνα..τελικα κατεληξα στον αστυνομικο τμημα μαζι με τον αδερφο μου γιατι ειχα φοβηθει πολυ...
πηρα ασφαλιστικα μετρα..ηταν ο.τι χειροτερο εχω ζησει..για πολυ καιρο δεν ηθελα να βγαινω απο το σπιτι...δεν ξερω τι απεγινε κ δεν θελω να μαθω..
καποια μερα πριν κανα 2 βδομαδες ειδα ενα πρεζακι να του μοιαζει στον δρομο στο κεντρο να περπαταει σαν ζομπι..παιζει να ταν αυτος...
ΜΑΚΡΙΑ!!ΜΑΚΡΙΑ ! ΜΑΚΡΙΑ! ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΝΕΝΟΣ Κ ΚΑΝΕΝΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΑ!!

Remedy καταρχήν σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου.
Η σχέση φυσικά δεν υφίσταται πλέον, αλλά συνεχίζω να τον νοιάζομαι ως άνθρωπο και να θέλω το καλό του. Μου είναι τρομερά δύσκολο λοιπόν όταν εκείνος μου τηλεφωνεί εγώ απλά να του γυρίσω την πλάτη στην κατάσταση που βρίσκεται. Αυτό που ρωτάω , επειδή βλέπω οτι εδώ οι περισσότεροι έχετε προσωπικές εμπειρίες με τέτοιου είδους θέματα, είναι η γνώμη σας για τον τρόπο χειρισμού. Σε έναν άνθρωπο δηλαδή που βρίσκεται σε τέτοια σύγχυση- ας μη βάλουμε ταμπέλες για το τι έχει εφόσον δεν είμαστε γιατροί- θα βοηθούσε να συζητάω μαζί του για αυτά που σκέφτεται; Να προσπαθώ να του υπενθυμίζω την πραγματικότητα; Ή το πιο σωστό είναι να είμαι αυστηρή και να μην δέχομαι να συζητάω καθόλου αυτά τα σενάρια;
Καταλαβαίνω οτι δεν μπορώ να υποκαταστήσω τον γιατρό και έχεις δίκιο που το λες, απλά δεν θέλω να του κάνω και μεγαλύτερη ζημιά!

μα στην ειπα ηδη την γνωμη μου.
η γνωμη μου ειναι να απομακρυνθεις.

Σ ευχαριστώ για την απάντηση σου anxious4ever! Η αλήθεια είναι οτι έχω την τάση να νιώθω εύκολα ενοχές και ειδικά στην αρχή με διέλυσε αυτή η ιστορία κι ακόμα προσπαθώ να συνέλθω και να δουλέψω το θέμα των ενοχών.
Το περίεργο είναι οτι επί 8 μήνες αυτός ο άνθρωπος δεν είχε δείξει το παραμικρό δείγμα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά, εκτός από μικρά δείγματα ζήλιας που όλοι λίγο πολύ έχουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι. Έδειχνε απόλυτα λογικός και συγκροτημένος και είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος! Αυτό είναι που μου έχει κάνει τόση εντύπωση! Βέβαια όταν μου τα είπε όλα αυτά, παραδέχτηκε οτι τα σκεφτόταν καιρό πριν αλλά και πάλι μου κάνει εντύπωση πως μπορούσε και τα έκρυβε τόσο καλά.
Μου είπε ότι όταν τα "ανακάλυψε", εξοργίστηκε τόσο που θέλησε να μου κάνει κακό και οτι έκανε μεγάλο αγώνα με τον εαυτό του για να μην το κάνει. Ένιωσα σαν ένα κομμάτι του να με προειδοποιούσε να απομακρυνθώ για να μην με βλάψει.
Ούτε νιώθω οτι χάνει εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα. Κάποιες στιγμές που είναι ήρεμος, δείχνει να καταλαβαίνει, μου είπε ας πούμε οτι φοβάται να πάει σε ψυχίατρο γιατί αν αυτά είναι όντως στο μυαλό του και δεν τα έχω κάνει, τότε αυτό θα σημαίνει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα. Ο ίδιος μίλησε για σύνδρομο καταδίωξης. Δεν μου λέει ότι είναι σίγουρος για αυτά που πιστεύει, αν έχω καταλάβει καλά, τα κρατάει απλά ως ενδεχόμενα που όμως τον βασανίζουν.

Ακόμα κι όταν μου τα αποκάλυψε αυτά και συμφωνήσαμε οτι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αυτή τη σχέση κι ότι πρέπει να χωρίσουμε, με αγκάλιασε και έκλαιγε σα μικρό παιδί σα να ζητούσε βοήθεια.
Οπότε από την μια φοβάμαι μηπως και με αυτή την ελάχιστη επαφή του κάνω κακό τελικά και δεν τον αφήνω να ξεχαστεί, από την άλλη εκείνος λέει οτι τον βοηθάει αυτή η επαφή κι εγώ νιώθω κάπως σα να τον εγκαταλείπω αν του την αρνηθώ.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μα στην ειπα ηδη την γνωμη μου.
η γνωμη μου ειναι να απομακρυνθεις.

---

Δεκτή η γνώμη σου. Σε ευχαριστώ

το αν θα βοηθησεις ή οχι καποιον που ειναι σε τετοια δυσκολη φαση..εχει να κανει με τις αντοχες σου κ την ορεξη σου..εγω δεν ειχα..κ ουτε εχω..κ σιγουρα ουτε θα εχω..
πλεον εχω παθει τοσα που εχω κουραστει κ ο.τιδηπτοε δεν κανει για μενα το πεταω πανευκολα.
μπορει να ειμαι απονη, παρτακιας κ εγωιστρια..μπορει ομως απλα να εχω κουραστει πολυ να με καινε ανθρωποι κ να μου δημιουργουν προβλημα στη ζωη μου που αποζητω σαν τρελλη την ηρεμια μου.την καθαροτητα κ την διαφανεια στις σχεσεις μου.
δεν εχω ορεξη να παλεψω για κανεναν παρα μονο για την δικη μου ψυχικη ηρεμια..απλα επηξα..
πλεον δεν τιθεται τετοιο ζητημα στην ζωη μου..απλα τα φαγα στη μαπα απο μικρη κ εγινα πιο σκληρη.

Κούκλα εγώ είμαι σαν το φίλο σου καλώς ή κακώς πρέπει να μάθει με σκληρό τρόπο όπως μάθαμε κι εμείς εγώ πλέον το λέω στις κοπέλες κατευθείαν να ξέρεις δε θέλω να με βρίζουν μετά

ναι καλα κανεις..πρεπει να λεμε τι συμβαινει γιατι ο αλλος παθαινει σοκ ξαφνικα.!!

Η μόνη βοήθεια που μπορεί να φανεί χρήσιμη σε έναν άνθρωπο που παρουσιάζει προβλήματα με την αντίληψη της πραγματικότητας είναι ένας καλός γιατρός.
Από κει και πέρα το να προσπαθείς με λογικά επιχειρήματα να του αλλάξεις την αντίληψη που έχει σχηματίσει το άρρωστο μυαλό του για τον κόσμο και τον περίγυρο απλά θα πέφτει στον βρόντο και θα κάνει την ψυχολογία σου χάλια.
Η προσπάθεια να αλλάξεις μυαλό σε έναν που πιθανόν να πάσχει από ψύχωση είναι μάταιη κ μόνο νεύρα θα φέρει στον πάσχοντα.
Μόνο αν πειστεί με κάποιον τρόπο να λάβει βοήθεια θα φέρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Αλλιώς θα βασανίζεται από τον φανταστικό του κόσμο.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Κούκλα εγώ είμαι σαν το φίλο σου καλώς ή κακώς πρέπει να μάθει με σκληρό τρόπο όπως μάθαμε κι εμείς εγώ πλέον το λέω στις κοπέλες κατευθείαν να ξέρεις δε θέλω να με βρίζουν μετά

---

Και πολύ καλά κάνεις! Αν το ήξερα από την αρχή θα είχα γλιτώσει μεγάλο σοκ και μεγάλη ταλαιπωρία με τον εαυτό μου. Πολύ φοβάμαι οτι αυτός δεν το γνωρίζει, γιατί νομίζω οτι αν το γνώριζε θα μου το είχε πει, μου είχε μιλήσει γενικά πολύ για την ζωή του και το τι είχε περάσει. Αυτό που βλέπω οτι κάνει είναι συνεχείς προβολές σε μένα. Πιστεύει οτι εγώ έχω πρόβλημα με την ψυχική μου υγεία και του φέρθηκα έτσι και γενικώς σε ανθρωπους που γνωρίζει θεωρεί οτι έχουν πρόβλημα.
Η αλήθεια είναι οτι υπάρχουν στιγμές που του θυμώνω πολύ, αλλά προσπαθώ να θυμάμαι οτι είναι η ασθένεια αυτή που τον κάνει να φέρεται έτσι και στην ουσία αυτός βασανίζεται πιο πολύ.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Η μόνη βοήθεια που μπορεί να φανεί χρήσιμη σε έναν άνθρωπο που παρουσιάζει προβλήματα με την αντίληψη της πραγματικότητας είναι ένας καλός γιατρός.
Από κει και πέρα το να προσπαθείς με λογικά επιχειρήματα να του αλλάξεις την αντίληψη που έχει σχηματίσει το άρρωστο μυαλό του για τον κόσμο και τον περίγυρο απλά θα πέφτει στον βρόντο και θα κάνει την ψυχολογία σου χάλια.
Η προσπάθεια να αλλάξεις μυαλό σε έναν που πιθανόν να πάσχει από ψύχωση είναι μάταιη κ μόνο νεύρα θα φέρει στον πάσχοντα.
Μόνο αν πειστεί με κάποιον τρόπο να λάβει βοήθεια θα φέρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Αλλιώς θα βασανίζεται από τον φανταστικό του κόσμο.

---

Μάλλον έχεις δίκιο, η ψυχολογία μου ήδη έχει γίνει χάλια.
Απλά ήλπιζα οτι μπορεί να υπάρχει μια περίπτωση να καταλάβει κάποια στιγμή.
Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σας πάντως

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

το αν θα βοηθησεις ή οχι καποιον που ειναι σε τετοια δυσκολη φαση..εχει να κανει με τις αντοχες σου κ την ορεξη σου..εγω δεν ειχα..κ ουτε εχω..κ σιγουρα ουτε θα εχω..
πλεον εχω παθει τοσα που εχω κουραστει κ ο.τιδηπτοε δεν κανει για μενα το πεταω πανευκολα.
μπορει να ειμαι απονη, παρτακιας κ εγωιστρια..μπορει ομως απλα να εχω κουραστει πολυ να με καινε ανθρωποι κ να μου δημιουργουν προβλημα στη ζωη μου που αποζητω σαν τρελλη την ηρεμια μου.την καθαροτητα κ την διαφανεια στις σχεσεις μου.
δεν εχω ορεξη να παλεψω για κανεναν παρα μονο για την δικη μου ψυχικη ηρεμια..απλα επηξα..
πλεον δεν τιθεται τετοιο ζητημα στην ζωη μου..απλα τα φαγα στη μαπα απο μικρη κ εγινα πιο σκληρη.

---

Δεν ξέρω τι έχεις περάσει αλλά σε καταλαβαίνω. Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να σταθείς σε έναν άνθρωπο και να παίζεις συνεχώς με τα όρια σου. Εγώ το κατάλαβα ήδη κι ας μην δεν είχα προηγούμενη εμπειρία με ψυχικές νόσους, ότι κόντεψα να ξεφύγω και εγώ.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Δεν ξέρω τι έχεις περάσει αλλά σε καταλαβαίνω. Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να σταθείς σε έναν άνθρωπο και να παίζεις συνεχώς με τα όρια σου. Εγώ το κατάλαβα ήδη κι ας μην δεν είχα προηγούμενη εμπειρία με ψυχικές νόσους, ότι κόντεψα να ξεφύγω και εγώ.

---

εφοσον βλεπεις οτι το ζητημα του τυπου σε ξεπερναει κ σε βγαζει εσενα κ το δικο σου μυαλο, εκτος οριων...γιατι επιμενεις τοσο\?
ειπαμε να αγαπαμε αλλα οχι κ να αυτοκαταστρεφομαστε...
ναι εχω περασει ασχημα με τυπους οι οποιοι παραλιγο να καψουν κ μενα αλλα ξεφυγα...αφου πρωτα καηκα ομως κ γω..
ο πρωην μου ηταν πρεζακι....δεν χρειαζεται να σου πω πολλα , καταλαβαινεις τι περασα.
+ η ψυχοθερπεια μου εμαθε να σεβομαι τον εαυτο μου κ να απομακρυνομαι απο καταστασεις που θα μου κανουν κακο.
το θεμα ειναι οτι ο τυπος ειναι ο.τι ειναι...κ αυτος θα ειναι κ δεν θα αλλαξει αν δεν κανει κατι..
ερωτω λοιπον εσενα..ποιος ο λογος να θελεις στη ζωη σου να το παιζεις νοσοκομα? κ ποιος ο λογος να μπλεκεις με τετοια ατομα? προφανως υπαρχει υποβαθρο που θα πρεπε να το ψαξεις καλα μεσα σου, για να δεις τι κομματι σε εκφραζει εσενα κ μπλεκεις με τετοια κατασταση.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Μάλλον έχεις δίκιο, η ψυχολογία μου ήδη έχει γίνει χάλια.
Απλά ήλπιζα οτι μπορεί να υπάρχει μια περίπτωση να καταλάβει κάποια στιγμή.
Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σας πάντως

---

αυτο ειναι που σε μπερδευει , ελισαβετ.
και παλι δεν το καταλαβες, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ. δεν ειναι χαζος. το ειπες και μονη σου οτι ειναι και πολυ εξυπνος.
ειναι ασθενης. χρειαζεται θεραπεια κι οχι καποιον να του εξηγησει. οι λογικες εξηγησεις δεν περνανε μεσα του. εχει δικο του φιλτρο διαστρεβλωσης σε οτι συμβαινει που οφειλεται στο οτι δεν παιρνει αγωγη κι οχι στο οτι ειναι χαζος.

ο σειριος στα ειπε καταπληκτικα.

Αυτό που έπαθα στην αρχή anxious είναι ότι δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ή να αποδεχθώ οτι έχει πρόβλημα. Σε σας αυτό μπορεί να φαίνεται γελοίο περιγράφοντας σας τώρα την συμπεριφορά του και έχοντας τις εμπειρίες που έχετε, για μένα όμως ήταν κάτι εντελώς αναπάντεχο και κάτι που δεν μπορούσα να διανοηθώ καν! Ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο σχεδιάζαμε να μετακομίσουμε μαζί και με τον οποίο ήμουν ενθουσιασμένη! Όλα έγιναν από τη μια μέρα στην άλλη. Οπότε η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι σαφώς έπρεπε να χωρίσουμε γιατί δεν θα μπορούσα να είμαι με κάποιον που δεν με εμπιστεύεται, και αυτό έκανα αμέσως μόλις μου τα είπε, αλλά από την άλλη μη θέλοντας να δεχτώ οτι είναι άρρωστος προσπαθούσα να βρω άλλες πιθανές εξηγήσεις. Σκεφτόμουν ας πούμε οτι μπορεί να είναι κάτι παροδικό, ήταν γενικά δύσκολη περίοδος για αυτόν, είχε πιεστεί πολύ με τα επαγγελματικά του, οικονομικά και διάφορα άλλα και αρχικά το απέδωσα εκεί. Συν οτι κατηγόρησα τον εαυτό μου και την σχέση μας. Πίστευα πως μόλις χωρίζαμε θα ηρεμούσε και θα επανερχόταν στα φυσιολογικά του.
Όταν είδα ότι ούτε αυτό δούλευε και εκείνος ενώ είχαμε αποφασίσει πως χωρίσαμε κι απλά δεν είμαστε εχθροί άρα μπορούμε να κρατήσουμε μια επαφή, συνέχιζε να κάνει παράλογα σενάρια, απευθύνθηκα σε ψυχοθεραπευτή. Αυτός μου είπε πως κάτα πάσα πιθανότητα ο άνθρωπος αυτός έχει πρόβλημα και πως έπρεπε να αποστασιοποιηθώ και αυτό προσπαθώ να κάνω αλλά τον νοιάζομαι. Δεν μπορώ να αδιαφορήσω εντελώς. Αυτό που έχω καταφέρει είναι να του βάλω ένα στοπ σε αυτά που μου λέει. Δηλαδή του ξεκαθάρισα οτι αν θέλει να συνεχίσω να του μιλάω, δεν θέλω να ξανα ακούσω τίποτα για το παρελθόν και τη σχέση μας και τα σενάρια του. Οτι αν χρειαστεί την βοήθεια μου, θα την έχει, άλλα όσο εκείνος δεν βοηθάει τον εαυτό του δεν θέλω να με μπλέκει σε αυτό.
Στο κομμάτι που λες για μένα και το γιατί θέλω να γίνω νοσοκόμα κτλ, ναι έχεις δίκιο, έχω μια τέτοια τάση. Δεν είχα σχέση με τέτοια θέματα ξανά, αλλά από μικρή απο διάφορα άλλα βιώματα που είχα, έμαθα να φροντίζω τους άλλους και όχι οι άλλοι εμένα. Αλλά τώρα είμαι στη φάση που το δουλεύω αυτό, γιατί βαρέθηκα να ζω έτσι και θέλω να με φροντίσω και μένα κάποια στιγμή.
Remedy νομίζω σε κάλυψα και σένα με αυτά που έγραψα.Σας κουράζω, αλλά είχα και έχω πλήρη άγνοια για τέτοιες ασθένειες οπότε αυτό που για σένα είναι τόσο προφανές και αυτονόητο για μένα δεν είναι.