Ετσι σε θελω δυναμικη :pQuote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
Printable View
Ετσι σε θελω δυναμικη :pQuote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
nick ...
όποιος έχει την τύχη αυτής ψυχασθένειας και εφόσον τα χάπια όντως είναι μονόδρομος...
μαθαίνει να προσπαθεί, να παριστάνει τον δυναμικό και να ξαναγίνεται από το μηδέν κάθε μέρα.
Είναι δύσκολο αλλά μαθαίνεται ;)
και βεβαια γινεται..αρκει να το προσπαθησεις :)Quote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
Γεια σου, νομιζω οι περισσοτεροι λιγο ή πολυ αντιμετωπιζουμε τα υφακια ολων οσων ειναι εκτος αυτου του ζητηματος, δηλαδη, των ψυχικων νοσηματων. Εμενα με ειχε χλευασει και φαρμακοποιος, τρομαρα του.
Εχω κανει στη ζωη μου διακοπη σε συνεργασια με τον γιατρο. Καθαρα εγκεφαλικα με βοηθουσε η πεποιθηση πως εαν νιωσω καποιο τραβηγμενο συμπτωμα θα παρω τηλεφωνο ή θα κανω επισκεψη.
Η διακοπη η αποτομη κυριως ειναι κατι σαν σοκ στον οργανισμο. Ακομα και πρωην καπνιστες να ακουσεις υπαρχουν παραδειγματα ανθρωπων που εκοψαν την νικοτινη και τους εβγαλε προβληματα υγειας ποσο δε μαλλον με τις ουσιες των φαρμακων που περνανε στην κυκλοφορια μας, τις συμηθιζουμε και μας βοηθουν.
Το γεγονος ειιναι ενα - οσοι δεν εχουν γνωση απο φόβο ή κομπλεξ δινουν ταμπελες. Ναι ειναι δυσκολο να ζεις και να ξερεις οτι σε κρινουν μονο για ενα στοιχειο που αφορα την υγεια στην τελικη ομως αυτο χαρακτηριζει τα μυαλα ολων εκεινων και το επιπεδο τους, οχι εσενα !
Constantly_curious σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.
Με κάλυψες ως προς το μεγαλύτερο κομμάτι των προβληματισμών μου.
Συμβαίνει όταν είμαι σε καλή φάση στη καθημερινότητά μου, οπότε ευνοείται η δράση των χαπιών, να μην κάνω σκέψεις περί διακοπής τους. Δέν θέλω ούτε να επιβαρύνω τον εαυτό μου ούτε να καταστρέψω οτι έχω με αγώνα κατορθώσει μέχρι σήμερα...
Έρχονται όμως και περίοδοι που το στρες επιδεινώνει την κατάσταση και η αναδουλειά δυστηχώς στις εποχές μας.
Σε ότι αφορά τα υφάκια, τα υπονοούμενα και τα γελάκια που μπορεί ανα περιόδους να έχουν πέσει στην αντίληψή μου, και αναλόγως πάντα το επίπεδο των ανθρώπων όπως πολύ σωστά διατύπωσες.. θεωρώ οτι αν είχα ακολουθήσει κάποια αντίστοιχη με το πρόβλημα τύπου ψυχανάλυση τόσα χρόνια (από το 2005) δεν θα με απάσχολούσε καν το γεγονός τώρα. Δυστηχώς αυτά είναι τα αρνητικά της επαρχίας της χώρας μας, η οποία σαφώς και είναι κομματάκι πίσω σε αυτά τα θέματα.
Ο στιγματισμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο στις ψυχικές ασθένειες. Είναι κάτι που τρέφεται από την προκατάληψη και τα μηνύματα που έχουμε λάβει από τα ΜΜΕ καθώς κ από άλλες πηγές που παρουσιάζουν τους ψυχασθενείς ως επικίνδυνους και γεμίζουν τον κόσμο με στερεότυπα. Εδώ κατάφεραν να στιγματίσουν μια ολόκληρη χώρα ως τεμπέληδες για να περάσουν μηνύματα με βάση το συμφέρον τους. Γενικά το να έχεις μια ψυχική ασθένεια είναι λιγότερο αποδεκτό νομίζω από το να έχεις μια άλλου είδους αναπηρία.
Μη το βάζεις κάτω. Έτσι είναι ο δρόμος μας. Δεν διαλέγουμε κάποια πράγματα αλλά πολλές επιλογές μπορεί να φανούν χρήσιμες στην ζωή μας κ άλλες επιζήμιες. Έτσι διαλέγουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αναρρώσουμε και θα προσπαθήσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια καθώς και τα άτομα που μας εκτιμάνε για αυτό που είμαστε πέρα από την ταμπέλα της πάθησης.
serios... έτσι είναι ο δρόμος μας όντως..! Και έχει κι αυτό το ενδιαφέρον του στην τελική αν καταλάβουμε οτι πίσω από τις παθήσεις μας κρύβονται ιδιαίτεροι και χαρισματικοί από μια πλευρά χαρακτήρες...! Τα ΜΜΕ ανέκαθεν διαστρεβλώναν την πραγματικότητα.
Υπάρχουν σαφώς πολλών ειδών αναπηρίες που πρέπει να μας κάνουν να αισθανόμαστε και τυχεροί με την ύπαρξή τους και μόνο.....
στιγματισμος για ψυχικες αρρωστιες ειναι οτι χειροτερο και γενικα καθε ειδους στιγματισμος απο την κοινωνια...
στην πολη απο εκει π ειμαι και παω καλοκαιρια ,χριστουγεννα και αλλες φορες........ειναι ενας τυπος γυρω στα 40 και ειχε ψυχωση παλια....τωρα ειναι καλυτερα.....και δεν τον πλησιαζει κανενας....εχασε τους γονεις του....δεν εχει φιλους...δεν εχει κυριολεκτικα κανεναν....και τον βλεπω τον κακομοιρη επι ποσα χρονια σε μια καρεκλιτσα στο πεζοδρομιο του .απο το πρωι μεχρι το βραδυ....ολη μερα εκει καθεται και καπνιζει...με ενα βλεμα καταθλιψης...απορω πως αντεχει αυτος ο ανθρωπος...
παλια ειχε και φιλους αλλα μολις το επαθε αυτο πραγματικα παιζει να εχει να μιλησει με ανθρωπο χρονια.....πραγματικα τον λυπαμαι....μα ειναι δυνατον να ειναι τοσο ζωα οι ανθρωποι?
και δεν ξερω και πως να τον βοηθησω...
χρυση μου θα σου πω ενα πραμα! γραψε τν κοσμο στα παλια σου τα παπουτσια! δεν μας ενδιαφερει! να εισαι εσυ καλα μονο! αυτο μετραει..δε πα να λενε?Quote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
εδω καταθλιψη εχεις κ σε κοιτανε σαν ΟΥΦΟ..
εγω πασχω απο μειχωνα καταθλιπτικα κ διαταραχες αγχους απο 17, το μαθε ολο το σοι...κ χεστηκα πραγματικα ομως!!
εγω να ειμαι καλα..κ ναι οταν ειμαι σε φαση ασχημη πρεπει να παρω χαπι τι να κανω τωρα?να κατσω να γκρινιαζω?ε οχι..δεν θα με βοηθησει αυτο..
σαν μια φιλη που εχει κρισεις πανικου κ το κρυβει..ελεος!!
κ αυτα ψυχιατρικα προβληματα ειναι..
επιπλεον παιρνω κ 2 χαπια την μερα γιατι εχω υπερθυρεοειδισμο εδω κ 5 χρονια...ε τι να κανω..προκειμενου να εχω μια καλη ζωη θα παρω κ το χαπι κ ολα θα τα κανω.
Nick καλησπέρα! Η περιθωριοποίηση και η μοναχικότητα όντως συμβαίνουν και αποτελούν γεγονός στην ζωή ενός ατόμου με ψυχωσικά θέματα, ειδικά αν έχει εκτεθεί κατά την διάρκεια μιας υποτροπής στον περίγυρώ του και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον του. Ο κόσμος είναι αυστηρός κριτής και δεν ξεχνά.... Η οικογένεια αποτελεί για όλους, πόσο μάλλον για εμάς, το μοναδικό καταφύγιο, οπότε η απώλεια της όντως στοιχίζει.... Αυτός ο κύριος που μου περιγράφεις εχτός από βασανισμένος είναι και πολύ πληγωμένος....κριμα.
Anxious4ever να σαι καλα για την δυνατή απάντησή σου. Είναι αλήθεια οτι τις εποχές μας θέλει και λίγη αναισθησία και τσαμπουκά για να επιβιώσεις! Το παλεύω... :) Απλά η φύση της δικής μου πάθησης είναι αυτή ακριβώς... η έλλειψη δυναμισμού και το υπερβολικό συναίσθημα. Λυπάμαι για τις κρίσεις πανικού της φίλης σου διότι είναι μια δυσλειτουργική κατάσταση πολυ ενοχλητική κ ψυχοφθόρα. Έχει ανάγκη από υποστήριξη....Σε οτι αφορά την κατάθλιψή που έχεις σε ακούω αρκετά συμφιλιωμένη με αυτό και μπράβο σου! Ελπίζω κάποτε κι εγώ να μην χαμπαριάζω όπως εσύ!
καλησπερα ακρογιαλια :)Quote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
παρα πολυ ειναι...αλλα δεν εχει να μιλησει σε κανεναν...για χρονια.....ουτε κουβεντα..
πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω...πως νιώθει αυτος ο ανθρωπος.....τουλαχιστον αμα ηταν ποιο κοντα στην ηλικια μου θα τον καλουσα εγω στην παρεα μου ,αλλα δεν ειναι...
δυστυχως ετσι ειναι η ζωη σκληρη....
ελπιζω τουλαχιστον εσυ να μην στιγματιστηκες ετσι ..
Nick... για να είμαι ειλικρινής ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όπως μου τον περιγράφεις..., είναι τόσο χαμένος στις σκέψεις του και απογοητευμένος από την ζωή που δεν έχει νόημα πιά. Το πιθανότερο θα τον ταράξεις.. Άσε που το τελευταίο που το απασχολεί κατα πάσα πιθανότητα είναι να ενταχθεί σε κάποια ομάδα. Συνήθως, απο την δική μου εμπειρία.., αυτά τα άτομα προτιμάνε συζητήσεις με λίγους συνομιλητές και θέματα που να μπορούμε να τα ελέγξουμε και να μην γίνουν πολύ προσωπικά. Γενικά υπάρχει ένας ιδιαίτερος τρόπος συνεννόησης... :)
ναι δεν ειπα οτι θα του πω....απλα φανταζομαι πως θα ειναι πολυ δυσκολο να ζει καποιος ετσι....να ειναι πραγματικα μονος του ολη μερα...Quote:
Originally Posted by akrogialies_deilina
καταλαβαινω....και εγω ειχα περασει ενα ελαφρυ ψυχωτικο επεισοδιο...αλλα ειμαι πολυ νορμαλ δεν μ δημιουργησε τιποτα......αλλα εμενα μου περασε μπαμ..και εκοψα τα χαπια σε ενα δεκαμηνο-εντεκαμηνο απο την στιγμη π τα πηρα...αλλα φανταζομαι εγω θα ειχα κατι πολυ ποιο ελαφρυ οπως μ ειπε και ο γιατρος μου....
το οτι να ελενξετε τα θεματα το καταλαβαινω..αλλα να μην γινουν προσωπικα αυτο γιατι?
εσυ ακρογιαλια εισαι λειτουργικη?η οχι? να δουλεψεις π.χ θα μπορουσες να πας?
Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνος/η όλη μέρα και για ολόκληρες μέρες, ειδικά αν δεν υπάρχει εργασία, πόσο μάλλον αν έχεις χάσει και γονείς.... Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για κάποια άτομα δυστηχώς και υφίσταται... Είσαι πολύ τυχερός.. πέρασες ξυστά αλλά δεν άγγιξες! Να λες πάλι καλά..! Προσωπικά μπορώ να εργαστώ και να υπάρχω κοινωνικά όμως έχω πολλές φοβίες μέσα μου άσχετα τι φαίνεται, και βέβαια όπως σου έχω ξαναπεί αποφεύγω τα ομαδικά γεύματα :) .... ανευ σημασίας όμως αυτά εδώ για να τα συζητάμε