Παρέμβαση της πολιτείας στο σπίτι

Να προσθεσω και κατι αλλο.
οταν εισαι μεσα στο προβλημα, νομιζεις οτι το προβλημα ειναι το φυσιολογικο, το νορμαλ, οτι ολοι ετσι κανουν. Συνηθιζεις, βρισκεις και τις οποιες αμυνες σου και ξεφευγεις με το μυαλο σου.
Για να το ξεμαθεις αυτο, πρεπει να βγεις απο το αρρωστο περιβαλλον, να πας σε αλλο περιβαλλον διαφορετικο, και ohhhh yeees τοτε βγαινουν ολα τα ασχημα που εχεις συσσωρευσει μεσα σου, τοτε ερχονται οι φλασιες και αρχιζεις ν ακαταλαβαινεις οτι δεν ηταν αγαπη-ηταν ξυλο, δεν ηταν αγαπη-ηταν συκοφαντιες και λασπη, δεν ηταν αγαπη-ηταν απειλες και σκοταδισμος.

Εγω που οκ εχω κανει και τις σπουδες μου, εχω διαβασει, εχω κανει τα χιλιομετρα μου κοινωνικα, οταν στα 29 μου ενας ψυχιατρος μου ειπε οτι ολα αυτα που μου περιγραφεις ειναι κακοποιηση.... ενα σοκ το επαθα γιατι μεχρι τοτε δεν μου ειχε περασει καν απο το μυαλο... Ελεγα οτι πανω στα νευρα της ξεφυγε και τη δικαιολογουσα...και ενιωθα και ενοχες που εφτανε σε τετοιο σημειο...
Οταν μετα διαβασα και Αλις Μιλλερ, ενταξει, το φιλοτιμο κοριτσακι που νιωθει ενοχες και ντρεπεται γιατι φταιει για ολα δεν υπαρχει πια...Αφου λεω μερικες φορες οτι αν ζουσε θα τη σκοτωνα, δεν υπηρχε περιπτωση να βγει ζωντανη απο τα χερια μου...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Ενα παιδι που κακοποιειται στο σπιτι του δεν υπαρχει περιπτωση με την καμια να μιλησει! ουτε σε ψυχολογο! δεν το πιστευω! ειναι τετοιες οι απειλες, και οι ενοχες που δεν αφηνουν περιθωριο να μιλησεις. Το αυτονοητο ειναι να το κουκουλωνεις και να υπερασπιζεις το γονιο παση θυσια στους τριτους. Χωρια το οτι σου περνανε το μηνυμα στο σπιτι οτι ΕΣΥ φταις για τις βρισιες, εσυ φταις για το ξυλο επειδη εισαι κακο παιδι και δεν ακους την καλη μανα που δινει και την ψυχη της για σενα...

---

Κανένα παιδί δεν μιλάει, ακόμη και μεγάλοι. Τι νομίζεις όμως, ένας καλα εκπαιδευμένος παιδοψυχολόγος δεν μπορεί να καταλαβει; Δεν δειχνει το παιδι πιο τρομαγμενο, δεν φαινεται ότι τα λεει προσποιητα; Δεν ειμαι ειδικός, υποθεσεις κάνω.
Χωρις αποδειξεις φυσικα δεν θα μπορει να επεμβει. Θα μπορουσε όμως να εντεινει την παρακολουθηση. Να ρωτησει τον περιγυρο. Ο περίγυρος γενικα δεν μιλαει, όταν ομως βλεπει κ αλλους να ενδιαφεροντε και να θελουν να βοηθησουν, μιλαει πιο ευκολα.

Μαρα,έχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Να προσθεσω και κατι αλλο.
οταν εισαι μεσα στο προβλημα, νομιζεις οτι το προβλημα ειναι το φυσιολογικο, το νορμαλ, οτι ολοι ετσι κανουν. Συνηθιζεις, βρισκεις και τις οποιες αμυνες σου και ξεφευγεις με το μυαλο σου.
Για να το ξεμαθεις αυτο, πρεπει να βγεις απο το αρρωστο περιβαλλον

---

Mara τα έκανα θέμα αυτα που γραφεις. Ήθελα έτσι κ αλλιώς να το ανοίξω, μου έδωσες πάτημα.
http://www.e-psychology.gr/forum/thr...236#post643236

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Μαρα,έχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;

---

εκανα παλιοτερα ενα 6μηνο περιπου στην Αθηνα αλλα δεν με πολυβοηθησε... απλα μιλουσα και nothing else. Kαι απο ενα σημειο και μετα αφου ειχα πει τα παντα, μου λέει να κοιτας το μελλον, εχεις τοσο ευνοικες προοπτικες κλπ. Και δεν μου εδωσε φαρμακα, τιποτα. Μονο ζαναξ, το οποιο επισης δεν με βοηθησε, παρα μονο να κοιμαμαι σαν το βοδι.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

εκανα παλιοτερα ενα 6μηνο περιπου στην Αθηνα αλλα δεν με πολυβοηθησε... απλα μιλουσα και nothing else. Kαι απο ενα σημειο και μετα αφου ειχα πει τα παντα, μου λέει να κοιτας το μελλον, εχεις τοσο ευνοικες προοπτικες κλπ. Και δεν μου εδωσε φαρμακα, τιποτα. Μονο ζαναξ, το οποιο επισης δεν με βοηθησε, παρα μονο να κοιμαμαι σαν το βοδι.

---

Μάρα,θα πρέπει να βρεις μία ψυχολόγο που να κάνει πρωτογενή θεραπεία.
Αυτό που λέει δηλαδή η Μίλερ,ότι πρέπει τα ψυχικά μας τραύματα να τα αναβιώνουμε να τα συναισθανθούμε μαζί με την ψυχολόγο μας για να τα ξεπεράσουμε!
Οι περισσότερες μέθοδοι που ακολουθούνται δυστυχώς στην Ελλάδα κάνουν νοητική ψυχοθεραπεία,που δυστυχώς δεν βοηθάει σε τίποτα!

Εγώ κάνω πρωτογενη ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο που εξειδικεύεται στην Ολλανδία γιατί εδώ δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο!
Υπάρχει περίπτωση και άλλες ψυχολόγοι πλέον να ειδικεύονται στην πρωτογενή θεραπεία στην Ελλάδα(primaltherapy)

Μήπως να έψαχνες να βρεις κάτι τέτοιο;
Εμένα είναι η μόνη που έχει καταφέρει να με ενδυναμώσει και να μου δώσει κουράγιο και έχουμε κάνει μόνο 5 συνεδρίες.

Quote:

---

Originally Posted by Anti-pression

Κανένα παιδί δεν μιλάει, ακόμη και μεγάλοι. Τι νομίζεις όμως, ένας καλα εκπαιδευμένος παιδοψυχολόγος δεν μπορεί να καταλαβει; Δεν δειχνει το παιδι πιο τρομαγμενο, δεν φαινεται ότι τα λεει προσποιητα; Δεν ειμαι ειδικός, υποθεσεις κάνω.
Χωρις αποδειξεις φυσικα δεν θα μπορει να επεμβει. Θα μπορουσε όμως να εντεινει την παρακολουθηση. Να ρωτησει τον περιγυρο. Ο περίγυρος γενικα δεν μιλαει, όταν ομως βλεπει κ αλλους να ενδιαφεροντε και να θελουν να βοηθησουν, μιλαει πιο ευκολα.

---

Νομιζεις υπαρχουν πολλοι καλα εκπαιδευμενοι παιδοψυχολογοι, διατεθειμενοι να πανε σε δημοσιο σχολειο να δουλεψουν?? δεν το πιστευω... αυτος που εχει δαπανησει χρονο, κοπο και φαια ουσια να κανει 5 σπουδες παραπανω δεν θα δεχθει να παει με εναν απλο μισθο στο δημοσιο, και ευλογα.

Στην ερωτηση σου, να κανω μια προσπαθεια να απαντησω τι πιστευω. ΟΧΙ δεν θα καταλαβει... γιατι η κακοποιηση σε κανει να νιωθεις τετοιες ενοχες, τετοια ενταση ντροπης που θελεις να το κουκουλωσεις ολο αυτο. Και τι κανεις? παιζεις ρολο, υποκρινεσαι οτι ολα ειναι καλα, απλα εισαι λιγο εκκεντρικος για τα δεδομενα των παιδιων της ηλικιας σου.
Τρομαγμενος οχι δεν δειχνεις, σε διαβεβαιω για αυτο. Να σου εδειχνα δικες μου φωτος, θα ελεγες τι χαριτωμενο χαμογελαστο κοριτσακι ειναι αυτο. ΕΓΩ βεβαια στο βλεμμα μου βλεπω πολλα, αλλα ο καθενας το βλεμμα το ερμηνευει με τις δικες του προσλαμβανουσες.
Τον περιγυρο χεστον, ουτε καν να τον σκεφτεσαι. Ξερεις τι Bullying εχω φαει απο τον περιγυρο? ευτυχως δηλαδη που ειχα τη δυνατοτητα να παω σχολειο σε κεντρο πολης γιατι αν εμενα στο χωριο-που δεν το λες και χωριο απομονωμενο αλλα προαστιο μαλλον- δεν θα τολμουσα να ξεμυτισω απο την πορτα του σπιτιου με τοση υπονομευση...Ειναι η ψυχολογια του οχλου. Οταν καποιος στοχοποιειται, οι υπολοιποι συνασπιζονται σε βαρος του και του πινουν το αιμα. Το λιγοτερο να χαβαλεδιασουν. Το περισσοτερο, bullying περιπτωσης Γιακουμακη. Και ξερεις γιατι? γιατι εισαι αδυναμος, εισαι ο αδυναμος κρικος. Αμα μπεις σε λουκι αδυναμιας, και σε στοχοποιησουν ως αδυναμο, την εχεις πατησει.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Μάρα,θα πρέπει να βρεις μία ψυχολόγο που να κάνει πρωτογενή θεραπεία.
Αυτό που λέει δηλαδή η Μίλερ,ότι πρέπει τα ψυχικά μας τραύματα να τα αναβιώνουμε να τα συναισθανθούμε μαζί με την ψυχολόγο μας για να τα ξεπεράσουμε!
Οι περισσότερες μέθοδοι που ακολουθούνται δυστυχώς στην Ελλάδα κάνουν νοητική ψυχοθεραπεία,που δυστυχώς δεν βοηθάει σε τίποτα!

Εγώ κάνω πρωτογενη ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο που εξειδικεύεται στην Ολλανδία γιατί εδώ δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο!
Υπάρχει περίπτωση και άλλες ψυχολόγοι πλέον να ειδικεύονται στην πρωτογενή θεραπεία στην Ελλάδα(primaltherapy)

Μήπως να έψαχνες να βρεις κάτι τέτοιο;
Εμένα είναι η μόνη που έχει καταφέρει να με ενδυναμώσει και να μου δώσει κουράγιο και έχουμε κάνει μόνο 5 συνεδρίες.

---

Diana ευχαριστω για την πληροφορια, Αυτον τον ορο δεν τον εχω ξανακουσει! Θα το ψαξω και θα ξαναμιλησουμε...
Πριν ενα μηνα περιπου πηγα σε ψυχιατρο γιατι τα τελευταια 5 χρονια εχω τεραστιο προβλημα συγκεντρωσης και παιρνω τωρα 2 αντικαταθλιπτικα που κανουν δουλιτσα... ειμαι καλυτερα. Απλα σε συνδυασμο με μια απογοητευση που βιωνω, νιωθω οτι φλερταρω με την αποσυρση και το βουλιαγμα στην αδρανεια...

Ποια ειναι η διαφορα της απο τις αλλες ψυχοθεραπειες?

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Ποια ειναι η διαφορα της απο τις αλλες ψυχοθεραπειες?

---

Οτι αυτή περνάει πάντα από το συναίσθημα για να μπορεί ο ασθενής να ελέγχει και να αισθάνεται το σώμα του και την ψυχή του,ενώ οι άλλες περνάνε καθαρά από το μυαλό,μπούρδες-τουλάχιστον για μένα!
Ψάξε και στο διαδίκτυο για την πρωτογενή θεραπεία-υπάρχει και εδώ ένα νήμα με ακριβώς αυτόν τον όρο,ο νηματοθέτης έχει ανφέρει και κάποια βιβλία που είναι βοηθητικά...

Αν θέλεις κάτι άλλο με ρωτάς!

Σχετικα με το συναισθημα, αμα κατσω να τα αναβιωσω ολα αυτα, μου βγαινει τεραστιος θυμος.
Ασε που μου ερχονται κατι φλασιες, και συνειδητοποιω πραγματα που τοτε δεν αντιλαμβανομουν και γινομαι θηριο....

Μα και το συναισθημα απο το μυαλο περναει...
Εχω κανει δουλιτσα μονη μου, με βιβλια που εχω διαβασει. Εχω ενα ραφι στη βιβλιοθηκη μου γεματο με τετοιου ειδους βιβλια...Νομιζω θα χρειαστω ολη μου τη ζωη να τα δουλεψω αυτα τα συναισθηματα, και παλι μια ζωη δεν με φτανει...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Νομιζεις υπαρχουν πολλοι καλα εκπαιδευμενοι παιδοψυχολογοι, διατεθειμενοι να πανε σε δημοσιο σχολειο να δουλεψουν?? δεν το πιστευω... αυτος που εχει δαπανησει χρονο, κοπο και φαια ουσια να κανει 5 σπουδες παραπανω δεν θα δεχθει να παει με εναν απλο μισθο στο δημοσιο, και ευλογα.

Στην ερωτηση σου, να κανω μια προσπαθεια να απαντησω τι πιστευω. ΟΧΙ δεν θα καταλαβει... γιατι η κακοποιηση σε κανει να νιωθεις τετοιες ενοχες, τετοια ενταση ντροπης που θελεις να το κουκουλωσεις ολο αυτο. Και τι κανεις? παιζεις ρολο, υποκρινεσαι οτι ολα ειναι καλα, απλα εισαι λιγο εκκεντρικος για τα δεδομενα των παιδιων της ηλικιας σου.
Τρομαγμενος οχι δεν δειχνεις, σε διαβεβαιω για αυτο. Να σου εδειχνα δικες μου φωτος, θα ελεγες τι χαριτωμενο χαμογελαστο κοριτσακι ειναι αυτο. ΕΓΩ βεβαια στο βλεμμα μου βλεπω πολλα, αλλα ο καθενας το βλεμμα το ερμηνευει με τις δικες του προσλαμβανουσες.

---

Φυσικα και θα προτιμησουν να ανοιξουν γραφειο παρα να πανε σε σχολειο. Δεν ξερω που θα βρει και αυτους τους χιλιους που λεει ο Φιλης.. Θεωρητικά μιλάμε πάντα!

Δεν ξέρω, μπορεί να είναι έτσι όπως τα λες, ούτε οι ειδικοι να μην μπορούν να καταλάβουν. Άρα μιλάμε για ένα πρόβλημα που δεν έχει καμία λύση. Εκτός κι αν ελεγξουμε και την τεκνοποίηση..
Μην μιλας ετσι για την μητέρα σου. Οπως και να εχει ειναι γονιος! Βεβαια εσυ ξερεις τι έχεις περάσει. Πιστευεις ότι τα έκανε εσκεμμένα; ή τα έκανε με λάθος τροπο; Έχει διαφορά. Για σενα βεβαια το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Ευχαριστω που έγραψες στο καινούργιο μου θεμα.

Quote:

---

Originally Posted by Anti-pression

Δεν ξέρω, μπορεί να είναι έτσι όπως τα λες, ούτε οι ειδικοι να μην μπορούν να καταλάβουν. Άρα μιλάμε για ένα πρόβλημα που δεν έχει λύση.

---

Λεω οτι ακομη και ενας πολυ καλα εκπαιδευμενος ψυχολογος δυσκολα θα καταλαβει, με χρονο και πολλη κουβεντα. Δε λεω αν το παιδι πηγαινει με μωλωπες ή αιματα, ενταξει ειναι πασιφανες τοτε.
Αν δεν εχει μια καποια προσωπικη εμπειρια ή μια καποια ενσυναισθηση, οχι δεν θα καταλαβει με την καμια, το πιστευω αυτο. Και το μονο που μπορει να κανει για να βοηθησει ειναι να συμμετεχει το παιδι σε δραστηριοτητες, να μην αποκοπει.

Κοιτα για τη μανα μου ειναι μεγαλη ιστορια, εχει πολλες λεπτομερειες που δεν μπορω να τις πω εδω... Θα ηθελα ομως καποια στιγμη να τα μαζεψω ολα και να τα γραψω σε ενα βιβλιο, ετσι σαν ενα λιθαρακι παραπανω στα ηδη υπαρχοντα για την ψυχωση.
Το εσκεμμενα και το λαθος δεν υπαρχουν στην ψυχωση. Αφου ο αλλος ειναι διαταραγμενος, τι εσκεμμενο να υπαρχει?? αφου σκεφτεται με μια [λογικη] διαφορετικη απο την αντικειμενικη λογικη...δεν βγαζεις ακρη. Το λαδι θα σου βγει, ακρη δεν θα βγαλεις.

καλα το να ελεγξουμε την τεκνοποιηση, δεν ειναι εφικτο. Το μονο που μπορει να γινει οταν υπαρχουν ισορροπημενες οικογενειες ειναι οταν οι γονεις βλεπουν ενα παιδι πιο ευαισθητο, πιο επιπολαιο, πιο παρορμητικο, πιο τελος παντων σε σχεση με το μεσο ορο, να μη λυσσανε ντε και καλα να παντρευτει και να κανει παιδια. Γιατι οκ και τη μανα μου να μην κατηγορω δεν μπορω να μην κατηγορησω τους γονεις της που την παντρεψαν. Αφου την ηξεραν. Και ειχαν βρει τροπους να τη χειριζονται... πχ μην μιλας πολυ σε αγνωστους, μονο τα τυπικα γιατι θα σε περασουν για ανηθικη. Ενω η αληθεια ηταν οτι η γυναικα πετουσε κοτσανες και για να τη μαζεψουν, την εκβιαζαν...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Το εσκεμμενα και το λαθος δεν υπαρχουν στην ψυχωση. Αφου ο αλλος ειναι διαταραγμενος, τι εσκεμμενο να υπαρχει?? αφου σκεφτεται με μια [λογικη] διαφορετικη απο την αντικειμενικη λογικη...δεν βγαζεις ακρη. Το λαδι θα σου βγει, ακρη δεν θα βγαλεις.

---

Δεν ήξερα ότι μιλούσες για ψύχωση. Ναι στα άτομα που έχουν πρόβλημα δεν υπάρχει αντικειμενική λογική. Δεν μπορεις να πεις ότι έχουν κακία και το κάνουν εσκεμμένα. Παρόλο που η συμπεριφορά τους σε κάνει να το υποθέτεις.

Να αποτρέψουν οι γονεις το παιδι τους απο το να παντρευτει, μεγάλο θέμα κι αυτό! Μέσα σε όλα τα άλλα να πρέπει υποστουν κι αυτο. Ακόμη κι αν φαινεται σαν το πιο λογικο..

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Σχετικα με το συναισθημα, αμα κατσω να τα αναβιωσω ολα αυτα, μου βγαινει τεραστιος θυμος.

---

Και μόλις αναβιώσεις όλα αυτά,μετά θα έρθει η κάθαρση!

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Μα και το συναισθημα απο το μυαλο περναει...

---

Το συναίσθημα περνάει από την καρδιά,άλλο αν δημιουργείται δια μεσου του νευρικού συστήματος που εδράζεται στο κεφάλι!

Quote:

---

Originally Posted by Anti-pression

Άρα το ίδιο λέμε kutchunie. Αυτο εξηγω και στα παιδια που ειπανε για το σχολειο. Ψυχολόγος στα σχολεία χωρίς δικαιοδοσία να παρέμβει στο σπίτι όταν το κρίνει, θα ήταν μόνο συμβουλος και θα μπορσουσε να βοηθήσει μόνο τις απλές πρειπτώσεις.
Εντυπωσιακό αυτό που λες για τους φανταστικους φίλους. Δεν το ήξερα. Πες μας λίγα παραπάνω αν θέλεις.

---

Δεν είναι τίποτα εξτριμ καταρχας. Πολλά παιδιά το κάνουν. Πχ μοναχοπαίδια που δεν εχουν αδερφια να παίξουν και κάνουν ότι παιζουν με κάποιον. Πολλές φορες βλέπεις κοριτσάκια να κάνουν πάρτι με τις κουκλες τους και δεν είναι και κάτι αρρωστο. Το κίνητρο όμως διαφέρει όταν είσαι κακοποιημένος. Εγώ το έκανα γιατί μετα από την κακοποίηση την πολύ χοντρή, όχι μονο απειλές και φωνές δηλαδή αλλα και σωματική βία και ψυχολογική, σκεφτομουν πως ήμουν μπελάς και πως δεν ημουν παιδί των γονιών μου και ότι με βαρέθηκαν και απλώς ήταν καλοί που με ανέχονταν ακομα και δεν με εδιναν κάπου αλλου. Είχα όμως παράπονακι εγώ και είχα φανταστική φίλη, η οποία ήταν κατά την τοτε λογική η κανονική, η βιολογική μαμά μου. Της έλεγα να έρθει να με πάρει και ότι θα προσπαθούσα να είμαι καλή σε όλα, και στα μαθηματα και δε θα κατουρουσα οποτε μου φωναζαν ή δεν θα εκανα φασαρία όταν επαιζα . Φανταζομουν πως η κανονική μου μαμά ηταν καλή και όλο αγάπη για εμένα ή θα με προστάτευε ακόμα και από την σεξουαλικη κακοποίηση που δεχομουν. Επίσης είχα τέτοιου είδους φίλους φανταστικούς και ιδανικούς, όταν ετρωγα απογοήτευση επειδή τα σημάδια κακοποίησης σωματικής κακοποίησης ήταν εμφανή και τα παιδια με κορόιδευαν στο σχολείο. Πιστευα πως καπου υπάρχουν οι πραγματικοί μου φιλοι που θα με αποδέχονταν και δε θα κορόιδευα το ότι ημουν τοσο κακό παιδί που θα του άξιζε τόσο ξύλο ή το ότι θα ήμουν τόσο ηλίθια που κανω τα ίδια λάθη και πρέπει να με δέρνουν συνέχεια σαν ζώο