εγω απ οτι καταλαβα τουλαχιστον εξαρτηθηκες απ αυτον επειδη περιμενεες καπια βελτιωση.
Printable View
εγω απ οτι καταλαβα τουλαχιστον εξαρτηθηκες απ αυτον επειδη περιμενεες καπια βελτιωση.
Εννοείται Αλέξανδρε πως περίμενα βελτίωση.
Με είχε διαβεβαιωσει με κάθε τρόπο ότι θα φύγω από το γραφείο του και θα είμαι καλά. Ότι θα έχω αναδομηθει σαν άνθρωπος και θα έχω αφήσει οριστικά πίσω μου τη διαταραχή μου.
Λόγια. ......
Quote:
Originally Posted by Nefeli28
τοσα καταλαβαινε, τετοια ελεγε...
Δεν ειχες καταλαβει και εσυ ομως οτι εχεις μια οργανικη διαταραχη και πηγες σε εναν φιλοσοφο να σε αναδομησει...σα να ειχες σπασει ενα ποδι και να προσπαθουσες να το γιανεις με διαλογισμο...
μπορεις να ακολουθησεις καποιον ψυχοθεραπευτη που κανει κ τα δυο...κ λιγο αναλυση κ θεραπεια γνωσιακη..δλδ κ κοιταει κ το παρελθον κ βρισκει τη ριζα αλλα κ μετα κανει γνωσιακη κ θεραπευει..ενα ολιστικο δλδ προγραμμα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
εναν σοβαρο επαγγελματια που ακολουθει τα πρωτοκολλα κ δεν κανει καργκιοζιλικια..βαζει ορια στις συναντησεις, ωστε να μαθεις να διαχειριζεσαι την εξαρτηση απο αυτον τον ιδιο..αποκτας υπομονη κ δεν κανεις εξαρτηση δλδ απο τον ψυχοθεραπευτη σου.
εχω εναν σοβαρο επαγγελματια με τον οποιο θα νιωσεις πιστευω αμεσως ανακουφιση..ειναι ενας αγγελος..για μενα..δεν παω πια εκει..εγω εχω ολοκληρωσει.ημουν μαζι του πολυ παλια, πολλα χρονια κ εκανα δουλεια μεγαλη στην ιψδ μαζι του.
ειχα τρομερη ιψδ, κολληματα απαισια,σκεψεις που με βασανιζαν κ τις ξεπερασα μαζι του.
κανει κ ατομικες κ ομαδικες ..πρωτα κανει ατομικες συναντησεις για πολυ καιρο κ αν δει οτι την παλευεις μπαινεις κ σε ομαδα..αναλογα με το τι θες.
αλλα μιλαμε για εναν ανθρωπο που αγαπα αυτο που κανει κ το κανει ΣΩΣΤΑ
κανεις ψυχοθεραπευτης δεν πρεπει να ειναι διαθεσιμος ανα πασα ωρα κ στιγμη κ γενικα να σου λεει τα παραπονα του κ τα δικα του θεματα..
+ αυτος που σου λεω δεν αναλαμβανει ατομα που γνωριζονται..ειναι καθετος.
οποτε..αν θελεις μπορω να σου δωσω τηλ του.
αλλα αν πας σε αυτον θα πρεπει να δουλεψεις πολυ σοβαρα μαζι του....θελει κοπο κ χρονο ολο αυτο.
Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Πολλές φορές τον ρωτούσα για την οργανική βλάβη που λες και που είχα κι εγώ διαβάσει ότι πιθανόν να οφείλεται η ΙΔΨ και ήταν κάθετος ότι δεν ισχύει αυτό. Κι ότι ο μόνος τρόπος για να το έλυνα οριστικά θα ήταν μέσω βιωματικής διαδικασίας μαζί του.
Μέσω αναβίωσης παλιών τραυμάτων και αναδόμησης εαυτού.
Τώρα καταλαβαίνω ότι στην ουσία αυτό που έγινε ήταν να ξεκινήσω ανάποδα και ανορθόδοξα.
Πήγα εκεί εντελώς ανίκανη να κουνηθω από τα ψυχαναγκαστικα μου και αντί να με βοηθήσει με κάποιους τρόπους να μειώσω το άγχος μου και να βλέπαμε αργότερα την αναδόμηση, με έριξε στο κενό των τραυμάτων, των λανθασμένων αντιληψεων μου, των λαθών των γονιών μου, της καταπιεσμενης παιδικής μου ηλικίας και όλων των εσωτερικών μου πληγών για να βοηθηθω και να ξεπεράσω όπως έλεγε τους ψυχαναγκσσμους μου και τις εμμονές μου.
Το αποτέλεσμα; Να έχω στην πλάτη μου άλλη μία : εκείνον και όσα συνέβησαν εκεί....
Νιώθω μεγάλη αδικία. ...Δεν μπορώ να το χωνέψω ότι υπάρχουν τέτοιοι υποτιθέμενοι ειδικοί που παίζουν με τις ψυχές των ανθρώπων...
και κάτι ακόμα που θυμήθηκα πρόσφατα και ποτέ δεν μπόρεσα να αποκωδικοποιησω ( καθότι ψευτοφιλοσοφικουρας ). Μου είχε πει σε μια συνεδρία :
" Δεν με γνωρίζεις στην ουσία. Ήρθες απλά σε κάποιον για να σε βοηθήσει. Αυτό τι δειχνει;"
Του λεω: δεν καταλαβαίνω τι ρωτάς. Τι να δείχνει; Ότο σε εμπιστεύτηκα για να κάνουμε δουλειά.
Και μου λέει το θεϊκό (οποιος καταλάβει τι εννοούσε ο ποιητής ας το μοιραστεί μαζί μας):
" το να με εμπιστευτείς στην άγνοια σου σημαίνει μόνο ένα πράγμα : ότι παραμυθιαστηκες".
τα συμπεράσματα δικά σας...
πωπω αν μου το ελεγε αυτο, θα εφευγα με ενα μπερδεμενο κεφαλι μονο!
με εναν φοβο διαχυτο...κ με μια τεραστια ανασφαλεια....
τελικα μηπως ειχε κ καποιο προβλημα ΚΑΙ αυτος?ποιος ξερει...
λεγοντας οτι παραμυθιαστηκες , ειναι σαν να σου λεει οτι .."δεν ειμαι εγω αυτος που εσυ πιστευεις...αλλα παραμυθιαζεσαι κ νομιζεις οτι μπορω να σε βοηθησω.." κατι τετοιο??? καπως ετσι θα σκεφτομουν...κ εννοειται θα ενιωθα μετα τρομερη ανασφαλεια..
εχει τυχει κ σε μενα κατι παραξενο, πχ εχω παει σε ψυχοθεραπευτη κ του λεω το ιστορικο μου ,εχω γενικευμενη διαταραχη κ καταθλιψεις, κ ρε παιδια με ρωταγε συνεχεια "εχεις παθει ποτε παραισθησεις?" κ του λεω "οχι..ποτε...κ μη μου το λετε αυτο γιατι φοβαμαι πιο πολυ"....κ μου λεει ξανα "ειχες ποτε ψευδαισθησεις?" κ του ξαναλω .."με εχετε τρομαξει..εσεις ειστε ειδικος υποτιθεται κ σας ειπα το ισοτρικο μου ολο...κ τι φαρμακα εχω παρει (μια ζωη παιρνω λαντοζ κ κανα ζαναξ) κ με ρωτατε αν ειχα ποτε παραισθησεις?ειναι δυνατον"...εβαλα τα κλαματα κ του λεω"δεν ειστε μαλλον τοσο ειδικος κ εφυγα".
μετα γνωρισα τον τωρα γιατρο μου κ του τα πα κ γελαγε!!
δεν φανταζεσαι ποσοι ασχετοι υπαρχουν εξω!!
μα καλα ? ρωτας εναν αγχωτικο αν εχει παθει ποτε παραισθησεις??
εγω εφυγα απο κει κ φοβηθηκα ακομα πιο πολυ..εκλαιγα στον δρομο γιατι νομιζα οτι θα παθω κατι τετοιο!! φαντασου ποσο αθλιοι ειναι ρε συ! κατι τετοιοι πρεπει να καταγγελονται παιδια!! κ να μη μενουμε με το στομα κλειστο.
μα καλα κ συ βρε κοπελα μου!! εμεινες μαζι του 2 ολοκληρα χρονια???δεν καταλαβες οτι σου κανει κακο??
Καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν έφευγα κυρίως για 2 λόγους :
1. πίστευα ότι οι αμφιβολίες μου γι'αυτόν είναι μέρος της ΙΔΨ κι ότι εγώ τα βλέπω στραβά τα πράγματα κι ότι εγώ φταίω που δεν τον καταλαβαίνω.
2. μου έλεγε συχνά ότι χρησιμοποιεί την τεχνική του παραδόξου και την ομοιοπαθητικη μαζί μου. Ότι δηλαδή με χειροτερευε για να γίνω καλύτερα.
Κι έτσι πίστευα ότι οοοοολα αυτα είναι μέρος της διαδικασίας και πρέπει να κάνω υπομονή.
Και αυτό μου το ελεγε συνέχεια. Να κάνω υπομονή γιατί δεν είχα.
Φυσικά και είχα φρικάρει όταν μου είπε για το παραμυθιασμα, όπως και όταν μου εξιστορουσε με λεπτομέρειες πράγματα για τη ζωή του. ...Έφευγα από το γραφείο σε φρίκη. Βουλιαζα σε ένα σκοτάδι που όμοιό του δεν έχω ξαναζήσει στη ζωή μου...
Ήταν συνεχώς ηξεις-αφίξεις.
Ποτέ δεν ήξερα αν αυτό που λέει είναι αλήθεια ή μέρος μιας διαδικασίας που δεν καταλάβαινα. Ποτέ δεν ήξερα τι ακριβώς εννοούσε. Κι όταν ρωτούσα πάλι μιλούσε με γρίφους και διφορούμενα νοήματα.
Δεν μπορούσα να πιαστώ από κάπου αλλά είχα πολύ μεγάλη θέληση να δουλέψω και να παλέψω με τον εαυτό μου.
Γι αυτό τώρα είμαι τόσο σκατα. Ήταν άδικο. Εμπιστεύτηκα σε αυτόν τον εαυτό μου. Τα πράγματα της ψυχής μου. Του μίλησα για όλα. Πράγματα που δε μπορούσα να πω πουθενά.
Ήμουν πολύ αρνητική στο να επισκεφτώ ειδικό και όταν το έκανα είπα θα προσπαθήσω πάρα πολύ για το καλύτερο.
Και ορίστε τα αποτελέσματα....
Σε καταλαβαίνω απόλυτα anxious.
Φυσικά και ένιωσες έτσι φεύγοντας από κει.
Υποτίθεται ότι είναι ειδικοί και μπορούν να διακρίνουν πάνω και πέρα από όλα τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους κάθε φορά. Τις αδυναμίες του, τα ευαίσθητα και δυνατά του σημεία.
Και η δουλειά τους είναι να τα αφουγκραστουν όλα αυτά με ευαισθησία και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Με συνείδηση και με σεβασμό.
Τους εμπιστευομαστε και τους πληρώνουμε.
Δεν είναι φίλοι μας, γνωστοί μας ή γκομενοι που αύριο μεθαύριο θα τα τσουγκρισουμε και οκ τι να κάνουμε τώρα συμβαίνουν αυτά. ...
Είναι εκείνοι που εκπαιδευτηκαν και έχουν τα εργαλεία να βοηθήσουν ανθρώπους. Κάνουν μια δουλειά και πληρώνονται γι'αυτή.....
Εγώ από αυτό θα καταλάβαινα οτι το λέει για μένα. Οτι θεωρεί δηλαδή πως στην προσπάθεια μου να βοηθηθώ πιάνομαι από όπου να ναι και εμπιστεύομαι εύκολα χωρίς να ξέρω τον άλλον. Άσχετα αν ο άλλος τελικά έχει όντως αξία ή όχι.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Αλλά το λέω εγώ αυτό όμως που είμαι και κομματάκι ενοχική... πάντως αυτό θα καταλάβαινα, οτι μου το λέει ως παρατήρηση οτι είμαι ευκολόπιστη.
Απαράδεκτος όπως και να το δεις πάντως.
ειναι σα να σου λεει οτι εντυπωσιαστηκες και καταπινες ό,τι σου ελεγε αδιακριτα.... εγω αυτο καταλαβαινω.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Νεφελη διαλεξες και εσυ περιπτωση... συμβουλο-φιλοσοφο...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
σε ενα δημοσιο νοσοκομειο να πηγαινες, σε εναν απλο ψυχιατρο για αρχη, περισσοτερο θα σε ειχε βοηθησει...
αλλα ξερεις τρωγωμαστε με τα ρουχα μας, δεν μας κανει το απλο που ειναι μπροστα μας. ΟΧΙ. το 1+1=2 θα το κανουμε κουβαρι μπερδεμενο και μετα θα τρωγωμαστε να το ξεμπερδεψουμε... εμ αυτο ειναι ιδψ.
Για αυτο σου ειπα πιο πανω να το δεις σαν εκφανση της διαταραχης ολο αυτο....
Mara έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι ακριβώς έτσι.
Νομίζω πως και τότε, κάπου μέσα μου, το ήξερα αυτό. Το ένιωθα. Αλλά τα κάλυπτε όλα η ΊΔΨ.
Ένιωθα πως δεν είναι φυσιολογικά όλα αυτά,αλλά την ίδια στιγμή αμφισβητουσα τον εαυτό μου. Γιατι αυτό κάνω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Από 5 χρονών παιδάκι που μου καρφώθηκαν για πρώτη φορά οι εμμονές και οι τελετουργίες για να ξορκιζω το κακό που γινόταν.
Κουράστηκα. Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή μέσα σε αυτό. Μέσα στην αμφιβολία και την αμφισβήτηση του εαυτού μου.
Ξέρω πως μια μέρα, η απώλεια που βιώνω σήμερα και ο πόνος, θα είναι μαθήματα. Θα είναι το σημείο από το οποίο έπρεπε να ξεκινήσω για να πάω παραπέρα.
Όταν καμιά φορά σκέφτομαι τα γεγονότα αυτά, αναρωτιέμαι πώς τελικά μπόρεσα να απαγκιστρωθω από αυτό το εμμονικο και αρρωστημένο πράγμα. Πως στο καλό μπόρεσα εγώ να φύγω από κει πέρα.
Νομίζω πως η αρχή του τέλους ήταν εκείνος ο συμπεριφοριστης που δεν δέχτηκε να με δει καν και μου έκλεισε το τηλέφωνο όταν άκουσε από ποιον έρχομαι. ...
Να σου πω, εχεις κανενα αυτοανοσο νοσημα??
γιατι οσοι φερομαστε ετσι καταληγουμε με αυτοανοσα...