ναι..οκ εκλογικευω οσο μπορω..αλλα αυτη η νοητικη συγχιση που με πιανει το πρωι κυριως τι ειναι?
ειναι πολυ εντονη...μηπως ειναι κατι σοβαροτερο?αν παρω ζαναξ περναει.
Printable View
ναι..οκ εκλογικευω οσο μπορω..αλλα αυτη η νοητικη συγχιση που με πιανει το πρωι κυριως τι ειναι?
ειναι πολυ εντονη...μηπως ειναι κατι σοβαροτερο?αν παρω ζαναξ περναει.
+ επειδη εχω φοβια τρελλας, ο ψυχιατρος μου με παρακολουθει στην ψυχιατρικη κλινικη του Ευαγγελισμου, τυγχανει να ειναι πρωτα φιλος μου κ οταν συναντιομαστε με εβαλε κ ειδα ανθρωπους με σχιζο επιτηδες για να καταλαβω τη διαφορα..με εξεθεσε δλδ...στον φοβο μου...
κ μου ειπε "βλεπεις??πως ειναι η σχιζο?" , εμενα ετρεμαν τα ποδια μου, μου ρθε να κανω εμετο...κ ενιωσα μεγαλο βαρος κ φοβο...ηταν ενα μαθημα για μενα..οκ.
Αnxious η φαση που περασα στο Λυκειο μοιαζει παρα πολυ με αυτα που περιγραφεις! ομως επρεπε να πηγαινω σχολειο, δεν ειχα αλλη επιλογη... αλλα ναι δεν μπορουσα να διαβασω με την καμια....Quote:
Originally Posted by anxious4ever
Θυμαμαι οτι ολο αυτο το εντονο κρατησε περιπου ενα εξαμηνο, μετα ηρθε το καλοκαιρι και επειδη ξεκινουσα προετοιμασια πανελληνιων-φροντιστηριο, νομιζω θα καταλαβεις τι θα σου πω, με αρπαξα απο τα μαλλια-αυτομαστιγωθηκα και στρωθηκα να διαβασω. Επειδη το μυαλο δεν πολυεπαιρνε μπρος, παπαγαλια-να μετραω φορες για να επιβαλλω στον εαυτο μου να μαθω το ποιηματακι μου...
Σκληρο προγραμμα (αν πω να κανω κατι ειμαι σκληρη απο ιδιοσυγκρασια...) και φυσικα δεν περασα πουθενα με την 1η... Ειχα λιωσει στα ξενυχτια κι ομως πουθενα! ουτε καν στις πιο χαμηλοβαθμες των τει... Απομονωθηκα τελειως, κλειστηκα σπιτι, προσπαθουσα να ηρεμησω και διαβαζα, διαβαζα, διαβαζα...Εδω τα πνευματικα βιβλια που διαβαζα με βοηθησαν πολυ, και περασα τη 2η φορα εκει που ηθελα...
Αλλα με πολυ αιμα ψυχικο...
Παιδια, αν με βλεπατε, δεν θα σας περνουσε απο το μυαλο τιποτα απο αυτα που λεω...
Φαινομαι το χαζοχαρουμενο κοριτσακι που εχει ζησει μια ζωαρα στα πουπουλα!!!! και επειδη ειμαι πολυ δυναμικη απο ιδιοσυγκρασια, φουλ στην ενεργεια, δεν μου αρεσει καθολου η αδρανεια, παλευω καταστασεις-δεν επαναπαυομαι, μου ειναι εξαιρετικα δυσκολο να πεισω οτι ολη αυτη η ενεργεια που εχω πηγαζει απο την παλη μου με την ελξη που μου ασκει η αδρανεια...
ο νοων νοειτω.
Ψυχοθεραπεία σε κάποιο καλό ψυχολογο έκανες?
Διοτι το πως λειτουργει και πως εκπαιδεύεται σκέψη, από τον ίδιο τον πάσχοντα, είναι στο επιστημονικό πεδίο του ψυχολόγου. Αν τα φάρμακα συνοδεύονται ή τουλάχιστον εχει προηγηθεί αυτή η προσέγγιση τότε σίγουρα το άτομο είναι σε καλύτερη θέση.
Η σύγχυση σε μένα έχει τη μορφή της υπεραναλυσης και του πλατειασμού στην εξεταση των δεδομένων, το να βρίσκω δλδ και να ψηλαφώ κάθε λεπτομέρεια και στο τέλος να δυσκολευομαι να τα δέσω μεταξύ τους για να καταλήξω στα συμπερασματα, αν και η απλή σκεψη που κάνω στην αρχή της εμφανισης ενός ζητηματος/καταστασης είναι και η λύση ή οδηγει στη λύση...
Ιοannis2 σορρυ εμενα ρωτας?? οχι δεν εχω κανει παρα μονο ελαχιστα!
Και για να καταληξουμε στο συμπερασμα οτι ειμαι πολυ δυναμικη και ικανη, εχω εξαιρετικο δυναμικο και βρισκω την ακρη μονη μου... λογια της ψυχιατρου αυτα...
εχω ενα αυτοανοσο παραλληλα που εχει παρομοια συμπτωματα με καταθλιψη και καπου εγινε ενα μεγαλο μπερδεμα πιστευω...
Σε μενα η συγχυση αφορα στην υλοποιηση. Στη θεωρια ειμαι αριστη. Αν μου πεις ενα προβλημα, μπορω να σου βρω 100 λυσεις που λεει ο λόγος. Αλλα η λυση που θα επιλεξω - παθαινω συγχυση ΟΤΑΝ την εφαρμοζω.
Τοτε δεν λειτουργει το μυαλο μου, δεν εχω τους καταλληλους ρυθμους, βαριεμαι αφορητα, θελω τρελα να κανω αλλα πραγματα, πχ μια βολτα, μπλεκω σε ασχετες δουλειες κλπ και καταληγω να μην κανω τιποτα επι της ουσιας.
αυτο που περιγραφεις ειναι αγχωδης διαταραχη...δεν εχει να κανει με μειζον καταθλιπτικο....στο μειζον δεν μπορεις να περπατησεις να πας πουθενα με το ζορι.....σεν σε ενδιαφερει το σχολειο , ουτε καποιο μαθημα...τα παρατας ολα.εισαι πεθαμενος κ απλα ζεις...δεν εχεις δυναμη να παρεις τα ποδια..οχι ψυχικα μονο , αλλα κ οργανικα...τρεμουν τα νευρα, οι μυες κ το σωμα.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
ειναι σαν να ειναι κατι οργανικο..σιγουρα δεν εχεις παθει ποτε κατι τετοιο.
οχι παιδια δεν μιλαω για συγχυση πανω σε σκεψη..θα το πω πιο απλα για να καταλαβετε!
μιλαω για συγχιση νοητικη , σαν επεισοδιο κρισης πανικου..
δεν υπαρχει σκεψη εκεινη τη στιγμη..μονο αισθηση πανικου..χωρις δυσχερεια στην αναπνοη, η ταχυκαρδια..
σαν ο εγκεφαλος να μην μπορει να εστιασει σε καμια σκεψη, προσοχη κ συγκεντρωση..ομως καταφερνω παντα να οδηγησω κ να φτασω στη δουλεια..μολις παρω ζαναξ φευγει αυτη η αισθηση.
η ψυχοθεραπευτρια μου ειπε οτι ειναι στρες παραλυτικο...ο εγκεφαλος γινεται αχταρμας.
οκ...
ό,τι και να ηταν, περασε...
αλλα ξαναεπεσα στην ιδια λουμπα καποια χρονια μετα, ισως οχι τοσο βαρια, γιατι ειχα βρει τροπους να εστιαζω αλλου...
και ο ψυχιατρος αυτο μου ειπε οτι ειναι αγχος...
Άρα μόνο φαρμακα αντιμετωπίζεται. Εγώ προφανώς αναφερόμουν σε πιο ελεγχόμενες καταστασεις. Όμως για σκέψου, ο πανικός αυτός έρχεται αίφνης, απότομα, από το πουθενά ή απλά είναι αποτελεσμα κλιμάκωσης σκέψεων και συναισθημάτων όπου από ένα σημείο και έπειτα ισχύει αυτό που περιγράφεις? Αν ισχύει το δεύτερο με μια μέθοδο εσωτερικής παρατήρησης, αναγνωρισης δλδ της διαστρεβλωσης ενώ είναι σε εξέλιξη, μπορείς να το αντιμετωπίσεις (εκπαιδεύοντας δλδ το μυαλό σου). Η μέθοδος αυτη, για την οποια εχω γραψει αρκετα παλια στην ενότητα ΙΨΔ, συστήνεται από ψυχολόγους.Quote:
Originally Posted by anxious4ever
Στην ανξιους αναφερόμουν αλλα γιατι όχι και σε σενα. Επειδη από το δυναμισμό και τις ικανότητες που έχουμε μέχρι την πράξη μεσολαβεί κάτι που τα χαλάει όλα.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
ναι κανω γνωσιακη για αλλαγη τροπου σκψης κλπ κλπ....ξεκινησα τωρα πριν 1 μηνα..εχω δρομο μπροστα μου.
πρωτα υπαρχει η σκεψη...με το που ξυπναω.." ωχ ξυπνησα κ πως θα ειμαι σημερα...εχω λιγο στρες..στανταρ θα γινει μεγαλυτερο...οχι ρε γμτ.. κ αν τρελλαθω? κ αν χασω το μυαλο μου?"
ετσι ξεκιναει....κ μετα αρχιζει η συγχιση...κ μολις πιο ζαναξ σταματαει...κ μετα ειμαι καλα ολη την υπολοιπη μερα..
γενικα οταν αγχωνομαι αντιδρω ετσι...με συγχιση στον εγκεφαλο.
γενικευμενη αγχωδης διαταραχη η διαγνωση..
εγω παλι παω κ του λεω "ρε ειμαι μουρλη δεσε με"...κ αυτος γελαει..
εχω πολυ στρες η αληθεια ειναι κ γιγαντωνεται απο τις σκεψεις μου.
εω το δημιουργω το ξερω..εμεις οι ιδιοι αρρωσταινουμε τον εαυτο μας.
απο εμας ξεκινανε ολα...γι αυτο ειπα κ γω να το δουλεψω..
μολις πιασει το λαντοζ ηρεμω...με βοηθαει πολυ το φαρμακο κ η ψυχοθεραπεια επισης...να κατανοησω τον εαυτο μου, τις σκεψεις μου που ειναι προβληματικες..
απο μικρη παντως μια ζωη ειχα τα ιδια συμπτωματα οταν εκανα υποτροπη.δ.εν ειναι κατι νεο ολο αυτο για μενα..αν παρατηρησεις στα συμτπωματα της ΓΑΔ..αναφερει παντου " νοητικη συγχιση" .. το στρες ειναι τοσο μεγαλο κ τεραστιο που σε ξεπερναει κ κανει τον εγκεφαλο να μην μπορει να επεξεργαστει κανονικα τα πραγματα..κ ετσι ξεκιναει μεσα σου ο πανικος...κ κανεις συγχιση κ τραυλιζεις, κανεις νευρικοτητα κ δεν μπορεις να συγκεντρωθεις.
Ολα αυτα που γραφεις , ανξιους , μοιαζουν πολυ σαν αγχωδη διαταραχη , χωρις να κανω διαγνωση , εκτος αν συνυπαρχει πανικος απο χαρακτηρος σου , ιδιοσυγκρασιακα ..........αν δεν υπαρχει πανικος για την κατασταση σου , μαλλον παραπεμπει σε συμπτωματα αγχους ..........τοσα χρονια , θαχεις καταληξει κι ιδια καπου ......Quote:
Originally Posted by anxious4ever