Τί συνέβη;;;τί λάθος πάλι έκανα;;;;

Καλημέρα..σκέφτηκα πολύ όλα όσα ειπώθηκαν...και υποθέτω ότι έχετε δίκιο..όλο αυτό με έκανε να δω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου...που δεν πίστευα ότι υπήρχαν...με μόνο θετικό το ότι τελικά είμαι διαθέσιμη να διεκδικήσω κάτι που επιθυμώ..το παράδοξο εδώ είναι για μένα αυτό που επιθυμώ, δηλ. έναν άνθρωπου με τόσα αρνητικά στοιχεία..αυτό δεν ξέρω τί υποδηλώνει για μένα και την αυτοεκτίμησή μου..Από την άλλη, ίσως απλά να έχω πέσει από το σύννεφα με την όλη συμπεριφορά..που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, όχι γιατί δεν κάθισε, αλλά γιατί και 3 ώρες πριν συναντηθούμε, εκείνος μου έλεγε κάποιες πολύ καθημερινές του συνήθειες που θα πρεπε να συνηθίσω και άλλα τέτοια..κι ύστερα η απόλυτη εξαφάνιση, σαν να αντίκρυσε κάτι τερατόμορφο..γιατί ξέρω τί θα πείτε, δεν ήσουν αυτό που πε΄ριμενε..οκ. Αλλά τόσο απότομη στροφή δικαιολογείται μόνον όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με κάτι ακραίο...
¨οπως και να χει, εγώ έκανα αυτό που όφειλα στον εαυτό μου..όπως είπε και η aphelia, εξέφρασα τα συναισθήματά μου , ώστε να μην σκέφτομαι πως φταίω εγώ - άσχετο αν ακόμα το σκέφτομαι- και ελπίζοντας βέβαια σε ένα θαύμα..του στειλα ένα μήνυμα, λέγοντάς του ότι έχω αισθήματα για κείνον κι ότι θέλησα έτσι να εξαντλήσω την πιθανότητα...δεν απάντησε...νομίζω πως το χω πάρει απόφαση, το προσπαθώ τουλάχιστον, αν και ..ακόμα περιμένω.δεν ξέρω τί όμως...Μπορεί να ήταν όλα ψεύτικα..και σίγουρα δεν είχα ούτε την ελάχιστη σημασία από εκείνη που έλεγε πως είχα για κείνον..όμως είχα μια επικοινωνία και κάποια κοινά βιώματα που με καναν να πιστεύω πολύ σε αυτόν τον άθρωπο...και το μόνο που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω..είναι πώς γίνεται να τρεξε τόσο μακριά, τόσο γρήγορα, χωρίς καν να κοιτάξει πίσω...αυτό δεν το καταλαβαίνω...

και ολα αυτα για μια <γνωριμια>3εβδομαδων?δηλ αδη αν τα λεγατε για 5-6 μηνες τι θα γινοταν?θα επεφτες να πεθανεις?απ οτι μας εχεις διηγηθει ενας ανασφαλης τυπος φαινεται .. οσο για το υψος..επειδη και εγω ειμαι ψηλη ειχα τετοιου ειδους αντιμετωπιση κατα καιρους. τι αλλο δειχνει αυτο εκτος απο κομπλεξ :P.μη χολοσκας καλε..και μην χαλας το χρονο σου προχωρα παρακατω δεν χαθηκαν οι αντρες εσυ να σαι καλα

Quote:

---

Originally posted by Helena
:P.μη χολοσκας καλε..και μην χαλας το χρονο σου προχωρα παρακατω δεν χαθηκαν οι αντρες εσυ να σαι καλα

---

Συμφωνώ πανε για αλλα καλυτερα.............................

Εντάξει παιδιά..δεν είπα ότι θα κάτσω να πεθάνω, αλλά η επικοινωνία και η ψυχική επαφή που έχεις με κάποιον δεν μετράται μόνο από την ποσότητα του χρόνου που τον γνωρίζεις..και μπορεί να ήταν ψέμμα, αλλά για μένα ήταν δυνατό, ΄\'ασχετα πως αποδείχτηκε.. εμένα η προηγούμενη μου σχέση , η κανονική εννοώ, ήξερε ούτε καν τα μισά από όσα γνώριζε για μένα αυτό το άτομο.. ήρθε πολύ κοντά μου κι ας ήταν τόσο σύντομη η γνωριμία και με ιδιατερότητες, ίσως μάλιστα και γι\' αυτό να ήθρε τόσο κοντά, γιατί λόγω αυτών δεν υπήρχε η άμυνα που κρατάς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος ...
Υπάρχουν και αξιόλογοι και μη κομπλεξικοί άνθρωποι, δεν είπα το αντίθετο...αλλά στην φάση που είμαι τώρα λίγη σημασία έχει..εξάλλου, εμένα το ζητούμενό μου δεν ήταν να βρω κάποιον...ίσως και γι΄αυτό ανοίχτηκα τόσο...

Νομίζω ότι τέτοιου είδους ανεκπλήρωτοι έρωτες είναι πολύ πιο ψυχοφθόροι από σχέσεις. Κι αυτό γιατί προσπαθείς να τους εξομοιώσεις μέσα στη φαντασία σου που είναι όλα ιδανικά και τέλεια. Από τη στιγμή που ζεις με τον άλλο άνθρωπο και κάνετε σεξ χάνεται με τον καιρό το ιδανικό. Όσο λίγο κι αν κράτησε η συγκεκριμένη ιστορία το συναίσθημα για την κοπέλα ήταν ήδη πολύ δυνατό και γι\'αυτό τώρα την απασχολεί τόσο το θέμα.

Στέλλα, όσο περισσότερο το σκέφτεσαι τόσο περισσότερο κακό θα κάνεις στον εαυτό σου. Θα δυσκολευτείς πολύ περισσότερο μετά. Δεν αξίζει ο τύπος, μάλλον θα σου έβγαζε ένα κάρο κομπλεξισμούς όσο είσασταν μαζί. Προσπάθησε να βρεις κάποιον στα μέτρα σου ;)

αν ηταν αληθινο και αμοιβαιο θα κρατουσε κατα τα αλλα αμα θελει να βασανιζεται για ενα ονειρο ανεκπληρωτο δικαιωμα της

Την δεδομένη στιγμή, το μόνο που θέλω να προσπαθήσω είναι να οχυρωθώ καλύτερα...δεν μπορώ να πέσω στην αναζήτηση συντρόφου..στα μέτρα μου, ε;;Ναι, καλά τα λες..απλά εγώ αυτό πίστευα ότι βρήκα. Κι όσο για την εξειδανίκευση και την απομυθοποίηση, έχεις απόλυτο δίκιο και τα ήξερα όλα αυτά. δηλ. ότι και κούκλος να ταν , έν ακομμάτι της μαγείας θα χανόταν. Αλλά δεν τον έβλεπα τέλειο..μπορεί να ήταν λίγος ο καιρός, ότνα όμως μιλάς με κάποιον κυριολεκτικά από το πρωί ως το βράδυ, μαθαίνεις πράγματα..ήξερα ότι είχε ανασφάλειες και δυσκολία να εκφράζει τα αισθήματά του και του το χα πει...ακόμα κι όταν βρεθήκαμε του το πα και το παραδέχθηκε..αλλά οι ανασφάλειες - σε κάποιο βαθμό - και τα ελαττώματα είναι αυτά που σε κάνουν προσβάσιμο..ήξερα ότι θα χε δουλειά η σχέση , είχαμε διαφορές..αλλά συζητούσε, κι όταν διαφωνούσαμε πάλι συζητούσε..γι\' αυτό και μου κόστισε που για το πιο σημαντικό, την κατάληξη, δεν συζήτησε στο ελάχιστο..θα μου πεις, τί το ψάχνεις, όσο το σκέφτεσαι γίνεσαι χιερότερα...όμως για μένα αυτό είχε ιδιαίτερη σημασία και το ήξερε..είμαι σε μια φάση εσωτερικής ανασυγκρότησης, με πολλά τραύματα και πολλά ερωτηματικά μέσα μου..κι όπως συνήθιζε να λέει, μέσα σε όλη αυτή την αναταραχή ήρθε κι αυτός...δεν είπα να με λυπηθεί, να με σεβαστεί είπα...δεν έχει νόημα, το ξέρω..όμως μένει ένα στενό δίπλα από την αδερφή μου, τυχαία, τον πιο αγαπημένο άνθρωπο που έχω...κι αυτό με ταράζει περισσότερο...Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική, δηλ. είμαι, αλλά έτσι λειτουργώ...θες η απόσταση, θες η ψυχολογική μου κατάσταση, προσέδωσαν διατάσεις πολύ μεγάλες μέσα μου...κι ήταν η απόλυτη βεβαιότητά του που διέλυε τους φόβους μου όχι για αποτυχία, αυτό το θεωρούσα πιθανό,αλλά για επικοινωνία. Θα το συζητούσαμε, θα αποχαιρετιόμασταν έστω..εδώ αυτός έλεγε από ποιά πλευρα του κρεβατιού κοιμάται..κι όταν πήγα να μείνω στην αδερφ΄\'η μοιυ, πριν βρεθούμε, δεν με άφηνε να κοιμηθώ με τα τηλέφωνά του, και επέμενε να κοιμηθούμε προς την ίδια κατύθυνση για να ..κοιμηθούμε αγκαλιά...λίγη σημασία έχουν όλα αυτά, το ξέρω...το ξέρω καλά..απλά μου ναι δύσκολο, να πάω στην αδερφή μου, να ξεχάσω ότι υπάρχει και, κυρίως, να καταλάβω μία τόσο ψυχρή στάση..όπως σας είπα, την ώρα που με άδειαζε κυριολεκτικά, του εκμυστηρεύτηκα πως είχα πέσει θύμα βιασμού..δεν το κανα για να με λυπηθεί, απλά ένιωσα πώς αφού τα χα πει όλα..ε, ας ήξερε κι αυτό..δεν βρήκε ούτε λέξη να πει..κουβέντα. Συγνώμη, μπορεί να φταίει η χοντροκεφάλα μου και να μην καταλαβαίνω..αλλά το να χει κάποιος κόμπλεξ δεν μου εξηγεί πώς μπορεί να μην βρει μια λέξη να πει για τίποτε από όλα αυτα....

Helena, το ξέρω ότι δεν ήταν αληθινό..το βλέπω. Αλλά δεν είναι ότι θέλω να βασανίζομαι για ένα όνειρο...ήρθαν τα πάνω κάτω πολύ απότομα κι όπως είπα, είμαι σε μία δύσκολη φάση ψυχολογικά αυτό τον καιρό...κι αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα...δεν είμαστε όλοι τόσο δυνατοί και αντικειμενικοί, ώστε να φέυγουμε αμέσως από κάτι που για μας είχε σημασία...ʼλλωστε, όλα μέσα στο μυαλό μας είναι κι οι άνθρωποί μας αποκτούν σημασία επειδή εμείς τους δίνουμε..Εγώ στο παρελθόν μου υπήρξα το ακιρβώς αντίθετο, δηλ. έφευγα αμελλητί, ίσως και προτού αποκτήσω το όποιο συναίσθημα...η αλήθεια είναι όπως τα λές, ίσως, απλά.. το μεγαλύτερό μου ελάττωμα είναι η αδυναμία μου να δώσω τόπο στην οργή στα ..ακατανόητα..θέλω, χρειάζομαι πάντα μια εξήγηση..αυτό.

Εγώ λέω ότι τώρα είναι που φαντασιώνεσαι τη σχέση όχι πριν βρεθείτε. Τώρα σκέφτεσαι το πόσο τέλεια θα περνούσατε και τις αγκαλίτσες κτλ ενώ αν το ζούσες λίγο θα έβλεπες ότι μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικά. Και στο κάτω κάτω σου έδειξε πόσο κομπλεξικός είναι. Εγώ σε καταλαβαίνω, είναι απόλυτα φυσιολογική η αντίδρασή σου αλλά μην κολλάς, κάνεις κακό στον εαυτό σου. Αν θέλεις με πιστεύεις, σχεδόν όλοι το έχουν περάσει αυτό σε κάποια φάση...

Εγω στελλα μιλουσα με καποιον στο μεσσεντζερ πολυ καιρο....

Ειχαμε δεθει παρα πολυ ηταν το αλλο μου μισο. Ζουσαμε τον απολυτο ερωτα. Μου εστελνε λουλουδια στην δουλεια, καλαθια με σοκολατες μουσικες ......

Ηταν ο πριγκηπας μου και ημουν η νεραιδα του. η Ιουλιετα, η πριγκιπισσα. Αρχισαμε να μιλαμε και στο τηλ.Ωρες ατελειωτες.............Γραφαμε ερωτικα γραμματα...........

Καποια στιγμη δεν αντεξαμε αλλο γνωριστηκαμε.........
Για πολυ λιγο συναντηθηκαμε, ηρθε απο Αθηνα για 1 ωρα να με δει με το αυτοκινητο του και ξαναεφυγε............. Ηταν πολυασχολος, η δουλεια του ηταν πανω απο ολα.

Η συναντηση μας ηταν πολυ ωραια τον θυμαμαι και εχω μια γλυκια γευση στο στομα. Δεν τον ξαναειδα απο τοτε. Θα εφευγε Για ΒΡΑζιλια για παντα. Το ηξερα απο την αρχη. Μιλησαμε ακομα λιγο και μετα εφυγε.
Το τελευταιο βραδυ πριν πεταξει για Βραζιλια (αθηνα αυτος εγω θεσσαλονικη) με πηρε τηλ και μου επεζε κιθαρα και μου τραγουσουσε, μου λεγε σαγαπω. Αχ να ηταν αλλιως τα πραγματα........


Δεν ξαναμιλησαμε απο τοτε..........
Ολα ηταν ενα ονειρο με εμενα πρωταγωνιστρια.
Εκλαψα πολυ...

Αλλα τελικα ειπα . ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ. Οσο κρατησε ηταν πολυ ωραιο πλατωνικο ονειρεμενο........Αλλα μονο τα ονειρα ειναι τοσο ιδανικα αυτο να ξερεις...
Ε μετα απο λιγο καιρο επεστρεψα στην πραγματικοτητα. ΕΚει που δεν υπαρχουν πριγκηπες και πριγκηπισσες.

Τζένη μου, πολύ όμορφο αυτό που έζησες, αλλά καμία σχέση δεν έχει με αυτό που έζησα εγώ..Ναι, το ιδανικό υπάρχει μόνο στα παραμύθια...αλλά θα το ξαναπώ, εγώ δεν τον είδα σαν ιδιανικό... ϊσως να φαντασιώνομαι την σχέση τώρα όπως λέει η FLAMENGO, αλλά πίστεψέ με, ξέρω ότι θα είχε προβλήματα...απλά θα τα πάλευα, έτσι πιστέυω τουλάχιστον...καλώς ή κακώς, το δύσκολο για μένα είναι να δεχθώ ότι ο μόνος άνθρωπος που μπόρεσε να δει τόσο μέσα μου..ήταν μια απάτη, ένα φάντασμα..αυτό. Μιλούσαμε για τα πάντα, και άκουγε..ήθελε να του λέω τις σκέψεις μου...κει με μάλωνε όταν του λεγα ότι μπορεί και να τον πρήζω..για όλους στην ζωή μου είμαι δυνατή, επιτυχημένη κτλ... κι ήταν ο μόνος, που επειδή δεν με ήξερε, άπλωσα όλα όσα έχω μέσα μου, που δεν νιώθω όμορφη, έξυπνη και επιτυχημένη...εκείνος έμεινε, έτσι έλεγα..δέχθηκε αυτό που είμαι. Και σου πα, με πληγώνει που δεν είπε δυό λέξεις σαν άνθρωπος, που μένει ένα στενό από την αδερφή μου και δεν μπορώ να πάω να χτυπήσω το κουδούνι του και να ζητήσω να το συζητήσουμε..όχι να του αλλάξω γνώμη, όχι..απλά να μου μιλήσει. Εν ολίγοις, αισθάνομαι ότι για πρωτη φορά κάποιος π\'εταξε την αλήθεια μου..κάποιος που μοχθούσε επί 24ωρου βάσεως να μπει μέσα μου..ε, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω...Μου ναι πολύ δύσκολο όλο αυτο...
το ιδανικό όντως χει στα παραμύθια, αλλά για μένα ήταν κάτι με αδυναμίες..κι όταν συναντηθήκαμε, τότε ήταν που ένιωσα ότι ήταν κάτι στα μέτρα τα επίγεια..γιατί θα υπήρχαν δυσκολίες...δεν έψαχνα τον πρίγκηπα..κι η διαφορά με αυτό που λες εσύ είναι πως εσένα δεν σε κορόιδεψε..εμένα μου λεγε ακόμα και την τελευταία στιγμή πριν την συνάντησή μας,΄πως το μόνο που μπορεί να πάει στραβά ήταν..να μην μου αρέσει εμένα...έκανε σχέδια..τώρα που άνοιγε ο καιρός θα ταξιδεύαμε...ερχόταν νοερα και..μου τριβε την κοιλίτσα όταν....πονούσα....με διαβεβαιώνε πως θα με διεκδικούσε ότι κι αν γινόταν...και δεν με άφησε καν να τον διεκδικήσω εγώ..δεν είμαι ηλίθα, ξέρω πως οι σχέσεις κάθε είδους ετσι είναι..κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο..ακόμα κι όταν κάνει τόσα σχέδια..όμως τόσο ξαφνικά και τόσο απότομα.., λέγοντας μόνο \"σε χρησιμοποίησα\"...ε, δεν μπορώ να το χωνέψω..Και δηλ. σε τί με χρησιμοποίησε;;;στο να πληρώνει την κινητή τηλεφωνία και στο να μην πηγαίνει έξω για να μιλά μαζί μου;;;Δεν ξέρω..ίσως είμαι εγώ η παράλογη...Ξέρω πού αρχίζει η αλήθεια κια πού το παραμύθι, στο περίπου έστω...αλλά δεν ήμουν μόνη μου σε όλο αυτό...τί μπορεί να έκανα και να φυγε τρέχοντας...λέω τώρα...

Quote:

---

Originally posted by Flamenco
Στέλλα απλά ο τύπος έχει κομπλεξικό με τη διαφορά ύψους και μετά απλά έπαιζε μαζί σου για να βγει τελικά από πάνω και να νιώσει μάγκας.

---

Σε περίπτωση που δεν το είδες. Νομίζω ότι αυτή είναι η εξήγηση που ψάχνεις. Και να σου πω και κάτι άλλο; Σχεδόν όλοι όσοι ψάχνουν να κάνουν σχέσεις από Internet έχουν τις περισσότερες φορές απωθημένα από προηγούμενες σχέσεις που τους δημιουργούν κόμπλεξ. Κι εσύ ήσουν μία από αυτές που τα εισέπραξε. Αυτό έγινε.

O flamenco έιναι άνδρακλας παρεπιμπτόντως.

SORRRY!!! Δεν ήθελα να σε θίξω, ίσα ίσα που τώρα που μου πες πώς είσα άντρας, αξιολογώ αλλίώς την θέση σου, εννοώ πως η οτπική των ανδρών έχει άλλη βαρύτητα...μπορεί να ναι κι έτσι, δηλ. έτσι είναι μάλλον, απλά, συγνώμη κιόλας, εμενα αυτό μου κάνει λίγο άρρωστο..γιατί άλλο είναι να πάιζεις παιχνιδάκια στο chat και άλλο να ασχολείσα συνέχεια με έναν α΄νθρωπο, να καταναλώνεις ενέργεια βρε παιδί μου..κι αυτό έστω..

Κι όσο για το ύψος που λες...ε, λεπτομέρειες είναι αυτά...δηλ. δεν υπάρχουν κοντοί άντρες που τα χουν με δίμετρες;;;ʼσε που τα παμε...το ύψος μου το ήξερε...μετά το θυμήθηκε;;;Τί να πω...

Οχι βρε Στελλακι δεν ηταν το υψος. Απλα δεν ηταν ετοιμος για μια σχεση. Για δικους του λογους. Μηπως ηταν παντρεμενος?

Το ξερω τωρα οτι θελεις να σου εξηγησει.... Αλλα τι να σου πω. Κανε αυτο που νοιωθεις.
Στειλτου ενα μηνυμα να τον συναντησεις?
Θα ανταποκριθει λες?