Printable View
Η λυση ειναι μια! Πρεπει να προσπαθήσουμε μόνες για τον εαυτο μας! Οσο κι αν πονέσει, οπως ειπαν και πιο πανω, οσο κι αν μας "ξεβολευει". Η αλλαγη αρχικά ισως να μην ειναι ευχάριστη, στην πορεια όμως αποζημιωνεσαι. Ψαξε τι ειναι αυτο που σ ενοχλει στη ζωη σου και προσπάθησε να το αλλάξεις, να το τροποποιήσεις, να σε φερει πιο κοντα στην ευτυχια. Το βασικο ειναι να κατανοουμε πως κι απο τα μικρα πραγματα μπορουμε να αποκομισουμε χαρα. Καλη χρονια ευχομαι :*
Λογικο ειναι. Εχουμε βιολογικα ορια!Quote:
Originally Posted by melina20
Με το zoloft νιωθεις καλυτερα?
και εγω αυτο παιρνω...
Εγώ ότι έχω φτιάξει μόνος μου πρώτον μου δίνει αξία όταν μιλάω με τον εαυτό μου δεύτερον με κρατάει στη ζωή και τρίτον έχω αυτοπεποίθηση ότι και να το χάσω αν είναι άτομο δεν πεθαίνω θα βρω άλλο έχω φτιάξει μερικά πράγματα μόνος οπωσ δουλειές κ κάποιες φιλίες κι έχω αυτοπεποίθηση ενώ δεν έχω κανένα αξιόλογο επίπεδο ζωής φτωχός είμαι
καλησπερα παιδια και καλη χρονια...αν και για μενα η χρονισ δεν ξεκινησε καλα...την παραμονη εμεινα με τους δικους μου σπιτι επικρατουσε ενα καταθλιπτικο κλιμα με το που μπηκε η νεα χρονια για καποιο λογο αρχισα να κλαιω λογω του οτι ειχα και την γιορτη μου και ενιωσα πολυ μονη μου.χθες λοιπον ξυπνησα πολυ ασχημα ημουν ολη την ωρα στο δωματιο μου και το απογευμα οι δικοι μου θελανε να βγουμε εξω...εβλεπα και στο φβ πως περνουσαν ολοι και ενιωθα ακομα πιο χαλια και πιο μονη.δεν μιλησα ουτε στο τηλ για να μου πουνε χρονια πολλα μονο σε μηνυματα απαντησα.αν και δεν ειχα καμια ορεξη το βραδυ βγηκα με τους δικους μου αναγκαστικα πηγαμε στο μαγαζι ενος συγγενη μας τον οποιο δεν ειχα δει με τα πολλα.τεσπα με τα πολλα ηπια αρκετο κρασι εκει και σε συνδυασμο με το χαπι με επιασαν τα νευρα μου.εβλεπα ολους να ειναι με τουε φιλους τους και τις σχεσεις τους και εγω να ειμαι με τους δικους μου.αρχισα λοιπον και την ελεγα πολυ ασχημα στους δικους μου οτι ευθυνονται αυτοι για την κατασταση του αδερφου μου και τη δικη μου οτι μας καταστρεψανε οτι αυτοι ειναι μεγαλοι και ζησανε τη ζωη τους και τετοια.η μανα μου αρχισε να κλαιει κι εκεινη γτ ακουγομουν οταν μιλαγα δεν υπολογιζα τον τονο της φωνης μου και σηκωθηκαμε και φυγαμε απο εκει.σε ολο το δρομο τσακωνομασταν φτανουμε στο αμαξι του πατερα μου και την πιανει κρισαρα εκει μεσα τη μανα μου πιστεψα οτι θα πεθανει.παω να σηκωθω να φυγω απο το αυτοκινητο δεν μπορουσα να τη βλεπω ετσι..ηρεμει η μανα μου αρχιζει κλαιει ο πατερας μου με ολα αυτα.δεν ηξερα πως να αντιδρασω ειχα μεινει με ολα αυτα.μονο την αυτοκτονια σκεφτομουν.τους λεω πηγαιντε με σ ενα ψυχιατρικο νοσοκομειο να βρω τον αδερφο μου τωρα.δεν θελω να ειμαι μαζι σας αλλο δεν μπορω..αφηστε με να καταστραφω να τελειωνω.δεβ αντεχω αλλο.εν τελει για να ηρεμησουμε ολοι ο πιο ψυχραιμος ηταν ο πατερας μου γυριζαμε βολτες μεσα στο αυτοκινητο ολη την αθηνα.εν τελει ολα καλα η βραδυα εληξε μς αμοιβαιες συγνωμες ηθελα να το μοιραστω μαζι σας να το βγαλω απο μεσα μου δεν ξερω γιατο
Επιεικώς, η βραδιά σου ήταν άσχημη και σίγουρα οι "διαπληκτισμοί" επιβαρρύνουν την κατάσταση σου. Σου είπα την απόψη μου, γενικά σε παραπάνω posts, θέλω όμως να σου ξανατονίσω να κόψεις το αλκοόλ... είναι πολύ κακός σύμβουλος, διατηρεί την κατάθλιψη. Επίσης, καλό θα ήταν να αποφεύγετε οικογενειακώς το αλκοόλ... Συγγνώμη, για την παρέμβαση...
κουκλιτσα χρονια πολλα για αρχη και καλη χρονια σου ευχομαι να εχεις ότι ποθεις με τον νέο χρονο...Quote:
Originally Posted by melina20
οσο περισσοτερο ριχνεις το φταιξιμο τοσο χειροτερα θα γινεσαι..
για αρχη αρκεσου σε αυτά π εχεις και προσπαθησε να ξαναχτισεις την ζωη σου...
αν θυμαμαι καλα σου ειχα δωσει τηλ γιατρου τον πηρες?πηγες? σε αυτόν η σε κανα αλλον?
θελει υπομονη και προσπαθεια για να βγεις από ολο αυτό...
εάν δεν βαριεσαι γραψε λιγο ποιο συνοπτικα τι εγινε με γιατρους και τετοια?και με την καταθλιψη εάν εισαι καλυτερα?
Καλησπερα και καλη χρονια και σε σενα...πηγα αρχικα σ ενα κεντρο ψυχικης υγειας οπου παει η μαμα μου λογω της δικης της καταθλιψης.εκει με ειδε ο διςυθυντης οπου ειπε οτι εχω μια διαταραχη προσωπικοτητας μαζι με μια καταθλιψη.μου ειπε να κανω καποια ψυχολογικα τεστ για να δει πως θα κινηθουμε ψυχοθεραπευτικα φαρμακευτικα η και τα δυο.κανω τα ψυχολογικα τεστ με παραπεμπουν σε ψυχολογο αρχικα για ψυχοθεραπεια.μιλαω με την ψυχολογο της λεω θα παρω αγωγη? Μου λεει θα μιλησεις και με αλλον εναν ψυχιατρο και βλεπουμε.μιλαω με τον ψυχιατρο μου γραφει ενα χαπι αλλα δν τον πολεμπιστευτηκα και δεν ξαναπηγα.μετα εφυγα απο αυτον και πηγα σ εναν αλλον( οχι αυτον που μου συστησες) ο οποιος γταν ο πιο μαλακας που εχω παει εβερ.του ελεγα τα προβληματα μου και μου ελεγε ωραια και τι να κανουμε τωρα.χωρια που μου εκλεισε ραντεβου μετα απο εναμισι μηνα να με δει.φευγω απο αυτον και παω σε εναν αλλον ο οποιος ηταν καλουλης μιλησαμε και με καταλαβε μου φανηκε μου εγραψε ζολοφτ και ηθελε να μου γραψει και στεντον για διακοπη αλκοολ.δεν εχω δει καποια διαφορα φταιει πολυ και ο περιγυρπς μου οτι εχω απομωνωθει αν δεν αλλαξει αυτο δεν επανερχομαι...
Eν τω μεταξυ ο τελευταιος λογω των τασεων αυτοκτονιας που ειχα επειδη φοβηθηκε ειπε οτι μια βδομαδα επειδη το χαπι θα μου αυξησει τις τασεις αυτοκτονιας μεχρι να με πιασει να νοσηλευτω στο αιγινητειο στην πτερυγα που θα ηταν αυτος για να ειμαι ασφαλης..γιατι μια μερα εκανα κατι πολυ επικινδυνο και ηταν εκεο η μανα μου και του το ειπε.ειχα παρει ενα τσιμπιδακι και ημουν ετοιμη να το βαλω στην πριζα και με σταματησαν οι δικοι μου.τι τραβανε κι αυτοι
αρχισε την αγωγη και θα σε βοηθησει...δεν γινεται από την μια μερα στην θελει χρονο να δραση η αγωγη..από διμηνο και μετα θα βλέπεις αποτελέσματα...Quote:
Originally Posted by melina20
πρεπει να βαλεις και καποιες ασχολίες στην ζωη σου..οτιδήποτε ...προσπαθεια θελει..
ευτυχως εκανες το πρωτο βημα και πηγες σε ειδικο και αρχισες την αγωγη ...πολύ σημαντικο μπραβο σου.....
το ότι εχεις απομονωθεί δεν είναι καλο...αλλα δεν είναι και το τελος τους κοσμου..γι αυτό ζουμε για να δημιουργούμε σχεσεις.....συμφωνω ότι είναι σημαντικος ο περίγυρος........
Αυτό με τον περιγυρο δεν γινεται να αλλαξει μονο του ,πρεπει να προσπαθήσεις και εσυ..
Τωρα εχεις καποιον φιλο να βγεις η να κανεις κατι?γτ αμα μενεις ολη μερα στο σπιτι δεν είναι καλο..θα σε πιανει μελαγχολια και λογικο είναι αφου εισαι νεα ακομα...
επισης για αυτά π περιγραφεις από κατω...εχω να σ πω ότι η αυτοκτονια δεν είναι λυση...η ζωη είναι πολύ ωραια και μικρη και πρεπει να εκμεταλευεσαι την ωρα σου...
νομιζω ότι σου λειπει η αγαπη κατά καποιο τροπο ...γι αυτό σκέφτεσαι και τέτοιες ενεργειες.....δεν ξερω αν κανω λαθος βεβαια..
Ειχα πιο πολλους αλλα πογβ της καταστασης μου δν ειχα ορεξη και ακυρωνα εξοδους συνεχεια ε και βαρεθηκανε και αυτοι.τωρα εχω δυο φιλες τις οποιες τις εχω χρονια αλλα βρισκομαστε σπανια και εχουν γινει και κομμα μεταξυ τους.εναν ξαδερφο εχω μετα που εοναι και ο μονος που ξερει για την κατασταση μου...σιγουρα παιζει ρολο η αγαπη ειναι το σημαντικοτερο στη ζωη μας πιστευω...αλλα νομιζω οτι φταιω κι εγω σ αυτο συμοεροφερομαι με τροπο που μου κανει κακο δεν ξερψ γιατι ισως να ειμαι και αυτοκατοστροφικο ατομο.ειναι κατι που θελω να ρωτησω τον γιατρο...
ωραια και με αυτους π εχεις αρχιζε να κανονιζεις βολτες...η οτιδήποτε άλλο...να αρχισεις να βγαινεις....οπουδήποτε να πηγαίνεις...να κανεις πραγματα που σου αρεσουν και σε χαροποιουν.....παρους κανα τηλεφωνο και κανονισε κατι όταν νιωσεις ότι εχεις ενεργεια....Quote:
Originally Posted by melina20
και εγω το πιστευω πως χωρις αγαπη δεν μπορεις να ζησεις....όπως και χωρις τον ερωτα ενοειται.....
τι ενοεις συμπεριφέρεσαι αυτοκαταστροφικα ?τι εχεις κανει δλδ?εγω απλα πιστευω πως στην φαση που εισαι τωρα νιώθεις αδυναμη να διαχειριστείς οτιδήποτε...
επισης οσο απομακρύνεσαι από τους αλλους λογικο είναι να απομακρύνονται και εκεινοι...
Παραιτηθηκα απο μια δουλεια που με βοηθουσε στο να διατηρουμε σ ενα επιπεδο.τον τελευταιο καιρο το χω ριξει παρα πολυ στο σλκοολ.ειχα σχεση με ατομο που ηταν στα ναρκωτικα.δεν υποστηριζω τον εαυτο μου γενικα.ισως φταιει κι αυτο που λες οτι δεν μπορω να διαχειριστω το οτιδηποτε..κυριως στις σχεσεις μου το εχω αυτο φιλικες ερωτικες δεν ξερω αν ειναι καταθλιψη η φοβος για να μην φτασω εδω που εφτασα τελικα..
από την δουλεια γτ παραιτήθηκες(εάν θες βεβαια λες)? εφόσον σε βοηθουσε κιολας ψυχολογικα? ηταν σημαντικο που ειχες μια ασχολια και ξεφευγες λιγο...Quote:
Originally Posted by melina20
δεν είμαι ο κατάλληλος να σ πω για αλκοολ...γιατι και εγω πινω πολύ:p ,αλλα εγω το κανω όταν βγαινω εξω...δεν πινω αλλιως....ισως θα επρεπε να το κοψεις η να το ελαττώσεις...αλλα φανταζομαι εχεις βρει κατι σαν καταφυγιο στο αλκοολ....
εγω πιστευω ότι ηταν φοβος μην φτασεις σε έναν τετοιο σημειο...βεβαια και η καταθλιψη δεν βοηθαει σε αυτό..σε κανει αδυναμη χωρις καθαρο μυαλο...απαισιοδοξο ,χωρις ενεργεια και αλλα.....
Εγω πιστευω ότι θα τα καταφερεις παντως...:)
Παραιτηθηκα για δυο λογους...ο πρωτος ηταν οτι ειχε πεσει η αποδοση μου και φοβηθηκα οτι θα απολυθω και επειδη εχω θεμα με την απορριψη γενικα προτιμησα να παραιτηθω πρωτα και ο δευτερος ετσι για να δω τι θα γινει..να τεσταρω τον εαυτο μου δεν ξερω πως ακριβως το σκεφτηκα.παντως κατι μεσα μου ελεγε να μην το κανω αλλα το παρεβλεψα..οπως και οταν γνωρισα και αυτον που εμαθα αργοτερα οτι ηταν μπλεγμενος ξατι μεσα μου μου ελεγε μην το κανεις αλλα το εκανα.γενικα απ οταν γνωρισα αυτον απολαλησα δεν ξερω γιατι...
αυτό π μ περιγραφεις ηταν αψυχολογητο δεν επρεπε να το κανεις...ενταξει συμβαινουν αυτά στην ζωη προχωράμε....αλλα και εσυ δλδ προονοησες να μην σ απολυσουν?Quote:
Originally Posted by melina20
άλλη φορα να ακους αυτό π σ λεει το μεσα σου :p δυο φορες ειχε δικιο αλλ δεν το ακουσες...
χαχαχαχαχαχαχααχ σορυ π γελαω αλλα ηταν αστειο το απολαλησα...
τον μπλεγμενο με τα ναρκωτικα τον ερωτεύτηκες η ηταν απλη σχεση?