Τυπικος ή διαχυτικος θεραπευτης;

Μαρα, τα συμπτώματά μου τα ελεγα συνέχεια αλλα δεν στεκοταν σε αυτα. Τα ακουγε αλλα μετα αρχιζε το φιλοσοφικο-ψυχαναλυτικο σκαλισμα αλλοτε για τα περασμενα και αλλοτε να μου μιλαει για το σπηλαιο που ειπα παραπανω ή για την προσωπικη του ζωη. Στην επομενη συνεδρια δεν με ρωτουσε για βελτιωση γιατι η βελτιωση θα ερχοταν μετα απο πολυ καιρο οταν θα εφτανα στη ριζα του προβληματος.
Και οταν οντως φτασαμε στη ριζα του προβληματος (9μηνες μετα), επειδη η ριζα αφορουσε τραυματικη εμπειρία προγεννητικης φασης, ο ιδιος ειπε οτι εδω ειμαστε, φτασαμε στο τελος της αιτιολογιας της διαταραχης μου κι οτι απο κει και περα θα οδευαμε προς την ιαση μου.
Τους επομενους 8 μηνες, μονο αυτο δεν εγινε. Απο ενα σημειο και μετα, δεν ηξερε τι να με κανει, πειραματιζοταν πανω μου κι εφτασε να με ρωτησει μηπως θα με βοηθούσε να δω εναν πνευματικο!!!
Ο "φιλος" συμπεριφοριστης που με περεπεμψε αρνηθηκε να με δει.
Αυτη ηταν η αρχη του τελους. Ευτυχως για μενα. Αν δεν ειχα ταρακουνηθει τοτε, ισως να ημουν ακομα εκει.

Συνεπως (σκεφτομαι δυνατα τωρα), πού ειναι που θα γινομουν καλα οταν φταναμε στη ριζα; Φτασαμε, αλλα εγω ειχα γινει χειροτερα. Και μην ακουσω οτι εγω δεν προσπαθησα ή δεν ημουν ετοιμη κλπ, γιατι ξεκινωντας μαζι του ψυχοθεραπεια ηταν σαν να ημουν ταγμενη στην ολη διαδικασια. Δεν έκανα τιποτα αλλο απο το να ασχολουμαι με το τι ειπωθηκε στις συνεδριες, τι εχω να κανω μεχρι την επομενη και να αναμοχλευω τα μεσα μου μεχρι τελικης πτωσης για να φτασω στη ριζα και να γινω καλα.
Σπαταλησα ολη μου την ενέργεια σε πραγματα που με βαθαιναν κι αλλο στο σκοταδι και στο χαος. Αυτο πως θα γινοταν ξαφνικα η ιαση μου;
Αφου η ιδψ δεν εχει πληρη ιαση. Ζεις με αυτο και απλα μαθαίνεις να το διαχειριζεσαι.
Οταν το ρωτουσα αυτο, με ελεγε χειριστικη και αντιδραστικη στη θεραπεια.
Με εχει πει εγωιστρια κι οτι ηθελα να κανω τη συνθεραπευτρια.
Νομιζω πως ο ανθρωπος αυτος δεν ειχε ιδεα απο ιδψ, για να μην πω απο θεραπειες εν γενει.

Εχεις βρει κάποιον αλλον ασθενή του να ρωτησεις, κάποιος θα χει πέσει στα δίκτυα του δεν μπορεί...να δεις τι θα σου έλεγε και κείνος βρε παιδι μου, στην αναμονη απ'έξω είχες δει ποτε κανέναν; τωρα τι σε ρωτάω απλά αν μαθαινες περισσότερα αρνητικά ισως τον απομυθοποιούσες και τον ξεχνούσες

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Εχεις βρει κάποιον αλλον ασθενή του να ρωτησεις, κάποιος θα χει πέσει στα δίκτυα του δεν μπορεί...να δεις τι θα σου έλεγε και κείνος βρε παιδι μου, στην αναμονη απ'έξω είχες δει ποτε κανέναν; τωρα τι σε ρωτάω απλά αν μαθαινες περισσότερα αρνητικά ισως τον απομυθοποιούσες και τον ξεχνούσες

---

Παντα ηθελα να μιλησω σε καποιον ασθενη του, αλλα δεν ξερω κανεναν.
Ειχα δει πολλους πριν και μετα απο μενα, αλλα ολοι μπαίνουν η βγαινουν γρήγορα, δεν πιανεις κουβεντα.
Πολλες φορές σκεφτηκα τροπους για να μιλήσω σε καποιον αλλα παντα το αφηνα.
Μακαρι να γνωριζα κάποιον. Ειμαι περίεργη για την δικη του εμπειρία με αυτον τον ψυχοτετοιο.

Μακάρι όντως ίσως ετσι τον ξεπερνούσες περισσότερο και κρίμα που εδω μέσα δεν βρίσκεται και κάποιος άλλος να σου πει εμπειρίες , στο μέλλον όμως ίσως βρεθεί δεν ξέρεις , είναι πολυ χαρακτηριστικα οσα λες γι αυτον και είναι μικρος ο κόσμος.

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Μακάρι όντως ίσως ετσι τον ξεπερνούσες περισσότερο και κρίμα που εδω μέσα δεν βρίσκεται και κάποιος άλλος να σου πει εμπειρίες , στο μέλλον όμως ίσως βρεθεί δεν ξέρεις , είναι πολυ χαρακτηριστικα οσα λες γι αυτον και είναι μικρος ο κόσμος.

---

Ναι, ισως βρεθει καποιος που να του θυμιζουν κατι ολα αυτα που λεω.
Οντως ειναι χαρακτηριστικα του τι κανει με τους ασθενεις του και οντως ο κοσμος ειναι μικρος.
Ο εν λογω "ειδικος" εχει και γραφειο εκτος Αθηνων.
Τα παιρνει απο οπου μπορει.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Αφου η ιδψ δεν εχει πληρη ιαση. Ζεις με αυτο και απλα μαθαίνεις να το διαχειριζεσαι.

---

Νομιζω οτι ο στοχος ειναι να ριξουμε την ενταση στο αγχος που μας κατακυριευει και να λειτουργουμε ελευθερα και ανετα, χωρις τα εμποδια που εμεις θετουμε στον εαυτο μας και υποχρεωνομαστε να τα υπερπηδησουμε...
Εγω τωρα σε μενα με την αγωγη που παιρνω βλεπω οτι και να θελω να αγχωθω ΔΕΝ μπορω! ειμαι σε μια ζεν φαση, λειτουργω μια χαρα, επιτελους συγκεντρωνομαι, σκεφτομαι, διαβαζω, γραφω, βλεπω ταινια κλπ
Οκ μερικες φορες εχω την αναγκη να μετραω, ή να γραφω κατι πολλες φορες ή να αυτοαμφισβητουμαι, αλλα δεν κολλαω τοσο πολυ οσο πριν... Και ειμαι ακομα στην εισαγωγικη φαση της αγωγης, κατα τον ψυχιατρο. Τον επομενο μηνα θα μπω στην κυριως φαση.

Αυτο ειναι πολυ καλο Μαρα.
Ειναι πολυ λυτρωτικο να νιωθεις ετσι φαντάζομαι. Να μπορεις να κανεις πραγματα και να εισαι καλα με τον εαυτο σου.
Εγω απο την αλλη βδομαδα θα μπω στην κυριως φαση της γνωσιακης-συμπεριφοριστικης προσεγγισης. Ελπιζω να παει καλα και να μαθω να διαχειριζομαι τα αγχη μου. Ισως με παραπεμψει και για φαρμακα. Θα δειξει...

Και η δική μου ψυχολόγος είναι 2 χρόνια μικρότερη μου και θα την έλεγα διαχυτική.Αλλά δεν είναι μόνο με εμένα έτσι.Επειδή συμμετέχω σε ομαδική ψυχοθεραπεία βλέπω ότι με όλα τα άτομα της ομάδας είναι το ίδιο διαχυτική,μιλάμε στον ενικό με τα μικρά μας ονόματα.Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με αυτό.Τώρα βέβαια που ξεκινάω και ατομικές συνεδρίες μαζί της,θα δείξει πως θα πάει.
Το βέβαιο είναι ότι δεν έχω προσδοκίες ότι θα καταφέρω να πετύχω τους στόχους μου πέρα απο αυτούς που εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο απο μένα χωρις να υπάρχει αλληλεπίδραση με την υπόλοιπη κοινωνία.

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Και η δική μου ψυχολόγος είναι 2 χρόνια μικρότερη μου και θα την έλεγα διαχυτική.Αλλά δεν είναι μόνο με εμένα έτσι.Επειδή συμμετέχω σε ομαδική ψυχοθεραπεία βλέπω ότι με όλα τα άτομα της ομάδας είναι το ίδιο διαχυτική,μιλάμε στον ενικό με τα μικρά μας ονόματα.Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με αυτό.Τώρα βέβαια που ξεκινάω και ατομικές συνεδρίες μαζί της,θα δείξει πως θα πάει.
Το βέβαιο είναι ότι δεν έχω προσδοκίες ότι θα καταφέρω να πετύχω τους στόχους μου πέρα απο αυτούς που εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο απο μένα χωρις να υπάρχει αλληλεπίδραση με την υπόλοιπη κοινωνία.

---

Αλλο η χρηση ενικου και αλλο χυδαιολογιας.
Αλλο δημιουργω κλιμα οικειοτητας και αλλο σου μιλαω για τις γκομενες και τα σεξουαλικα μου.
Σημαντικο επίσης αν θεραπευτης και θεραπευομενος ειναι του ιδιου ή του αντιθετου φυλου.
Στην πρωτη περίπτωση δεν θα εβλαπτε και τοσο ενα πιο οικειο μοντελο θεραπευτικης σχεσης.
Στη δευτερη περιπτωση τα ορια πρεπει να ειναι ξεκαθαρα και προσεκτικα τοποθετημενα απο τον θεραπευτη που εχει τη βασικη ευθυνη για τη θεραπευτικη διαδικασια.

Συμφωνώ σε αυτό.Για μένα πάντως σημαντικό είναι αυτό που έγραψα πριν.Με τι προσδοκίες ξεκινά κάποιος την ψυχοθεραπεία
Και ξεκινώ με την προοπτική της αποτυχίας.Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι θα πετύχει.Απλά θέλω να μου δώσω άλλοθι για τη συνέχεια της ζωής μου.Να μπορώ σε μια 10ετια απο τώρα που λογικά θα είμαι στην ίδια σκατοφάση με τώρα,να πω στον ευατό μου ότι ούτε η ψυχοθεραπεία πέτυχε.Και το γεγονός ότι θα έχω δοκιμάσει και αυτόν τον τρόπο για την επίλυση των προβλημάτων μου θα είναι απλά επιβεβαίωση ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει και θα νιώθω λιγότερο αποτυχημένος

Μωρε adm πολυ ψυχαναγκαστικο ακουγεται αυτο...να πας για θεραπεια,να αποτυχει αλλα μετα να λες οτι εκανες οτι μπορουσες, δεν φταις.
Αξιζει να πεταξεις τα λεφτακια σου για κατι τετοιο;

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Αλλο η χρηση ενικου και αλλο χυδαιολογιας.
Αλλο δημιουργω κλιμα οικειοτητας και αλλο σου μιλαω για τις γκομενες και τα σεξουαλικα μου.
Σημαντικο επίσης αν θεραπευτης και θεραπευομενος ειναι του ιδιου ή του αντιθετου φυλου.
Στην πρωτη περίπτωση δεν θα εβλαπτε και τοσο ενα πιο οικειο μοντελο θεραπευτικης σχεσης.
Στη δευτερη περιπτωση τα ορια πρεπει να ειναι ξεκαθαρα και προσεκτικα τοποθετημενα απο τον θεραπευτη που εχει τη βασικη ευθυνη για τη θεραπευτικη διαδικασια.

---

Νεφελη,μιας που εισαι online ,με αυτο το post σου τα ειπες ολα σχεδον!!απαντησες στον εαυτο σου τελεια!! Η συμπεριφορα του συμβουλου ψυχικης υγειας -που δεν ειναι ουτε ψυχολογος
-ειναι χαζη/αντιδεοντολογικη τουλαχιστον και ασχημη για την θεραπεια σου βεβαια...
Εβγαλες καλα συμπερασματα ευτυχως:)

Ναι....
Να προχωρησω κιολας και να αφησω πισω μου αυτη την αθλια εμπειρία.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Μωρε adm πολυ ψυχαναγκαστικο ακουγεται αυτο...να πας για θεραπεια,να αποτυχει αλλα μετα να λες οτι εκανες οτι μπορουσες, δεν φταις.
Αξιζει να πεταξεις τα λεφτακια σου για κατι τετοιο;

---

Ξέρεις γιατί κλαίγεσαι εσύ (κατά την δική μου πάντα άποψη που προφανώς είμαι έξω από τον δικό σου χορό) για τον δικό σου ψυχοτέτοιο? Γιατί πίστεψες ότι μπορεί να σε βοηθήσει και έφαγες πατάτα..Εγώ λοιπόν ξεκινώ με το ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει και ότι συμβεί..
Οσο για τα χαμένα λεφτάκια ναι προφανώς και αξίζει να πετάξω μερικά λεφτάκια και εκεί..Εχω πετάξει την τελευταία 5ετια πάνω απο 30000€ σε junk food που στη τελική πήγε στην αποχέτευση..Αν δεν τα πετάξω εκεί,θα τα πετάξω σε gadgets,φαι,πράγματα κτλ που δίνουν περαστική ικανοποίηση.Το ιδανικό για μένα θα ήταν να έχω φίλους και σύντροφο και να τα <<πετάω>> για να περνάμε καλά.Ε το να πετάξω μερικά € σε έναν άνθρωπο που λέει ότι μπορεί να με βοηθήσει,δεν το θεωρώ κακό..Χειρότερα από ότι είμαι,δεν παίζει να γίνω μέσα απο αυτή την διαδικασία.Για το καλύτερα,θα δείξει..