Μια ζωη μονος?

Εγώ νομίζω πως ο νηματοθετης έχει κολλήσει στο δέντρο και έχει χάσει το δάσος..
Πολύ πρόσφατα χώρισα και εγώ με έναν άνθρωπο με τον οποίο ήμουνα 15 ολόκληρα χρόνια μαζί και κάναμε και δύο παιδάκια. Πολλοί ίσως θυμούνται την πρόσφατη ιστορία μου. Αυτή τη στιγμή είμαι ένα βήμα πριν από τα 40 ηλικιακά. Θα ήταν πολύ εύκολο να πείσω τον εαυτό μου πως στην ηλικία που είμαι είναι δύσκολο να ξεκινήσω πάλι από την αρχη Γιατί γυναίκες στην ηλικία μου βρίσκονται στη φάση που περιγράφεις.. Δεν το κάνω όμως. Οφείλω στον εαυτό μου να.με περιποιηθω, βγαίνω συνέχεια έξω με φίλους και φίλες και ναι, αναζητώ πάλι τον έρωτα. Αλλά δε βάζω στεγανά όπως εσύ..νομίζω πως κάνεις κακό στον εαυτό σου και σε κρατάς δέσμιο σε κάτι που δεν το αξίζεις. Αν είναι να βρεις κάτι που ΑΞΙΖΕΙ άσε τον εαυτό σου ελεύθερο από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ο πραγματικός έρωτας είναι εκεί έξω, αρκεί να τον ψάξεις με την καρδιά σου και όχι με τα σχέδια που έχεις στο μυαλό σου. Είναι πολύ προτιμότερο και υγιές να βρεις μια γυναίκα που θα σε γεμίσει ψυχικά και σωματικά και ας έχει και παιδί, από το να βρεις κάτι συγκεκριμένο που δεν ξέρεις αν θα σου προσφέρει τελικά αυτό που θέλεις.. Ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία παρα μόνο στο Χρυσό Κουφετο, και τότε δεν είναι έρωτας είναι συνθήκη. Πρέπει νομίζω να ψάξεις μέσα σου και να δεις αν θέλεις πραγματικά να ζήσεις κάτι όμορφο για το οποίο ίσως και να χρειαστεί να περιμένεις, ή αν θέλεις να ικανοποιήσεις μια κοινωνική συνθήκη για να μη νιώθεις εν τέλει μειονεκτικά.
Ο καθένας μας εχει τα κριτήρια του για την εμφάνιση και τον χαρακτήρα της/του επιθυμητής/του συντρόφου.. Ασε τον εαυτό σου ελεύθερο φίλε μου, βγες έξω, διασκέδασε, μάθε να ξεχωρίζεις το παροδικό από αυτό που έχει μέλλον και απλά κάνε την επιλογή σου χωρίς στεγανά...

Quote:

---

Originally Posted by cookerman

Εγώ νομίζω πως ο νηματοθετης έχει κολλήσει στο δέντρο και έχει χάσει το δάσος..
Πολύ πρόσφατα χώρισα και εγώ με έναν άνθρωπο με τον οποίο ήμουνα 15 ολόκληρα χρόνια μαζί και κάναμε και δύο παιδάκια. Πολλοί ίσως θυμούνται την πρόσφατη ιστορία μου. Αυτή τη στιγμή είμαι ένα βήμα πριν από τα 40 ηλικιακά. Θα ήταν πολύ εύκολο να πείσω τον εαυτό μου πως στην ηλικία που είμαι είναι δύσκολο να ξεκινήσω πάλι από την αρχη Γιατί γυναίκες στην ηλικία μου βρίσκονται στη φάση που περιγράφεις.. Δεν το κάνω όμως. Οφείλω στον εαυτό μου να.με περιποιηθω, βγαίνω συνέχεια έξω με φίλους και φίλες και ναι, αναζητώ πάλι τον έρωτα. Αλλά δε βάζω στεγανά όπως εσύ..νομίζω πως κάνεις κακό στον εαυτό σου και σε κρατάς δέσμιο σε κάτι που δεν το αξίζεις. Αν είναι να βρεις κάτι που ΑΞΙΖΕΙ άσε τον εαυτό σου ελεύθερο από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ο πραγματικός έρωτας είναι εκεί έξω, αρκεί να τον ψάξεις με την καρδιά σου και όχι με τα σχέδια που έχεις στο μυαλό σου. Είναι πολύ προτιμότερο και υγιές να βρεις μια γυναίκα που θα σε γεμίσει ψυχικά και σωματικά και ας έχει και παιδί, από το να βρεις κάτι συγκεκριμένο που δεν ξέρεις αν θα σου προσφέρει τελικά αυτό που θέλεις.. Ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία παρα μόνο στο Χρυσό Κουφετο, και τότε δεν είναι έρωτας είναι συνθήκη. Πρέπει νομίζω να ψάξεις μέσα σου και να δεις αν θέλεις πραγματικά να ζήσεις κάτι όμορφο για το οποίο ίσως και να χρειαστεί να περιμένεις, ή αν θέλεις να ικανοποιήσεις μια κοινωνική συνθήκη για να μη νιώθεις εν τέλει μειονεκτικά.
Ο καθένας μας εχει τα κριτήρια του για την εμφάνιση και τον χαρακτήρα της/του επιθυμητής/του συντρόφου.. Ασε τον εαυτό σου ελεύθερο φίλε μου, βγες έξω, διασκέδασε, μάθε να ξεχωρίζεις το παροδικό από αυτό που έχει μέλλον και απλά κάνε την επιλογή σου χωρίς στεγανά...

---

Cookerman,
δεν μπορούσα να μην κανω μια μικρη παρακαμψη στο θεμα που συζητατε, για να πω οτι χαιρομαι που σε ακουω τοσο συγκροτημένο και εμφανως συνειδητοποιημενο μετα την τοσο επώδυνη κατάσταση που περασες με τον γαμο σου.
Σε οσα συμβουλευεις τον φιλο παραπανω, εχεις απολυτο δικιο.
Σου ευχομαι να εχεις μια πορεια απο δω και περα οπως την επιθυμεις και σου αξίζει.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Cookerman,
δεν μπορούσα να μην κανω μια μικρη παρακαμψη στο θεμα που συζητατε, για να πω οτι χαιρομαι που σε ακουω τοσο συγκροτημένο και εμφανως συνειδητοποιημενο μετα την τοσο επώδυνη κατάσταση που περασες με τον γαμο σου.
Σε οσα συμβουλευεις τον φιλο παραπανω, εχεις απολυτο δικιο.
Σου ευχομαι να εχεις μια πορεια απο δω και περα οπως την επιθυμεις και σου αξίζει.

---

Γεια σου Νεφέλη,

Σε ευχαριστώ κατ'αρχάς για τα λόγια σου, προσπαθώ καθημερινά να προχωρήσω με αργά και σωστά βήματα και πιστεύω πως είμαι σε καλό δρόμο. Τα μηνύματα που δέχομαι από το περιβάλλον μου άλλωστε αυτό μου δείχνουν. Τα έχω καλά με τον εαυτό μου, υπάρχουν σίγουρα ακόμα δυσκολίες στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα άλλα ήδη έκανα τη δική μου νέα αρχή ξεκινώντας με τον εαυτό μου..
Υπάρχουν σημεία που έχει καταθέσει ο νηματοθετης τα οποία δεν κρύβω πως συμπίπτουν με κάποιες δικές μου σκέψεις και ανησυχίες, γι'αυτό θεώρησα πως θα πρέπει να μοιραστώ μαζί του την θετική οπτική που θα πρέπει να έχει κάποιος για να συνεχίσει στη ζωή του. Οι ανησυχίες αυτές, πολλές φορές υποβοσκουν και σε κρατάνε δέσμιο σε ένα φαύλο κύκλο εσωστρέφειας που μόνο καλό δεν κάνει. Δεν σου κρύβω πως υπάρχουν στιγμές που οι ανησυχίες αυτές έρχονται έντονα στην επιφάνεια και μου χαλάνε παροδικά τη διάθεση και την αυτοπεποίθηση. Όμως γνωρίζω πως αυτά στη δική μου περίπτωση είναι απομεινάρια μιας άσχημης ιστορίας, το ψυχολογικό ασανσέρ θεωρείται φυσιολογική αντίδραση. Παρόλα αυτά, αν και δύσκολο, προσπαθώ να έχω το κατάλληλο αντίδοτο κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν κλαίω τη μοίρα μου για το κακό που με βρήκε...

Ο καθένας μας έχει μια άσχημη ιστορία να αντιμετωπίσει, όπως ο φίλος μας θεωρεί πως έχει βρεθεί σε ερωτικό αδιέξοδο. Εγώ θεωρώ πως έχει βάλει μόνος του χειρόφρενο και αναρωτιέται γιατί δεν ξεκινάει το αυτοκίνητο. Το θέμα είναι πως είτε μεμψιμοιρείς και δεν λύνεις το πρόβλημα, είτε τα βρίσκεις πρώτα με τον εαυτό σου στο τί πραγματικά θέλεις και γιατί , σηκώνεις το βλέμμα σου και νιώθεις πως είσαι πιο δυνατός από αυτό που αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή. Και απλά αφήνεις τη ζωή να σου φέρει αυτό που σου ταιριάζει. Βγαίνω, χαίρομαι την ελευθερία μου, απολαμβάνω πράγματα που τα είχα ξεχάσει, στις ήδη υπάρχουσες προστέθηκαν νέες παρεες, εχω εξαιρετικούς φίλους που μου στάθηκαν και πιστεύω πως αργά ή γρήγορα όλα πάλι θα μπουν στη θέση τους σε μια πιο καλή βάση. Όχι, ακόμα δεν ερωτεύτηκα, δεν έχω βρει κάποια να με ενθουσιάσει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα παρατάω ή τρελαίνομαι ..Όπως έρθουν τα πράγματα..

Όλα ξεκινάνε από ΕΜΑΣ. Όλα εξαρτώνται από ΕΜΑΣ. Κανεις δεν πρόκειται να σου δώσει τη λύση, ούτε να σου βρει συντροφο από τον καναπέ σου, μαθαίνεις από τα λάθη σου και προχωράς. Αλλά πρώτα από όλα κοίταξε στον καθρέφτη και δες αν αυτό που βλέπεις είναι αυτό που θέλεις να είσαι. Η ομορφιά (εσωτερική και εξωτερική) είναι υποκειμενική άρα κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποια που θα εκτιμήσει και θα ερωτευτεί τη δική σου. Μετά σήκω από τον καναπέ, βγες έξω να ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ και όχι να βρεις γυναίκα. Ειναι σιγουρο πως όταν διασκεδάσεις και είσαι ο ευχάριστος εαυτός σου τότε όλα θα γίνουν ευκολότερα.
Και όταν λες "δε μπορώ άλλο άλλο" να ξέρεις πως υπάρχει κι άλλο..Και η απόρριψη είναι στο παιχνίδι, πρέπει να τη δεχτείς και να πας παρακάτω.

Το να ψάχνεις κάτι πολύ δε σημαίνει απαραίτητα πως θα το βρεις γρήγορα, αλλά και όσο δεν το βρίσκεις δε σημαίνει πως δε θα σε βρει αυτό..
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν λυσαρι, πόσο δε ο έρωτας. Η αναζήτηση του έρωτα χρειάζεται υπομονή, ηρεμία και πάνω από όλα αισιοδοξία.. Αλλιώς το παιχνίδι είναι χαμένο από την αρχή.