Originally Posted by
Natalia_sups
Κοιτα ηττοπαθης δεν ειμαι, απαισιοδοξη δεν ειμαι, αλλα ξερω πως ειναι μια κουρσα διχως τελειωμο αυτο, ποτε δεν φτανεις στο σκοπο σου, παντα κατι λειπει ακομα και αν πετυχαινεις καποια πραγματα.
Δεν λεω πως δεν αξιζει να προσπαθεις αλιμονο. Αλλα δε σημαινει οτι δεν θα εισαι σα το χαμστερακι μεσα στη ροδα με τη προσπαθεια. Απαξ και εχει μπει αυτο το αγκαθακι μεσα σε ενα παιδι παντα θα τρεχει και δε θα φτανει. Δε λεω να μη τρεχει, ας τρεχει. Αλλα ας ειμαστε και ρεαλιστες.