Originally Posted by
Αναζητηση
Αν και δείχνω πια κατανόηση στον εαυτό μου, δεν συγχωρώ την αφέλειά μου να εμπιστευτώ ή να
παρασυρθώ από γνώμες τρίτων. Οσο και να είχα δυσκολίες στη ζωή μου τότε.
Τόσο ο τωρινός μου θεραπευτής, όσο και κάποιο πολύ σημαντικό άτομο για μένα, μου είχαν ζητήσει να μη μιλώ σε κανέναν για τη σχέση μας. Εστω κι αν η μια ήταν τελείως διαφορετική από την άλλη.
Κανείς από τους νέους φίλους δεν ήταν μπροστά, όταν η μητέρα μου πάλευε με τις τάσεις αυτοκτονίας μου και καλώς που δεν ήταν.
Μου στρέβλωσαν την ψυχοθεραπεία και το ίδιο το πρόσωπο του θεραπευτή μου, που "άσκοπα μου έτρωγε λεφτά"
Δεν είναι καλό να βάζεις ιδέες στον άλλο, ιδίως σε έναν άνθρωπο που με πολύ προσπάθεια κρατά τις υγιεις του ισορροπίες. Την εσωτερική του ηρεμία, από περιέργεια, πρόσκαιρο ενδιαφέρον και να τον προσπερνάς.
Που στρέβλωσε στη σκέψη μου, που είναι σκάρτος πια ο ψυ προσπαθώ να καταλάβω νηφάλια πια.
Λυπάμαι, γιατί στην Ελλάδα είμαστε ξερόλες, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα ουσιαστικά.