ναιιιιιιιιιιιιιιιιι!
συν η φοβερη ατακα εγω σε ξερω οπως ξερω την παλαμη του χεριου μου, δηλαδη αυτη η κουβεντα με σκοτωνε...
Printable View
Και γω ξέρω πολύ καλά την παλάμη μου από τις μούτζες που δίνω στον εαυτό μου χαχα
Αυτό δεν πάει για την μητέρα σου προς αποφυγή παρεξηγήσεων!!!
Και γίνονται κι απίστευτα πειστικοί;;;!!!
Τόσο που εγώ έλεγα.... ρε λες να ξέρει καλύτερα από μένα όντως;;;
Όμως οι συμπτώσεις με είχαν τσακίσει... δεν ξέρω, λες και το σύμπαν, Θεός, όπως θες πεστο, ήθελε να τον πείσει ακόμα περισσότερο για αυτά που σκεφτόταν. Ένιωθα λες κι είχα μπλέξει σε ιστό αράχνης κι όσο προσπαθούσα να ξεφύγω τόσο περισσότερο μπλεκόμουν!
.................................................. ...
ειδικα σε αυτο να σου πω σε τι ειχα καταληξει...
επειδη η σχεση εχει καταντησει εξουσιαστικη, το θεμα ειναι ποιος εχει το πανω χερι. Αν το πανω χερι το εχει ο ψυχωσικος γονιος, μαυρο φιδι που σε εφαγε. Αν καταφερεις να το παρεις εσυ, εχεις ελπιδες. Αλλιως, απομακρυνεσαι!! εγω ημουν και παρα πολυ μικρη για να απομακρυνθω, δε γινοταν, οποτε μουγκα!!! πεταει ο γαιδαρος? πεταει! αν πω οτι δεν πεταει, ξυλο...
Και δεν κατάλαβαν αυτοί τίποτα;;;
Από αυτά που περιγράφεις φαίνεται οτι η μητέρα σου σαφέστατα είχε κάποιο πρόβλημα, στους απ' έξω αυτό δεν γινόταν εμφανές;
Να κι άλλο στοιχείο που είχα εντοπίσει και μου έκανε εντύπωση. Είναι λες και μέσα σε όλη αυτή την παράνοια, μπορούσε με κάποιο τρόπο να ξεχωρίσει αυτά που θα ακουγόταν " τραβηγμένα" στους άλλους κι έτσι επέλεγε να μη τα πει, ή να τα πει αλλιώς ώστε να ακούγονται λογικά. Οπότε κανείς από τους απέξω δεν έπαιρνε χαμπάρι οτι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η ιστορία του δηλαδή έμοιαζε αληθοφανής σε κάποιον τρίτο.
ειχα ακοθσει πριν πολλες μερες για του σεισμους αλλα δεν ειχα δωσει βαση.εχω συνηθισει κι εγω εδω που μενω τους σεισμους..απο 6.5+ ριχτερ αγχωνομαι.
αλλα εχω να δω τηλεοραση πολλες μερες δεν τα εχω παρακολουθησει αυτα.
το ειπα και στην αδερφη μου και δε με πιστευε
εχω προαισθημα-βεβαιοτητα σε μεγαλο βαθμο οτι θα γινει μεγαλος σεισμος και θα εχουμε θυματα.
και φταιω εγω που το σκεφτομαι.η σκεψη μου θα το προκαλσεσει.πως γινεται δε ξερω
σκεφτομαι να το πω στη ψυχολογο αλλα ουτε αυτη θα με πιστεψει..κανεις δε με πιστευει ουτε η μανα μου ουτε η αδερφη μου
Μπου το οτι το άκουσες και δεν έδωσες βάση εκείνη την ώρα δεν σημαίνει οτι δεν καταγράφηκε μέσα σου ως πληροφορία και ως άγχος ίσως. Σε όλους συμβαίνει αυτό με πολλά θέματα σε περιόδους που είμαστε αγχωμένοι.
Κι εγώ άκουσα οτι λένε πως περιμένουν μεγάλο σεισμό κάπου...αν με ρωτήσεις δεν θυμάμαι που το άκουσα, δεν βλέπω τηλεόραση ποτέ...Πάντως ακόμα κι αν γίνει, σίγουρα δεν θα φταις εσύ!!! Το νιώθεις έτσι επειδή η ασθένεια σε κάνει να τα στρέφεις όλα σε σένα. Δεν φταις καλή μου, αν γίνει κάτι θα είναι απλώς γιατί ήταν να γίνει και δεν θα φταίει κανείς.
Προσπάθησε να αλλάξεις την σκέψη με κάτι όμορφο, μουσική ίσως;
Όχι δεν μιλάω για τον πατέρα μου Μάρα, ευτυχώς δεν είχαμε τέτοια θέματα στην οικογένεια........
@elisabet
μακαρι να ειναι οπως τα λες.μακαρι γιατι αλλιως θα το εχω μεγαλο βαρος.
πριν σκεφτομουνα να παω αστυνομια να τους το πω.οτι εγω φταιω.οχι οτι θα με πιστευαν..
εχω βαλει μουσικη.δε βοηθαει πολυ ομως
@Mara.Z
ευχαριστω πολυ!σου ευχομαι μια γλυκια καληνυχτα!
Elisabet, να υποθεσω οτι δεν ειχες προηγουμενη εμπειρια με παρανοικους οποτε ενα σοκ το επαθες ε?? τουλαχιστον σκεψου το θετικο οτι μπορουσες να απομακρυνθεις.
Βοο ευχαριστωωωω!!!