Originally Posted by GiannisNik3
Εγώ, κατά διαστήματα, είχα τάσεις αυτοκτονίας και παράλληλα ένα αίσθημα κενού και μοναξιάς.Περισσότερο στη σκέψη, όμως, τις πραγματοποιούσα και βλέποντας σκηνές ταινιών με τύπους που τερμάτιζαν τη ζωή τους. Ταυτιζόμουν και φανταζόμουν ότι ήμουν εγώ. Πιο πολύ στα 20 αυτό... Τώρα δεν παρουσιάζω και τόσο τέτοιες τάσεις, αν και υπάρχουν ακόμα, κατορθώνω ωστόσο να τις διαχειρίζομαι με το να ξεχωρίζω ότι είναι δημιουργήματα του μυαλού μου κι όχι π.χ. επειδή κάποιος δε με συμπαθεί...
Κατά καιρούς παρουσίασα και επιθετικές συμπεριφορές και τις παρουσιάζω ακόμα. Μου συμβαίνει κυρίως σε συνθήκες που αισθάνομαι ότι πιέζομαι πολύ. Π.χ. στο στρατό δεν κάθισα παρά μόνο μια βδομάδα.. Δεν άντεξα και άρχισα να βρίζω από την τέταρτη μέρα! Λίγο ακόμα και θα' χα προβλήματα με τους ανωτέρους... Με τα υπόλοιπα παιδιά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα απολύτως, για τους ανώτερους μιλάμε τώρα, την εξουσία! Για να μη τα πολυλογώ, πήρα αναβολή ένα χρόνο....