Για να στο τελειώσω κατάθλιψη είχα μου φύγε με διατροφή κ γυμναστική παίρνω φάρμακα αλλά όχι αντικαταθλιπτικά με τρελαίνουν αυτό είναι το πρόβλημα όλων πως θα επιβιώσουμε
Για να στο τελειώσω κατάθλιψη είχα μου φύγε με διατροφή κ γυμναστική παίρνω φάρμακα αλλά όχι αντικαταθλιπτικά με τρελαίνουν αυτό είναι το πρόβλημα όλων πως θα επιβιώσουμε
Μάλλον δεν έχεις καταλάβει τπτ από αυτά που λέω, πότε δεν πειράζω κάποιον που δεν με έχει πειράξει αυτός πρώτα, και δεν είπα ποτέ ότι είμαι ανώτερος, όλα αυτά εσύ τα λες, τόση ώρα μου γράφεις ασυναρτησιες, δεν βγάζεις νόημα, είσαι 35 χρονών και εγώ 19 αλλά προφανώς καταλαβαίνω περισσότερα από εσένα
Που κολλάει αυτό με το θέμα της συζήτησης ?
Αυτό ακριβώς. Και δίκιο να έχω σε κάποια πράγματα δισταζω να τους το πω γιατί κατά κάποιον τρόπο με έχουν του χεριού τους. Δεν λέω ότι έχω πάντα δίκιο. Προς θεού. Αλλά οκ επειδή είμαστε εμείς μαθητές και αυτοί καθηγητές δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας φέρονται σαν σκουπίδια. Κάθε εξάμηνο μας δίνουν να συμπληρωσουμε ανώνυμα ερωτηματολογια για τους καθηγητές, αξιολόγηση, αλλά ποτέ μου δεν άκουσα ότι εδιωξαν κάποιον καθηγητή γιατί έκανε το τάδε. Το υπουργείο πάντα τους υποστηρίζει. Και δεν είναι μόνο οι καθηγητές. Κάποιες φορές που προχωράω στον δρόμο,όταν πχ σχολαω από τη σχολή και είμαι χαλαρός έρχεται κάποιος για κάποιο λόγο και μου χαλάει την διάθεση. Πχ τις προάλλες περίμενα την παρέα μου να πάμε για καφέ και είχα το κινητό στο χέρι, ειμουν σε μια πλατια με πολύ κόσμο και περνάει ένας τύπος γύρω στα 50 φούριοζος με κουτουλαει και παραλίγο να μου ρίξει το κινητό, δεν γύρισε να πει ούτε μια συγγνωμη. Μια άλλη φορά ειμουν μόνος στο δρόμο και καθώς περπατουσα ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση 3 παιδιά την ηλικίας μου πάνω κάτω, με εβρισαν κρυφά αλλά το άκουσα και γυρνάω και σταματάω. Μου λένε "φιλαράκι τρέχει κάτι ? Προχώρα, αντε" εγώ στο τσακ ειμουν να ορμισω αλλά ήταν 3 και εγώ 1.
Να σου πω την αληθεια βλεπω το θεμα σου εδω και κανα τριημερο αλλα ακομα δεν εχω καταλαβει ακριβως τι ειναι αυτο που σε απασχολει. Το οτι δυσκολευεσαι στη σχολη σου και εχεις βλαμμενους καθηγητες;
Αμα ειναι αυτο (και βασικα αυτο εφαρμοζει σε οποιονδηποτε ανθρωπο νομιζω) το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να προσπαθησεις να βαζεις τον εαυτο σου λιγο πιο αντικειμενικα στη θεση του αλλου. Οχι να γινεσαι χαλι η θυμα, καθολου, αλλα να προσπαθεις να καταννοεις λιγο πιο αντικειμενικα την καθε κατασταση για να μη χαλιεσαι ο ιδιος τοσο μεσα σου.
Δηλαδη αμα ενας καθηγητης δεν ειναι και σουπερ προθυμος να σε καθοδηγησει/βοηθησει σε καποια δυσκολια σκεψου ποσους φοιτητες διδασκει συνολικα; Αμα ασχολουνταν με τα μα και μου του καθενα θα εκαιγε φλατζα. Εγω οταν ημουν φοιτητηρια ημασταν πανω απο 300 ατομα στο ετος μου. Ε οση καλη διαθεση και να εχει καποιος στην αρχη μετα απο πολλα χρονια διδασκαλιας ξεζουμιζεται και κανει το μινιμουμ, ειναι η φυση της διδασκαλιας οπως την ξερουμε και την εχουμε καθιερωμενη τετοια, μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα γιατι αλλιως θα επαιρναν ολοι οι καθηγητες χαπια απο ενα σημειο και μετα.
Στο λεω εχοντας διδαξει δυο χρονια, ειναι πολυ δυσκολο ψυχολογικα και νοητικα να εισαι διαθεσιμος για ολους και ολα και δεν θα αντεχα για πολυ υπο τις ιδιες συνθηκες, σε στερευει μεσα σου. (το πως θα επρεπε να λειτουργουν αυτα τα πραγματα ειναι μια αλλη τεραστια συζητηση). Δεν ειναι κακοι οι τυπικοι καθηγητες δηλαδη, απλα δε γινεται αλλιως.
Και ναι σιγουρα υπαρχει μια πλειοψηφια βολεμμενων που ειναι στα @@ τους γενικα και την εχουν δει καπως. Αλλα αμα γινονται οσα γινονται στη χωρα και αυτος εχει την εδρουλα του ειναι να μη τη δει καπως; Αυτος και ο Ιησους Χριστος :P
Θα μου πεις τι να τη κανεις αυτη τη σκεψη; Ισως το να καταννοεις το γιατι γινεται αυτο θα σε βοηθουσε να μη νιωθεις ασχημα και να μη το παιρνεις προσωπικα. Φταιει ισως και η ελλειψη σιγουριας μεσα σου που σε κανει να παιρνεις λιγο πιο προσωπικα και κατακαρδα αυτη τη ψυχροτητα του κοσμου. Ωστοσο ολοι εχουν τα προβληματα τους, και οταν το ξερεις οτι κανεις δε χρωσταει τιποτα σε κανεναν παραμονο σκοτιζεται με τα δικα του δε χαλιεσαι τοσο.
Το ιδιο σκεπτικο εφαρμοζει και σε οποιονδηποτε αλλον. Πχ προσφατα χαιρετησα εξω εναν γνωστο απο ενα μαθημα που εχουμε μαζι σε τμημα δεκαπεντε ατομων και με αγνοησε επιδεικτικα. Χαλαστηκα για λιγο, μου ψιλογαμησε τη μερα. Αλλα μετα σκεφτηκα οτι που σκατα ξερω τα κινητρα του και τι με νοιαζει; Μπορει να εχει αγχωδη διαταραχη ξερω γω η να ειναι αντικοινωνικος και να μη ξερει να συναναστρεφεται κοσμο σωστα, η μπορει να μην ειναι στη κουλτουρα του να χαιρεταει γνωστους παραμονο ατομα με τα οποια εχει πιει μαζι δυο καφασια μπυρες ξερω γω (ειναι απο αλλου) η μπορει να του θυμιζω καμια μαλακισμενη πρωην του η κάποια που δε χωνευει, η μπορει απλα να μη χωνευει τη φατσα μου βρε αδερφε...και;;; Τι εγινε; Εχει να κανει με εμενα τιποτα απο αυτα; Οχι. Αρα γιατι να χαλαστω; Αυτο εννοω οταν λεω κατανοηση του αλλου για τον εαυτο σου πρωτα απο ολα.
Απο εκει και περα φυσικα και πρεπει να υποστηριζεις με ομορφο τροπο το δικιο σου και να μη κανεις πισω, αυτο που περιγραφω δεν ειναι υποχωρητικοτητα η δουλοπρεπεια, ειναι μηχανισμος για να εισαι εσυ πιο χαλαρος. Απλα μην βλεπεις παντου εχθρους...μπορει να αισθανεσαι εσυ καπως απεναντι στους αλλους (μειονεκτικα η και υπερανω) και αυτο να το εκπεμπεις...εικασιες κανω. Πιστευεις εχει καποια βαση καποιο απο αυτα τα ενδεχομενα;
Εγώ σα μεγαλύτερος θα σου πω μόνο τρία πράγματα πρώτα θα μάθεις να σέβεσαι γτ καθένας έχει τα προβλήματά του και δεν είναι υποχρεωμένος να σε ανέχεται κι όταν λέμε σεβασμό πρώτα από όλους στην οικογένεια σου δεύτερον μετά θα μάθεις να αγαπάς κορίτσια αγόρια ότι γουστάρεις αλλά δε θα κοροϊδεύεις και τέλος όσο μεγαλώνεις έχεις καθήκον να φέρεσαι καλά σε όλους άμα τα κανεισ αυτά δε χρειάζεται να κανεισ τίποτα άλλο ούτε ψυχολόγους ούτε γιατρούς ότι και να έχεις άμα βγάλεις κάτι λέμε
Μα αυτο σου λεω.Σεβομαι οποιον με σεβεται.Αν δεν με ενοχλησει καποιος δεν υπαρχει περιπτωση να τον ενοχλησω.Τι ενοεις οτι καθενας εχει τα προβληματα του και δεν ειναι υποχρομενος να με ανεχεται?Δηλαδη αν κανω μια ερωτηση σε εναν καθηγητη και αρχισει να μου φωναζει ειναι σωστο?Τις προαλλες οταν τελειωσε το μαθημα πηγα να ρωτησω εναν καθηγητη για ενα βιβλιο,και του μιλησα με πολυ ευγενεια και αυτος με διαολοστειλε με τον τροπο του.Μεχρι πριν λιγο εκανε πλακα ομως με εναν αλλο μαθητη.Αυτο ειναι σεβασμος δλδ?Αν δλδ ερθει καποιος σπιτι μου και σκωτωσει την μανα μου θα του πω.Φιλαρακι εισαι μεγαλυτερος μου αρα καλα εκανες και εκανες οτι εκανες?Μην τρελαθουμε κιολας.Επισης οταν καποιος εχει τα προβληματα του καλο ειναι να μην δινει συμβουλες.
Απαντά στη Ναταλία που τα λέει καλά εγώ έκανα το καθήκον μου στα είπα τα βασικά
Οκ συμφωνω στα περισσοτερα απο αυτα που λες.Για το ατομο ομως που λες οτι δεν σε χαιρετησε δεν υπαρχει κανενας λογος να τον δικαιολογεις.Θα του επευτε ο κωλος δλδ να πει ενα γεια?Ακομα και αν δεν σε συμπαθει δλδ.Αυτο ειναι που μας ξεχωριζει απο τα ζωα εξαλλου.Εγω αν μια μερα ειμαι σκατα,δεν θα ξεσπασω τα κομπλεξ μου πανω σε ανθρωπο.
Δε με νοιαζει βασικα γιατι απλα δεν ηταν υποχρεωμενος. Δε θα του επεφτε ο κωλος και μαλακια του, εγω δεν θα το εκανα, αλλα τι με νοιαζει πως φερεται ο αλλος; Μανα του ειμαι; Η γκομενα του; Η φιλη του; Παιζει καποιο ρολο στη ζωη μου;
Αν επαιζε καποιο ρολο (πχ γιος φιλος γκομενος) ναι, θα ειχε σημασια να με νοιαζει το πως μου φαιρεται. Αλλα αφου δεν με ξερει γιατι να χαλασει τη διαθεση μου το οτι φαιρεται σα γαιδουρι; Αφου αυτη η συμπεριφορα δεν αντανακλα το ποια ειμαι εγω. Αντανακλα εκεινον. Και εκεινον θα ακολουθει οπου παει αυτη η μιζερια, οχι οποιον δε χαιρεταει. Σιγα μη σκασω.
Δεν σου εξηγω αν ειχε δικιο η αδικο η αν ειναι ζωαδι η οχι, μαζι σου, ειναι. Σου εξηγω οτι δεν εχει λογο να με επηρεαζει εμενα μεσα μου.
Οκ συμφωνω,δεν ηταν υποχρεωμενος,αλλα σε πειραξε,και εμενα θα με πειραζε και αυτο προσπαθω να πω.Ειναι στη φυση του ανθρωπου να τον ενοχλουν τετοια πραγματα.Για να μην τον ενοχλησει κατι τετοιο πρεπει να ειναι τελειως αναισθητος.Ή το αλλο που σηκωνεσαι απο την θεση σου στο λεωφοριο για να κατσει καποιος ηλικιωμενος και δεν σου λενε ουτε ενα ευχαριστω?Ουτε εγω ειμαι υποχρεωμενος να σηκωθω αλλα σηκωνομαι.Μεχρι πριν λιγους μηνες αν με ρωταγες θα εσκυβα το κεφαλι το κεφαλι και θα τα δεχομουν ολα μου αρεσουν ή οχι.Τωρα προτειμω να φυγω με το κεφαλι ψηλα.
Ε το θεμα ειναι σηκωνεσαι για εσενα επειδη δεν εισαι γαιδουρι η για να ακουσεις ευχαριστω;
Εκει εγκειται αυτο που προσπαθω να σου πω τοση ωρα...αν εχεις σιγουρια μεσα σου πως κανεις το σωστο και το κανεις επειδη ετσι θελεις εσυ για να νιωθεις καλα επειδη ετσι πιστευεις, ετσι γουσταρεις δηλαδη, δεν σε νοιαζει τι κανουν οι αλλοι. Εμενα δε με νοιαζει αμα δε χαιρεταει ο αλλος, δε θα προσπερασω χωρις να αναγνωρισω την υπαρξη γνωστου στο μελλον επειδη αυτος ο συγκεκριμενος ειναι γκαου. Ουτε εσυ θα μεινεις καθιστος αμα βλεπεις οτι τον αλλον δεν τον βαστανε τα ποδια του.
Αμα περιμενεις αναγνωριση και την εκτιμηση των αλλων για το καθε τι που κανεις σωθηκες...γενικα νομιζω φταιει το οτι δινεις πολυ σημασια στη γνωμη των αλλων και το πως σε βλεπουν...σου χαλαει τη διαθεση αυτος ο "εξωτερικος παρατηρητητης του εαυτου σου και συχνα εμποδιζει το ατομο να ζει αυθεντικα. Ξερω ειναι δυσκολο, ειμαστε κοινωνικα οντα στο κατω κατω...αλλα δεν γινεται να χαλιεσαι με το παραμικρο και να σου φταινε ολοι.
Η ζωη γενικα δεν ειναι δικαιη.Γι αυτο προσπαθω απο την πλευρα μου να την κανω.Με σεβεσαι σε σεβομαι.Δεν με σεβαισε δεν σε σεβομαι.Αν ενα ατομο που πηγαινουμε στην ιδια ταξη,με γνωριζει,τον γνωριζω και δεν με χερετησει στον δρομο αν τον χαιρετησω εγω τοτε πολυ απλα δεν προκειται να τον βοηθεισω σε τπτ ποτε.Αν δλδ εθρει και μου ζητησει σημειωσεις ενα τετοιο ατομα υπαρχει περιπτωση να του δωσω?Καμια.Υπαρχουν ατομα στη σχολη που με χαιρετανε και 2-3 φορες μεσα στη μερα.Αυτα τα ατομα αξειζουν.
Κοίτα, η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη σε πρώτο βαθμό.Quote:
Originally Posted by Stavrosbmw
Αν πας να κάνεις έφεση, ίσως δικαιωθείς δευτεροβάθμια.
Και αν δεν δικαιωθείς δευτεροβάθμια, να προσφύγεις στο ανώτατο δικαστήριο.
Ελπίζω να κατάλαβες το νόημα του παραλληλισμού που κάνω.
Κάνε υπομονή, έχε επιμονή και στο τέλος θα πάρεις το καλύτερο που αξίζεις.
Η ζωή με τη μια ίσως να μας αδικεί, αλλά τελικά αν αγωνιστούμε
θα θερίσουμε τους καρπούς των κόπων μας.
Και εγώ είχα χαλαστεί όταν ήμουν πρώτο έτος με τους καθηγητές που είχα.
Υπήρξε καθηγητής που με είπε δημόσια παλιομ@λ@κισμένο μπροστά σε 300 άτομα,
γιατί ζήτησα δεύτερη κόλλα όταν γράφαμε πρόοδο.
Μετά έμαθα ότι είχε όγκο στον εγκέφαλο και αυτό τον επηρεάζει στην καθημερινότητά του.
Δεν μπορείς να ξέρεις τι κουβαλάει ο καθένας στη γκλάβα του.
Γι' αυτό, γράφτους εκεί που ξέρεις, ζήσε τη ζωή σου και μη φοβάσαι κανέναν.
Εσύ θα τα καταφέρεις στο τέλος. Να μου το θυμηθείς.
Κι ο καθηγητής άμα τον ρωτήσεις θα σου πει έχω τριακόσια παλιόπαιδα μου έχουν κάνει τα νεύρα τσαταλια