ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ...ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ..

@chrisxkar
Ποτέ δεν μιλούσα.. Για τίποτε..
Άλλωστε ποτέ δεν είχα φίλους, ποτέ δεν είχα κάποιον στη ζωή μου.
Οι γύρω μας αντιμετώπιζαν σαν απόβλητα, σαν παρείες.. Θυμάμαι να με κοροϊδεύουν, να με ειρωνεύονται, να με χλευάζουν..
Προσπάθησα ΤΟΣΟ πολύ να ξέφύγω..
Δεν ξέρω αν μπορώ να σου το εξηγήσω, αν πραγματικά μπορώ να το εξηγήσω γενικά.
Τότε δεν καταλάβαινα. Τώρα πια, κοιτώντας πίσω ξέρω.
Ήμουν το "μίασμα", το "κακόμοιρο" ίσως το "βρωμιάρικο"? Ίσως όλα αυτά μαζί. Ίσως πολλά ακόμη
Δεν με καλούσαν στα πάρτυ, δεν είχα φίλους.
Μεγαλώνοντας, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ΝΑ ΦΥΓΩ.... Να φτιάξω μια ΑΛΛΗ ζωή, που τίποτα δεν θα θυμίζει το παρελθόν
Τίποτα να μην θυμίζει όσα έζησα τότε..
Δεν έχω fb, δεν είμαι σε κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, δεν έχω παρελθόν.
Δεν ΘΕΛΩ να έχω παρελθόν. Εκείνη η κοπέλα που τα έζησε εκείνες τις φρίκες πέθανε.
Ίσως για αυτό να είμαι και εγώ έτσι: Κουβαλάω μαζί μου κάτι νεκρό..
Το μόνο ίδιο από τότε? Δεν έχω φίλους. Κανείς δεν με πλησιάζει. Και όσες φορές κάποιος με έχει πλησιάσει, έχει εξαφανιστεί. Λες κι έχω χολέρα. Λες και κάτι πάνω μου τους διώχνει μακριά.
Είναι πιο εύκολο όταν δεν αφήνω κανέναν πια να πλησιάσει..Πονάει πολύ όταν φεύγουν

Η πρώτη φορά που αισθάνθηκα να "ανήκω" κάπου, να μπορώ να μιλήσω ελεύθερα είναι εδώ..
Μιλάω και με ακούτε, μου απαντάτε..
Να ξέρατε πόσο σημαντικό είναι αυτό..
Σας ευχαριστώ και μόνο που με ακούτε, που με αφήνετε να βγάλω κάτι από μέσα μου...

Κούκλα ότι θεσ από μουσική εδώ είμαι μπορώ να σου βάλω τα καλύτερα ελπίζω να τα ακουσ

https://youtu.be/KjrodtMgFFc

https://youtu.be/-tJYN-eG1zk

https://youtu.be/oPX43SfFu0A

GIRI δυσκολευομαι να πιστεψω πως σε αποφευγουν δεν μπορει να εισαι τοσο ατυχη και να γνωρισες τους ανθρωπους που περιγραφεις.Παντα δινω την ευκαιρια στους ανθρωπους να μου αποδειξουν τι ειναι πριν τους ειτε απορριψω ή αποδεχτω.Πολλα ειναι τα ισως που μπορει να ευθυνονται το μονο σιγουρο ειναι οτι πρεπει να δεις εναν ψυχολογο.Στην περιπτωση μου,μου εκανε αρκετο καλο επειδη δεν ειχα ποτε καποιον ανθρωπο να μου πει τι ειναι σωστο και τι οχι,ποτε ειμαι λογικος και ποτε παραλογος,ποτε πρεπει να δεχτω καποιες συμπεριφορες και ποτε οχι...γενικα ειχα χαλια παραδειγματα μεγαλωνοντας,με την συζητηση στις συνεδριες με βοηθησε να αντιληφθω οτι πραγματα που μου ειχαν τοσα χρονια περασει σαν φυσιολογικα ...απλα δεν ειναι, και εκει πανω αρχισα να δουλευω τον εαυτο μου.Ξεκινα και θα σου κανει καλο.

Ολα αυτα στα λεω για το εξης εγω δεν ημουν ετοιμος και αγνωουσα τα προβληματα μου χρονια ειχα σχεσεις οι οποιες ποτε δεν με ικανοποιουσαν ποτε υπηρχε μονο σεξ ή απαιτησεις πιεση απο την μερια τους χωρις να υπαρχει ουσιαστικη επαφη μεταξυ μας.Και σε καποια φαση γνωρισα ....εκεινη η οποια ηταν οτι καλυτερο μου εχει συμβει για πρωτη φορα στην ζωη μου ενοιωθα οτι ειμαι χαρουμενος και οτι υπαρχει ουσιαστικη επαφη μεταξυ μας,και επειδη δεν ημουν ετοιμος τα γαμησα ολα.Υπηρχαν φασεις που τις συμπεριφερομουν σαν αντικειμενο,φασεις που εξαφανιζομουν.
Απο εκει και περα ειπα οτι θα δουλεψω τον εαυτο μου και αν ειμαι τυχερος και μου ξανατυχει κατι τετοιο να μην το διωξω.
Πηγαινε και συζητα τι ειναι αυτο που εχεις στην αρχη ειναι δυσκολο γιατι ειναι περιεργα,γιατι ειναι σαν να αποδεχεσαι επισημα οτι δεν εισαι "φυσιολογικη",γιατι νοιωθεις αδυναμος σε σχεση με τον υπολοιπο κοσμο,γιατι σε κανει να δεχτεις ολα σου τα λαθη αλλα σαν ανθρωπο σε βελτιωνει παρα πολυ

Giri μου καλησπέρα. Δεν ξέρεις πόσο σε νιώθω.Μητέρα καταθλιπτική-υστερική,πατέρας αυστηρός,επικριτικός,στην κοσμάρα του,και εγώ καταθλιπτικός,άβουλος με τον εμπαιγμό όλων!! Σιγά,σιγά ξεκίνησα, ευτυχώς ,με επισκέψεις σε ψυχιάτρους και φαρμακευτική αγωγή.Δυστυχώς, η ζωή όμως για εμένα δεν είχε καλά σχέδια,περνάω διάφορα,και με 20 χρόνια συστηματική ψυχοθεραπεία διεγνωσμένος πλέον οριακός, βαριά καταθλιπτικός,φοβικός,ιδεο ψυχαναγκαστικός κ.λ.π.,κ.λ.π. με μιά συνδιαστική αγωγή εννέα σκευασμάτων!! ΥΠΑΡΧΩ!
Καλό θα ήταν να μην παίρνεις μόνη σου φάρμακα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ,πήγαινε σε κάποιον ψυχίατρο του δημοσίου και πές του όλα αυτά που νιώθεις,θα σου δώσει έστω μια δομημένη φαρμακοθεραπεία.
Νιώθω σήμερα ότι νιώθεις, έχω μείνει μόνο με τον πατέρα μου,ο οποίος για προβλήματα δεν θέλει ούτε που να ακούει,στεναχωριέται λέει......και φεύγει. Σχέση ανύπαρκτη,η τελευταία με απέρριψε λόγω της υγείας μου,η δουλειά μου κατά διαόλου και χωρίς χρήματα για τον επί 17 χρόνια γιατρό μου. Εάν κάτι με σώζει και ζώ ακόμα και του το οφείλω ,είναι η πολύ
σωστή αγωγή και η ανάσυρση απο το μυαλό μου όλων όσων είχαμε πεί επί 17 χρόνια!!
Εχεις τον άντρα σου,μίλησε του,ανοίξου, είναι σωτήριο, όλα αυτά κάποιος που σε αγαπάει να τα ακούσει,ξεθυμαίνεις!!
Εαν δεν είχες ξεκινήσει το θρέντ ,ήμουν έτοιμος να το ξεκινήσω εγώ!!

Αγαπητή μου,
Όλα όσα αναφέρεις στα παραπάνω είναι όλα όσα άφησες να συσσωρευτούν στα βαθύ του υποσυνείδητο σου και ξεσπούν σαν το ηφαίστειο. Εάν ενταθείς σε μια ομάδα ψυχοθεραπείας πιστεύω ότι θα σε βοηθούσε. Είναι όλα όσα άφησες να μην τα εκφράσεις πότε και να μην τα δει ένας εξωτερικός παρατηρητής ο οποίος θα μπορούσε να είναι ένας ψυχοθεραπευτής. Μοιάζουν σαν να έκρυψες όλα σου τα ψυχικά προβλήματα κάτω από ένα χαλί.
Προφανώς δεν έχεις μάθει να εκφράζεις όλα σου τα συναισθήματα από μικρή ηλικία και δε μπορεί να μπει ο εγκέφαλος σου σε ένα μοτίβο συμπεριφοράς κάτι το οποίο είναι δικαιολογημένα φυσικό καθώς δεν έχει μπει σε αυτή τη λειτουργιά σκέψης.
Ξεκίνα να μιλάς και να εκφράζεσαι όσο μπορείς περισσότερο με όλα όσα σου τα συναισθήματα. Φαντάζομαι ήδη από τη στιγμή που έγραψες εδώ όλα όσα αναφέρεις ήδη νιώθεις καλύτερα.
Επίσης επέτρεψε μου να σου εκφράσω την προσωπική μου άποψη να ξεκινήσεις να ανοίγεσαι περισσότερο στον σύζυγο σου. Θα μου έκανε εντύπωση εάν είδε κάτι από όλα αυτά που αναφέρεις και δεν αντέδρασε.
Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις! Να έχεις υπομονή.

Τελικά; Σε τι φάση βρίσκεται η ζωή σου;