για δουλεια τωρα ετσι οπως ειναι η κατασταση τι σου λενε?Quote:
Originally Posted by cube
Printable View
για δουλεια τωρα ετσι οπως ειναι η κατασταση τι σου λενε?Quote:
Originally Posted by cube
Εδώ ρε παίδες αισθάνομαι ότι ο πιο κερδισμένος σε αυτή την κοινωνία βγαίνει εκείνος που έχει λιγότερη συναισθηματική νοημοσύνη, κοινώς που είναι πιο "αναίσθητος", με όλη τη σημασία της λέξης!
Αγωνίζομαι, καιρό τώρα, να "σκληρύνω" λίγο το "καβούκι" μου... Τα' χω καταφέρει, αλλά όσο να' ναι ακόμα έχω δουλειά, αλλιώς δε θα έγραφα εδώ...... Δε μπορώ να καταλάβω τους γονείς εκείνους που μας μάθαιναν και μας καλλιεργούσαν τόσες αξίες, μας ευαισθητοποιούσαν σε τόσο πράγματα και τώρα φτάνουμε σε μια ηλικία για να διαπιστώσουμε ότι οι "αρετές" που επιβραβεύει το σύστημα είναι οι διαμετρικά αντίθετες! Πόσο χάσιμο χρόνου και πόση ψυχική αντοχή να έχεις μετά από αυτό;
Είναι φορές, όπως η στιγμή που γράφω τώρα, που αισθάνομαι πραγματικά κουρασμένος, κουρασμένος από τη ζωή!
Όσο κι αν ακουστεί εξωφρενικό αυτό! Είμαι 28 και αισθάνομαι γέρος! Ότι έχω ζήσει πολλά χρόνια σ' αυτό τον κόσμο και έχω βαρεθεί, δε θέλω άλλο.... Έχω κουραστεί να σκέφτομαι, να απομυθοποιώ, να διαπιστώνω ιδίοις όμμασι το πόσο σκατά είναι ο κόσμος..... Γέρος νιώθω! Σα να' χω κάνει ένα κύκλο -μικρό μεν, αλλά κύκλο- και έχω κλείσει! Είναι φορές που σκέφτομαι πότε θα πεθάνω να τελειώνουμε, άλλωστε κι εδώ που είμαι, με τη ζωή που κάνω άχρηστος είμαι! Και για τον εαυτό μου και για τους άλλους.........
Υπερέβαλα , άλλο ήθελα να πω......αλλά δεν το χω καθαρό στο μυαλό μου.....γιατί ας πούμε σε βοηθάνε να σπουδάσεις αλλά αν θες να κάνεις παιδιά σου λένε βγάλτα πέρα μόνος σου? η πρώτη σκέψη είναι ότι όποιος θέλει παιδιά τα αναλαμβάνει κιόλας, όχι άλλος π.δάει και άλλος πληρώνει! που συμφωνώ , από την άλλη σπούδασε και μόνος σου, γιατί διαχωρίζονται αυτές οι καταστάσεις από τους γονείς? δεν είναι ότι εγκρίνουν ή δεν εγκρίνουν τις επιλογές σου? Απο την άλλη δεν είναι εντελώς το ίδιο, γιατί αν κάνεις παιδιά πρέπει να χεις εξασφαλίσει κάπως το μέλλον τους, ανεξαρτήτως βοήθειας οικονομικής ή ότι άλλο από τους γονείς......ενώ στις σπουδές όχι, τις σπουδες τις παρατάς το παιδί όχι....μπορεί για αυτό να συμβαίνει.....Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Κύβε!!! :ΡQuote:
Originally Posted by cube
άνοιξες το θέμα και την έκανες γουάι :PQuote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
Θα επανέλθω όταν το κρίνω κατάλληλο,Κιουμπάκι.:ΡQuote:
Originally Posted by cube
νομιζω οτι οταν σπουδαζεις εισαι υπο τη γονεικη προστασια. ενω οταν κανεις παιδια ανοιγεις το δικο σου σπιτι, με τις δικες σου υποχρεωσεις.Quote:
Originally Posted by cube
οταν σπουδαζεις, εχεις χρονο για δουλεια? παρακολουθηση και διαβασμα συν γλωσσες ποτε να προλαβεις να δουλεψεις ?
ενω οταν κανεις παιδια, πρεπει να εχεις εναν τροπο να επιβιωνεις .
Συμφωνώ με την Μάρα για το μπουλινγκ. Κι εγώ που έχω περίπου την ίδια ηλικία, το ίδιο έζησα. Στο σχολείο υπήρχε ανελέητο μπουλιγκ απλά τότε δεν το λέγαμε μπουλιγκ, το θεωρούσαμε απλώς πείραγμα. Για τα παιδιά που ήταν πιο ευαίσθητα όμως, πιο μαζεμένα, πιο ήπια...το ίδιο καταστρεπτικό αποτέλεσμα είχε.
Γενικότερα θεωρώ οτι η κάθε εποχή έχει τα καλά της και τα άσχημα της. Καμιά δεν είναι μόνο καλή και καμιά δεν είναι μόνο κακή. Και η νεολαία σε κάθε εποχή το ίδιο. Κουβαλάει πάντα τα λάθη της προηγούμενης γενιάς και συνάμα φέρνει κάτι καινούργιο.
GiannisNik3 νοιωθεις ετσι επειδη σκλήρυνες το καβούκι σου. ο κόσμος ειναι σκληρος
αλλα κανοντας αυτη την επιλογη γινεσαι μέρος του.Ενας υπαρξιακος θανατος δηλαδη,που μοιαζει με
αργό θανατο,γι αυτό νοιωθεις γέρος ,αν και μόλις 28 ,διοτι θωρακιζεσαι αλλα και πνιγεσαι,στην πανοπλία σου
-δεν λεω οτι εγω το εχω καταφερει- οχι :)
οι περισσοτερες απαντησεις ειναι στην ευαισθησία,ο κοσμος εχει φτασει εδω επειδη κυριαρχει ακόμα το μοτιβο -ο σκληροτερος επιβιωνει-
που δεν ειναι λαθος αλλα ειναι ξεπερασμενο,ειναι απομειναρι της εποχης των θηλαστικών
αν η κοινωνία δεν βρει αλλα κυρίαρχα μοτιβα που θα κανουν το εγώ πιο συλλογικό,δεν εχει πολύ μελλον ο άνθρωπος ως είδος
Απλά είναι και το ότι ζω με τους γονείς μου και δε με καταλαβαίνουν πια.Quote:
Originally Posted by Σαπουνάκι μπάνιου
Έχω και τη μάνα μου που λέει για μένα και για τον αδερφό μου, γιατί γίναμε έτσι και πώς αλλάξαμε έτσι κι εμείς δε σας μεγαλώσαμε έτσι και άλλα γραφικά...... Καλά που ζουν αυτοί οι άνθρωποι, δεν καταλαβαίνω! Από τη μια να θέλουμε να σκληρύνουμε και μόλις που το καταφέρνουμε με πολύ κόπο, κι από την άλλη να' χουμε και τις μαμάδες που μας δίνουν την εντύπωση ότι θεωρούν ότι απέτυχαν σα γονείς! Να μας φορτώνουν με ενοχές, με δυο λόγια, σα να μην έφταναν όλα τ' άλλα!
Αυτή η κωλοκρίση... Πρέπει, από ένα σημείο και μετά, ο άνθρωπος να φεύγει από το σπίτι γιατί οι ρόλοι μπλέκονται.......
Για τα παραπάνω που είπες συμφωνώ και μπορώ να πω ότι η "ανάλυση" που έκανες μου τράβηξε την προσοχή!
Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρω ποτέ να βγω από αυτό το λούκι;
Δεν ειναι διολου θετικο να κοιτας πισω και να ψαχνεις ( εις ματην ) ενοχους .........ο θετικος ανθρωπος κοιτα μονο μπροστα ......και ενιοτε πισω , μονο για θυμηθη καποιο μαθημα που εμαθε απ την ζωη .....
το ολο θρεντ , εχει πολυ αρνητισμο , και δεν ωφελει να το διαβαζεις ..
Ναι , φυσικα , δεν ειναι για τον δικο μου ,αλλα τογραψα γιατι ειναι πολυ ακραια θεση το ' αντε ψοφα ' .......που πιστευω ειναι σχημα λογου , δεν φανταζομαι πατερα να μιλαει ετσι ...Quote:
Originally Posted by cube
Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Όλα τα κακά δυστυχώς ξεκινάνε από το σπίτι. Κι άλλοίμονο στο παιδί που στα πρώτα βήματα του εκτός σπιτιού, δλδ στο σχολείο, στη γειτονιά και λοιπό κοινωνικό περίγυρο, θα βρεθεί σε εξίσου με το σπίτι αρνητικό περιβάλλον. Το ψυχολογικό που μέλλον είναι τότε προγραμμένο.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Τα πρότυπα, δλδ αυτα με βάση τα οποια θα διαμορφωσει χαρακτηρα δεν του τα υποβάλλει η τηλεοραση και τα χαζοπεριοδικά που διαβάζουν κάτι κυράτσες με ευλάβεια. Το παιδί είναι απλά ένας χαζός θεατής και ανήμπορος να πραγματωσει τις βιτρινες που παρελευνουν στην τηλεοραση, στα γηπεδα, στα μαγκαζίνα. Τα πρότυπα βγαινουν απο τους χωρους που προειπα κι αυτο το διαπιστωνεις εκ των υστερων στη ζωη του όταν αντικρίζεις ένας παιδι κόπι των γονιών του και θυμα επειδή το σχολείο και ο κοινωνικός περιγυρος το μετετρεψαν σε θυμα.
Συμφωνω ότι ισχύει ως αυτο που πρεπει να πράττει ο άνθρωπος στη ζωη του το, ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου. Δυστυχως το αν θα το επιτυχει αυτο πάλι αποτελεσμα διαμόρφωσης χαρακτηρα στην παιδική ηλικία είναι. Ο αυθορμητισμός στην νεανική ηλικία περιορίζει σημαντικά τις πιθανότητες γάμου που να είναι το αποτελεσμα συμβιβασμού. Κι οσο περνανε τα χρονια οι πιθανότητες να βρεις καταλληλον ήμισι, ένεκα ηλικίας, λιγοστεύουν, τα περιθωρια στενευουν.
Και όμως αγαπητη Μάρα Ζ αυτα τα γεννοβολήματα, τα πεθερικα/γονεις και τα κουμπαρια είναι μέρος των ωραίων στιγμων της ζωης, κομμάτι της προσωπικής ευτυχίας λόγω των στενων δεσμων που συνεπάγονται και του ότι ωραίες στιγμες δημιουργούμε και βιωνουμε με τους πιο στενους μας ανθρωπους.
Ως προς τις γυναικες εχω ακουσει και την κουβεντα που λέει, τις καλές τις κλέβουν όταν είναι μικρες όποιος προλάβει.
Η προσωπική ευτυχία διαβαθμίζεται από πάνω προς τα κάτω ανάλογα με το πόσο ευτυχης εισαι για την επιλογη συντροφου που έκανες, πόσο ωραια παιρνας μαζι του και με την οικογενεια που εφτιαξες. Πηγαινοντας από την κορυφη προς τα κάτω αυτης της διαβαθμισης της ευτυχιας συνανταμε γαμους από συμβιβασμό (να μην μεινω μόνος ή προβλήματα στο σπίτι αλλα δεν χωριζουν) και στο τελος την όχι ηθελημένη μοναξια.
Θαυμάζω πάντως κάποιους νέους που χωρις ιδαίτερη στηριξη έχουν φτιαξει τη δικη τους δουλεια και το παλεύουν και ειναι συναμα και σε μια όμορφη σχεση.
Καλημέρα!Θεωρω οτι πάντα γινεται να βγεις από το λουκι.Αρχικά, σε συναισθηματικο επίπεδο.Όταν το κανεις αυτό,σιγά-σιγα θα απομακρυνθείςQuote:
Originally Posted by GiannisNik3
και τα γεγονότα θα σε βοηθήσουν.
Η μάνα,ακόμα και αν ειναι αυτη που μας γέννησε,δεν έχει δικαίωμα να προσαρμόζει την ζωη σου όπως αυτη θέλει.Καμία ανεξαρτησία δεν πνίγεται στον βωμό της αγαπης,ακόμα και της μητρικής.Αποδεξου οτι ειναι έτσι,διοτι μεγαλωσε με τέτοια νοοτροπία χωρίς να παίρνεις τοις μετρητοίς τα λογια της,γιατί αν το κανεις απ οτι καταλαβα ίνονται τοξικά και σε καταπιέζουν.Η κατανόηση και η ήπια σταση-οχι συγκαταβατικη,ηπια- θα μαλακώσουν την σταση της
με την πρώτη ευκαιρία που θα εισαι οικονομικά ανεξαρτητος,θα σου κανει πολύ καλο να βρεις δικό σου προσωπικό χώρο.Με την απομάκρυνσή σου,θα δεις παραδόξως ότι ισως βελτιωθεί και η σχέση σας
Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Εγω ανηκω στα παραδοξα , θελω να δουλεψω , για να μην αδρανω , και δεν μαφηνει ο πατερας μου ....