Η διαφορες αναμεσα σε εναν ανδρα και μια γυναικα

Δεν είπε πως το έκανε για να δυναμώσει η σχέση τους. Είπε απλά τι παρατήρησε και αλίμονο να το έφερνε σαν δικαιολογία! Και συμφωνώ κι' εγώ πως αν κάποιος κάνει την μαλακία και το μετανιώνει φρικτά και συνειδητοποιεί όντως τι έχει δίπλα του και πόσο σκάρτα φέρτηκε, καταλήγει να το εκτιμάει ακόμα περισσότερο χωρίς να δικαιολογεί τον εαυτό του. Ίσα ίσα το αντίθετο συμβαίνει. Της το έχει γράψει και η Remedy, ήτανε προσωπική η εμπειρία της και έχει συμβεί και σε άλλους. Οπότε σίγουρα δεν υπάρχει ένα μοτίβο και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει απόλυτα ακριβώς επειδή κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι γίνεται, πώς σκέφτεται κάποιος, πόσο μετάνιωσε, τι νιώθει κτλ. Ούτε εγώ θα μπορούσα να συγχωρήσω κάτι τέτοιο παρεπιπτόντως αλλά έχω παρατηρήσει και εγώ αυτό που λέει η Ελισάβετ.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Δεν είπε πως το έκανε για να δυναμώσει η σχέση τους. Είπε απλά τι παρατήρησε και αλίμονο να το έφερνε σαν δικαιολογία! Και συμφωνώ κι' εγώ πως αν κάποιος κάνει την μαλακία και το μετανιώνει φρικτά και συνειδητοποιεί όντως τι έχει δίπλα του και πόσο σκάρτα φέρτηκε, καταλήγει να το εκτιμάει ακόμα περισσότερο χωρίς να δικαιολογεί τον εαυτό του. Ίσα ίσα το αντίθετο συμβαίνει. Της το έχει γράψει και η Remedy, ήτανε προσωπική η εμπειρία της και έχει συμβεί και σε άλλους. Οπότε σίγουρα δεν υπάρχει ένα μοτίβο και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει απόλυτα ακριβώς επειδή κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι γίνεται, πώς σκέφτεται κάποιος, πόσο μετάνιωσε, τι νιώθει κτλ. Ούτε εγώ θα μπορούσα να συγχωρήσω κάτι τέτοιο παρεπιπτόντως αλλά έχω παρατηρήσει και εγώ αυτό που λέει η Ελισάβετ.

---

εχεις δικιο.δικο μου λαθος.τωρα το διαβασα πιο σωστα.τι να εγινε ομως και το μετανιωσε αραγες???δεν ρωταω απο αποψη κουτσομπολιου.αλλα η αιτια που το μετανιωσε μπορει να παιζει ρολο.π.χ μπορει να καταλαβε οτι επεσε σε ανωμαλο.μπορει μετα τη πραξη αυτος να της φερθηκε σκαρτα και για αυτο να μετανιωσε παραδειγματα λεω καθαρα.π.χ αν της φεροτανε καλα θα το μετανιωνε??δεν λεω οτι εγινε ετσι.υποθεσεις κανουμε.οπως και να χει ειναι μαη και μακαρι να ειναι μεχρι το τελος ευτηχησμενοι

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Δεν είπε πως το έκανε για να δυναμώσει η σχέση τους. Είπε απλά τι παρατήρησε και αλίμονο να το έφερνε σαν δικαιολογία! Και συμφωνώ κι' εγώ πως αν κάποιος κάνει την μαλακία και το μετανιώνει φρικτά και συνειδητοποιεί όντως τι έχει δίπλα του και πόσο σκάρτα φέρτηκε, καταλήγει να το εκτιμάει ακόμα περισσότερο χωρίς να δικαιολογεί τον εαυτό του. Ίσα ίσα το αντίθετο συμβαίνει. Της το έχει γράψει και η Remedy, ήτανε προσωπική η εμπειρία της και έχει συμβεί και σε άλλους. Οπότε σίγουρα δεν υπάρχει ένα μοτίβο και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει απόλυτα ακριβώς επειδή κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι γίνεται, πώς σκέφτεται κάποιος, πόσο μετάνιωσε, τι νιώθει κτλ. Ούτε εγώ θα μπορούσα να συγχωρήσω κάτι τέτοιο παρεπιπτόντως αλλά έχω παρατηρήσει και εγώ αυτό που λέει η Ελισάβετ.

---

εχεις δικιο.δικο μου λαθος.τωρα το διαβασα πιο σωστα.τι να εγινε ομως και το μετανιωσε αραγες???δεν ρωταω απο αποψη κουτσομπολιου.αλλα η αιτια που το μετανιωσε μπορει να παιζει ρολο.π.χ μπορει να καταλαβε οτι επεσε σε ανωμαλο.μπορει μετα τη πραξη αυτος να της φερθηκε σκαρτα και για αυτο να μετανιωσε παραδειγματα λεω καθαρα.π.χ αν της φεροτανε καλα θα το μετανιωνε??δεν λεω οτι εγινε ετσι.υποθεσεις κανουμε.οπως και να χει ειναι μαη και μακαρι να ειναι μεχρι το τελος ευτηχησμενοι

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

εχεις δικιο.δικο μου λαθος.τωρα το διαβασα πιο σωστα.τι να εγινε ομως και το μετανιωσε αραγες???δεν ρωταω απο αποψη κουτσομπολιου.αλλα η αιτια που το μετανιωσε μπορει να παιζει ρολο.π.χ μπορει να καταλαβε οτι επεσε σε ανωμαλο.μπορει μετα τη πραξη αυτος να της φερθηκε σκαρτα και για αυτο να μετανιωσε παραδειγματα λεω καθαρα.π.χ αν της φεροτανε καλα θα το μετανιωνε??δεν λεω οτι εγινε ετσι.υποθεσεις κανουμε.οπως και να χει ειναι μαη και μακαρι να ειναι μεχρι το τελος ευτηχησμενοι

---

Εννοείται πως η κοπέλα δεν το έκανε για να δυναμώσει την σχέση τους!!! Δεν ξύπνησε ένα πρωί και είπε α δεν μ αρέσει η σχέση μας ας πάω με κάποιον άλλον για να τη δυναμώσω! :Ρ
Είχαν μια σχέση σε γενικές γραμμές καλή, η κοπέλα είχε αισθήματα για εκείνον κι αυτός φυσικά. Είχαν όμως και κάποια προβλήματα, οι άντρες συνήθως δεν τα παρατηρείτε, δεν τους δίνετε σημασία, τα υποτιμάτε, εκείνη την ενοχλούσαν, τα είχαν συζητήσει ξανά και ξανά αλλά δεν άλλαζε τίποτα. Εμένα που ήμουν φίλη της και μου τα έλεγε, με αυτή την κατάσταση που επικρατούσε για να είμαι ειλικρινής το θεωρούσα θέμα χρόνου κάποιος άλλος να της κεντρίσει το ενδιαφέρον αν δεν χώριζε και να γίνει η στραβή. Κι έτσι έγινε. Εννοείται οτι δεν ήταν προγραμματισμένο, ήταν σε μια κατάσταση χαλαρή που βρέθηκε με παρέα και έγινε το θέμα. Από την επόμενη κιόλας στιγμή ήξερε πως ήταν λάθος. Άσχετα από την συμπεριφορά του τρίτου. Η κοπέλα επειδή δεν ήταν ο χαρακτήρας της τέτοιος, ένιωσε άσχημα, ένιωσε πως αυτό που έκανε ήταν λάθος, ότι θα έπρεπε να έχει χωρίσει πρώτα. Επιπλέον ο τρίτος δεν σήμαινε τίποτα για αυτήν, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Επειδή ο σύντροφος της ψιλιάστηκε κάτι, εκείνη του μίλησε ανοιχτά, του είπε ακριβώς τι συνέβει, φυσικά του ζήτησε συγγνώμη, αλλά του εξήγησε οτι θεωρούσε πως αυτό οφείλονταν στα συγκεκριμένα προβλήματα που είχαν μεταξύ τους που του τα είχε πει ήδη κι άλλες φορές αλλά αυτός δεν έδινε σημασία.

Δεν είναι δικαιολογία για την πράξη αυτό. Η πράξη παραμένει λάθος. Είναι όμως εξήγηση, ερμηνεία. Γιατι οι άνθρωποι δεν είμαστε ρομποτ ούτε αλάθητοι. Κάνουμε και βλακείες. Αυτό δεν σημαίνει οτι ο αλλος είναι υποχρεωμένος να μας συγχωρήσει τις βλακείες μας βέβαια, αλλά ούτε από την άλλη αν το κάνει σημαίνει οτι υποτιμά τον εαυτό του οπωσδήποτε.

Προσωπικά δεν έχω απατήσει ποτέ σε σχέση μου, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό καν αν εξαιρέσω μια φορά σε πολύ μικρότερη ηλικία που μπήκα στον πειρασμό μεν, δεν το προχώρησα δε, ούτε μου έχει τύχει να με απατήσουν και να το μάθω. Όμως βρίσκω οτι σε μια σχέση μπορεί να υπάρξουν πολλοί τρόποι να προδώσει ο ένας τον άλλον, να τον υποτιμήσει ή να τον πληγώσει και η απάτη είναι ένας από αυτούς, όχι ο χειρότερος κατ εμέ. Ίσως αν μου είχε συμβεί, να ήμουν επίσης απόλυτη τωρα σαν την Ναταλία...δεν ξέρω. Άλλα όλα είναι σχετικά.... αν μου λεγες για κάποιον/α που διατηρούσε παράλληλη σχέση οπότε αναγκαζόταν να λέει και ψέματα συνεχώς, να δουλεύει τον άλλον μπροστά στα μάτια του κτλ... ε ναι αυτό είναι υποτίμηση και από όλα.

Ναταλάκι μου όμορφο θα σου πω τι σημαίνει φτωχός φτωχός σημαίνει να δουλευεισ για να τρως κι άμα δεν δουλευεισ να μην τρως αυτό είναι κάτι τόσο σκληρό που σου αλλάζει όλο το μυαλό για την ακρίβεια χεστηκα ζήσω πεθάνω αλλά όσο ζω προσπαθώ χέστηκα μήπως πάω φυλακή θα με ταιζουν κ θα με ποτίζουν προσέχω όμως τρίτον χέστηκα ακόμα κι αν μείνω άστεγος τέταρτον χέστηκα άμα πάθω κάτι θέλω να είμαι καλά αλλά κ να μην είμαι χέστηκα πέμπτον το μόνο που με νοιάζει είναι να γνωρίσω κανένα καλό μωρό να του πω τις βλακειεσ μου για ανανέωση ψυχολογική κ εκτον ξέρω ότι λέω βλακειεσ όλη μέρα για αυτό δε σταυρώνω γκόμενα αυτά εννοούμε όταν λέμε φτωχός να ξέρεις

Καλα θα κανω πως πιστευω οτι αυτο το ζευγαρι που περιεγραψες ελισαβετ ειναι υγιες και δυνατο και ευτυχισμενο. Αμα νιωθουν οτι ειναι μπραβο τους, τι να πω εγω, δεν μου πεφτει λογος...Αλλα εγω δεν τους καταλαβαινω τους ανθρωπους που το συγχωρουν. Δεν με νοιαζει ο λογος, εγω δεν θα το εκανα, και με πεντε παιδια και 20 χρονια να ημουν με καποιον. Αμα δεν το κανω εγω αυτο το "λαθος της στιγμης" τοσο καιρο οτι προβλημα και να υπαρχει δεν μου αξιζει να ειναι διπλα μου καποιος που κανει τετοιο "λαθος της στιγμης".
Μαλακας ειμαι; Ο Γιωργος ειδες...μολις ειπες για αντρα που συγχωρεσε γυναικα "σκυλομετανιωμενη για λαθος της στιγμης" καπως του εκατσε η συγχωρεση :P
Δεν γουσταρω να ειμαι ουτε η οσια ουτε η ηρωιδα που λεει, απαιτω τα ισα. Οτι ακριβως δινω να παιρνω.
Δεν ειμαι απολυτη για το τι θα κανουν οι αλλοι ας κανουν οτι θελουν, ασχετα που στα δικα μου ματια μαλακιες κανουν...γνωμη μου και δεν την αλλαζω για εμενα
Καθε σχεση εχει τα πανω και τα κατω της...αλλα εχουμε επιλογη για το πως θα τα διαχειριστουμε τα προβληματα. Μια τετοια περιοδο ειχα και εγω καποτε την επιλογη να απατησω το "καλοπαίδι". Αλλα δεν το ειχα κανει. Επελεξα συνειδητα να επενδυσω στη σχεση μου γιατι ετσι νομιζω χτιζεται και συντηρειται η αγαπη, με κρισιμες αποφασεις. Τελοσπαντων.

Επισης να σε ρωτησω ελισαβετ...γιατι δεν θελεις να το μαθεις αμα σε απατησει καποιος;

οι γυναικες συνηθως λενε αυτο που σκεφτονται στω και αν αυτο οδηγησει σε σχισμα καπιες σχεσεις τους ενω οι αντρες αρχιζουν τις φιλοσοφικες μανουβρες για να μη πουν τι σκεφτονται

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Καλα θα κανω πως πιστευω οτι αυτο το ζευγαρι που περιεγραψες ελισαβετ ειναι υγιες και δυνατο και ευτυχισμενο. Αμα νιωθουν οτι ειναι μπραβο τους, τι να πω εγω, δεν μου πεφτει λογος...Αλλα εγω δεν τους καταλαβαινω τους ανθρωπους που το συγχωρουν. Δεν με νοιαζει ο λογος, εγω δεν θα το εκανα, και με πεντε παιδια και 20 χρονια να ημουν με καποιον. Αμα δεν το κανω εγω αυτο το "λαθος της στιγμης" τοσο καιρο οτι προβλημα και να υπαρχει δεν μου αξιζει να ειναι διπλα μου καποιος που κανει τετοιο "λαθος της στιγμης".
Μαλακας ειμαι; Ο Γιωργος ειδες...μολις ειπες για αντρα που συγχωρεσε γυναικα "σκυλομετανιωμενη για λαθος της στιγμης" καπως του εκατσε η συγχωρεση :P
Δεν γουσταρω να ειμαι ουτε η οσια ουτε η ηρωιδα που λεει, απαιτω τα ισα. Οτι ακριβως δινω να παιρνω.
Δεν ειμαι απολυτη για το τι θα κανουν οι αλλοι ας κανουν οτι θελουν, ασχετα που στα δικα μου ματια μαλακιες κανουν...γνωμη μου και δεν την αλλαζω για εμενα
Καθε σχεση εχει τα πανω και τα κατω της...αλλα εχουμε επιλογη για το πως θα τα διαχειριστουμε τα προβληματα. Μια τετοια περιοδο ειχα και εγω καποτε την επιλογη να απατησω το "καλοπαίδι". Αλλα δεν το ειχα κανει. Επελεξα συνειδητα να επενδυσω στη σχεση μου γιατι ετσι νομιζω χτιζεται και συντηρειται η αγαπη, με κρισιμες αποφασεις. Τελοσπαντων.

Επισης να σε ρωτησω ελισαβετ...γιατι δεν θελεις να το μαθεις αμα σε απατησει καποιος;

---

Την έχω καταλάβει τη θέση σου και θεωρώ δικαίωμα σου να απαιτείς τα ίσα, δε το συζητώ. Η μόνη μου ένσταση είναι στο να μην είσαι απόλυτη οτι τα ίδια ισχύουν ή θα πρεπε να ισχύουν για όλους αλλά οκ...το ξέρω πως δεν θα αλλάξεις γνώμη :) Μια άλλη οπτική δίνω απλώς δεν είχα σκοπό να σου αλλάξω γνώμη ή σε κάποιον άλλον.

Στο γιατί δεν θέλω να το μάθω να εξηγηθώ καταρχήν σε ποια απιστία αναφέρομαι. Αναφέρομαι στη βλακεία της στιγμής, στην περίπτωση που δεν θα υπάρχουν αισθήματα για κάποια άλλη, που δεν θα υπάρχει έλλειψη συναισθημάτων για μένα. Του στυλ "πάω ένα ταξίδι, βγαίνουμε το βράδυ, γνωρίζω μια και το πρωί ούτε που την θυμάμαι". Και το ταξίδι που λέω, είναι παράδειγμα αλλά όχι τυχαίο. Εννοώ κάνω την βλακεία αλλά με μια παντελώς άγνωστη, όχι με την γνωστή σου που θα ξαναβγούμε μετά όλοι μαζί για καφέ και θα σε δουλεύουμε μπροστά σου προσπαθώντας να το παίξουμε άνετοι ενώ το προηγούμενο βράδυ βγάζαμε τα μάτια μας... νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν έχω αποφασίσει οτι δεν θέλω να το μάθω για διάφορους λόγους.
Ο πρώτος είναι οτι επειδή αυτό το θεωρώ απλά ένα λάθος, δεν θεωρώ οτι αξίζει να χαλάσει μια καλή σχέση για μια τέτοια βλακεία, όμως αν το μάθω ξέρω οτι δύσκολα θα μπορέσω να το ξεπεράσω και το πιο πιθανόν θα είναι να την τερματίσω τελικά την σχέση. Οπότε αν πρόκειται καθαρά για μια βλακεία της στιγμής, προτιμώ να μην το μάθω ποτέ.

Δεύτερον αν είναι μια εντελώς άγνωστη και είναι κάτι που έγινε μόνο μια φορά, για να το μάθω θα σημαίνει μάλλον οτι θα έρθει να μου το πει ο ίδιος. Αυτό θα το θεωρήσω από την πλευρά του οτι μου το λέει είτε γιατί θέλει να τερματίσει την σχέση μαζί μου και είναι τόσο χέστης που μου πετάει το μπαλάκι για να το κάνω εγώ, είτε ότι θέλει απλά να ηρεμήσει τις ενοχές του και ήρθε να το παίξει καλό παιδί που λέει την αλήθεια. Και τα δύο θα τα θεωρούσα πιο πο@στκα από την πλευρά του, από ότι το να το κρατούσε για τον εαυτό του.

Οπότε πάλι καταλήγουμε στο θέμα της εμπιστοσύνης. Εγώ όταν είμαι σε μια σχέση δεν μπορώ να κάνω τον μυστικό πράκτορα και να χω συνέχεια τον νου μου πότε θα κάνει ο άλλος την βλακεία. Αν κάνει παράλληλη σχέση ή κάτι επαναλαμβανόμενα αργά ή γρήγορα θα τον τσακώσω δεν με αγχώνει αυτό. Αν είναι κάτι που έγινε μια φορά και κρίνει εκείνος ότι δεν έχει σχέση με την δική μας σχέση γιατί ήταν μια καθαρά δική του βλακεία, τι θα κερδίσουμε να το μάθω; Σε τι θα βοηθήσει την σχέση μας; Οφείλω να του δείξω λοιπόν την ελάχιστη εμπιστοσύνη εκείνη, ότι θα έχει την σωστή κρίση σε αυτό να ξέρει τι θα μου πει και τι όχι. Διαφορετικά μπορεί να σκεφτώ οτι θέλει να με πληγώσει κιόλας επίτηδες. Οτι αν ερχόταν να μου το πει μπορεί να το έκανε γιατί κατα βάθος μπορεί να θέλει να με εκδικηθεί για κάτι, να με μειώσει ή να με κάνει να νιώσω άσχημα.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Την έχω καταλάβει τη θέση σου και θεωρώ δικαίωμα σου να απαιτείς τα ίσα, δε το συζητώ. Η μόνη μου ένσταση είναι στο να μην είσαι απόλυτη οτι τα ίδια ισχύουν ή θα πρεπε να ισχύουν για όλους αλλά οκ...το ξέρω πως δεν θα αλλάξεις γνώμη :) Μια άλλη οπτική δίνω απλώς δεν είχα σκοπό να σου αλλάξω γνώμη ή σε κάποιον άλλον.

Στο γιατί δεν θέλω να το μάθω να εξηγηθώ καταρχήν σε ποια απιστία αναφέρομαι. Αναφέρομαι στη βλακεία της στιγμής, στην περίπτωση που δεν θα υπάρχουν αισθήματα για κάποια άλλη, που δεν θα υπάρχει έλλειψη συναισθημάτων για μένα. Του στυλ "πάω ένα ταξίδι, βγαίνουμε το βράδυ, γνωρίζω μια και το πρωί ούτε που την θυμάμαι". Και το ταξίδι που λέω, είναι παράδειγμα αλλά όχι τυχαίο. Εννοώ κάνω την βλακεία αλλά με μια παντελώς άγνωστη, όχι με την γνωστή σου που θα ξαναβγούμε μετά όλοι μαζί για καφέ και θα σε δουλεύουμε μπροστά σου προσπαθώντας να το παίξουμε άνετοι ενώ το προηγούμενο βράδυ βγάζαμε τα μάτια μας... νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν έχω αποφασίσει οτι δεν θέλω να το μάθω για διάφορους λόγους.
Ο πρώτος είναι οτι επειδή αυτό το θεωρώ απλά ένα λάθος, δεν θεωρώ οτι αξίζει να χαλάσει μια καλή σχέση για μια τέτοια βλακεία, όμως αν το μάθω ξέρω οτι δύσκολα θα μπορέσω να το ξεπεράσω και το πιο πιθανόν θα είναι να την τερματίσω τελικά την σχέση. Οπότε αν πρόκειται καθαρά για μια βλακεία της στιγμής, προτιμώ να μην το μάθω ποτέ.

Δεύτερον αν είναι μια εντελώς άγνωστη και είναι κάτι που έγινε μόνο μια φορά, για να το μάθω θα σημαίνει μάλλον οτι θα έρθει να μου το πει ο ίδιος. Αυτό θα το θεωρήσω από την πλευρά του οτι μου το λέει είτε γιατί θέλει να τερματίσει την σχέση μαζί μου και είναι τόσο χέστης που μου πετάει το μπαλάκι για να το κάνω εγώ, είτε ότι θέλει απλά να ηρεμήσει τις ενοχές του και ήρθε να το παίξει καλό παιδί που λέει την αλήθεια. Και τα δύο θα τα θεωρούσα πιο πο@στκα από την πλευρά του, από ότι το να το κρατούσε για τον εαυτό του.

Οπότε πάλι καταλήγουμε στο θέμα της εμπιστοσύνης. Εγώ όταν είμαι σε μια σχέση δεν μπορώ να κάνω τον μυστικό πράκτορα και να χω συνέχεια τον νου μου πότε θα κάνει ο άλλος την βλακεία. Αν κάνει παράλληλη σχέση ή κάτι επαναλαμβανόμενα αργά ή γρήγορα θα τον τσακώσω δεν με αγχώνει αυτό. Αν είναι κάτι που έγινε μια φορά και κρίνει εκείνος ότι δεν έχει σχέση με την δική μας σχέση γιατί ήταν μια καθαρά δική του βλακεία, τι θα κερδίσουμε να το μάθω; Σε τι θα βοηθήσει την σχέση μας; Οφείλω να του δείξω λοιπόν την ελάχιστη εμπιστοσύνη εκείνη, ότι θα έχει την σωστή κρίση σε αυτό να ξέρει τι θα μου πει και τι όχι. Διαφορετικά μπορεί να σκεφτώ οτι θέλει να με πληγώσει κιόλας επίτηδες. Οτι αν ερχόταν να μου το πει μπορεί να το έκανε γιατί κατα βάθος μπορεί να θέλει να με εκδικηθεί για κάτι, να με μειώσει ή να με κάνει να νιώσω άσχημα.

---

Και αφου ειναι βλακεια της στιγμης και δεν εχει σημασια γιατι να χαλασεις τη σχεση; Αρα εχει σημασια, απλα προτιμας να εθελοτυφλεις και να μην βγαινουν στην επιφανεια αληθειες και καταστασεις που θα σε πονουσαν. Η ζημια που δεν θα μπορουσες να διαχειριστεις δεν ειναι να το μαθαινες, ειναι το οτι θα γινοτανε...αν εσυ τωρα θεωρεις ζημια το να φανει ο χαμος που εχει σκουπιστει κατω απο το χαλι και οχι την ιδια την υπαρξη του χαμου...το σεβομαι. Μπορει να μη καταλαβαινω κατι απο την οπτικη σου αλλα οκ, δε χρειαζεται να συμφωνουμε σε αυτο.

Οσο για τον ντετεκτιβ που λες ουτε εγω σκοπευω να τον κανω ποτε και ουτε τον ειχα κανει ποτε. Παρα μονο οταν γυρισε και μου τα ειπε για να μου πεταξει το μπαλακι και να το παιξει μετανιωμενος καλουλης που λες και εσυ ελπιζοντας να τον χωρισω λολ. Ταλαιπωρηθηκα πολυ μεχρι να το χαμπαριασω οτι αυτος ηταν ο λογος...υπηρξα πολυ πιο ελαστικη βλεπεις. Κατα τα αλλα πιο χαλαρο ατομο με 100% εμπιστοσυνη απο εμενα δεν υπαρχει. Αλλα απαξ και αντιληφθω κατι τελος. Ειναι η μονη σταση και το μονο σκςπτικο για να ειμαι ηρεμη στο μελλον και να μη κανω τον παρανοικο ντετεκτιβ οπως λες...θες εμπιστοσυνη; Παρε οση θες. Την παραβιασες; Δεν θα το σκεφτω δευτερολεπτο τι θα κανω.

Α...επισης αυτη την αυστηρη σταση μου δεν θα τη ξερει κανενας καριολης εξαρχης :P
Πολυ απλα γιατι αν το ξερει οτι δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι μου σε αυτο και κανει χαζομαρα θα κανει το παν για να την κρυψει...τουλαχιστον μεχρι να μη με χρειαζεται για καβατζα η γενικα αμα δε του κατσει καποια αλλη σχεση αν αυτο θελει.Φαντάζομαι να τα παιρνει στον ταφο του σε αυτη τη περιπτωση που λεει ο λογος χαχαχα...
Και εγω εν αντιθεσει με εσενα δεν το θελω αυτο, θελω να ξερω τι γινεται για να πραξω αναλογα και με συνοπτικες διαδικασιες, προτιμω την αληθεια με καθε κοστος.
Αρα γιατι να μην ειμαι χαλαρη και να μη δειχνω εμπιστοσυνη; Ετσι ο αλλος ειναι ελευθερος να ειναι ο εαυτος του και να ξερω κι εγω την αληθεια, τι πραγματικα θελει...αρα δεν θα σκασω κι ολας :)

Εγω εμπιστευομαι τους ανθρωπους , ευκολα , βασιζομενος στην διαισθηση μου .....

γεια σου ναταλακι ομορφο

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Και αφου ειναι βλακεια της στιγμης και δεν εχει σημασια γιατι να χαλασεις τη σχεση; Αρα εχει σημασια, απλα προτιμας να εθελοτυφλεις και να μην βγαινουν στην επιφανεια αληθειες και καταστασεις που θα σε πονουσαν. Η ζημια που δεν θα μπορουσες να διαχειριστεις δεν ειναι να το μαθαινες, ειναι το οτι θα γινοτανε...αν εσυ τωρα θεωρεις ζημια το να φανει ο χαμος που εχει σκουπιστει κατω απο το χαλι και οχι την ιδια την υπαρξη του χαμου...το σεβομαι. Μπορει να μη καταλαβαινω κατι απο την οπτικη σου αλλα οκ, δε χρειαζεται να συμφωνουμε σε αυτο.

Οσο για τον ντετεκτιβ που λες ουτε εγω σκοπευω να τον κανω ποτε και ουτε τον ειχα κανει ποτε. Παρα μονο οταν γυρισε και μου τα ειπε για να μου πεταξει το μπαλακι και να το παιξει μετανιωμενος καλουλης που λες και εσυ ελπιζοντας να τον χωρισω λολ. Ταλαιπωρηθηκα πολυ μεχρι να το χαμπαριασω οτι αυτος ηταν ο λογος...υπηρξα πολυ πιο ελαστικη βλεπεις. Κατα τα αλλα πιο χαλαρο ατομο με 100% εμπιστοσυνη απο εμενα δεν υπαρχει. Αλλα απαξ και αντιληφθω κατι τελος. Ειναι η μονη σταση και το μονο σκςπτικο για να ειμαι ηρεμη στο μελλον και να μη κανω τον παρανοικο ντετεκτιβ οπως λες...θες εμπιστοσυνη; Παρε οση θες. Την παραβιασες; Δεν θα το σκεφτω δευτερολεπτο τι θα κανω.

Α...επισης αυτη την αυστηρη σταση μου δεν θα τη ξερει κανενας καριολης εξαρχης :P
Πολυ απλα γιατι αν το ξερει οτι δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι μου σε αυτο και κανει χαζομαρα θα κανει το παν για να την κρυψει...τουλαχιστον μεχρι να μη με χρειαζεται για καβατζα η γενικα αμα δε του κατσει καποια αλλη σχεση αν αυτο θελει.Φαντάζομαι να τα παιρνει στον ταφο του σε αυτη τη περιπτωση που λεει ο λογος χαχαχα...
Και εγω εν αντιθεσει με εσενα δεν το θελω αυτο, θελω να ξερω τι γινεται για να πραξω αναλογα και με συνοπτικες διαδικασιες, προτιμω την αληθεια με καθε κοστος.
Αρα γιατι να μην ειμαι χαλαρη και να μη δειχνω εμπιστοσυνη; Ετσι ο αλλος ειναι ελευθερος να ειναι ο εαυτος του και να ξερω κι εγω την αληθεια, τι πραγματικα θελει...αρα δεν θα σκασω κι ολας :)

---

Καλημέρα..
Δεν είχα πάντα αυτή τη στάση ούτε και γω, παλιότερα ήμουν περισσότερο της άποψης σου, ότι θέλω να τα ξέρω όλα. Το σκέφτηκα όταν εγώ μπήκα στον πειρασμό να κάνω την βλακειούλα. ΕΠειδη ένιωσα άσχημα και μόνο που μπήκα στον πειρασμό και θέλησα να του το πω κατάλαβα οτι ηθελα να το κανω μόνο από τυψεις. Για να ελαφρύνω την θέση μου και να νιώσω οτι είμαι καλό παιδί. Εκεί κατέληξα πως αν την έκανα ποτέ και ήξερα πως δεν σήμαινε τίποτα, δεν θα την έλεγα στον σύντροφο μου. Θα προτιμούσα να χωρίσω λέγοντας του έναν άλλο λόγο.

Δεν είναι θέμα εθελοτυφλίας για μένα, το αντιλαμβάνομαι ως δικό μου "έλλειμα" το οτι δεν θα μπορούσα να το ξεπεράσω. Θα χτυπούσε σε δικές μου πολύ αδύναμες χορδές, σε ανασφάλειες, φόβους, εγωισμούς. Αυτά νομίζω οτι θα με εμπόδιζαν. Θεωρητικά αν το δεις ψυχρά είναι απλά ένα λάθος που μπορεί να συμβεί στον καθένα ή στους περισσότερους κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Αν είχα λοιπόν μια σχέση που με γέμιζε με έναν άνθρωπο που θα τον εκτιμούσα και θα τον αγαπούσα, θα προτιμούσα να μην βρεθώ ποτέ βέβαια σε αυτή τη θέση, θα τον ήθελα αλάθητο, αλλά επειδή κανείς δεν είναι, θα ήθελα να έχω την δύναμη να του συγχωρήσω το λάθος. Γιατί και εγώ κάνω λάθη, μπορεί να μην έχω κάνει αυτό το συγκεκριμένο, αλλά κάνω άλλα μερικά από τα οποία μπορεί να είναι χειρότερα και ούτε μπορώ να βάλω το χέρι μου στην φωτιά οτι αυτό το λάθος δεν θα το κάνω ποτέ όπως κανείς δεν μπορεί.

Άρα λοιπόν για να σου αντιστρέψω το ερώτημα, εσύ που λες οτι θες να τα ξέρεις όλα για να αποφασίσεις μόνη σου και ξέρεις εκ των προτέρων την απόφαση σε ένα τέτοιο λάθος, είσαι σίγουρη οτι το θες γιατί είσαι τόσο υπερ της αλήθειας ή φοβάσαι οτι θα θιχτεί ο εγωισμός σου, ότι θα νιώσεις ανασφαλής, ότι θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου, οτι θα νιώσεις χαζή που τον εμπιστεύτηκες και ξέρεις οτι δεν θα μπορείς να τα διαχειριστείς αυτά; Εγώ ξέρω πως σε μια τέτοια περίπτωση απιστίας σαν κι αυτή που σου ανέφερα, αν δεν μπορέσω να το ξεπεράσω και καταλήξω να φύγω από την σχέση θα είναι ο εγωισμός μου και οι ανασφάλειες μου που θα το κάνουν.Δεν θα έχω καθαρή κρίση για να μπορέσω να αποφασίσω "ήταν μόνο ένα λάθος ή θα το ξανακάνει;" Γιαιτί υπάρχουν και οι δυο περιπτώσεις και εγώ δεν θα ξέρω σε ποια από τις δύο είμαι. Και μπορεί από φόβο και εγωισμό μη τυχόν και πιαστώ κορόιδο να βγω χαμένη τελικά.

Ούτε κι εγώ τα λέω αυτά σε άντρες που γνωρίζω :) Μπορεί να θεωρήσουν οτι είμαι πολύ μαλθακή σε τέτοια θέματα και να τους έρθει απότομο το τσουνάμι που θα σηκωθεί αν γίνει κάτι τέτοιο!χαχα Αλλά θέλω να δω κιόλας την αυθεντική αντίδραση του καθένα όπως λες κι εσύ και να αποφασίσω τότε και στην συγκεκριμένη περίπτωση πως θα το εκλάβω. Δεν έχω από πριν έτοιμες τις αποφάσεις, τις υποψιάζομαι μόνο.

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω σε κάποιο βιβλίο της Βαμβουνάκη αλλά δεν είμαι σίγουρη) οτι τελικά η μεγαλύτερη προδοσία δεν είναι ο σύντροφος σου να πάει με κάποια άλλη. Είναι να πάψει να σε αγαπάει και συ να μην το ξέρεις. Να μην στο πει και να σε αφήνει να πιστεύεις ότι σε αγαπάει ακόμα. Βρίσκω ότι μεγαλώνοντας ταυτίζομαι πολύ με αυτή τη φράση γιατί πραγματικά δεν έχω χειρότερο από αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

οι γυναικες συνηθως λενε αυτο που σκεφτονται στω και αν αυτο οδηγησει σε σχισμα καπιες σχεσεις τους ενω οι αντρες αρχιζουν τις φιλοσοφικες μανουβρες για να μη πουν τι σκεφτονται

---

κανεις λαθος.γιατι νομιζεις οτι τοσες μερες αναλυουμε και συζηταμε με τη ναταλι??επειδη ακριβως ειπα το τι πιστευω τη σκεψη μου

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Την έχω καταλάβει τη θέση σου και θεωρώ δικαίωμα σου να απαιτείς τα ίσα, δε το συζητώ. Η μόνη μου ένσταση είναι στο να μην είσαι απόλυτη οτι τα ίδια ισχύουν ή θα πρεπε να ισχύουν για όλους αλλά οκ...το ξέρω πως δεν θα αλλάξεις γνώμη :) Μια άλλη οπτική δίνω απλώς δεν είχα σκοπό να σου αλλάξω γνώμη ή σε κάποιον άλλον.

Στο γιατί δεν θέλω να το μάθω να εξηγηθώ καταρχήν σε ποια απιστία αναφέρομαι. Αναφέρομαι στη βλακεία της στιγμής, στην περίπτωση που δεν θα υπάρχουν αισθήματα για κάποια άλλη, που δεν θα υπάρχει έλλειψη συναισθημάτων για μένα. Του στυλ "πάω ένα ταξίδι, βγαίνουμε το βράδυ, γνωρίζω μια και το πρωί ούτε που την θυμάμαι". Και το ταξίδι που λέω, είναι παράδειγμα αλλά όχι τυχαίο. Εννοώ κάνω την βλακεία αλλά με μια παντελώς άγνωστη, όχι με την γνωστή σου που θα ξαναβγούμε μετά όλοι μαζί για καφέ και θα σε δουλεύουμε μπροστά σου προσπαθώντας να το παίξουμε άνετοι ενώ το προηγούμενο βράδυ βγάζαμε τα μάτια μας... νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν έχω αποφασίσει οτι δεν θέλω να το μάθω για διάφορους λόγους.
Ο πρώτος είναι οτι επειδή αυτό το θεωρώ απλά ένα λάθος, δεν θεωρώ οτι αξίζει να χαλάσει μια καλή σχέση για μια τέτοια βλακεία, όμως αν το μάθω ξέρω οτι δύσκολα θα μπορέσω να το ξεπεράσω και το πιο πιθανόν θα είναι να την τερματίσω τελικά την σχέση. Οπότε αν πρόκειται καθαρά για μια βλακεία της στιγμής, προτιμώ να μην το μάθω ποτέ.

Δεύτερον αν είναι μια εντελώς άγνωστη και είναι κάτι που έγινε μόνο μια φορά, για να το μάθω θα σημαίνει μάλλον οτι θα έρθει να μου το πει ο ίδιος. Αυτό θα το θεωρήσω από την πλευρά του οτι μου το λέει είτε γιατί θέλει να τερματίσει την σχέση μαζί μου και είναι τόσο χέστης που μου πετάει το μπαλάκι για να το κάνω εγώ, είτε ότι θέλει απλά να ηρεμήσει τις ενοχές του και ήρθε να το παίξει καλό παιδί που λέει την αλήθεια. Και τα δύο θα τα θεωρούσα πιο πο@στκα από την πλευρά του, από ότι το να το κρατούσε για τον εαυτό του.

Οπότε πάλι καταλήγουμε στο θέμα της εμπιστοσύνης. Εγώ όταν είμαι σε μια σχέση δεν μπορώ να κάνω τον μυστικό πράκτορα και να χω συνέχεια τον νου μου πότε θα κάνει ο άλλος την βλακεία. Αν κάνει παράλληλη σχέση ή κάτι επαναλαμβανόμενα αργά ή γρήγορα θα τον τσακώσω δεν με αγχώνει αυτό. Αν είναι κάτι που έγινε μια φορά και κρίνει εκείνος ότι δεν έχει σχέση με την δική μας σχέση γιατί ήταν μια καθαρά δική του βλακεία, τι θα κερδίσουμε να το μάθω; Σε τι θα βοηθήσει την σχέση μας; Οφείλω να του δείξω λοιπόν την ελάχιστη εμπιστοσύνη εκείνη, ότι θα έχει την σωστή κρίση σε αυτό να ξέρει τι θα μου πει και τι όχι. Διαφορετικά μπορεί να σκεφτώ οτι θέλει να με πληγώσει κιόλας επίτηδες. Οτι αν ερχόταν να μου το πει μπορεί να το έκανε γιατί κατα βάθος μπορεί να θέλει να με εκδικηθεί για κάτι, να με μειώσει ή να με κάνει να νιώσω άσχημα.

---

υπαρχουν αυτοι οι ανδρες????

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Καλημέρα..
Δεν είχα πάντα αυτή τη στάση ούτε και γω, παλιότερα ήμουν περισσότερο της άποψης σου, ότι θέλω να τα ξέρω όλα. Το σκέφτηκα όταν εγώ μπήκα στον πειρασμό να κάνω την βλακειούλα. ΕΠειδη ένιωσα άσχημα και μόνο που μπήκα στον πειρασμό και θέλησα να του το πω κατάλαβα οτι ηθελα να το κανω μόνο από τυψεις. Για να ελαφρύνω την θέση μου και να νιώσω οτι είμαι καλό παιδί. Εκεί κατέληξα πως αν την έκανα ποτέ και ήξερα πως δεν σήμαινε τίποτα, δεν θα την έλεγα στον σύντροφο μου. Θα προτιμούσα να χωρίσω λέγοντας του έναν άλλο λόγο.

Δεν είναι θέμα εθελοτυφλίας για μένα, το αντιλαμβάνομαι ως δικό μου "έλλειμα" το οτι δεν θα μπορούσα να το ξεπεράσω. Θα χτυπούσε σε δικές μου πολύ αδύναμες χορδές, σε ανασφάλειες, φόβους, εγωισμούς. Αυτά νομίζω οτι θα με εμπόδιζαν. Θεωρητικά αν το δεις ψυχρά είναι απλά ένα λάθος που μπορεί να συμβεί στον καθένα ή στους περισσότερους κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Αν είχα λοιπόν μια σχέση που με γέμιζε με έναν άνθρωπο που θα τον εκτιμούσα και θα τον αγαπούσα, θα προτιμούσα να μην βρεθώ ποτέ βέβαια σε αυτή τη θέση, θα τον ήθελα αλάθητο, αλλά επειδή κανείς δεν είναι, θα ήθελα να έχω την δύναμη να του συγχωρήσω το λάθος. Γιατί και εγώ κάνω λάθη, μπορεί να μην έχω κάνει αυτό το συγκεκριμένο, αλλά κάνω άλλα μερικά από τα οποία μπορεί να είναι χειρότερα και ούτε μπορώ να βάλω το χέρι μου στην φωτιά οτι αυτό το λάθος δεν θα το κάνω ποτέ όπως κανείς δεν μπορεί.

Άρα λοιπόν για να σου αντιστρέψω το ερώτημα, εσύ που λες οτι θες να τα ξέρεις όλα για να αποφασίσεις μόνη σου και ξέρεις εκ των προτέρων την απόφαση σε ένα τέτοιο λάθος, είσαι σίγουρη οτι το θες γιατί είσαι τόσο υπερ της αλήθειας ή φοβάσαι οτι θα θιχτεί ο εγωισμός σου, ότι θα νιώσεις ανασφαλής, ότι θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου, οτι θα νιώσεις χαζή που τον εμπιστεύτηκες και ξέρεις οτι δεν θα μπορείς να τα διαχειριστείς αυτά; Εγώ ξέρω πως σε μια τέτοια περίπτωση απιστίας σαν κι αυτή που σου ανέφερα, αν δεν μπορέσω να το ξεπεράσω και καταλήξω να φύγω από την σχέση θα είναι ο εγωισμός μου και οι ανασφάλειες μου που θα το κάνουν.Δεν θα έχω καθαρή κρίση για να μπορέσω να αποφασίσω "ήταν μόνο ένα λάθος ή θα το ξανακάνει;" Γιαιτί υπάρχουν και οι δυο περιπτώσεις και εγώ δεν θα ξέρω σε ποια από τις δύο είμαι. Και μπορεί από φόβο και εγωισμό μη τυχόν και πιαστώ κορόιδο να βγω χαμένη τελικά.

Ούτε κι εγώ τα λέω αυτά σε άντρες που γνωρίζω :) Μπορεί να θεωρήσουν οτι είμαι πολύ μαλθακή σε τέτοια θέματα και να τους έρθει απότομο το τσουνάμι που θα σηκωθεί αν γίνει κάτι τέτοιο!χαχα Αλλά θέλω να δω κιόλας την αυθεντική αντίδραση του καθένα όπως λες κι εσύ και να αποφασίσω τότε και στην συγκεκριμένη περίπτωση πως θα το εκλάβω. Δεν έχω από πριν έτοιμες τις αποφάσεις, τις υποψιάζομαι μόνο.

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω σε κάποιο βιβλίο της Βαμβουνάκη αλλά δεν είμαι σίγουρη) οτι τελικά η μεγαλύτερη προδοσία δεν είναι ο σύντροφος σου να πάει με κάποια άλλη. Είναι να πάψει να σε αγαπάει και συ να μην το ξέρεις. Να μην στο πει και να σε αφήνει να πιστεύεις ότι σε αγαπάει ακόμα. Βρίσκω ότι μεγαλώνοντας ταυτίζομαι πολύ με αυτή τη φράση γιατί πραγματικά δεν έχω χειρότερο από αυτό.

---

Θα σου απαντησω ειλικρινα. Θα τα αισθανθω ολα αυτα, αλλα δεν πιστευω πως θα ειναι παιχνιδια του μυαλου μου που δεν εχουν πραγματικη υποσταση. Ειμαι πεπεισμενη πως αυτα εχουν παντα εστω λιγο βαση στην πραγματικοτητα. Για εμενα φυσικα και δεν αξιζει την εμπιστοσυνη σου καποιος που σε ξεγελαει/σου κρυβει πραγματα και ας μη το μαθεις ποτε, και ας ειναι λαθος της στιγμης αυτο που κρυβει και ας νομιζει οτι εχει τα πιο αγαθα κινητρα για να το κανει. Το γεγονος ειναι οτι μου κρυβει πραγματα. Δεν με νοιαζει το γιατι επειδη αυτο ειναι απο μονο του προβλημα.
Απαξ και εκανε τη βλακεια και στο κρυβει η σχεση ραγισε, παει. Φυσικα και θα πεσεις στα ματια του και θα σε εχει για μαλακα, οσο "γουτσου" και αν την δει απο τυψεις. Ο σεβασμος στη πραξη θα εχει φυγει απο το παραθυρο οσο και αν λεει το αντιθετο στον εαυτο του. Και τι αλλο θα ελεγε φυσικα στον εαυτο του συνειδητα, αφου συνεχιζει και καθεται μαζι σου, μαλακας ειναι να αναγνωρισει οτι δε σε σεβεται; Θα ειναι σαν να αναγνωριζει οτι δεν σεβεται τον εαυτο του, θα του βραχυκυκλωσει ο εγκεφαλος λολ.
Και τελος φυσικα και δεν εχει να κανει με δικες μου ανασφαλειες το οτι επελεξε να μοιραστει και να βιωσει με τριτο προσωπο κατι που υποτιθεται οτι αφορα μονο εμας τους δυο. Γιατι να εχω ανασφάλεια; Απλα ετσι του καυλωσε. Και δεν πιστευω σε τυχαια λαθη, τιποτα δεν ειναι τυχαιο. Μπορει απλα να δειχνει πραγματα που δεν συνειδητοποιει ουτε ο ιδιος. Πως γινεται να κανεις κατι τυχαια, θα με τρελανετε; Το να κανεις κατι προυποθετει βουληση. Και εκεινη την κακια ωρα με το πολυ ποτο και δε ξερω τι επελεξε/αποφασισε να δρασει με τροπο που δειχνει οτι εκεινη την ωρα και τη στιγμη μεσα του ειναι μονος...αυτος και η παρτη του, δεν υπαρχεις για εκεινον. Θεωρησε πως ειναι ελευθερος, πως εχει το δικαιωμα να κανει κατι που εσυ δεν εχεις το δικαιωμα να κανεις και αποφασισε να το κανει επειδη πιστευε οτι δεν θα το μαθεις ποτε. Εκεινη τη στιγμη επιλεγει να σε εξαπατησει δηλαδη. Ασχετα με το ποσο το μετανιωνει μετα και δε ξερω τι.
Και ελεος αυτο με το ποτο...αμα εχεις πιει τοσο πολυ που δεν ξερεις τι κανεις ουτε να σου σηκωθει μπορει. Τελος. Αντε με τις φτηνες δικαιολογιες.
Ισα ισα το ποτο βγαζει το πραγματικο προσωπο των ανθρωπων...ξερω ατομο που αμα πιει τον κωλο του λεει συνεχεια ποσο αγαπαει την οικογενεια του και απαριθμει τους λογους γιατι εκτιμαει το καθε μελος, δε σκεφτεται ποιον/ποια θα πηδηξει.

Και τελος δεν ειναι δουλεια μου να διαχειριστω εγω το λαθος του αλλου. Απο που και ως που να το διαχειριστω; Δεν ειναι δικο μου προβλημα.

Και τα δικα μου λαθη και προβληματα που μας αφορουν και τους δυο που μπορει να προυπηρχαν να μου τα ελεγε πριν τη μαλακια του, οχι μετα για να δικαιολογηθει και να αμυνθει επιτιθεμενος, οτι αααα με παραμελησες. Αμα δε μιλαει και δε προσπαθει δε μπορει να μου ζητησει τα ρεστα.
Τελος πιστευω πως στο φιλικο σου ζευγαρι που λες ο αντρας συγχωρεσε την γυναικα επειδη και αυτος εχει κανει ενα η παραπανω "στιγμιαια λαθη" που δεν θα μαθει η φιλη σου ποτε. Αλλιως δε θα καθοταν. Η αυτο η εχει στο νου του αλλη φορα να μη πη οχι. Ετσι πιστευω.

Οσο για το τελευταιο που λες συμφωνω απολυτα.
Για αυτο και συμφωνησα με ενα αλλο μελος σε αλλο θεμα που λεει πως δεν τον χαλαει αμα παει και με αλλους η συντροφος του αλλα δεν τον εχει για μαλακα και δεν ψευδεται. Το ψεμμα ειναι το προβλημα και το να μην σε νοιαζεται ο αλλος, οχι που βαζει το πουλι του. Απλα το οτι επιλεγει να το βαλει οπου να ναι εν αγνοια σου και σε κοροιδευει ε δειχνει οτι δε σε νοιαζεται αρκετα, τι να κανουμε.
Με ενοχλει και εμενα αυτο που λες...για αυτο προτιμω να ξερω την αληθεια. Παιζει να δεχομουν αν μου ζητουσε ανοιχτη σχεση ο ανθρωπος μου. Αλλαααα με την προυποθεση να ηταν αμφιδρομο. Χωρις να σημαινει οτι θα θελω να πραξω πανω σε αυτο. Μπορει να θελω μπορει να μη θελω, αναλογα την ορεξη. Αλλα γενικα δεν νομιζω να ηθελα...θα το δεχομουν ομως με αυτη τη προυποθεση να το δεχοταν και αυτος σαν ενδεχομενο.

Δεν περιμενω να θεωρησει κανεις οτι ειμαι η μοναδικη πιο καυλωτικη γυναικα στον κοσμο, ειναι ανοητο το να νομιζει καποιος οτι πρεπει να μου δινει αυτη την εντυπωση, θα ηταν πολυ ματαιοδοξο εκ μερους μου και πολυ ψευτικο εκ μερους του. Ουτε θα σκασω ομως, ειμαι συμφιλιωμενη η προσπαθω να ειμαι τελοσπαντων συμφιλιωμενη με αυτο και να αναγνωριζω την ματαιοδοξια μιας τετοιας προσδοκιας. Ξερω οτι καθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος και εχει την αξια του ο κοσμος να χαλασει, δεν περιμενω να την αντλησω απο εκει.
Ωστοσο ειναι παρα μα παρα πολυ σημαντικο για εμενα να με σεβεται και να με εκτιμαει ο αλλος σαν προσωπικοτητα, σαν ανθρωπο. Αυτο εκφραζεται μεταξυ αλλων με την ειλικρινια και την ακριβοδικαιη αντιμετωπιση. Αρα προτιμω χιλιες φορες την αληθεια σε καθε περιπτωση για να μη χανω τον χρονο μου με ανθρωπους που δεν μπορουν να το κανουν με αυτο.

Περιληπτικα λοιπον: Δε με νοιαζει αμα κανει σεξ η οχι με αλλες, με νοιαζει να μου λεει εξαρχης και παντα την αληθεια και να περιμενει να παρει οτι δινει και να δινει οτι παιρνει.