Έρωτας: Μύθος ή πραγματικότητα;

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Για τα καταστηματα συγκεκριμενα και για το αγιο βαλεντινο εχεις δικιο (εκμεταλευοντε τον ερωτα)
Αλλα εγω θα σε πω ενα παραδειγμα μονο πανω σαυτο.καπιοι γιατροι ισως παιρνουν φακελακια επειδη συμβαινη αυτο παει να πει οτι δεν υπαρχει ιατρικη?η η ιατρικη εχει φτιαχνει για να εκμετακευοντε τους ανθρωπους??ο ερωτας υπαρχει σαν συναισθημα απλα στην εποχη μας πιστευω τα νεα παιδεια δνουν μεγαλυτεροι εμφαση στο σεξ.δεν σημενη ομως οτι δεν υπαρχουν και ερωτευμενα ζευγαρακια.π.χ οταν ημουν εγω 15-16 το βασικο ητανε το συναισθημα τωρα το βασικο ειναι το σεξ.δεν λεω οτι στον ερωτα δεν αναμυηγνιετε και ο θαυμασμος ειναι και θαυμασμος.ειπες μια τραυματικη σου εμπειρια σε ενα αλλο θεμα αν κανω λαθος διωρθοσε με.με ενα κοριτση που ερωτευθηκες και νομιζες οτι υπαρχει ενδιαφερον απτη πλευρα της αλλα αυτη ηθελε να γελαση με της φιλες της.παρομοια φαση ετυχε σε εμενα στα 17 μου αλλα οι γκομενα ειχε αλλον φυσικα εγω δεν το ηξερα.και οταν τους ειδα για πρωτη φορα μαζη αγκαλια τα παιξα.εκεινη με ειδε με κοιτουσε που ειχα μεινει παγωτο νατην κοιταω.με κοιτουσε και αρχισε να φιλαω τον αλλον.αλλα ναι ρε φιλε ωστοσο ερωτας υπαρχει και ειναι απτα ωραιοτερα συναισθηματα

---

Ναι έχεις δίκιο για το κορίτσι, σε άλλο θέμα που συζητούσα. Ωστόσο πιστεύω, ότι είναι ένας θαυμασμός. Θαυμάζεις κάτι στον άλλον, είτε είναι το μυαλό του, είτε την προσωπικότητά του, είτε το σώμα του κλπ. Όπως και στα ζώα, υπάρχει η λεγόμενη έλξη, για την αναπαραγωγή. Τα θηλυκά ζώα, έλκονται, από το αρσενικό και μόνο από τον αρχηγό. Δεν θα "κοιτάξουν" άλλο αρσενικό, αλλά μόνο το αρσενικό που είναι αρχηγός του κοπαδιού. Άρα ακόμα και τα θηλυκά ζώα, αναγνωρίσουν και θαυμάζουν κατά κάποιον τρόπο, τον αρχηγό, επειδή πρώτον είναι ο πιο δυνατός από όλα τα αρσενικά και είναι αυτός που καθοδηγεί το κοπάδι. Άρα όπως και στους ανθρώπους, όπως και στα ζώα, είναι ένας θαυμασμός γι'αυτό και δεν κρατάει πολύ παρά μόνο στην αρχή. Είναι έλξη που η έλξη επιτυγχάνεται από τον θαυμασμό.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Εγω συμφωνω με elis!
Ο ερωτας υπαρχει μεσα μας, κοιμάται, μεσω του αλλου απλα ξυπναει και μας κατακλύζει. Δεν ειναι αναγκη να το νοιωσει κι ο αλλος, μπορει και να το νοιωσει, νομιζω ειναι καθαρα ατομικο εσωτερικο μας συναισθημα. Πιστευω οτι εαν δεν ερωτευθεις εντονα δεν ολοκληρωνεσαι σαν ανθρωπος.
Τωρα το αν θα δινεις λουλουδια η αρκουδακια αυτο ειναι αλλο θεμα.
Εγω νομιζα οτι ειχα ερωτευθει μεχρι που στα 39 ειδα καταματα τον ερωτα μεσω μιας "οριακης". Με ταρακουνησε συθεμελα. Σου ευχομαι να σου τυχει αλλα και να μην σου τυχει, γιατι μπορει να σε αλλαξει σε πολυ πιο ολοκληρωμενο αλλα ισως και σε κατεστραμμένο. Εσενα σε κοβω το πρωτο γιατι εχεις καλλιεργημένο μυαλο.
Φιλε να ξερεις θα τον ζησεις γιατι σε εχω διαβασει οτι κολωνεις λιγο στις γυναικες, αν τον ζησεις εντονα δηλαδη ψυχοφθορα και το ξεπερασεις, μετα θα παιζεις τις γυναικες στα δακτυλα.
Οι οριακες να ξερεις ειναι μανουλα στη ψυχολογια, θα σε παρουν παιδακι στο μυαλο και θα σε κανουν αντρα με συνοπτικες διαδικασιες.

---

Αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια, όσο αν θα τον ζήσω, από αυτό που πέρασα, μακάρι να μην τον ξαναζήσω. Στην τελευταία πρόταση δεν κατάλαβα τι ήθελες να πεις.

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Χαχχαχ μ αρεσει που ανοιξα κ γω τετοιο θεμα....

Καπου αναφερεις γ τον αγιο βαλεντινο κτλ.κτλ.....ΕΜΕΙΣ ΔΛΔ ΩΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΙ ΝΑ.ΠΟΥΜΕ ?? ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΕΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ.. ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ?? ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ και η πριγκιπισσα....ολες οι ιστοριες μιλουσαν για τον ερωτα γ την αγαπη....ο καλοκαρδος νεος ξεπερασε ολα τα εμποδια και καταφερε ν φτασει στην αγκαλια της αγαπημενης του κ εζησαν αυτοι καλα κ εμεις καλυτερα...

Αρχισα να μεγαλωνω και ριχνοντας μια ματια πισω μου συνειδητοποιησα γ ποιο λογο ειμαι ετσι ροζ συννεφακι....

Θυμαμαι πανω απο χιλια βιβλια που τρελαινομουν να διαβαζω μικρη και περναγαν το ιδιο μνμ...ο εξιδανικευμενος ερωτας στην πιο αγνη μορφη (μυθολογια με ερωτευμενους θεους ...ιστοριες με ερωτοχτυπημενα ζωακια....με πριγκιπες και κακιες μητριες που εμπαιναν εμποδιο ομως η αγαπη παντα νικουσε.... θυμαμαι πανω απο ενα εκατομμυριο παιδικες σειρες η ταινιες με ρομαντζα πριγκιπισσες μπαρμπι, ντισνευ ...νεραιδες ...γοργονες....ολες να ζουν το περιπετειωδη ερωτα με τον τελειο πριγκιπα που τις λατρευει.....

Μια γιγαντια φουσκα....!!!!!! ενας τεραστιος ροζ κοσμος με φρου φρου κ αρωματα....με αγαπες κ λουλουδια ...ενα ψεμα....!!!!
Ειναι τρομακτικο να ξυπνας κ να συνειδητοποιεις το πως αυτο που εισαι και αυτο π θες ειναι αρρηκτα συνδεδεμενο με τα μνμ που επαιρνες μικρος....

Και νιωθεις ηλιθια που μεγαλωνοντας αναζητας το πριγκιπα ενω κανεις ρομαντικες σκεψεις γιατι επεσες θυμα μιας ατελειωτης ροζ πλυσης εγκεφαλου ....

Κ.ξυπνας στη πραγματικοτητα κ συνειδητοποιεις οτι ολα ειναι ψεμα κ δν μπορεις ν βρεις ισορροπια ..κ.ψαχνεις το απιαστο...

Ειναι ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ αυτο....δεν ειναι???? η ιδια η κοινωνια να "φυτευει" την αναγκη στις γυναικες να βρουν τον τελειο πριγκιπα ..να ψαχνουν το παραμυθι.....με αποτελεσμα να μενουν συνεχως ανικανοποιητες......θα προτιμουσα τις ωρες που σπαταλησα μικρη αντι να διαβαζω ρομαντζα ...να εβλεπα τσοντες...πιο κοντα στη πραγματικοτητα θα ηταν απο τα παραμυθια...

Πιο απελευθερωμενη κ ικανοποιημενη θα ημουν τωρα αν απο μικρη ειχα μια ρεαλιστικη πλευρα του ερωτα κ των σχεσεων ανρι γ φυκια κ μεταξωτες κορδελες...

Μια ερωτηση μονο: ΓΙΑΤΙ?

γτ ολα αυτα?? Οποιος θελει ας τοποθετηθει θα ηθελα πολυ να το συζητησω ....με αντρες κ γυναικες

---

Ναι ανοίξαμε παρόμοιο θέμα, κοίτα εδώ έχεις απόλυτο δίκιο για τα παραμύθια και για τους πρίγκιπες. Και εγώ μικρός έβλεπα παιδικά και έβλεπα τον πρίγκιπα και την πριγκίπισα αγκαλιά στο τέλος του έργου και λέω κάπως έτσι είναι ο έρωτας και η γυναίκα γενικότερα. Αμ, δε. Τα αντίθετα είδα. Εγώ θα προσθέσω και για τις κούκλες μπάρμπι, έχει αναρωτηθεί κανείς, γιατί είναι όμορφες, λεπτές και προσεγμένες; Όλα τα κορίτσια κάποτε θα έπαιζαν με κούκλες μπάρμπι και το τραγικό είναι ότι το πρότυπο της λεπτής, ψηλής και όμορφης ξεκινάει από τις κούκλες μπάρμπι. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ακριβή κούκλα μπάρμπι, αξίζει κάτι εκατομμύρια, γιατί στο φόρεμά της, έχει διαμάντια. Όλα αυτά και μέσα από τα παιδικά και μέσα από τα παραμύθια και τα παιχνίδια, βλέπεις πως "φτιάχουν" μια πρώτη σκέψη για τον κόσμο στα μικρά παιδιά που είναι φυσικά πλασματικός.

Εγώ αναρωτιέμαι γιατί κάτι τόσο θαυμαστό να διαχωρίζεται απο την αγάπη κ το σεξ.
Δηλαδή πρωτα λέμε ερωτεύεσαι κ μετα έρχεται η αγάπη.
Τι είναι η αγάπη;;κάποιο πνεύμα που με κεράκια αναμμενα προσκαλλουμε;;Κ ποτε γίνεται αυτό;;Μετα 2 μέρες 1 χρονο;;

Το σεξ κ αυτό διαχωρίζεται.Υπάρχει το σεξ χωρίς συναίσθημα,το σεξ με συναίσθημα(???),το σεξ με αγάπη.

Αναρωτιέμαι αν αυτό που λέμε είναι αγάπη η απλα συμβιβασμός κ βολεμα σε κάτι που μας προσφέρει.Ειτε είναι απόλαυση, ασφάλεια, συντροφιά.
Κ αν ο έρωτας είναι κάτι που απλα θαυμασαμε την εικόνα του το κάναμε ιδανικό στα ματια μας, το βαλαμε κάπου ψηλά κ μετα ανάλογα με τις προσδοκίες παραμένει η καταρρίπτεται.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Εγω δεν καταλαβα γιατι το πατε η στο ενα ακρο η στο αλλο...η ασπρο η μαυρο, η παραμυθια η τσοντες. Που ξερεις εσυ τι εκανε η σταχτοπουτα με τον πριγκηπα στο κρεβατι; Μπορει ο πριγκηπας να ηταν ποδολαγνος εδω που τα λεμε λολ. Η μπορει η σταχτοπουτα να το γυαλισε πριν και με αλλους το γοβακι. Και; Ζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα, το ενα δεν αναιρει το αλλο, το προβλημα που ειναι;
Δηλαδη πρεπει να ειναι η ροζ συννεφακια η κατι το ωμο και ανουσιο; Δεν ξερω εγω δεν νομιζω πως υπαρχουν αυτα τα ακρα σε μορφη σχεσης, η αληθεια ειναι καπου στη μεση παντα και ειτε απλα γερνει προς το παραμυθι ειτε γερνει προς την τσοντα...δειτε τον σαν ενα συνεχες με διαφορα σημεια, οχι σαν δυο ξεχωριστα πραγματα. Φανταστειτε μια γραμμη...Μπορει καποιος νεος να ειναι πιο κοντα στο σημειο της τσοντας πανω σε αυτη την νοητη γραμμη, αλλα ειναι ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΡΑΜΜΗ, οχι σε καποια αλλη, το θεμα ειναι να ισορροπησει και να μη γερνει δεξια και αριστερα και μεχρι να βρει τον δρομο του εχει δρομο...ουτε ολο ροζ συννεφακια αρκουν και ουτε μονο σεξ. Αλλα καπου πρεπει να ξεκινησει ο ανωριμος αγουρος ανθρωπος σε αυτον τον δρομο. Και το να ξεκινησει απο τα ροζ συννεφακια ειναι εξισου ανωριμο απο το να ξεκινησει απο το καθαρα σωματικο.( Κι εγω μιλιβα οπως κι εσυ απο τα συννεφακια ξεκινησα)
Στην ουσια ομως για το ιδιο πραγμα προετοιμαζονται και προσπαθουν ολοι. Αυτη την χρυση τομη. Το οτι δεν μπορουμε να γεννιομαστε με την επιγνωση του που και πως ειναι αυτη δεν σημαινει ουτε πως δεν υπαρχει ο ερωτας ουτε πως δεν εχουν την ικανοτητα να ερωτευτουν οι ανθρωποι.
Και αντι με το καθε στραπατσο μου να λεω στον εαυτο μου "δεν υπαρχει ερωτας η δεν αξιζει ερωτας", προτιμω να λεω "αυτο δεν ηταν ερωτας τελικα"...δεν ειναι πολυ λογικοτερο και καλυτερο συμπερασμα αυτο εκτος και απο πιο ελπιδοφορο; Αν δεν σας φαινεται πιο λογικο συμπερασμα τι να πω ας ξαπλωσουμε ας σταυρωσουμε τα χερια μας στο στερνο και ας περιμενουμε τον θανατο λολ.

---

Οι γυναίκες ζητούν και σεξ και ροζ συνεφάκια, οι άντρες είναι είτε το ένα, είτε το άλλο, δύσκολο να είναι και τα δύο και όταν εννοώ σεξ, εννοώ σεξ τσόντας. Όπως προανέφερα πιο πάνω, οι κούκλες μπάρμπι δείχνουν πως πρέπει να έιναι εξωτερικά μια γυναίκα και οι τσόντες που είναι η θέση της γυναίκας. Δεν συμφωνώ φυσικά με καμία από τις δύο θέσεις, αλλά θέλω να σου πω τι προβάλλουν στην νέα γενιά και στις πιο μικρές ηλικίες, αφού τα αγόρια ξεκινούν να βλέπουν τσόντες στις μικρές ηλικίες και οι γυναίκες πιο μετά. Το μικρό το παιδί, το βλέπει αυτό ως δεδομένο και ως "μάθημα". Νομίζει μετά ότι όλοι οι άντρες έχουν πέοι 20cm, οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να "κάθονται" στους άντρες, όποτε θέλει εκείνος και να τον υπακούν κατά κάποιον τρόπο κλπ. Και όλα αυτά λόγω του ελεύθερου και μη ελεγχόμενου ίντερνετ. Ναι και θεωρώ ότι το ίντερνετ κατέστρεψε τις σχέσεις των ανθρώπων, τον έρωτα και το σεξ. Οι περισσότερες απορίες των ανδρών ακόμα και σήμερα και μάλιστα σε ηλικία 18-19 ετών, είναι για το μέγεθος του πέους. Ρωτάνε πχ,(την έχω τόση είμαι εντάξει με το μέγεθός μου; και άλλα τέτοια χαζά) και πέφτουν πολλοί σε κατάθλιψη γι'αυτό. Βλέπεις πόσο άσχημα έχουν επηρεάσει τα "πρότυπα";

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Οσο για τα παραμυθια και τα ρομαντζα μιλιβα ηταν οργανα της πατριαρχιας και ειχαν πολυ πιο ποταπη λειτουργια απο οτι φανταζεσαι ολα αυτα τα φρου φρου και οι χρυσοσκονες:
Εχεις πχ στο 1500 την μικρη φροσω, μια χωριατοπουλα που ειτε ζει δυσκολα ειτε ειναι οικονομικο βαρος στην οικογενεια της ως κοριτσι και ψαχνουν να τη παντρεψουν να την πασαρουν. Και της λες παραμυθια για το πως την"σωζει" ενας πριγκηπας.
Καταρχην αυτο το κονσεπτ διαιωνιζει την ιδεα πως πρεπει να εξαρτηθει απο καποιον, πρεπει να "ανηκει" σε πατερα η σε συζυγο (βλεπε πριγκηπα) για να δει προκοπη και δευτερον μην ειναι κανας χωριατης και ο αλλος ε; Πριγκηπας να ειναι ιδανικα. Στη σημερινη εποχη αντικατεστησε το πριγκηπας με...ξερω γω; Οποιον δουλευει λιγο και εχει δυσαναλογα πολλα λολ
Απλα για να μη φαινεται ετσι ωμα το "καλοπαντρεψου" εχει φρουφρου γαρνιτουρα. Αν βασισουμε σε παραμυθια η ρομαντζα την οπτικη μας για τον ερωτα ζητω που καηκαμε, δεν μπορουμε ετσι να ερωτευτουμε αληθινα, γιατι πρωτον ψαχνουμε ατομα να συμπληρωσουν τους ρολους (ο πριγκηπας ο ετσι ο γιουβετσι, το ειπες κι εσυ μιλιβα ποσο λαθος ειναι) και δευτερον αυτο σε εμποδιζει απο το να αναγνωρισεις και να χαρεις την ανθρωπινη πραγματικη πλευρα του αλλου, την ατελεια...επισης στο "ζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα" μενει απ'εξω ολη η δουλεια που πρεπει να γινει για να χτιστει και να διατηρηθει κατι ωραιο. Ναι πολεμανε δρακους η κακες μητριες ξερω γω. Για τους εαυτους τους στα παραμυθια ουτε λογος :P

---

Έτσι είναι ακριβώς, τα λάθος πρότυπα, από τότε "μπήκαν" στην ψυχολογία του παιδιού. Ο πλούσιος παντρεύεται το κορίτσι, το κορίτσι ψάχνει τον πλούσιο πρίγκιπα και ο φτωχός κλαίει πάντα την μοίρα του και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Ελα ντε γιατι??μηπως οταν βγηκαν αυτα τα παραμυθια και τα ρομαντζα οι ανθρωποι δεν δινανε σημασια πολυ στο σεξ αλλα στα συναισθηματα??και τωρα συμβαινει το αντιθετο?
Γιατι τοση οθηση προς το τελειο?ταση τοση πλυση εγκεφαλου?γιατι μαλλον ειχαν και αυτη επιρεασθη απο αυτο.δεν ξερω αλλα μαλλον κατι τετοιο θα ειναι

---

Η ελίτ τα κατασκεύασε για να έχουν οι πλούσιοι ευρεία γκάμα επιλογών.Να πέφτουν όλες στα πατώματα για αυτου του τύπου άνδρα.
Πλάκα στην πλάκα ικανούς τους έχω. Κατασκευασμενα πρότυπα που δρομολογούν προκατ ζωές.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Δεν νομίζω να είμαι η μόνη, είναι και θέμα χαρακτήρα...
Κοίτα, ναι, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι σαρκοβόρα ζώα αλλά έτσι όπως τα φτιάχνουν δείχνουν χαριτωμένα, ας πούμε τα δικά μου έχουν και φιογκάκια και τέτοια στολιδάκια επάνω...αλλά έχω δει κι αρκούδες στην πραγματικότητα στο καταφύγιο του Αρκτούρου...από μακριά βέβαια...ψυχή έχουν κι αυτά...δεν ξέρω αν συμπαθείς τα ζώα γενικότερα...

---

Ανάλογα το ζώο, έχω σκυλάκι πχ που μου αρέσουν τα σκυλιά, έχω ενυδρείο, που το ενυδρείο και το ψάρι, έχει μια ψυχολογία που μόνο όποιος ασχολείται ξέρει τι εννοώ. Ένα παράδειγμα θα σου πω, τα ψάρια γνώριζαν ποιός είναι ποιός από την οικογένεια, αλλιώς συμπεριφέρονταν σε εμένα αλλιώς σε έναν ξένο. Ήξεραν πότε μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο και πότε βγαίνει από αυτό. Είναι κάτι το εκπληκτικό και το μαγευτικό συνάμα.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Εγώ αναρωτιέμαι γιατί κάτι τόσο θαυμαστό να διαχωρίζεται απο την αγάπη κ το σεξ.
Δηλαδή πρωτα λέμε ερωτεύεσαι κ μετα έρχεται η αγάπη.
Τι είναι η αγάπη;;κάποιο πνεύμα που με κεράκια αναμμενα προσκαλλουμε;;Κ ποτε γίνεται αυτό;;Μετα 2 μέρες 1 χρονο;;

Το σεξ κ αυτό διαχωρίζεται.Υπάρχει το σεξ χωρίς συναίσθημα,το σεξ με συναίσθημα(???),το σεξ με αγάπη.

Αναρωτιέμαι αν αυτό που λέμε είναι αγάπη η απλα συμβιβασμός κ βολεμα σε κάτι που μας προσφέρει.Ειτε είναι απόλαυση, ασφάλεια, συντροφιά.
Κ αν ο έρωτας είναι κάτι που απλα θαυμασαμε την εικόνα του το κάναμε ιδανικό στα ματια μας, το βαλαμε κάπου ψηλά κ μετα ανάλογα με τις προσδοκίες παραμένει η καταρρίπτεται.

---

Η αγάπη είναι η ασφάλεια και ο συμβιβασμός όπως ανέφερες και ο έρωτας που είναι το αρχικό στάδιο είναι ο θαυμασμός, έτσι πιστεύω εγώ. Στην τελευταία πρόταση, έχεις απόλυτο δίκιο.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Ανάλογα το ζώο, έχω σκυλάκι πχ που μου αρέσουν τα σκυλιά, έχω ενυδρείο, που το ενυδρείο και το ψάρι, έχει μια ψυχολογία που μόνο όποιος ασχολείται ξέρει τι εννοώ. Ένα παράδειγμα θα σου πω, τα ψάρια γνώριζαν ποιός είναι ποιός από την οικογένεια, αλλιώς συμπεριφέρονταν σε εμένα αλλιώς σε έναν ξένο. Ήξεραν πότε μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο και πότε βγαίνει από αυτό. Είναι κάτι το εκπληκτικό και το μαγευτικό συνάμα.

---

Ίσως στο ψάρι δημιουργήθηκε η ψυχολογία του Pavlov's dog. Του γνωστού πειράματος.
Αν κ έχω αμφιβολίες αν λάβουμε υπόψην τη μνήμη του.θα θυμόταν το χερι που το τάιζε συγκεκριμένες ώρες η όχι χαχα

Quote:

---

Originally Posted by serios

Ίσως στο ψάρι δημιουργήθηκε η ψυχολογία του Pavlov's dog. Του γνωστού πειράματος.
Αν κ έχω αμφιβολίες αν λάβουμε υπόψην τη μνήμη του.θα θυμόταν το χερι που το τάιζε συγκεκριμένες ώρες η όχι χαχα

---

Τα ψάρια έχουν θυμητικό, αυτό που λένε για την μνήμη τους, είναι μύθος.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Ανάλογα το ζώο, έχω σκυλάκι πχ που μου αρέσουν τα σκυλιά, έχω ενυδρείο, που το ενυδρείο και το ψάρι, έχει μια ψυχολογία που μόνο όποιος ασχολείται ξέρει τι εννοώ. Ένα παράδειγμα θα σου πω, τα ψάρια γνώριζαν ποιός είναι ποιός από την οικογένεια, αλλιώς συμπεριφέρονταν σε εμένα αλλιώς σε έναν ξένο. Ήξεραν πότε μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο και πότε βγαίνει από αυτό. Είναι κάτι το εκπληκτικό και το μαγευτικό συνάμα.

---

Εγώ τα συμπαθώ όλα αλλά έχω προτίμηση στις γάτες και στους σκύλους...είχα μια σκυλίτσα παλιά καθώς και τέσσερις γάτες, τώρα μου έχει μείνει μόνο ένα...
Από ψάρια έχω άσχημη εμπειρία...όταν ήμουν μικρή (δημοτικό ακόμα) μου είχε δώσει μια φίλη μου δυο ψάρια από το ενυδρείο της και τα έβαλα σε γυάλα με νερό και το ένα πέθανε και της πήγα άρον άρον το δεύτερο πίσω για να το σώσω...είχα στεναχωρηθεί πολύ...

Quote:

---

Originally Posted by serios

Εγώ αναρωτιέμαι γιατί κάτι τόσο θαυμαστό να διαχωρίζεται απο την αγάπη κ το σεξ.
Δηλαδή πρωτα λέμε ερωτεύεσαι κ μετα έρχεται η αγάπη.
Τι είναι η αγάπη;;κάποιο πνεύμα που με κεράκια αναμμενα προσκαλλουμε;;Κ ποτε γίνεται αυτό;;Μετα 2 μέρες 1 χρονο;;

Το σεξ κ αυτό διαχωρίζεται.Υπάρχει το σεξ χωρίς συναίσθημα,το σεξ με συναίσθημα(???),το σεξ με αγάπη.

Αναρωτιέμαι αν αυτό που λέμε είναι αγάπη η απλα συμβιβασμός κ βολεμα σε κάτι που μας προσφέρει.Ειτε είναι απόλαυση, ασφάλεια, συντροφιά.
Κ αν ο έρωτας είναι κάτι που απλα θαυμασαμε την εικόνα του το κάναμε ιδανικό στα ματια μας, το βαλαμε κάπου ψηλά κ μετα ανάλογα με τις προσδοκίες παραμένει η καταρρίπτεται.

---

Διαφωνώ σε μερικά κομμάτια...για παράδειγμα ο έρωτας για μένα παραμένει ακόμα κι αν ανακαλύψεις ότι τελικά εκείνος δεν είναι το ιδανικό, το λέω από προσωπική εμπειρία...
Όσο για την αγάπη θεωρώ ότι σ' αυτήν μετατρέπεται ο έρωτας όταν περάσει μεγάλο διάστημα σχέσης, μιλάω για χρόνια τώρα...
Και σίγουρα αγάπη και σεξ δεν είναι το ίδιο για μένα...

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Ναι έχεις δίκιο για το κορίτσι, σε άλλο θέμα που συζητούσα. Ωστόσο πιστεύω, ότι είναι ένας θαυμασμός. Θαυμάζεις κάτι στον άλλον, είτε είναι το μυαλό του, είτε την προσωπικότητά του, είτε το σώμα του κλπ. Όπως και στα ζώα, υπάρχει η λεγόμενη έλξη, για την αναπαραγωγή. Τα θηλυκά ζώα, έλκονται, από το αρσενικό και μόνο από τον αρχηγό. Δεν θα "κοιτάξουν" άλλο αρσενικό, αλλά μόνο το αρσενικό που είναι αρχηγός του κοπαδιού. Άρα ακόμα και τα θηλυκά ζώα, αναγνωρίσουν και θαυμάζουν κατά κάποιον τρόπο, τον αρχηγό, επειδή πρώτον είναι ο πιο δυνατός από όλα τα αρσενικά και είναι αυτός που καθοδηγεί το κοπάδι. Άρα όπως και στους ανθρώπους, όπως και στα ζώα, είναι ένας θαυμασμός γι'αυτό και δεν κρατάει πολύ παρά μόνο στην αρχή. Είναι έλξη που η έλξη επιτυγχάνεται από τον θαυμασμό.

---

Αλλιος λειτηργουν τα ζωα καμια σχεση με τον ανθρωπο.στα ζωα με τη πρωτη που βλεπει το θυληκοκατευθειαν μπορει να παει να αναπαραχθη και το θυληκο συνηθος κααθετε δεν προβαλη καμια αντισταση.ο ανδρας αμα παει σε μια τελειος αγνωστη να κανη το ιδιο θα φαει καμια τσαντα στο κεφαλι το λιγοτερο.μην συγκρινης τα ζωα με τους ανθρωπους δεν θα βρεις ποτε ακρη.στα υπολοιπα εχει μια βαση αυτο που λες θυναμε οταν ημουν 17 που ειχα ερωτευθη ενα κοριτση το προσωπο της ειδικα τα ματια της τα πρασινα δεν ξεκολουσαν απτο μυαλο μου.μαλλον ειχα εντυποσιαστη απτην ομορφια ειναι αυτη που φιλουσε το αγορι της και κοιτουσε εμενα με ειρωνικο χαμογελο.νομιζω σε αττο το θεμα το ξανα ειπα

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Διαφωνώ σε μερικά κομμάτια...για παράδειγμα ο έρωτας για μένα παραμένει ακόμα κι αν ανακαλύψεις ότι τελικά εκείνος δεν είναι το ιδανικό, το λέω από προσωπική εμπειρία...
Όσο για την αγάπη θεωρώ ότι σ' αυτήν μετατρέπεται ο έρωτας όταν περάσει μεγάλο διάστημα σχέσης, μιλάω για χρόνια τώρα...
Και σίγουρα αγάπη και σεξ δεν είναι το ίδιο για μένα...

---

Και για μενα ειναι κατι ξεχωριστο.