Το παιδι κανει συνδεσεις και βγαζει συμπερασματα που οδηγουν σε συμπεριφορες απο βρεφος ακομα. Και δε θυμομαστε τι μπορει να συνεβαινε σε ηλικιες μεχρι 3-5 χρονων που θεωρουνται και οι πιο κρισιμες. Οι γονεις σου δεν αμφιβαλλω οτι ηταν παντα επιεικεις και δε σε κατεκριναν ουτε σε πιεζαν. Ωστοσο, καπως δημιουργηθηκε σε σενα η πεποιθηση οτι πρεπει να εισαι το καλο παιδι.
Και αφου αρχισες να παιρνεις αυτο το ρολο, σου φορτωναν ολο και περισσοτερα αφου οπως ειπες σε αλλο ποστ εισαι "ο φωτεινος παντογνωστης" για αυτους.
Εχεις ακουσει για τις πιο συγχρονες προτροπες στην παιδοψυχολογια?
Οι ψυχολογοι πλεον συστηνουν στους γονεις να μη λενε καν τη φραση "καλο παιδι" γιατι γινονται λαθος συνδεσεις.
Θα σου βαλω ενα ωραιο αποσπασμα απο ενα βιβλιο σχετικα με το "καλο παιδι".
Πείτε ό,τι είδατε. Ένα απλό και χωρίς κρίσεις σχόλιο («Έβαλες τα παπούτσια σου μόνος σου» ή απλά «Τα κατάφερες») δείχνει στο παιδί ότι το παρατήρησες. Επίσης, του επιτρέπει να νιώσει περήφανο γι’ αυτό που έκανε. Σε άλλες περιπτώσεις μια πιο λεπτομερής περιγραφή ίσως είναι καλύτερη. Αν το παιδί ζωγραφίσει μία αφίσα, μπορείς να του δώσεις ανατροφοδότηση -όχι κρίση- σχετικά με αυτό που παρατήρησες: «Αυτό το βουνό είναι τεράστιο!», «Φίλε μου, χρησιμοποίησες πολύ μωβ σήμερα!». Αν το παιδί κάνει κάτι καλό σε κάποιον άλλο ή φερθεί γενναιόδωρα, μπορείς απλά να στρέψεις την προσοχή του στο αποτέλεσμα που είχε η δική του πράξη στον άλλο: «Κοίτα το πρόσωπο της! Είναι πολύ χαρούμενη που της έδωσες το λίγο από το φαγητό σου!» Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από τον έπαινο που η έμφαση είναι στο πως εσύ ο ίδιος νιώθεις γι’ αυτήν την πράξη.
Μιλήστε λίγο, ρωτήστε περισσότερο. Ακόμα καλύτερα και από τις περιγραφές είναι οι ερωτήσεις. Γιατί να πεις ποιο κομμάτι της ζωγραφιάς σου άρεσε περισσότερο όταν μπορείς να ρωτήσεις τι είναι εκείνο που αρέσει περισσότερο στο ίδιο το παιδί. Ρωτώντας «Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι να ζωγραφίσεις;» ή «Πώς διαπίστωσες πώς να κάνεις τα πόδια στο σωστό μέγεθος;» είναι πιθανότερο να καλλιεργήσεις το ενδιαφέρον για τη ζωγραφική. Με το «Μπράβο!» όπως είδαμε, μάλλον θα έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα.
Αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα κοπλιμέντα, τα ευχαριστώ και οι εκφράσεις ευχαρίστησης είναι βλαβερές. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα κίνητρά μας για όσα λέμε (μία γνήσια έκφραση ενθουσιασμού είναι καλύτερη από την επιθυμία να χειραγωγήσουμε τη μελλοντική συμπεριφορά του παιδιού) αλλά και τις πραγματικές συνέπειες τους. Οι αντιδράσεις μας βοηθούν το παιδί να έχει έλεγχο της ζωής του ή συνεχώς αποζητά τη δική μας έγκριση; Το βοηθούν να γίνει πιο ενθουσιώδης με αυτό που κάνει για το ίδιο ή το μετατρέπει σε κάτι που απλά κάνει για να πάρει ένα «Μπράβο!». Το θέμα δεν είναι να ακολουθήσουμε ένα νέο μπούσουλα στη συμπεριφορά μας αλλά να έχουμε στο μυαλό μας τους μακροπρόθεσμους στόχους για τα παιδιά μας και να παρατηρούμε τις συνέπειες που έχουν αυτά που λέμε. Τα κακά νέα είναι ότι η χρήση της θετικής ανατροφοδότησης δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο θετική. Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα να κρίνεις κάποιον για να τον ενθαρρύνεις.
* Το άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου «5 reasons to stop saying good job» του Alfie Kohn από το Για ένα διαφορετικό σχολείο.
http://www.doctv.gr/page.aspx?itemid=spg10402
Ειναι πολυ ωραιο αρθρο, μιλαει για τον εθισμο στον επαινο, το χειριστικο τροπο ανατροφης κλπ
Οι δικοι σου γονεις μπορει αθελα τους και καλοπροαιρετα να σου δημιουργησαν την αναγκη να βαζεις παντα τις ανγκες των αλλων πρωτα και να περιμενεις την αναγνωριση. Μπορει γιαυτο οταν θελεις κατι να κανεις για τον εαυτο σου να το αναβαλλεις συνεχως, ενω για τους αλλους τσακιζεσαι.
Η ψυχολογια θεωρει οτι αν μπορει καποιος να σκεφτει με χ τροπο σε μια κατασταση τοτε μπορει και στην ψ.
Αν μπορεις να σκεφτεις για ενα ξενο παιδι οτι ειναι αδικο να επωμιζεται τη φροντιδα των γονιων του(πχ να μην τους αγχωνει, να μην τους στεναχωρει, να τους δινει συνεχως ικανοποιηση κλπ) αρα θεωρητικα μπορεις και για το εσωτερικο σου παιδι.
Αν μπορεις να κανεις σεξ χωρις να σκεφτεσαι τι θα ελεγε ο πατερας μου αν με κοιτουσε, τοτε μπορεις και να πας να κανεις μπαντζι τζαμπινγκ χωρις να σκεφτεσαι τι θα ελεγε αν σε εβλεπε.
Δυσκολο αλλα γινεται.