Υπάρχει κάτι που θα με κάνει να χαίρομαι επιτέλους;;;

Quote:

---

Originally Posted by davidh

δεν υπαρχει ελπιδα μπου.. μονο αυτοκτονια μας σωζει αλλα και παλι λιγο ακομα..

---

Μην το λες αυτο. Μην περιμενεις απο γονεις. Πηγαινε στο γιατρο κ προσπαθησε να "φτιαξετε" τα φάρμακα. Και αν ερθει η ορςξη κ η κοινωνικοητα βλέπεις μετα πως θα παει. Μπορει κατι να βρεις κ να κολλησεις κ να σε γεμίζε

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Καλησπέρα, αν θες ανοιξε ένα θεμα να βριζουμε παρεα.
Φιλους δυσκολο για ολους, εκτος αν θελουν κατι από σενα.
Σε χρονο dt σε ξεφορτώνονται αν κατι αλλαξει και δεν τους κανεις.

Αμα εχεις πρόβλημα να κινητοποιθεις, πρεπει να κανεις διαφορα προκαταρκτικα.
α) συζητησε με τον γιατρο σου το πρόβλημα και αν μπορει να σου κανει αλλαγες στα φαρμακα. Ξερουν αυτοι γιατι το πιο συνηθισμενο πρόβλημα που βγαζουν οι χρονιοι χρηστες είναι η παθητικοτητα, υπνηλια και τετοια.
β) συζητησε τα προβλήματα σου με ένα επαγγελματια που να εχει εμπειρια αν εισαι Αθηνα πηγαινε σε ένα καλο, μπορει να σε βοηθησει. Αγχος και καταθλιψη μπορει να υποβοσκει είναι συνηθισμενο. Η κουβεντα βοηθαει σε αυτά αλλα πρεπει να γινεται με ένα ειδικο. Βασικη προϋπόθεση η οικονομικη ανεση.

---

Παντως αυτό δε συμβαίνει μονο με τους ψυχωσικούς ρε παιδια
Εννοω τα περι φιλίας. Όλοι να πάρουν θέλουνε κ μαλιστα διχως να δώσουν τπτ
Απλώς συμβιβάζεσαι με αυτό. Λες ή θα γινω κι εγώ ενας κινουμενος οχετός που θα πουλάει φιλίες ή θα εχω τους αλλους σε απόσταση κ δε θα περιμένω πολλά απο τους "φιλους" ομως θα κανω οτι καλυτερο μπορω εγω για μένα. Ολοι εχουμε αναγκη την κοινωνικοτητα, απλώς πισυευω οτι σε κάποια φαση πρεπει να αποφασισει κάποιος ποσο θα επςνδυσει σε φιλίες και ποσο στον εαυτο του

Ειναι δυσκολα τα πραγματα ετσι οπως μας τα λες.

Για να επανενταχθεις σε αυτη την κοινωνια, ετσι οπως εχει γινει, θελει βηματα μικρου μωρου. Εστω και μπουσουλωντας, να κανεις κατι να νιωσεις καλυτερα. Κανενας δε χαριζει και δε χαριζεται σε κανενα. Κατα βαθος εισαι εχεις πιο πολλη δυναμη απο καποιους "δυνατους".

μην απελπιζεσαι!
η αυτοκτονια δεν ειναι λυση.εχω περασει κι εγω απο τετοιες σκεψεις και επιμονες μαλιστα.αυτο που καταλαβαινω τωρα οντας αρκετα καλυτερα ειναι πως οταν εχουμε τετοιες σκεψεις δεν πρεπει να παιρνουμε καμια αποφαση.πρεπει εκεινη την ωρα να χαλαρωσεις τη σκεψη σου.πηγαινε μια βολτα εκεινη την ωρα.περπατα μεχρι να μη μπορεις.ξεσπασε με υγιη τροπο και μετα θα αποφορτιστεις.το δυσκολο εκεινη την ωρα ειναι να σηκωθεις και να βγεις εξω για να κανεις κατι.

το τελευταιο επεισοοδιο μου κρατησε 16 μηνες.κολαση.αλλα τωρα ειμαι πολυ πολυ καλυτερα.η ελπιδα δε χανεται.προσπαθησε.
αν θες την επομενη φορα που θα πας στο γιατρο σου τωτα τον αν μπορειτε να βαλετε μεγαλυτερες δοσεις φαρμακων το βραδυ και πολυ μικροτερες μεσα στη μερα.εμενα ετσι μου εφυγε η καταστολη και τωρα ειμαι πολυ πολυ καλυτερα.

Το ρεμερον βοηθαει σε αυτοκτονικες σκεψεις;

ειναι αντικαταθλιπτικο το remeron.βοηθαει πολυ και στον υπνο.απο οτι εχω δει απο εμενα και απο αλλους ειναι απο τα καλυτερα.πιανει σχετικα πιο γρηγορα απο αλλα.