Ε καλα δεν ειπα τιποτα. Δεν ειπα μην τα λες. Μια διαπιστωση εκανα.
Printable View
Εννοείς οτι δεν έχω πλούσιο λεξιλόγιο. Τι περίεργο έχω γράψει, και λες ότι δεν μιλάω καλά.;
Δεν έχεις γράψει τίποτα περίεργο κ μια χαρά είσαι όταν λέμε ξέρεις να μιλάς εννοούμε όταν μπαίνεις σε ένα μαγαζί κι ο πωλητής σε κατευθύνει τι να αγοράσεις ενώ εσύ δεν ξέρεις τι θεσ αυτοσ ξέρει να μιλάει έτσι θεσ να γίνεις νομίζω
Α κατάλαβα..Ναι αν και τό ξεπέρασα κάπως, παλιότερα αν κάποιος με πείσει να αγοράσω κάτι εγώ δεν μπορούσα να πώ όχι και φαινομουν χαζή έτσι, μίλαω χαμηλά, και είμαι αναποφάσιστη, για παλιά λέω τώρα.. και γενικά όταν ηξέρα ότι δεν μου αρέσε κάτι έλεγα "δεν ξέρω". Τώρα μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα με.τους ανθρώπους.
Δεν καταλαβεσ άστο
Ας γράψει κάποιος κάτι πλζ.
Ρε κούκλα είσαι στην εφηβεία αυτά που σε απασχολούν εγώ τα έχω ξεχάσει προσπάθησε να συμμετέχεις όπως μπορείς κι εγώ χαζά λέω αλλά συμμετέχω κάπως προσπάθησε να εκφραστεισ να πάρεις το χώρο σου εδώ μέσα
την συστολη που λες, την εχουν παρα πολλα ατομα της ηλικιας σου.
αυτο με την γλωσσα που λες κι εσυ καπου, δεν ξερω τι ακριβως ειναι.
μηπως προερχεσαι απο ξενη χωρα και ηρθες εδω μικρη και κομπλαρεις για τα ελληνικα σου?
Γεια σου κοριτσι....
Μην αγχωνεσαι..αυτο που περιγραφεις δν ειναι σπανιο και εγω ταυτιζομαι σε ενα βαθμο με αυτα που νιωθεις και σκεφτεσαι...αν εχεις βρει τι σε ενοχλει αυτο ειναι το πρωτο βημα στο δρομο της βελτιωσης .....
Και εσυ εχεις βρει τι σε ενοχλει..το επομενο βημα τωρα ειναι να ανακαλυψεις τα βαθυτερα αιτια που σε κανουν μ
να συμπεριφερεσαι ετσι.....να βρεις ποιοι φοβοι κρυβονται πισω απο αυτο....κ επδ εχω σκεφτει πανω σε αυτο εχω να σ πω πραγματακια που θα σε βοηθησουν να σε κατανοησεις λιγο περισσοτερο....
Περα απο θεματα χαμηλης αυτοεκτιμησης και διαστρεβλωμενης εικονας που μπορει να εχεις για τον εαυτο σου....(π.χ.ειμαι βαρετη, δεν ξερω αν αρεσουν στους αλλους τα αστεια μου, νιωθω οτι μειονεκτω κοινωνικα, νιωθω οτι οι αλλοι θα θεωρησουν αυτα που λεω χαζα ) κρυβονται επισης και φοβοι απορριψης........
Προτιμας να μεινεις σιωπηλη και να μην εκτεθεις επδ καταβαθος ξερεις οτι η εκθεση μπορει να εχει ως αποτελεσμα την αποδοκιμασια.....την απορριψη απο τους αλλους....και σε αυτο φαινεσαι ιδιαιτερα ευαλωτη.....φοβασαι να εισαι αυθορμητη επδ καποιος μπορει να σε αμφισβητησει....και κατ επεκταση αυτο για σενα μπορει να σημαινει οτι οι αλλοι αφου σε αμφισβητησουν και σε υποτιμησουν θα σε απομονωσουν........και αυτο καταβαθος ενδεχεται να σε πληγωνει πλ...
Αντι ομως να κρινεις αυστηρα τον εαυτο σου γι αυτο και να αυτομαστιγωνεσαι καλυτερο θα ηταν να σκεφτεις αν υπαρχουν εμπειριες απο το παρελθον σου στις οποιες εκτεθηκες σε αλλα ατομα και τα οποια σε αποδοκιμασαν και σε απομονωσαν......
Ολα αυτα που σκεφτεσαι και φοβασαι δεν προεκυψαν απο μονα τους.... σγρ υπαρχουν τραυματικες εμπειριες που κρυβονται απο πισω....δεν ειναι μονο εξαιτιας της συστολης που μπορει να ειναι ενα στοιχειο του χαρακτηρα σου ..........μπορει να προερχεται και απο επικριτικους γονεις .....
Εγω ειμαι σιγουρη πως και ατομο με ευαισθησιες εισαι και σκεπτομενη εισαι και πολυ ενδιαφερουσα στις αποψεις σου οταν τις μοιραζεσαι με τους αλλους και δεν προτιμας να κλειστεις στο καβουκι σου........ομως ο φοβος αυτος σε κανει να κλεινεσαι και ετσι σε προστατευει απο την απορριψη ομως σε εμποδιζει και απο την αποδοχη που εχεις αναγκη....που μπορει να ειναι εξισου ενα πιθανο αποτελεσμα της εκθεσης σου στους αλλους....
Εν ολιγοις θελω να σου πω οτι ολοι αυτοι οι φωνακλαδες που μιλανε ευκολα και κανουν αστεια δεν εχουν τπτ παραπανω απο σενα περα απο θρασσος και ρηχο μυαλο....κατα τ αλλα εσυ εισαι πιο ευαισθητοποιημενη και σκεπτομενη...και να ξερεις κανεις δεν ειναι καλυτερος απο κανεναν....!!!!!!!!!
Θα σου προτεινα αν μπορεις να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια...γνωσιακη συμπεριφορικη προσεγγιση....θα βοηθησει πιστευω...ειναι δυσκολο να τα δουλεψεις αυτα μονη σου θες καποιον να σε βοηθησει να απενοχοποιησεις τον εαυτο σου και να σε ωθησει να σκεφτεσαι διαφορετικα.....
Ειναι κατι το οποιο με θεληση και αν εχεις χρονο κ χρηματα για ειδικη βοηθεια...θα το ξεπερασεις....
Αντε...καλο ειναι αφου γραφω που γραφω...αντι να τα λεω αυτα σε σενα να τα υπενθυμιζω συνεχως και σε μενα
Μια ερωτηση θελω να κανω προς τα υπολοιπα μελη του φορουμ:
Πιστευετε οτι αυτη η φοβια εμφανιζεται κατα βαση μονο στην παιδικη εφηβικη και νεαρη ενηλικη ηλικια??? Πιστευετε οτι ξεπερνιεται οταν οι ανθρωποις αρχιζουν να δουλευουν να εχουν υποχρεωσεις??...φανταζομαι οτι οταν μπαινεις στην αγορα εργασιας η αναγκη να εργαστεις ...να ερθεις σε επαφη με κοσμο για να επιβιωσεις σε απευαισθητοποιει σιγα σιγα απο το κλεισιμο στο καβουκι σου κ τους φοβους της εκθεσης....
Αν ασκεις ενα επαγγελμα που απαιτει την επαφη με ανθρωπους καθημερινα...που απαιτει να διεκδικεις για να τα βγαλεις περα αναγκαστικα δεν ξεχνας και φοβους και ντροπες ?? Για πειτε...
Έτσι είναι ακριβώς άμα έχεις ανάγκη αυτά σου φαίνονται παραμύθια
Ουουουου , αμα μπεις στην αγορα εργασιας , ' ψηνεσαι ' και τα ξεχνας ολα που λεει κι ο elis , ...............μικρος ημουν πολυ ντροπαλος , στην ηλικια σου , και μεχρι τα 25-27 , μετα σιγα -σιγα , ηταν κι η φυση της εργασιας τετοια , χρηματα πολλα στη μεση , επαφη με πιθανους απατεωνες , ξεθαρρεψα ....τωρα , αμα λαχει , πλακωνω και στις φαπες οποιον μου τα χωσει σε εργασιακο επιπεδο , η μη , πραμα αδιανοητο για 20-25 χρονια πριν ......
Ολα αυτα καποιες φορες τα νιωθω και γω....μην ανησυχεις εισαι μικρη ακομα....δεν γινονται αστραπιαια αυτα τα πραγματα λιγο βελτιωση της αυτοπεποιθησης σου θελεις...και εξαλλου οταν γινεις φοιτητρια θα αρχισεις να ανοιγεσαι περισσοτερο γτ ολοι ανοιχτοι θα ειναι....
Σε καταλαβαινω απολυτα σε αυτα που γραφεις .....απλως και το σχολειο δεν βοηθαει τοσο...κλειστη κοινωνια...πολλες κλικες ....σκληρα τα παιδια σε τετοιες ηλικιες κ γω ημουν πλ ηρεμη κ με πειραζανε... ενω στο παμεπιστημιο ειναι ολοι κουλ κ ανετοι..θα κανεις παρεες.....τα παιδια ειναι αλλιως εκει....θα κοινωνικοποιηθεις θα γνωρισεις κοσμο...θα σ δωθει η ευκαιρια να βγαλεις το πραγματικο σ εαυτο προς τα εξω....
Τρια πραγματα σε συμβουλευω προς το παρον
Πρωτον...αν υπαρχει η δυνατοτητα να συμβουλευτεις καποιον ψυχολογο..( οχι επδ εχεις κατι σοβαρο) αλλα για να σε κατευθυνει να νιωσεις καλυτερα...
Δευτερον...να κανεις υπομονη να τελειωσεις το σχολειο και μιλα μονο σε οσους σε καταλαβαινουν....και τριτον δωσε εμφαση στα διαβασματα σου να περασεις στη σχολη που σ αρεσει να κανεις αυτο που σ αρεσει...να σπουδασεις και ολα τα αλλα θα εχεις το χρονο να τα ξεπερασεις .....
Αν προς το παρον δεν μπορεις να συμβουλευτεις καποιον ψυχολογο.....θα σου πω ενα τρικ που μπορεις να κανεις προς το παρον....
Να προτιμας να εκτειθεσαι στους φοβους σου .....παρα να κλεινεσαι....ετσι τους ξεπερνας και απευαισθητοποιεισαι....
Να κανεις χομπι που θα χρειαζονται εκθεση στο κοσμο...πχ καποιο ομαδικο αθλημα...ή θεατρο...
Καλημερα.
Προσπαθησε να πεισεις τους γονεις σου να επισκεφθεις εναν παιδοψυχιατρο ή εναν παιδοψυχολογο που να εχει ειδικευτει και σε θεματα αυτισμου, Ασπεργκερ κλπ. μηπως και προκειται για κατι τετοιο.
Εξηγησε τους οτι δεν προκειται για ταμπου, απλα για εξειδικευμενη βοηθεια. Μερικες συνεδριες μπορει να σου φανουν παρα πολυ χρησιμες για να λυσεις τις αποριες που σε βασανιζουν.