εγω παιδια παλια επαιζα παιχνιδια αλλα μετα το ψυχωτικο επισοδειο αδυνατο να παιξω παιχνιδια εχω τεσσερα χρονια να παιξω πανω απο μιση ωρα...... σπανια μπορει να παιξω μια μαχη world of tanks και να το κλεισω, δεν ξερω τη επαθα πριν το επισοδειο ειμουν καθημερινος παιχτεις σε παιχνιδια
το θεμα ειναι να σου αρεσει το gaming να περνας ευχαριστα κ να μη τον κανεις ψυχαναγκαστικα, τοτε οντως ειναι χαμενος χρονος, υπο συνθηκες νομιζω μπορει να κανει κ καλο
Εγω νομιζω ειναι μονο καλο αμα κερδιζεις!! Χαχαχα εχει τυχει πολλες φορες να παιζω πχ ενα στυλ lineage και να ερχεται ενας και να με σκοτωνει στο ξεκαρφωτο, ε εκει σπανε τα νευρα σου η δεν σπανε; Ενω αν εισαι καλος και κερδιζεις η αν υπηρχαν ευκολα παιχνιδια και για μας να πω, οκ! Παντως περα απο ολα αυτα και εγω πιστευω οτι μπορει να κανει καλο εστω και μονο αν δεν σου δημιουργει αρνητικοτητα, αλλα ο γιατρος μου μου το απαγορεψε ενας που πηγαινα παλια, μου λεει σε φερνει εκτος πραγματικοτητας. Και κατι αλλοι γιατροι μου ελεγαν οτι πρεπει να προσγειωνομαι και τετοια. Λες και ειμαι χαρουμενη, ποτε δεν το καταλαβα αυτο το προσγειωνομαι.Quote:
Originally Posted by Soulfly
δεν ξερω λουλουδι βασικα δεν εχω συζητησει ποτε με το γιατρο μου το θεμα gaming περαν του οτι μου εχει πει να μην το παρακανω για να μην παραμελω τη φυσικη μου ασκηση κ τις δουλειες του σπιτιου, ομολογω πως "τρωω" πολλες ωρες στο pc αλλα δεν ειναι παντα gaming, μπορει να διαβαζω νεα, να ακουω μουσικη η να κοιταω καποιο φορουμ απο τα αυτα που ασχολουμαι...τωρα το να σε βγαλει εκτος πραγματικοτητας το game ειναι τραβηγμενο εκτος κ αν η ψυχωση και τα κολληματα σου εχουν να κανουν με ξωτικα κ μαγους χαχαχ
ο ανθρωπος πρεπει να χει αποψεις για να νιωθει καλα και ας εχει προβληματα αν του λενε συνεχως τι να κανει οι αλλοι δε θα βρισκει ενδιαφερον στη ζωη του
προτημοτερο να το κανει κατι λαθος παρα να σκεφτεται οτι ειναι ενας θεατης στη ζωη του.
Σε αυτο δεν εχεις αδικο!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Όπως σε βολεύει ... εκτός αν εννοούσες αφασία. Αμα στο νου σου γυροφέρνουν κουτάκια, φρουτάκια, ανθρωπάκια και στρατιωτάκια, γέφυρες, εμπόδια και δρομολόγια και πως πας από το ενα στο αλλο και στο επόμενο επίπεδο του παιχνιδιού, και αδημονείς πότε να ξαναπάρεις τη συσκευη στα χέρια να ξαναδραστηροποιηθείς σ' αυτα που γυρόφερναν στο νου σου τότε όντως ζεις στον κόσμο του παιχνιδιού ασχέτως που βρίσκεσαι σωματικά.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Άρα αφασία, διότι η γνώση δεν αποκτάται ούτε οξύνεται ούτε χρησιμοποιείται κατα τον τροπο που σου περιεγραψα. Μια μικρη αποδειξη ειναι οι χαμηλοι βαθμοι του μαθητη και φοιτητη που εχει αποβλακωθει στα διαφορα παιχνίδια.
Επίσης, η φαντασία γίνεται δύναμη όταν αφήνεις το μυαλό σου ελεύθερο σε τόπους, χωρους και προκλήσεις και όχι όταν το σκλαβώνεις σε μια συσκευή.
Και εγώ πριν πάθω την πρώτη κρίση πανικού έπαιζα καθημερινά στο ps4 τουλάχιστον για κάνα 3ωρο gta, call of duty, mortal kombat, wot κλπ. Από όταν με έπιασε αυτή η μαλακια δεν έχω καμία όρεξη για gaming.Quote:
Originally Posted by pavlosla
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App
Το θεμα ειναι οτι ο χρονος μας ειναι περιορισμενος. Και οσο μεγαλωνεις τοσο αισθανεσαι την πιεση του χρονου που περναει αστραπη. Σιγουρα το να αφιερωνεις μεγαλη μεριδα απο αυτο το χρονο σε καποιο παιχνιδι , θα το χασεις απο0 καπου αλλου. Το να αφιερωνεις χρονο να δεις μια ταινια, θα το χασεις απο καπου αλλου και ουτω καθεξης. Εχει σχεση με το τι ειναι το καθε ατομο και τη φιλοσοφια και σταση ζωης εχει. Σιγουρα μπορεις να αφησεις τα παιχνιδια και ολα αυτα τα περιττα και να παλεψεις για χρημα , για δοξα , για καταξιωση , για .... για ... για .... και η λιστα δεν εχει τελος. Οτι θελει ο καθενας.
Εαν τρως δυο ωρες την ημερα σε ενα παιχνιδι , θα μπορουσες να κανεις κατι παραγωγικο που θα σου εξασφαλισει κατι αλλο , εαν τρως δυο ωρες για να πιεις μια φραπεδια στην καφετερια , θα μπορουσες να κανεις κατι αλλο και η λιστα δεν εχει τελος. Πολλες φορες μετανοιωνεις και λες τι κανω και σπαταλω το χρονο μου σε αυτη την ηλιθια δραστηριοτητα ενω θα μπορουσα να κανω κατι αλλο και γεμιζεις ενοχες, γιατι ο χρονος ειναι περιορισμενος και θελουμε να πετυχουμε πολλα.
Προσωπικα για μενα δεν μου αρεσει να μενω αδρανης , ειναι πολλες φορες που δεν εχω ορεξη για τιποτα ... και εκεινες τις στιγμες επιστρατευω οτι χομπι μπορει να με γεμισει .... τρωγωντας ερχεται η ορεξη. Βαριεσαι να ξεκινησεις ενα καινουριο βιβλιο , αλλα απαξ και το ξεκινησεις μπορει να μη ξεκολλας μεχρι τελευταιας σελιδας.
Υπαρχουν μερικα πραγματα που θεωρουνται ακομα θεμελια σε μια κοινωνια που αλλαζει δραστικα. Οι υπολογιστες ηταν καποτε μια ενασχοληση για λιγους "πειραγμενους" και τα παιχνιδια στον υπολογιστη κατι το "εξ' απο δω" .... αλλα η κοινωνια αλλαζει. Καλλιστα τα παιχνιδια σε μερικα χρονια μπορει να μπουν στα ολυμπιακα αθληματα , καλλιστα μπορεις να ερθεις σε επαφη με ομοιοπαθεις για κοινωνικες σχεσεις , οπως ειναι διαφορες λεσχες για αλλες δραστηριοτητες ... τεσπα πολλα ειπα ... η ουσια ειναι μια ο χρονος ειναι περιορισμενος και συνηθως τα θελουμε ολα .... ναι να γινουμε και πλουσιοι , ναι να αποκτησουμε γνωσεις , ναι να καταξιωθουμε επαγγελματικα , κοινωνικα ... ναι να περναμε καλα και να μην μας βγαινει η πιστη καθε ημερα , ναι σε ολα .... ο καθενας κανει τις επιλογες του.
Συμφωνώ keep walking! Έθεσες το θέμα σε πολύ σωστή βάση.
Ιεράρχιση προτεραιοτήτων! Στο πλαίσιο αυτό θα δούμε αν και που χωράνε στγη ζωη μας τα παιχνίδια στον υπολογιστή. Πρέπει να έχουμε όμως αυστηρή αυτοπειθαρχία σ' αυτό που όρισα ως ιεράρχιση προτεραιοτήτων στη ζωη μας.
Εγω βασικά όταν πηγαινω το βραδυ για υπνο κάνω ένα μικρό απολογισμό για το τι έκανα τη μέρα, ήτοι πόσο παραγωγικά για μένα θεωρώ πως αξιοποίησα τη μέρα μου. Τυχόν ενασχόληση μου με ηλεκτρονικά παιχνίδια και facebook είναι πάντα στον πάτο.