Ρεμεντη, δεν είναι γενικολογία τα όρια. Ξαναλέω, δεν ξέρω αν ισχυει για κάθε διαταραχή αλλά για άτομα που εχουν θεματα εμπιστοσυνης, που νοιωθουν αδικημένα απο το κοινωνικό συνολο, θυματοποιημενα κτλ θεωρώ πως είναι πάρα πολύ βασικό να υπάρχει ο όρος αυτός.
Πες το ευθυνοφοβία, πες το οπως θες. Εγω πιστευα μςχρι τα 12 οτι ολοι οι γονεις βιαζουν τα παιδια τους. Απο κει κ πέρα μισησα χωρίς να το καταλάβω το συνολο γιατι το θεωρουσα υπευθυνο που δεν ενδιαφερθηκε "να με σωσει". Εχασα κάθε εμπιστοσθνη στον εαυτο μου κ στους ανθρωπους. Θεωρουσα τα πάντα μάταια κ δεν ημουν ποτε συνεπής σε πραγματα καθοριστικά γοα τη ζωή μου. Λογω φοβου ετρεχα μακρια απο το καλο μου. Το να ξερω πως αν κ μπορουσα να αποφυγω να ανοιχτώ σε κάποιο θέμα που με πονουσε οι συνέπειες του θα με κηνυγούσαν, μου θυμιζε πως πρεπει να ειμαι στο θεραπευτή και να δουλεύω με τον εαυτό μου. Η μικροτερη συνέπεια θα ηταν ενα χαμενο 50αρικο κ οι μεγαλύτερες οι δαιμονες μου.
Επίσης, ο δικός μου θεραπευτής, ποτε δεν είχε καμία σταση. Ουτε τιμωρητική, ουτε με επιβραβευσε ποτε, ουτε με εκρινε ουτε τπτ. Δεν ειναι η μανα σου ο θεραπευτης να δε βαλει τιμωρια επειδή δεν εφαγες το φαγητό σου, επειδη ακριβώς ειναι υπάλληλος σου. Η ευθυνη του είναι να σε κατευθυνει σε μια οπτική ρεαλιστικη, και τις πραγματικότητας γυρω σου και αυτογνωσιας για τον εαυτό σου, ουτοσωστε να μπορέίς να παιρνεις αποφάσεις λογικά και οχι παράλογα. Αυτός που κάνει την δουλεια δεν ειναι ο θεραπευτης μονος του με το μαγικό ραβδί του. Ο ιδιος ο θεραπευομενος είναι και η οποιαδήποτε τιμωρία ή επιβραβευση αφορα τον ιδιο για τον εαυτό του. Πχ νοιώθω περίφανη που καταφερα 5 πραγματα με τα ψυχολογικά μου θέματα και επίσης νοιώθω πως η ιδια τιμωρουσα τον εαυτό μου με τοο να μην εχω το κουραγιο να αντιμετωπίσω τους δαιμονες μου. Βεβαια, κ ο θεραπευτης μ ηταν καλός κ υπήρχε κωδικας επικοινωνίας κοινός. Αν πψ πηγαινα σε θεραπευτή κ του ελεγα με βιασε ο πατερας μ κ μου ελεγε καλο πτανι εισαι κ του λογου σου, η επιδείνωσή μου θα ηταν εντελώς δική του ευθυνη.
Επίσης, εννοειται πως ο θεραπευτής αν κ κάνει λειτουργημα, είναι ελευθερος επαγγελματίας και πρέπει να ζήσει απο αυτο αφου αυτή είναι η δουλεια του. Αν με ρωτήσεις θα σου πω πως τα 50 είναι πολλά. Κ με 20 ή 30 θα μπορουσε να ζησει ο θεραπευτής, δεδομένου πως αν δουλεύει 8ωρες την ημέρα θα βγάλει απο 160 εως 240 τη στιγμη που οι πελατες του ζουν στην ελλαδα με τον βασικό στα 500...
3 θεραπευτες εχω επισκευθει κ οι 3 μου ειπαν για αμοιβή αν αποφασισω να μην κανω την συναντηση χωρις να το εχω πει απο την προηγουμενη φορα.
Ο ψυχοθεραπευτης δςν ειναι φαση κομμωτηρίου,ακύρωσε η σουλα,πάρε την κουλα για περμαναντ. Καθε ασθενης εχει μέρα κ ωρα. Δεν γινονται ξεπέτες. Επομένως δεν θα καλυφθει η ωρα απο αλλον θεραπευομενο εκτος κι αν μιλάμε για τσαρλατάνο που αυτο που θα πρέπςι να νοιαζει τον ασθενή θα είναι να αλλάζει θεραπευτη, οχι να σκέφτεται αν θα πληρωσει αν δεν πάει σε συνεδρέία.
Πάλι λες για τιμωρια πιο κάτω κατι που δεν ισχύει, το εξήγησα παρα πάνω. Αν πα σε ψυχοογο κ ψαχνεις να μεταβιβάσεις τις ευθυνες σου κ τα καταφερεις κιολας, τοτε δεν ξέρω αν είσαι λιγοτερο αρρωστος απο τον θεραπευτή.
Τελος, αυτα που γραφω είναι αποκλειστικά τα δικά μου συμπεράσματα απο την εμπειρία μου ως θεραπευομενη και εκανα ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεια κ ψυχαναλυση. Δεν ξέρω πως λειτουργουν ολοι οι θεραπευτες και φυσικά δεν αμφισβητώ πως υπάρχουν απατεωνες στον κλάδο. Όμως ανθρωποι με τα δικά μου προβλήματα θεωρώ πως θα ηταν κρίμα να μην "πιέζονται" κ να μην παρακινούνται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους ετσι. Αν δεν υπάρχει συνέπεια απτή θα τα παρατησεις στα μισα. Τυπου βαριεμαι σημερα (βαριεμαι=φοβαμαι να μιλησω για το θεμα κ τρεχω μακρια) κ δεν πάω. Δεν υπάρχει κινητρο οτι θα χασω κάτι αν δεν πάω. Την επομενη θα βαρεθω ξανα κ δε θα υπάρξει ποτε επόμενη φορα.
Εστάλη από SM-G3815 στο
E-Psychology.gr Mobile App
