Originally Posted by
Natalia_sups
Αμα σου το ξαναπει να πεις απλα στα ισα ε απο εμενα τι θες τοτε; Ηρθα με φορεμα στα πρωτα ραντεβου ξερω γω και σε ξεγελασα; Το ηξερες εξαρχης, αυτη ειμαι. Αμα δεν σου αρεσει βρες μια που φοραει φορεματα και τακουνια. Εκτος αν υπαρχει τιποτα που σου αρεσει σε μενα, σε αυτη τη περιπτωση αυτο να μου λες, τα αρνητικα σου σχολια δεν εχουν νοημα. Και δεν ειναι για το καλο μου, το καλο μου το ξερω και αυτο ειναι να νιωθω ανετα με το δικο μου στυλ. Αυτο θα εκανα στη θεση σου. Με τσαμπουκα. Αλλα δισταζεις μα δειξεις τσαμπουκα. Ξερεις γιατι;
Γιατι καλα ειπε το λουλουδι, δεν υπαρχει λογος να στο κανει αυτο παρα μονο για να σου ριχνει την αυτοπεποιθηση. Γιατι; Γιατι ειναι κομπλεξικος και φοβαται οτι δεν μπορει να το διαχειριστει η να σε κραταει κοντα του αμα παρεις τα πανω σου, για να σε εχει του χεριου του. Θελει να τον θελεις για οσο σε θελει και αμα βαρεθει εχει ηδη στρωσει τον δρομο για να ειναι προφανες το πως "φταις" εσυ: επειδη δεν φορας φορεματα και δεν εχεις το στυλ που θελει.
Επισης αυτο το δε δενεται ευκολα ειναι μαλακια. Ο μονος λογος για να στο πει αυτο ειναι για να σε εχει σε κοντο λουρι και στη τσιτα και αμα βαρεθει να μην υπαρχει τιποτα που να μπορει να του "χρεωθει". Ξαδελφος του "ειμαι μπερδεμενος/η" και του "θελω να μεινω μονος/η να σκεφτω". Λολ.
Ναι, υπαρχουν περιπτωσεις που ο αλλος οντως θελει να συστησει σε καινουρια πραγματα γιατι πιστευει οτι θα σου κανει καλο, αλλα αυτος δεν ειναι ο τροπος καποιου που νοιαζεται και σε σεβεται, ειναι ο τροπος καποιου που σε ελεγχει εγωιστικα. Εχει διαφορα.
Κι εγω ειχα εναν πρωην που φορουσε μονο μπλουζακια με κομιξ και μαλακιες στην αρχη κι εγω γουσταρα πουκαμισα. Και απλα του ειχα πει μου αρεσουν τα πουκαμισα. Δεν του εσπαγα τα @@ με ερωτησεις τυπου "τι μπλουζακια ειναι αυτα;"
Απο εκει και περα αρχισα να του κανω δωρο κανα πουκαμισο που και που αλλα συνεχισα να αγοραζω και κομιξ και μπλουζακια και φιγουρες και μαλακιες οπως αυτα που του αρεζαν. Δεν μπορεις να αλλαξεις εναν ανθρωπο. Μπορεις αμα θελεις ομως να τον συστησεις σε κατι καινουριο και να τον αφησεις στην ησυχια του να το εξερευνησει αμα θελει.
Τελικα οντως εκεινος ο καριολης (τον τιτλο τον απεκτησε αργοτερα, λολ) αρχισε να φοραει κανα πουκαμισακι που και που, αρχισε να αισθανεται λιγο πιο ανετα με αυτα πραγμα που καλλιεργηθηκε με θετικα σχολια, με κοπλιμεντα. Στο τετοιο μου αμα δεν τα φορουσε και ποτε, μπορουσε να φοραει την ιδια μπατμαν μπλουζα καθε μερα και δεν θα με πειραζε.
Εκει εγκειται η διαφορα, αλλο το μου αρεσει αυτο το πραγμα, και αλλο το "με πειραζει που λειπει".
Αντιστοιχα ο φιλος σου μπορουσε απλα να σου κανει δωρο κανα μαυρο η σκουρο οπως γουσταρεις ανετο φορεμα και να σου κανει κοπλιμεντα οταν το φορας.
Η να σου πει ξερω γω το ωραιο που ειναι το ποδι σου οταν φορας πλατφορμες (δεν ειναι και τακουνια αλλα ειναι ενας βολικος συμβιβασμος).
Αμα εισαι σιγουρη οτι στα λεει επικριτικα και οχι σε φαση "γιατι δεν δοκιμαζεις τιποτα κοκκινο" ξερω γω και αν βλεπεις οτι του ψιλοειναι εμμονη συγνωμη...αλλα εχετε situationship. A relationship based on the current situation επειδη βολευει προσωρινα.
Και αυτο το "δεν δενομαι ευκολα" εκει με παραπεμπει. Εισαι σταση, οχι σταθμος.
