Originally Posted by
elisabet
Το κίνητρο θα το είχες βρει αν δεν σε απασχολούσαν κι άλλα πράγματα (όχι απαραίτητα το να κάνεις σχέση, γενικά μιλάω).
Πχ θα μπορούσες να έχεις σκεφτεί "θέλω να κάνω σωματάρα, ας χτυπιέμαι κάθε μέρα στο γυμναστήριο" αυτό είναι ένα κίνητρο που θα μπορούσες να έχεις. Ή "Θέλω να έχω ένα καλό βαθμό πτυχίου" να ένας στόχος που μπορεί να λειτουργήσει και λειτουργεί σε πολλούς ως κίνητρο για να διαβάζεις και να μην χασομεράς.
Το οτι παραδέχεσαι πως δεν έχεις βρει τόσο δυνατά κίνητρα που να σε κινητοποιούν, δείχνει από μόνο του πως κάτι άλλο σε απασχολεί, κάτι είναι πιο δυνατό, κάποια ανάγκη μεγαλύτερη καλύπτεις μένοντας απλά να κοιτάς το ταβάνι, να σκέφτεσαι διάφορα ή να χαζεύεις.
Τείνω να συμφωνήσω περισσότερο λοιπόν με αυτό που σου λέει η savatage και όχι δεν γίνεται ταυτόχρονα σε όλους. Μερικοί - και συ σε αυτούς νομίζω- θέλουμε την απόλυτη αυτοσυγκέντρωση για να σκεφτούμε, δεν το κάνουμε ταυτόχρονα με άλλα πράγματα, με φίλους, εξόδους κτλ. Δεν το βρίσκω κακό, απλά νομίζω πρέπει να δεις λίγο πιο σφαιρικά το πράγμα : ας πούμε, κάθομαι και περνάω όλη την μέρα μου αντι να διαβάζω ή να βγω μια βόλτα, τι προσπαθώ να αποφύγω με αυτό; με τι το αντάλλαξα; σε τι άλλο βρήκα ευχαρίστηση; ποια ανάγκη μου άλλη καλύπτω που είναι μεγαλύτερη από το να περάσω το μάθημα ή να περάσω ομορφα με τις φιλες μου;
Γενικά προσπάθησε να απαντήσεις σε κάποια από αυτα τα ερωτήματα και να σε παρατηρείς περισσότερο ώστε να μπορείς να είσαι πιο συνειδητοποιημένη στο τι κάνεις και γιατί και τότε θα απενεχοποιηθείς απ'το οτι είσαι "τεμπέλα". Και θα μπορέσεις να το ελέγξεις και περισσότερο. Γαιτί καλή η σκέψη αλλά όπως είπε και η savatage είναι εξουθενωτικό, το μυαλό χρειάζεται και ξεκούραση από όλα αυτά, χρειάζεται να ξεφεύγει κάποιες στιγμές και σε πιο "ανάλαφρα".
Το να βρεις και να δυναμώσεις κάποια κίνητρα μέσα σου, το βρίσκω βοηθητικό αλλά δεν νομίζω πως λύνει το πρόβλημα παρά μόνο προσωρινά.
