ΔΕΝ αντεχω αλλο...

Για αλλη μια φορα, εχω συνελθει με το χάπι ρε παιδια.....δηλαδη να τρελαινεσαι
δε ξερω αν τα καταφερνει κανεις χωρις το χαπι μου φαινεται τοσο ΠΑΛΟΥΚΙ..
το θεμα ποιο ειναι τωρα;
Ηρεμησα ψυχικα οκ..αλλά για τι πραγμα να ελπιζω; γτ να ξανα προσπαθησω;
Αφου κοβοντας το , ΚΑΘΕ φορα αποτελειωνομαι...
τον εαυτο μου τον δουλευω οσο μπορω, δεν τον αφηνω.
Δε ξερω αν καποιος με καταλαβαινει..απλα νιωθω σαν να μετραω καθε φορα αντιστροφη μετρηση
δηλαδη ειπαμε παλι σ 1 χρονο να το κοψω...και λεω οκ παλι θα πεσω κλασικα
ε για ποσο θα γινεται αυτο;
απο την αλλη δε λεω να δεκτω το εφ'ορου ζωης (του χαπιου) γιατι ξερω θεραπευεται η καταθλιψη
και με ποναει το γεγονος οτι δεν βγαζω ακρη ακομα...τοσα χρονια...εχω απηυδησει λες και τι;δε θελω να γινω ΚΑΛΑ;
Μαζώχα δεν ειμαι οχι.
Επισης, δε μπορω να καταλαβω γιατι χρονιζει τοσο
που δεν εχω και βεβαρυμενο παρελθον ή κανενα φοβερο οικογενειακο ιστορικο.
Απλα ηθελα να τα γραψω....πονάω πολυ μεσα μου πλεον και νιωθω προχωραω διχως μελλον
με εχω σιχαθει

Quote:

---

Originally Posted by maria4

Για αλλη μια φορα, εχω συνελθει με το χάπι ρε παιδια.....δηλαδη να τρελαινεσαι
δε ξερω αν τα καταφερνει κανεις χωρις το χαπι μου φαινεται τοσο ΠΑΛΟΥΚΙ..
το θεμα ποιο ειναι τωρα;
Ηρεμησα ψυχικα οκ..αλλά για τι πραγμα να ελπιζω; γτ να ξανα προσπαθησω;
Αφου κοβοντας το , ΚΑΘΕ φορα αποτελειωνομαι...
τον εαυτο μου τον δουλευω οσο μπορω, δεν τον αφηνω.
Δε ξερω αν καποιος με καταλαβαινει..απλα νιωθω σαν να μετραω καθε φορα αντιστροφη μετρηση
δηλαδη ειπαμε παλι σ 1 χρονο να το κοψω...και λεω οκ παλι θα πεσω κλασικα
ε για ποσο θα γινεται αυτο;
απο την αλλη δε λεω να δεκτω το εφ'ορου ζωης (του χαπιου) γιατι ξερω θεραπευεται η καταθλιψη
και με ποναει το γεγονος οτι δεν βγαζω ακρη ακομα...τοσα χρονια...εχω απηυδησει λες και τι;δε θελω να γινω ΚΑΛΑ;
Μαζώχα δεν ειμαι οχι.
Επισης, δε μπορω να καταλαβω γιατι χρονιζει τοσο
που δεν εχω και βεβαρυμενο παρελθον ή κανενα φοβερο οικογενειακο ιστορικο.
Απλα ηθελα να τα γραψω....πονάω πολυ μεσα μου πλεον και νιωθω προχωραω διχως μελλον
με εχω σιχαθει

---

Γειά σου,
Τα χάπια αυτά, αναγκάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα να κάνει δραστικές αλλαγές στην λειτουργία του, ώστε να προσαρμοστεί.
Έτσι όταν το σταματάς επικρατεί το χάος στον οργανισμό!
Για να επιστρέψει σε όμοιο στάση, θα έχεις μεγάλη ταλαιπωρία με πολλά συμπτώματα, που τα θεωρείς σαν ξανακυλισμα, και αναγκαστικά τα ξαναπαίρνει για να γλυτώσεις.
Όμως αργά ή γρήγορα, ο οργανισμός τα απορρίπτει, και χρειάζεται να αυξήσει την δόση, η να αλλάξει φάρμακα για να ισορροπήσει.
Εάν σε ενδιαφέρει, κοίτα στην ιστοσελίδα survivingantidepressants.org., για το πως μπορεί να προσπαθήσεις να τα διακόψεις.

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Γειά σου,
Τα χάπια αυτά, αναγκάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα να κάνει δραστικές αλλαγές στην λειτουργία του, ώστε να προσαρμοστεί.
Έτσι όταν το σταματάς επικρατεί το χάος στον οργανισμό!
Για να επιστρέψει σε όμοιο στάση, θα έχεις μεγάλη ταλαιπωρία με πολλά συμπτώματα, που τα θεωρείς σαν ξανακυλισμα, και αναγκαστικά τα ξαναπαίρνει για να γλυτώσεις.
Όμως αργά ή γρήγορα, ο οργανισμός τα απορρίπτει, και χρειάζεται να αυξήσει την δόση, η να αλλάξει φάρμακα για να ισορροπήσει.
Εάν σε ενδιαφέρει, κοίτα στην ιστοσελίδα survivingantidepressants.org., για το πως μπορεί να προσπαθήσεις να τα διακόψεις.

---

Σ ευχαριστω Κωστα, μου εχεις ξαναπαντησει νομιζω. Ειχες κατι παρομοιο και τα καταφερες εν τελει.
Αυτο ομως μου κανει περισσοτερο για σωματικη εξαρτηση και γενικα κτ με withdrawn symptoms αν το λεω καλα και δεν ξέρω αν ισχύει ή οτι όντω προκειται για υποτροπή καταστασης. Γιατί ο γιατρος κ ολοκληρη η επιστημη δεν εξηγει κατι τετοιο αλλα αναφερεται σε υποτροπη και χαπι ξανα; Δεν εχει λογο να σε βαλει στο λουκι παλι νομιζω.

Ladose παιρνεις;

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Ladose παιρνεις;

---

Τι σημασια εχει ποιο παιρνω;

Τελοσπαντων εφεξορ παιρνω τωρα.

Λαντοζ και σιπραλεξ εχω παρει, νομιζω και το εφεχορ παλιοτερα. Θελω να σου πω απλα να μην το βαζεις κατω.
Είναι συνηθισμενο να μην ταιριαζει ένα φαρμακο, για αυτό υπαρχουν πολλα. Εχει παρατηρηθεί περα από κάθε αμφισβητηση ότι ο τροπος που λειτουργουν τα αντικαταθλιπτικα είναι διαφορετικος στον καθενα. Δεν σημαινει ότι το καλυτερο φαρμακο που σου προτεινει ενας ιατρος θα λειτουργησει το ιδιο σε εσενα όπως στους αλλους. Και μπορει εσενα να σε πιανει καλυτερα ένα άλλο που δεν θεωρείται τοσο καλο.
Θελω να σου γραψω πολλα, να σε βοηθησω αν είναι δυνατον και να σου συμπαρασταθω αν μπορω.

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Λαντοζ και σιπραλεξ εχω παρει, νομιζω και το εφεχορ παλιοτερα. Θελω να σου πω απλα να μην το βαζεις κατω.
Είναι συνηθισμενο να μην ταιριαζει ένα φαρμακο, για αυτό υπαρχουν πολλα. Εχει παρατηρηθεί περα από κάθε αμφισβητηση ότι ο τροπος που λειτουργουν τα αντικαταθλιπτικα είναι διαφορετικος στον καθενα. Δεν σημαινει ότι το καλυτερο φαρμακο που σου προτεινει ενας ιατρος θα λειτουργησει το ιδιο σε εσενα όπως στους αλλους. Και μπορει εσενα να σε πιανει καλυτερα ένα άλλο που δεν θεωρείται τοσο καλο.
Θελω να σου γραψω πολλα, να σε βοηθησω αν είναι δυνατον και να σου συμπαρασταθω αν μπορω.

---

Σ ευχαριστω πολυ, απλα το θεμα μου δεν ειναι το φαρμακο. Το φαρμακο με πιανει ευτυχως και καλα χωρις ιδιαιτερες παρενεργειες.
Το θεμα μου ειναι πως θα ξεφυγω απο τη καταθλιψη και το χαπι σαφως. Εγω οπως το βλεπω με παει για εφ' ορου ζωης.....και θα το παρω αν χρειαστει γιατι με κανει λειτουργικη αλλα ΔΕΝ μπορω να το χωνεψω-δεχτω.

Quote:

---

Originally Posted by maria4

Σ ευχαριστω πολυ, απλα το θεμα μου δεν ειναι το φαρμακο. Το φαρμακο με πιανει ευτυχως και καλα χωρις ιδιαιτερες παρενεργειες.
Το θεμα μου ειναι πως θα ξεφυγω απο τη καταθλιψη και το χαπι σαφως. Εγω οπως το βλεπω με παει για εφ' ορου ζωης.....και θα το παρω αν χρειαστει γιατι με κανει λειτουργικη αλλα ΔΕΝ μπορω να το χωνεψω-δεχτω.

---

Όταν περναει η οξεια φαση, σταματας αμεσως το φαρμακο;

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Όταν περναει η οξεια φαση, σταματας αμεσως το φαρμακο;

---

Οχι οχι κανονικα με συμβουλη γιατρου...συνήθως μετα απο 1 χρόνο.

Quote:

---

Originally Posted by maria4

Σ ευχαριστω πολυ, απλα το θεμα μου δεν ειναι το φαρμακο. Το φαρμακο με πιανει ευτυχως και καλα χωρις ιδιαιτερες παρενεργειες.
Το θεμα μου ειναι πως θα ξεφυγω απο τη καταθλιψη και το χαπι σαφως. Εγω οπως το βλεπω με παει για εφ' ορου ζωης.....και θα το παρω αν χρειαστει γιατι με κανει λειτουργικη αλλα ΔΕΝ μπορω να το χωνεψω-δεχτω.

---

Παρακαλω. Εχω την εντυπωση οτι η καταθλιψη δεν είναι καθολου κατανοητη από οσους δεν την εχουν περασει στην βαρια της φαση. Οποτε είναι αναποφευκτο να μην σε καταλαβαινουν, ουτε καν οι γιατροι, εμεις εχουμε την ταση να αισθανόμαστε ντροπη για την αρρωστια μας και βαρος στους αλλους.

Αν σε νικησε σε μια στιγμη η καταθλιψη, δεν νοιωθεις θυμο; Δεν νοιωθεις να καταρρεει η αυτοεκτιμηση σου; Δεν αισθάνεσαι ότι απομακρύνεσαι από τους (παλιότερους) στοχους σου;

Δες το ετσι. Αν ειχες μια γριππη δεν θα ηθελες βοηθεια; Θα ειχες μια παροδικη αδυναμια και την αναγκη των αλλων για λιγο οσπου να νοιωσεις παλι δυνατη.

Αυτά τα συναισθηματα αν τα εχεις πρεπει να τα ξεπερνάς.

Η αναλυση των αισθηματων είναι μια δουλεια που γινεται και απ τον καθενα μονο του, αλλα και με βοηθεια ειδικων. (προσοχή βεβαια να μην πεσεις σε απατεωνες.)

Από κει και περα συμφωνω κι εγω ότι υπαρχουν φασεις που το φαρμακο είναι απαραιτητο.
Αλλα το ιδανικο θα ηταν μια εργασια, ή μια άλλη απασχοληση, που να σε καλυπτει ψυχολογικα. Άλλος φτιαχνει στιχακια, άλλος ζωγραφιζει άλλος αθλείται άλλος γραφει άλλος συλλεγει πτυχια. κτλ
Νομιζεις ότι θα μπορουσες να ασχοληθείς σε βαθος με κατι που σε γεμιζει όταν εισαι σε καλη φαση;
Αν εισαι τέτοιος ανθρωπος νομιζω θα σε βοηθουσε πολύ. Ισως περισσοτερο και από κάθε θεσμικη θεραπεια.

Εχω να σου προτείνω και μια ταινια για εμπνευση.
Les amants de Montparnasse*(1958)Ο πρωταγωνιστης περναει διαφορες φασεις πανω-κατω.

Νομιζω ότι οσο περισσοτερο ανακαλύπτεις ποιος εισαι και τι θελεις, τοσο θα δυναμώνεις το χαρακτηρα σου. Δεν ξερω αν ακούγομαι λογικος.

Ο λογος που δεν θελεις να παιρνεις φαρμακο ποιος είναι;

Quote:

---

Originally Posted by maria4

Σ ευχαριστω Κωστα, μου εχεις ξαναπαντησει νομιζω. Ειχες κατι παρομοιο και τα καταφερες εν τελει.
Αυτο ομως μου κανει περισσοτερο για σωματικη εξαρτηση και γενικα κτ με withdrawn symptoms αν το λεω καλα και δεν ξέρω αν ισχύει ή οτι όντω προκειται για υποτροπή καταστασης. Γιατί ο γιατρος κ ολοκληρη η επιστημη δεν εξηγει κατι τετοιο αλλα αναφερεται σε υποτροπη και χαπι ξανα; Δεν εχει λογο να σε βαλει στο λουκι παλι νομιζω.

---

Πολύ σημαντικο. Μεγαλη ιστορια αυτά τα withdrawn symptoms....
δες εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=In4CbrVdaxc

Αν σε νικησε σε μια στιγμη η καταθλιψη, δεν νοιωθεις θυμο; Δεν νοιωθεις να καταρρεει η αυτοεκτιμηση σου; Δεν αισθάνεσαι ότι απομακρύνεσαι από τους (παλιότερους) στοχους σου;

Δες το ετσι. Αν ειχες μια γριππη δεν θα ηθελες βοηθεια; Θα ειχες μια παροδικη αδυναμια και την αναγκη των αλλων για λιγο οσπου να νοιωσεις παλι δυνατη.

Αυτά τα συναισθηματα αν τα εχεις πρεπει να τα ξεπερνάς.

Η αναλυση των αισθηματων είναι μια δουλεια που γινεται και απ τον καθενα μονο του, αλλα και με βοηθεια ειδικων. (προσοχή βεβαια να μην πεσεις σε απατεωνες.)

Από κει και περα συμφωνω κι εγω ότι υπαρχουν φασεις που το φαρμακο είναι απαραιτητο.
Αλλα το ιδανικο θα ηταν μια εργασια, ή μια άλλη απασχοληση, που να σε καλυπτει ψυχολογικα. Άλλος φτιαχνει στιχακια, άλλος ζωγραφιζει άλλος αθλείται άλλος γραφει άλλος συλλεγει πτυχια. κτλ
Νομιζεις ότι θα μπορουσες να ασχοληθείς σε βαθος με κατι που σε γεμιζει όταν εισαι σε καλη φαση;
Αν εισαι τέτοιος ανθρωπος νομιζω θα σε βοηθουσε πολύ. Ισως περισσοτερο και από κάθε θεσμικη θεραπεια.

Εχω να σου προτείνω και μια ταινια για εμπνευση.
Les amants de Montparnasse*(1958)Ο πρωταγωνιστης περναει διαφορες φασεις πανω-κατω.

Νομιζω ότι οσο περισσοτερο ανακαλύπτεις ποιος εισαι και τι θελεις, τοσο θα δυναμώνεις το χαρακτηρα σου. Δεν ξερω αν ακούγομαι λογικος.

Ο λογος που δεν θελεις να παιρνεις φαρμακο ποιος είναι;[/QUOTE]



Δε ξερω κατα ποσο εχεις δει τις απαντησεις μου σε ολο το θεμα...
Με δυο λογια, όσο εχω το χαπι ειμαι πάντα λειτουργική πραγμα που σημαινει δεν παρατησα ποτε το στοχο μου και τα ονειρα μου γενικοτερα. Απο κει και περα επειδη το παιρνω 6 χρονια πλεον με διακοπες/δοκιμες εχω πεσει. Οσες φορες το εκοψα με τη πρωτη αφορμη επεφτα σε σοβαρο καταθλιπτικο επεισοδιο με προσφατο το καλοκαιρι φετος.
Αυτο σημαινει: οτι δεν εχω βρει την ψυχικη μου γαληνη προφανως παρα τη ψυχοθεραπεια,παρα τις δικες μ προσπαθειες τοσων ετων για καλυτερευση.
Τωρα το χαπι το παιρνω αναγκαστηκά...γτ χωρις αυτο ΥΠΟΦΕΡΩ , δεν θελω να ΖΩ δε θελω τπτ. Ειμαι τελειως στο πατο και δε μπορω μονη μου να τα βγαλω εις περας.
Αρα, το χρειαζομαι οκ δε λεω. ΑΛΛΑ ποιος μου εγγυαται οτι δεν θα το παιρνω εφ ' ορου ζωης οπως παω;
Ενω ειναι κατι ψυχικο και θεραπευεται ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ "ΑΣΧΗΜΟ" ΓΕΓΟΝΟΣ που θα συμβει εμενα θα με βγαζω αποτυχημενη και αχρηστη;;
ΚΑΙ ΑΝΤΕ Ν ΤΟ ΔΕΧΤΩ να το παιρνω ποιος μου εγγυαται και τις μακροχρονιες παρενεργειες;

Γραψε λαθος. Δεν μπορω να βοηθησω.

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Γραψε λαθος. Δεν μπορω να βοηθησω.

---

χαχα τι συνεβη;

Maria μου δεν εγινε τιποτα. Να χαμογελας και όλα θα πανε καλα.