Real Friendship...

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Η φιλία είναι πολύ δύσκολο θέμα και χρειάζονται πολλά χρόνια και καταστάσεις για να ανακαλύψεις τους πραγματικούς φίλους.

---

ειναι πολυ δύσκολο θέμα. ειναι δύσκολες οι σχεσεις έτσι κ αλλιως.

αλλα οσα φερνει η ώρα δεν φερνει ο χρονος...έτσι δε λενε? δεν ειναι απαραιτητο το θέμα των χρονων, των ετων....μπορεις να ανακαλύψεις σε στιγμες πραγματα πολυ σημαντικα, χωρις να μετρας απαραιτητα χρονια. εκανα χρονια να το ανακαλυψω κ να το παραδεχτω....

Αλλιως: το κάθε \"τώρα\" μαθαινω να μην το υποτιμώ

---

Eύγε Σοφία, και συμφωνώ..

Εγώ νομίζω ότι η αληθινή φιλία πρέπει να τεσταριστεί - όπως και όλες οι σχέσεις - ώστε να αποδείξει την... \"αληθινότητα\" της. Την είχα πατήσει με διάφορους φίλους μου που θεωρούσα \"καλούς\" φίλους... πραγματικά δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το να νομίζεις ότι είστε κολλητοί φίλοι και αυτός να σε παρατήσει σε μια πολύ δύσκολη στιγμή σου. Πιο εύκολα, για μένα, ξεπερνάς ερωτικές σχέσεις παρά φιλικές σχέσεις που έχουν κρατήσει από την παιδική σου ηλικία... Εκτός άμα είχες σχέση με την Halle Berry... πολύ Χόλιγουντ είμαι τελικώς...

Και να συνεχίσω πάνω σ αυτό με το εξής παράδειγμα.:

Tην καλύτερή μου φίλη, τη γνώρισα πριν 10 χρόνια και την κατάλαβα από μία και μοναδική κίνηση που έκανε. Πάνω στη βδομάδα της γνωριμίας μας, βλέποντάς με να κυκλοφορώ ξυπόλητη στο δωμάτιο, έτρεξε χωρίς να μου πει τίποτα, και μου έφερε ένα ζευγάρι παντόφλες γιατί έκανε κρύο.

Μέχρι σήμερα, δεν έχω ούτε έχει απογοητευτεί....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Έγώ πάλι έχω ένα άλλο ...κουσούρι.
Τη στεναχώρια μου πολύ δύσκολα θα την εκφράσω σε κάποιον. Αλλά πολύ δύσκολα.
Τη χαρά μου τη μοιράζομαι ακόμη και με απλούς γνωστούς. Εκεί πάνω στον αυθορμητισμό μου \"βλέπω\" και τις αντιδράσεις. Έχω βάλει πολλά άτομα μέσα μου σε πάγο βλέποντας τέτοιες αντιδράσεις και έχω κόψει πολλούς \"φιλους\" επίσης.

---

Ακριβώς έτσι κι εγώ.Για τη στεναχώρια θα προσπαθήσω πολύ να την κρύψω αλλά τη χαρά όχι.Είχα χάσει κι εγώ φίλες έτσι παλιότερα.Το να χάσω φίλους επειδή ζήλεψαν τη χαρά μου οκ,θα στεναχωρεθώ αλλά μπορώ να το αντέξω.Αλλά το να τους χάσω επειδή με λυπούνται για τα προβλήματά μου αυτό δεν το αντέχω.

εγώ είχα μια φίλη που την θεωρούσα αδερφή μου πραγματικα... μεγαλώσαμε μαζί για αυτό. Αλλα μεγαλώνοντας οι ανθρώποι δεν είναι όπως παιδιά. Αυτή γέμισε με κακία και μίσος για τους ανθρώπους... Τα ανέχτηκα όλα, αλλα με κατηγορούσε για όλα. Υποτίθεται πως έφταιγ και που ανέπνεα, αλλα εγώ την αγαπούσα ακόμη, πως να σβήσω έτσι τόσα χρόνια;! Και μου έκενε συνεχώς πουστιέσ και έπεφτα σε κατάθλιψη. Τελευταία ήρθε Θεσσαλονίκη με την προφαση να δει εμένα αλλα το έκανε για να βρει τσάμπα ξενοδοχειο και να πηδηχτει με ένα τύπο που γνώρισε στο ιντερνετ... Και μετά έλεγε ψεμματα οτι εγώ δεν την ήθελα εκεί κ ξέκοψε γιατί \"εγώ φταίω\". Στην τελευταία συνομιλία μας έλεγε ότι πρέπει να είμαι Εβράια και να μην το ξέρω και για αυτό είμαι έτσι, ότι εκεινη ανήκει στην άρεια φυλη και τέτοιες μπουρδες. Δεν έχω ιδέα... Μάλλον εγώ είμαι χαζή και αθώα... Βλαμμενο ...Όλους τους εμπιστευομαι και τρώω σκατα

Ίσα - ίσα βρε κουτό που οι Εβραίοι τουλάχιστον υποστηρίζουν ο ένας το άλλον!!! Είνα μια ομάδα ανθρώπων που βοηθάει ο ένας τον άλλον! κοπλιμέντο σου έκανε κι ας μην το κατάλαβε!!! χι! χι! Άρεια φυλή? Μήπως έχει μπλέξει με τίποτα μακάκες η κοπέλα που της έχουν κάνει braindamage??? χμμμ! για πρόσεχε την !

Αν δεν κρύβεται κάτι τόσο σοβαρό στα λεγόμενά της,τότε απλά εις γνώση της σε εκμεταλεύεται και δεν θα την θεωρούσα φίλη σου.

Αλλά και πάλι θα εστιάσω σε μια και μόνο φράση που σου είπε αυτά περί \"άρειας φυλής\".... κάτι δεν πάει καλά με την κοπέλα... και δεν είναι μάλλον τόσο \"ασήμαντο\" αυτό που είπε. Υπάρχουν οργανώσεις \"χρυσή αυγή\" π.χ. που δεν είναι και τόσο αθώες .

Στη θέση σου, μάλλον θα ανησυχούσα ....

Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική μ\'αυτά που λέω, εσύ θα κρίνεις

σίγούρα... πάντα με εκμεταλλευόταν... αλλά είναι το ότι αν μεγαλώσεις μαζί με κάποιον μετά σου λέιπει. Και είναι ηλίθιο από την πλευρά μου γιατί εχω πραγματικά προδωθει, πονέσει κλπ... Δεν μιλάμε πλέον, \"γιατί \" υποτίθεται της κάνω κακο...

Quote:

---

Originally posted by epakaki
Στην τελευταία συνομιλία μας έλεγε ότι πρέπει να είμαι Εβράια και να μην το ξέρω και για αυτό είμαι έτσι, ότι εκεινη ανήκει στην άρεια φυλη και τέτοιες μπουρδες.

---

Α ρε τι ανωμαλία κυκλοφορεί!

Quote:

---

Originally posted by epakaki
εγώ είχα μια φίλη που την θεωρούσα αδερφή μου πραγματικα... μεγαλώσαμε μαζί για αυτό. Αλλα μεγαλώνοντας οι ανθρώποι δεν είναι όπως παιδιά. Αυτή γέμισε με κακία και μίσος για τους ανθρώπους... Τα ανέχτηκα όλα, αλλα με κατηγορούσε για όλα. Υποτίθεται πως έφταιγ και που ανέπνεα, αλλα εγώ την αγαπούσα ακόμη, πως να σβήσω έτσι τόσα χρόνια;! Και μου έκενε συνεχώς πουστιέσ και έπεφτα σε κατάθλιψη. Τελευταία ήρθε Θεσσαλονίκη με την προφαση να δει εμένα αλλα το έκανε για να βρει τσάμπα ξενοδοχειο και να πηδηχτει με ένα τύπο που γνώρισε στο ιντερνετ... Και μετά έλεγε ψεμματα οτι εγώ δεν την ήθελα εκεί κ ξέκοψε γιατί \"εγώ φταίω\". Στην τελευταία συνομιλία μας έλεγε ότι πρέπει να είμαι Εβράια και να μην το ξέρω και για αυτό είμαι έτσι, ότι εκεινη ανήκει στην άρεια φυλη και τέτοιες μπουρδες. Δεν έχω ιδέα... Μάλλον εγώ είμαι χαζή και αθώα... Βλαμμενο ...Όλους τους εμπιστευομαι και τρώω σκατα

---

epakaki...συγνώμη, αλλά σε αυτό φταις εσύ γιατί είσαι υπερβολικά ανεκτική.

Ένα πράγμα που εγώ τουλάχιστον έχω σαν αρχή στη φιλία, είναι η ισότιμη σχέση. Το είπα και παραπάνω, φέρομαι όπως θέλω να μου φέρονται. Αν δω ότι ο άλλος θέλει μόνο να παίρνει και να με χρησιμοποιεί ως πατερίτσα, φεύγω.

Επίσης πιστεύω ότι η φιλία θέλει χρόνο. Είναι πολύ εύκολο κάποιος να σου φερθεί καλά για μια στιγμή, να είναι εκεί δίπλα σου.
Μπορεί όμως να είναι πάντα εκεί?

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Μπορεί όμως να είναι πάντα εκεί?

---

αυτο ΠΟΤΕ δεν θα το μάθεις

...και άλλωστε, στη ζωή μας περνάμε πολλά. Αρρώστιες, απώλειες, γάμους, παιδιά, χαρές, λύπες.
Εκεί βλέπεις τη συμπεριφορά του άλλου και τη δική σου. Κάθε φορά μπαίνει και ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα που αφορά τη φιλία.
Πως μπορείς να θεωρεήσεις με ευκολία φίλο σου κάποιον που απλά σου φέρθηκε καλά για μια στιγμή?

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Μπορεί όμως να είναι πάντα εκεί?

---

αυτο ΠΟΤΕ δεν θα το μάθεις

---

Γι αυτό σου λέω ότι χρειάζεται χρόνο. Όταν ένας ανθρωπος-όπως και συ-δινει εξετάσεις στη σχέση σας σε βάθος χρόνου, περνάει απ τα άσχημα και τα όμορφα και έχει τη συμπεριφορά που εσένα τουλάχιστον σε ικανοποιεί, τότε η σχέση μπορεί να γίνει και ισόβια.

Για μένα είναι πολύ δύσκολο να πω ότι κάποιος είναι φίλος μου επειδή μέσα σε ένα μήνα που τον ξέρω που φέρθηκε καλά σε κάτι.

Στο λέω εγώ που έχω φίλη είκοσι χρόνια, (παρόλο που γνωριζόμασταν από παιδια) και φίλη που ξέρω δυο μήνες και πιστεύω ότι μπορεί να πάει καλά. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορώ να πω ότι ΤΕΛΟΣ, ΄με αυτή την κοπέλα θα είμαστε μαζί για μια ζωή....

Άλλωστε, όπως και στις σχέσεις, στην αρχή είναι όλα ρόδινα και όμορφα. αργότερα όταν και οι δύο άνθρωποι, (εραστές ή φίλοι) βγάζουν και τα ελλατώματα τους, μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα αν ταιριάζεις πραγματικά μαζί τους ή όχι.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Κάθε φορά μπαίνει και ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα που αφορά τη φιλία.
Πως μπορείς να θεωρεήσεις με ευκολία φίλο σου κάποιον που απλά σου φέρθηκε καλά για μια στιγμή?

---

φυσικά κ μπαινει ενα λιθαράκι ή μια κοτρώνα...ανάλογα με τη βαρύτητα που εχει για σενα η κάθε εκεινη στιγμη, το γεγονος, η σημασια που του αποδιδεις. φυσικα ΚΑΙ ο χρονος εχει τη σημασια του.αλλα δεν ειναι η ΜΟΝΗ παραμετρος.που σβηνει τη δυναμική των υπολοιπων.

επισης για το παντοτινο....κ εμενα μ αρεσει να το σκεφτομαι. ειναι πολυ ομορφο κ αγγιζει τη ρομαντικη μου πλευρά. οταν την αφήνω ελευθερη....ομως ξέρω κ αισθάνομαι πώς τα ορια ολων των ανθρωπων ΔΕΝ ειναι τα ιδια.Πώς να κατηγορήσω κάποιον/α αν δεν εχει τα ιδια ορια με τα δικά μου? αν δεν μπορει να με στηρίξει σε οτι θεωρω εγω οτι θέλω στήριξη? καποια πράγματα απλά δεν γινονται....αυτο δεν σημαινει οτι δεν αναγνωριζω κ δεν συγκινουμαι κ δεν αισθανομαι τυχερη στην προσπάθεια (και μονο) του φίλου που θέλει να ναι εκει, να με ακουσει, να με στηριξει.

Νομίζω ότι γνωστοί υπάρχουν πολλοί... και το μυστικό είναι να ξέρεις που πατάς και τα όρια σου.
Πραγματικοί φίλοι είναι πολύ λίγοι και έχει να κάνει με το ότι αυτό που είναι, είσαι και \'συ. (πρέπει όμως να είσαι κάτι καλό, όχι... ξεφτιλέ).
Υπάρχουν μετρημένοι άνθρωποι που βάζω το χέρι μου στη φωτιά γι\' αυτούς και άλλοι που έτσι και κάνεις το λάθος να τους δώσεις το χέρι θα στο φάνε!
Όλα ξεκαθαρίζουν όμως μετά από λίγο.

Σίγουρα ο χρόνος έτσι όπως το θέτεις, δεν είναι απόδειξη φιλίας. Μέσα από αυτόν όμως βλέπουμε τη διάρκεια και την πρόθεση να χτίσει ο άλλος κάτι μαζί σου.
Θέλει πολύ κόπο και θέληση.
Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την έννοια της φιλίας. Φιλία δεν είναι σου γίνομαι κασκόλ και να έχω την απαίτηση να με ακούς και να μου συμπαραστέκεσαι στο οτιδήποτε.
Το έχω πει και σε άλλο θέμα. Σταμάτησα μια σχέση τριών χρόνων με μια φίλη μου, (που μάλιστα τη θεωρούσα και απο τις αγαπημένες) γιατί κάποια στιγμή κατάλαβα ότι το μονο που ήθελε από μένα ήταν ένα αυτί για να κλαίγεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ.