Aθεράπευτα Βουλιμική

Παιδιά εγώ είμαι βουλιμική εδώ και 4 χρόνια. Όλα αυτά που λέμε τα έχω ακούσει και τα έχω σκεφτεί άπειρες φορές. Κοντεύω να πάρω διδακτορικό στην ψυχοπαθολογία ενός βουλιμικού και στην "πραγματική ουσία της ζωής" αλλά στο πρακτικό μέρος μένω στάσιμη... Για να μην πω κάνω 2 βήματα μπρος και 3 πίσω! Και το γελοίο είναι ότι κάθε φορά που τελειώνει ένα βουλιμικό επεισόδιο με εμετό, είμαι 1000% σίγουρη ότι θα είναι το τελευταίο. 4 χρόνια διαψεύδομαι. Και να φανταστείτε μέχρι το κραχ ήμουν πάντα "τέλεια", με τρομερή αυτοπειθαρχία και αποτελεσματικότητα. Τώρα νιώθω τόσο ανίκανη να ξεφύγω, να βοηθήσω τον εαυτό μου. Ευτυχώς έχω πάψει να τον κατηγορώ, μόνο τον λυπάμαι...
Χριστίνα μακάρι να πας καλά,και για σένα και για μας, να πιστέψουμε ότι γίνεται, ότι υπάρχει λύση.
Πολλά φιλιά σε όλους σας και ελπίζω να μην ήμουν πολύ επιθετική στην αρχή...Απλά αυτές τις μέρες είμαι πολύ θυμωμένη χωρίς ιδιαίτερο λογο... Καληνύχτα!

Κι'εγώ ακριβώς το ίδιο με σένα. Κι' εγώ για διδακτορικό πήγαινα αλλά στο πρακτικό μέρος ήμουν όπως κι' εσύ στάσιμη. Τον τελευταίο καιρό όμως είχα θυμώσει πολύ με τον εαυτόν μου γιατί η ζωή μου δίνει τόσο όμορφα πράγματα τα οποία ναι μέν τα δεχόμουν αλλά με το πρόβλημα της βουλιμίας δεν μπορούσα να τα χαρώ όσο έπρεπε. Δεν έχω φυσικά ξεπεράσει τίποτε ακόμη αλλά τουλάχιστον τώρα κάνω τρία βήματα μπροστά και δύο πίσω. Το καλό είναι ότι αυτή την περίοδο έχω πολύ δουλειά και έχω πέσει με τα μούτρα. Αυτό βλέπω ότι με βοηθάει πάρα πολύ. Ξεφεύγω λίγο και προσπαθώ να έχω όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες κενές ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια αρνητικής σκέψης. Δεν έχω καθήσει κάν να σκεφτώ πόσο καιρό είμαι "καθαρή" απο εμετούς (πρέπει να είναι παραπάνω απο μήνα), δεν θέλω να το κάνω για να είμαι όσο πιο φυσιολογική γίνεται. Η αλήθεια είναι πως έχω αλλάξει λίγο ψυχολογία προς το καλύτερο. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, το πιστεύω όμως όσο καμιά άλλη φορά.Σου εύχομαι και σένα ότι καλύτερο και προσπάθησε να κάνεις κάτι γι' αυτό που σε βασανίζει τόσα χρόνια.

Καλήσπέρα σας.Κι εγώ είχα περάσει κάποιο παρόμοιο διατροφικό πρόβλημα,μόνο που δεν ήταν την ιδίας έντασης και επικινδυνότητας με το βουλιμικό επεισόδιο.Είχα κι εγώ εναλλαγές στην διατροφική μου όρεξη και έκανα ακρότητες.Τώρα με ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής και χωρίς να επιβάλλω στον εαυτό μου αυστηρές <<λύσεις>> έχω καταφέρει να εξαλείψω-σχεδόν-το πρόβλημα.

Πιστεύω ότι κάθε φορά που κάποιος νιώθει την κίβδηλη ανάγκη να φάει ασταμάτητα και σε τρομερή ποσότητα,καλό είναι να συλλογίζεται πως θα νιώσει μετά την κατάσταση αύτή.Σε τι χαλια ψυχολογία θα βρεθεί και γενικώς πόσο άσχημα θα αισθάνεται μετά.Καλύτερη λύση από αυτό δε ,είναι να απασχοληθεί με κάτι άλλο και να παρακάμψει έτσι το διατροφικό του ξέσπασμα...

Εγώ με διάφορες τέτοιες απλές μεθόδους κατάφερνα,μερικώς,να απασχολείται αλλού το μυαλό μου και να γλιτώνω από ενέργειες που με βλάπτουν σωματικά μα κυρίως ψυχολογικά...

"... Τέτοιος βώλος λάσπη είναι η ανθρωπότητα, τέτοιος βώλος λάσπη είναι ο καθένας μας. Ποιό είναι το χρέος μας; Να μαχόμαστε ν' ανθίσει ένα μικρό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας".
Νίκος Καζαντζάκης

Παιδιά, όλοι νιώθουμε τα ίδια πράγματα. Το τι κάνουμε μετά, μπορεί να διαφέρει στον καθένα, όμως έχουμε παρόμοια ψυχολογία. Και πραγματικά, το πρώτο ζητούμενο είναι η ψυχολογική μας ισορροπία. Ό,τι κάνει ο καθένας για να τη βρει, είναι σωστό γι' αυτόν. Και σεβαστό. Και ο αγώνας του είναι σεβαστός από τους άλλους, γιατί -όποιος κι αν είναι- προϋποθέτει ΨΥΧΗ. Και η γνώμη μου είναι πως όποιος διαθέτει αυτήν την ψυχή, δε μπορεί, θα τη βρει την άκρη. Αργά ή γρήγορα!

έτσι είναι Λίνα. ΨΥΧΗ. εγώ θα έλεγα καλύτερα (επειδή όλοι έχουν ψυχή) ότι προϋποθέτει ΔΥΝΑΜΗ ψυχής. Και η δύναμη αυτή πηγάζει απ' την θέληση γι΄αυτό που θέλουμε να καταφέρουμε. Όλα μπορεί να τα κάνει ένας άνθρωπος εκτός απο αυτά που δεν "θέλει" να κάνει.

Κλεάνθη θα συμφωνήσω μαζί σου, αυτό που αναφέρεις είναι όντως αρκετά αποτελεσματικό. Τον τελευταίο καιρό έχω εφαρμόσει το εξής: Αρκετή δουλειά στο γραφείο έτσι ώστε να μην έχω πολλά κενά, βόλτες, αποδράσεις κάθε σαββατοκύριακο, ψώνια, και λίγο φαγητό 2 εώς 3 φορές την μέρα. Σε χαμηλές προς κανονικές ποσότητες. Γενικά γεμίζω την μέρα μου με πολύ ευχάριστα πράγματα και πραγματικά έχει αλλάξει λίγο και η ψυχολογία μου. Τελευταία νιώθω πιο ευχάριστα και οι άνθρωποι που είναι γύρω μου, μου το λένε καθημερινά ότι το χαμογελό μου είναι πολύ πιο αληθινό απο πρίν.

Καλησπέρα!έλειψα για Πάσχα και είχα καιρό να σας διαβάσω.Δυστυχώς έφαγα πολύ αυτές τις μέρες και χωρίς εμετό μετά,νιώθω πολύ πρησμένη για να μη πω πιο χοντρή...Γκρ...Τέσπα,εγώ ρε παιδιά είμαι σχετικά καλά ψυχολογικά,χωρίς μελαγχολία ή κτ παρόμοιο αλλά όπως έχω αναφέρει κ σε αλλο μνμ,η βουλιμία μου έχει γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μου και δε λέει να φύγει.Και δε νομίζω ότι κάνοντας πολλά πράγματα΄αλλάζει κτ,μόλις κάνω κάποιο διάλειμμα ξανά...Ξέρει κανείς σας τπτ για την ύπνωση?κάπου διάβασα ότι έχει αποτέλεσμα αλλά είμαι δύσπιστη απέναντι σε τέτοιες τεχνικές.Έχετε κάνει κάποια άλλη θεραπεία μήπως/

Σε κάθε άνθρωπο διαφέρει ο τρόπος θεραπείας φυσικά γιατί κανένας δεν είναι ίδιος. Ανάλογα με την ψυχολογία του καθενός. Εγώ με τον τρόπο που έχω ήδη αναφέρει είμαι παραπάνω απο μήνα καθαρή απο εμετούς και μάλιστα έχω χάσει και 2,5 κιλά γιατί οι ποσότητες φαγητού δεν είναι αρκετές. Βέβαια προτειμώ προς το παρόν να τρώω λίγο αλλά τουλάχιστον να βάζω κάτι μέσα μου παρά να έχω βουλιμικά επεισόδια. Και πίστεψέ με όταν γεμίσεις την μέρα σου με ασχολείες ευχάριστες όσο μπορείς φυσικά τότε να είσαι σίγουρη ότι αλλάζει, αρκεί βέβαια να υπάρχει και πίσμα για να αλλάξει. Για την ύπνωση δέν έχω ακούσει τίποτε Μυρτό. Όσο για άλλες θεραπείες πέρα απ' τις γνωστές με ειδικούς κτλ δεν γνωρίζω κάτι άλλο.

ΓΕΙΑ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ Κ ΕΓΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΒΟΥΛΙΜΙΑΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΡΕΣ ΝΥΣΤΕΙΑΣ Κ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΓΙΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΤΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΜΟΥ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ ΜΟΥ.ΤΡΩΩ Κ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΟΛΑ Η ΤΙΠΟΤΑ Κ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΙΜΩΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΥΠΟΣΤΙΡΙΖΟΥΝ,ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΕΓΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ?

Quote:

---

Originally posted by sofia
ΓΕΙΑ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ Κ ΕΓΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΒΟΥΛΙΜΙΑΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΡΕΣ ΝΥΣΤΕΙΑΣ Κ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΓΙΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΤΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΜΟΥ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ ΜΟΥ.ΤΡΩΩ Κ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΟΛΑ Η ΤΙΠΟΤΑ Κ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΙΜΩΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΥΠΟΣΤΙΡΙΖΟΥΝ,ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΕΓΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ?

---

Πες μας λίγα πράγματα για σένα οπως ηλικία / βάρος..προσπάθεις για χάσιμο βάρους ..εχουν γινει?και τι αποτελέσματα ειχαν ?????

ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΒΑΡΟΥΣ ΕΙΜΑΙ 49 ΚΙΛΑ ΜΕ ΥΨΟΣ 163,ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΙΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΤΗ ΜΕΧΡΙ 46 ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΧΑΙΝΩ ΣΤΑ 53.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟ ΕΧΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΑΚΤΙΚΑ,ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΔΗΛ.ΓΥΡΩ ΣΤΑ 13 ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ 1-2 ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ ΦΟΙΤΟΙΤΡΙΑ ΣΕ ''ΚΑΛΗ''ΣΧΟΛΗ,ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Κ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,ΕΧΩ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΛΠ...ΑΛΛΑ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΩ ΤΠΤ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΦΑΩ ΜΕΤΑ ,ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΞΕΦΥΓΩ ΛΙΓΟ ΚΛΠ.ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΞΩ ΑΠ'ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΩ ΑΛΛΑ ΕΚΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΩ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΚΥΛΑΩ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΝΤ΄ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΩ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΣΗ.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΑΥΤΟ ΝΑ ΗΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΩ ΕΞΑΙΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΟΥ ΥΠΟΧΕΩΣΕΩΝ,ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ.ΑΝΙΑΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ε ?

ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ,ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΙΣΩ ΝΑ ΕΧΩ ΑΓΧΟΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΛΥΣΗ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΙΣΩ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ.ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΓΧΟΣ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ.ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΩ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ Κ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑΖΕΙ.ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΩ ΑΛΛΑ...ΝΙΩΘΩ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ,ΝΙΩΘΩ ΧΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ Κ Η ΚΟΥΡΑΣΗ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΩ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ(ΕΜΕΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΡΚΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ...) ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ...

Σοφία κάτι παρόμοιο είχα ( μάλλον δεν έχω τώρα ) κι εγώ...Σε καταλαβαίνω απόλυτα.Δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα τι πρέπει να κάνεις γιατί δεν είμαι και ο πιο ειδικός βέβαια.Από την μικρή μου εμπειρία,μπορώ να πω ότι καλό είναι να κάτσεις να σκεφτείς τι θέση έχει η εξωτερική εμφάνιση στη ζωή σου.Πιστεύεις ότι για να είσαι αποδεκτή πρέπει να είσαι <<κάπως>>;Μήπως όλα αυτά τελικά είναι στο μυαλό μας;Πιστεύεις ότι οι άλλοι σε εκτιμούν μόνο και μόνο για το πως είσαι εξωτερικά;Θες να είναι έτσι;Γι' αυτό σπουδάζεις και ακονίζεις το μυαλό σου;
Ελπίζω να μη σε προβλημάτισα αλλά δεν έκανα τίποτα παραπάνω από το να εξωτερικεύσω μερικά ερωτήματα που έχω θέσει ο ίδιος στον εαυτό μου...
Τα υπόλοιπα σωματικά προβλήματα που προκύπτουν σαφώς και είναι αποτέλεσμα του λάθος τρόπου σκέψης που έχουμε.Εγώ θεωρώ ότι από εκεί ξεκινούν όλα...

πειτε με χαζη, αλλα δεν εχω καταλαβει ακριβως το θεμα της σοφιας..
Σοφια, αφου εχεις κανονικα κιλα (λιγα κατα τη γνωμη μου αλλα οκ, μεσα στα πλαισια) κι αφου δεν εχεις περιστατικα εμετων, ποιο ειναι το σοβαρο προβλημα? υπερφαγια δεν νομιζω οτι παρουσιαζεις γιατι θα παχαινες, πραμα που δε συμβαινει...
το αγχος και η ενασχοληση με το φαγητο ειναι το προβλημα?

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΙΛΑ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΚΑΝΩ 4ΩΡΕΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ 2ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΤΠΤ Η ΕΛΑΧΙΣΤΑ.ΑΣΕ ΠΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΑΧΑΙΝΩ ΑΠΛΑ ΟΧΙ ΠΟΛΥ.ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΧΑΙΝΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ Κ ΘΕΜΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΜΑΛΛΟΝ.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΟΥΤΕ Κ ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΑΠΛΑ, ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΩ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΠΟΝΑΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ.