Είναι ωραία να βγαίνεις απο την κρυψώνα σου και να μοιράζεσαι με τους άλλους, ε?Και μάλιστα να έχεις και τόσο υποστηρικτική ανταπόκριση...Χαίρομαι πολύ για σένα!
Η απάντηση του γιατρού σε ανακούφισε κάπως ή είναι η ιδέα μου?
Printable View
Είναι ωραία να βγαίνεις απο την κρυψώνα σου και να μοιράζεσαι με τους άλλους, ε?Και μάλιστα να έχεις και τόσο υποστηρικτική ανταπόκριση...Χαίρομαι πολύ για σένα!
Η απάντηση του γιατρού σε ανακούφισε κάπως ή είναι η ιδέα μου?
Ποιά απάντηση από όλες; ότι είμαι καλύτερα; ότι είναι κληρονομικό; το ότι με βρήκε καλύτερα με ανακούφισε, μου πρόσθεσε και το ρεμερον, για να κυλήσει λίγο πιο γρήγορα το πράγμα και για να αρχίσουμε μετά την μείωση, να έχουμε και επιλογές ως προς το τί θα κόψουμε, ανάλογα με το πως πάω. Όσο για την κληρονομικότητα δε με πολυένοιαξε... όταν περνάς κατάθλιψη δε σε νοιάζει αν την κληρονόμησες ή αν την απέκτησες στο δρόμο... ίσως το ότι δεν έχω άσχημα βιώματα να την καθιστά και πιο έυκολα αντιμετωπίσιμη, οπότε κατα αυτήν την έννοια ίσως είναι λιγάκι ανακουφιστικό... σήμερα πάντως ξύπνησα καλύτερα και καθάρισα το γραφείο μου μετά από 1 μήνα σχεδόν! Βέβαια κάπου στο ενδιάμεσο με έπιασαν και τα κλάματα, αλλά σε σχέση με χθες όντως νιώθω πολύ καλύτερα. Και μάλλον οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι μίλησα, έστω και λίγο...
Xαίρομαι πραγματικά για σένα και σου εύχομαι κάποτε να θυμάσαι όλη αυτή την ιστορία σαν ένα κακό εφιάλτη.
Nα θυμάσαι πως στις δύσκολες στιγμές κάτι μας μένει και αυτό είναι οι άνθρωποι που θα σταθούν δίπλα σου.
Δώσε τους όμως το δικαίωμα να το κάνουν.....
Αυτό είναι όντως πολύ μεγάλη πρόοδος και καλυτέρευση. Και πραγματικά χαίρομαι που κατάφερες και μίλησες, μιας που αυτό τελικά σου έκανε το μεγαλύτερο καλό, όπως λες.Quote:
Originally posted by kely28
σήμερα πάντως ξύπνησα καλύτερα και καθάρισα το γραφείο μου μετά από 1 μήνα σχεδόν! Βέβαια κάπου στο ενδιάμεσο με έπιασαν και τα κλάματα, αλλά σε σχέση με χθες όντως νιώθω πολύ καλύτερα. Και μάλλον οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι μίλησα, έστω και λίγο...
Μακάρι, τί να πω... έχω την αίσθηση ότι εδώ και ένα μήνα δε ζω... τακτοποιώ σήμερα κάποια πράγματα μου (καλλυντικά, ρούχα, κοσμήματα, παπούτσια κλπ) και συνειδητοποιώ πόσο καιρό έχω να τα χρησιμοποιήσω... και αναρωτιέμαι... τον τελευταίο μήνα ζω ή βρίσκομαι αλλού;;; νιώθω πως έχω ανοίξει το κουτί με τα παιδικά μου παιχνίδια και λέω \'\'αχ ναι, είχα και αυτό κάποτε και έπαιζα μαζί του κάθε μέρα\'\'
Παιδικά παιχνίδια, ε? Τόσο μακρινά σου φαίνονται όλα αυτά που μυρίζουν ζωή? Θα πρέπει να ήταν ένας ατέλειωτος μήνας αυτός για σένα.
Τώρα όμως τουλάχιστον το άνοιξες το κουτί, έτσι? Αγγίζεις πάλι τα παιχνίδια σου.Τη ζωή.
ατελείωτος... το έλεγα και χθες στον γιατρό μου... με ρωτάει: να κλείσουμε ραντεβού σε 2 εβδομάδες ή πιο μετά; σε 2 εβδομάδες του απαντάω εγω! οι προηγούμενες 2 εβδομάδες μου φάνηκαν αιώνες!!!
Θα δείξει πως θα πάει Φοίβη μου... είμαι αισιόδοξη... δηλαδή, αν δεν είμαι εγώ, ποιός θα πρέπει να είναι σκέφτομαι ώρες-ώρες... ευτυχώς μέσα στην όποια κατάφλιψή μου μπορώ που και που και τα βάζω κάτω με την λογική και λέω: αν εγώ, που με το που κατάλαβα ότι δεν πάω καλά ψυχολογικά, επισκέφθηκα αμέσως γιατρό, άρχισα την θεραπεία, δεν μου συνέβει στη ζωή μου κάτι φοβερά δυσάρεστο, δεν έχω ψυχώσεις, ψυχαναγκαστικά και όλα αυτά τα πιο advanced, αν εγώ δεν γίνω καλά, αλίμονο σε όλους τους ψυχικά ασθενείς! Θεωρώ πως είμαι αρκετά light περίπτωση για τα ψυχιατρικά δεδομένα, δηλαδή έχω ακόμη την λογική να το σκέφτομαι αυτό... παρόλο που ώρες-ώρες φοβάμαι πως θα τρελαθώ, ώρες-ώρες δουλεύει και η λογική...
Και σήμερα τουλάχιστον φαίνεσαι να είσαι πιο κοντά στη λογική σου. Αναγνωρίζεις και οτι το κατάλαβες γρήγορα και οτι έδρασες αμέσως και οτι η περίπτωσή σου είναι light. Ο φόβος οτι τρελαίνεσαι σήμερα μοιάζει να είναι μακρινός.
Τα σύννεφα στο μυαλό σου αραίωσαν πολύ, σήμερα, και μοιάζει να έχει βγει ο ήλιος!Σου εύχομαι να κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή η λιακάδα.Να έρθει καλοκαίρι ;)
Κέλυ το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να μιλήσεις στους δικούς σου ανθρώπους, στην οικογένειά σου!Χρεάζεσαι συμπαράσταση και κατανόηση, το βασικότερο!
Και να ξέρεις οτι για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει να το θες εσύ να το δουλέψεις στο μυαλό σου!Κάνε την προσπάθειά σου, βγες μια βόλτα,δες φίλους,μπορεί να έχεις στο μυαλό σου οτι δε θα είναι και τοσο καλά και δεν έχεις όρεξη να το κάνεις αλλά θα δεις οτι δε θα είναι και τοσο άσχημα όσο νομιζεις!
Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!!!
το πρόβλημα είναι ότι ενώ ξέρουμε τί πρέπει να κάνουμε, όταν είμαστε σε κατάθλιψη δεν μπορούμε να το κάνουμε!!! Προσωπικά εγώ μόλις σήμερα κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να βγεί έξω για να κάνει κάποιες δουλειές που ήταν απαραίτητες να γίνουν. Και με τα χίλια ζόρια! Πριν από 20 μέρες αυτό ήταν αδιανόητο να γίνει, δεν μπορούμε να επιβληθούμε στον εαυτό μας και εκεί είναι το πρόβλημα. Περπατώντας στον δρόμο δίψασα, σταμάτησα σε ένα περίπτερο να πάρω κάτι και το μάτι μου πέφτει πάνω στο αγαπημένο μου περιοδικό... και παθαίνω σοκ! Λέω: Αχ, ναι, υπάρχει και αυτό, υπήρχε στη ζωή μου και μάλιστα έτρεχα κάποτε να το πάρω, ήξερα κάθε πότε έβγαινε... Φοβερό... νιώθω λες και είχα αμνησία και τώρα αρχίζω και θυμάμαι σιγά-σιγά. Εδώ και 1 μήνα ήμουν στο απόλυτο τίποτα, καμία όρεξη για τίποτα, δεν σκεφτόμουν τίποτα, δεν ένιωθα τίποτα, δεν ήθελα τίποτα... και για να είμαι ειλικρινής και τώρα στο τίποτα είμαι ακόμη, απλά έχω τη δύναμη να επιβάλλω κάποια πράγματα στον εαυτό μου... και σιγά-σιγά θα έρθουν ένα-ένα..
Η αρχή όπως ξέρεις είναι το ήμιση του παντώς, και εσύ έχεις κάνει την αρχή αφού σκέφτεσαι αισιόδοξα!
Όλο λέμε \"έλα μωρέ στο μυαλό είναι όλα\"...το μυαλό μας όμως παίζει τόσο περίεργα παιχνίδια, έχεις δίκio, δεν είναι εύκολο να του επιβλήθείς!
Αυτή όμως όμως είναι η μαγεία της ζωής...όταν προσπαθείς και φτάνεις στην κορυφή!
keep trying!!!