Αυτή η στιγμιαία αμφιβολία που διέκρινε στον τόνο της φωνής του ήταν σαν μαχαίρι που της ξέσκιζε τα σωθικά.Ένοιωσε ανασφαλής για τον εαυτό της.Θεέ μου πόσο έχω αλλάξει πια και δεν με αναγνώρισε αμέσως;Εγώ αν εξαιρέσεις το ηλίθιο κούρεμα του θα τον αναγνώριζα ανάμεσα σε χίλιους.Τελικά έκανε την καρδιά της πέτρα δάγκωσε τα χείλη της για να μην κλάψει, στράφηκε προς το μέρος του και του είπε: