Binge eaters - H Νέα κατηγορία διατροφικών διαταραχών

Και κάτι πολύ αηδιαστικό που δε θα ξεχάσω ποτέ!
Φοιτήτρια (γύρω στα 24).. προσπαθούσα να χάσω κάποιο από το επιπλέον βάρος που είχα βάλει τον τελευταίο καιρό.. ήμουν σε δίαιτα για 4-5 μέρες ώσπου ένα βράδυ, λόγω ενός καυγά με το φίλο μου αποφασίζω να παραγγείλω από έξω.. έφαγα 3 σουβλάκια, τόσο γρήγορα που δε το πίστευα ούτε η ίδια.. με συνέπεια να μου έρθει αμμέσως τάση για εμετό.. Το τι βρήκα ήταν απίστευτο!! Ολόκληρα κομμάτια τηγανιτής πατάτας (καθόλου μασημένα) να επιπλέουν στη λεκάνη..
Συγνώμη που σας αηδιάζω.. τα΄γράφω περισσότερο για να τα βλέπω και η ίδια! :(

Επειδή αυτή η διαταραχή φωτογράφιζε και εμένα -τι πρωτότυπο-! και επειδή μάλλον στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν ο Λούκουλος, έβαλα ένα τέλος σε όλο αυτό το αίσχος με τον πλέον δραστικό τρόπο. Το δακτύλιο. Δε μπορώ πλέον να φάω γρήγορα και αν το κάνω, το πληρώνω φτυνοντας σάλια. ʼλλη αηδία αυτή, αλλά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του δακτυλίου. Αν πάλι επιμείνω και αγνοήσω τα σάλια, η συνέπεια είναι ο εμετός, την οποία ευτυχώς ακόμη δεν είδα.
Χθες αργά είχα μία ακόμη κρίση. Έβγαλα έξω σπανακόπιτα, παριζάκι, πατάτες, μπριζόλες, αγγούρι και σοκολάτα υγείας (ας μην ξεχνιόμαστε) και το αποτέλεσμα: Μία μπουκιά μπριζόλα, μία μπουκιά σπανακόπιτα, επίσκεψη στην τουαλέτα για να φτύνω σάλια, στη συνέχεια παριζάκι, πάλι τουαλέτα για σάλια και έπειτα κατέληξα απογοητευμένη στο κρεβάτι μου.
Χαίρομαι που έλαβε τέλος αυτό το όργιο. Πριν από λίγους μήνες θα έτρωγα όλα τα παραπάνω, αφού θα είχα φάει και νωρίτερα. Θα τα κατάπινα σαν το βόα με απίστευτη ευκολία και ταχύτητα και μέσα στη νύχτα θα σηκωνόμουν για να πάρω αντιόξινα για τις καούρες.

Quote:

---

Originally posted by zoumpy
Κι εγώ τα νιώθω όλα αυτά...Πώς μπορούμε βρε παιδιά να το ξεπεράσουμε???

---

ʼμα γίνει ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ για Binge Eating θα με φωνάξουν σίγουρα :P :P

Επειδή αδυνατώ να εκφραστώ σε ποσότητες, θα πω ότι τις μέρες πρωταθλητισμού μου ξεπερνώ τα 50 ευρώ σε delivery/περίπτερο/φούρνο!!

Λέτε τελικά να μας βολεύει ο χαρακτηρισμός?
Να έχω και ΄γώ να πώ κάτι στον παλιό συμμαθητή που θα δώ στο δρόμο... Δέν πάχυνα....έπαθα bingeeating. ΑΑΑΑΑ δέν είναι τίποτα....με ένα χάπι δίαιτα κάθε πρωί και μία δόση γυμναστική πρίν απο κάθε γεύμα θα μου περάσει....Θερίζει σου λέει....Τί? και εσύ τρώς σα γουρούνι τελευταία? Να το κοιτάξεις για να το προλάβεις...Θα σου δώσω το τηλέφωνο ενός bingeeaterγιατρού που κάνει θαύματα!!!!

Κάτι για να σκάσει το χειλάκι μας....[/quote]

τελικά δηλαδή δεν είμαι sick είμαι chic? AAAA εμένα με βολεύει πάντως ο χαρακτηρισμός ειδικά τώρα που έχω να κάνω 22 μέρες βουλιμικό πάρτυ σημαίνει οτι μετατρέπομαι σε bingeeater!!καλά τι να λέμε τώρα!!!(αστειεύομαι)

Επανέρχομαι μετά από καιρό στο τόπικ που άνοιξε η Μάρω για την "ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ" και θα παρακαλούσα, αν υπάρχει κάποιος που το ξεπέρασε ή που έστω το ελέγχει "αξιοπρεπώς" να μας δώσει τα φώτα του.......

"Υπάρχει λύση; Μπορεί να είναι δύσκολο να ξεπεράσει κανείς τα επεισόδια υπερφαγίας, γιατί αντίθετα με τις άλλες μορφές εθισμού (π.χ. κάπνισμα), δεν έχει την επιλογή να αποφύγει το φαγητό. Για αυτό το λόγο, πρέπει να αναπτύξει μια περισσότερο υγιεινή σχέση με το φαγητό. Μία σχέση που είναι βασισμένη στις διατροφικές του ανάγκες, και όχι στις συναισθηματικές. Είναι σημαντικό να αρχίσει κανείς να τρώει για την υγεία του και τις διατροφικές του ανάγκες. Η υγιεινή διατροφή περιλαμβάνει το σχεδιασμό ισορροπημένων γευμάτων, υγιεινές επιλογές στα γεύματα έξω από το σπίτι, και την εξασφάλιση ότι παίρνει κανείς τις σωστές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός του.

Το να ξεπεράσει κανείς τα επεισόδια υπερφαγίας, περιλαμβάνει επίσης και τον έλεγχο της συναισθηματικής κατανάλωσης φαγητού. Το να τρώει σωστά και να ακούει τις ανάγκες του σώματός του είναι βασικό βήμα στην καταπολέμηση της διαταραχής. ʼλλες στρατηγικές που βοηθούν είναι οι τεχνικές χαλάρωσης, η διατήρηση καλών σχέσεων με την οικογένεια και τους φίλους, και η αφιέρωση χρόνου για πράγματα που ευχαριστούν και διασκεδάζουν το άτομο. Σε κάποιες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη η ψυχοθεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή. "

Quote:

---

Originally posted by koko
Αμφιταλαντεύομαι τελικά μεταξύ της διάγνωσης binge eaters (βρίσκω τον εαυτό μου να χαίρεται που υπάγεται - άν υπάγεται - κάπου και χρήζει επιστημονικής έρευνας και ανάλυσης)....Μάλιστα παλαιότερα το είχα ανακαλύψει μέσα στα πολλά ψαξίματα στο google και μόνο που δέν το έκανα σημαία έξω απο το γραφείο της διαιτολόγου που με παρακολουθούσε τότε! Της το πήγα, και της είπα:Δέν φταίω εγώ που δέν κάνω το πρόγραμμα....Ο bingeeatismός μου τα φταίει....
Και για να τελειώσω την πρόταση που έγινε παράγραφος: μεταξύ αυτού που λέει o/η impossible.
Λέτε τελικά να μας βολεύει ο χαρακτηρισμός?
Να έχω και ΄γώ να πώ κάτι στον παλιό συμμαθητή που θα δώ στο δρόμο... Δέν πάχυνα....έπαθα bingeeating. ΑΑΑΑΑ δέν είναι τίποτα....με ένα χάπι δίαιτα κάθε πρωί και μία δόση γυμναστική πρίν απο κάθε γεύμα θα μου περάσει....Θερίζει σου λέει....Τί? και εσύ τρώς σα γουρούνι τελευταία? Να το κοιτάξεις για να το προλάβεις...Θα σου δώσω το τηλέφωνο ενός bingeeaterγιατρού που κάνει θαύματα!!!!

Κάτι για να σκάσει το χειλάκι μας....

---

αχαχαχαχαχαχαχααχαχαχααχα αχαχχααχχα

Εγώ δεν τρώω απ' έξω (no money) αλλά υπάρχει περίπτωση να φάω το φαγητό μου, να βάλω δεύτερο πιάτο, να φάω ό,τι αφήσουν τα παιδιά και όταν έρθει ο άντρας μου να ξαναφάω. Το βράδυ μία από τα ίδια. Είμαι 39 ετών κι εγώ και έτρωγα κι εγώ σαν έφηβη αλλά μετά τα 20 αδυνάτισα και μεταμορφώθηκα σε κύκνο (σοβαρά). Μετά παντρεύτηκα στα 30, έμεινα έγκυος και είπα : τέλος οι δίαιτες, δεν θα προσέχω και ....... 25 κιλά πάνω μεσα σε 8 χρόνια (τα 10 τον τελευταίο χ΄ρονο)

Quote:

---

[i]

Η δική μου εμπειρία είναι η εξής: επειδή πάντοτε ήμουν παχουλή (από παιδί), πίστευα ότι πρέπει να είμαι τέλεια σε όλα τα άλλα, τέλεια μαθήτρια, τέλεια φίλη, να είμαι δυνατή στις δυσκολίες και να υποστηρίζω όλους τους άλλους, να είμαι αγαπητή απ'όλους και πάει λέγοντας. Έθετα πολύ υψηλούς στόχους αλλά ακόμα κι όταν τους πετύχαινα αισθανόμουν μέτρια. Βάλε και τις δίαιτες που έκανα συνέχεια από τα 12 (τώρα είμαι 27) και δεν κατάφερνα να τις κρατήσω (άρα ακόμα περισσότερο το αίσθημα της αποτυχίας).

Όλα αυτά τα αισθήματα μετριότητας και κατωτερότητας τα έκρυβα καλά (απ'τον εαυτό μου), μέχρι που φέτος βγήκαν όλα μαζί στην επιφάνεια. Κατάθλιψη, φοβερό άγχος, κυκλοθυμία, αίσθημα ματαιότητας, απελπισίας και φαγητό, πολύ φαγητό!!!

---

Απίστευτο!!! κι εγω εδώ !!!!
Αχ καλή μου Ηilda,τα λογια σου με αντιπροσωπεύουν!!!!

Quote:

---

Originally posted by alalumaki
Επανέρχομαι μετά από καιρό στο τόπικ που άνοιξε η Μάρω για την "ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ" και θα παρακαλούσα, αν υπάρχει κάποιος που το ξεπέρασε ή που έστω το ελέγχει "αξιοπρεπώς" να μας δώσει τα φώτα του.......

---

alalumaki μπορω να πω πως εχω μαθει και το ελεγχω πλεον. συνηθως σε περιοδο στεναχωριας ή αγχους ανοιγει η ορεξη μου αλλα οχι οπως παλια.
εχω περασει απο το σταδιο της βουλιμιας πριν απο 1 χρονο με χρηση καθαρτικων. τωρα και μονο στην ιδεα αηδιαζω.
υπαρχουν εβδομαδες που μπορει να τρωω πολυ. μολις ομως συνελθω συναισθηματικα περιοριζω κατα πολυ τα γευματα μου ωστε να επανελθω στα κιλα μου. μιλαω για 2-3 κιλα διαφορα. ποτε παραπανω και ποτε με υπερφαγικα επεισοδια.
παντως ειναι γεγονος πως πρεπει να ξεχωρισω την στενοχωρια απο το φαγητο. εχω την πεποιθηση πως με το φαγητο νιωθω εστω και προσωρινα καλυτερα. γι'αυτο και ξεφευγω καποιες φορες.

5 ολοκληρες μερες ξαναρχισα τα ιδια.Εκρυψα (οχι απο το φορουμ) απο ατομα οτι εχω φαει τον απακα,εφαγα κρυφα και μονη μου και με τρελη ταχυτητα και κυριως αργα το βραδυ ενω ειχα κοψει το φαγητο αργα και εκανα λες και θα μου επαιρναν το φαι.Ο παλιος κακος εαυτος μου που μαλλον δεν εφυγε ποτε απλα νομιζα οτι εφυγε...Και φυσικα εφαγα γιατι απλα ηθελα να περασω καλα,να μου φυγει το αγχος μου να ξεχαστω,γιατι μονο με το φαι περναω καλα.Εβγαλα σπυρια,πρηστικα,κοντεψα να φτασω παλι τα 70.Σημερα ολη μερα παλευω παλι.Ποτε δε θα σταματησει αυτο...Καθε μερα αγωνας.Φοβαμαι οτι θα ξαναπαχυνω... και πιο πολυ φοβαμαι οτι δεν εχω πεισθει βαθια μεσα μου οτι θα τα καταφερω και οτι αξιζει να τα καταφερω.Ειπα να μοιραστω τις σκεψεις μου μαζι σας.

κοστανς, μπορει να ακουστει βαρυ, σκληρο, οπως θες πεστο.
αλλα αμα σου χαιδεψω ταυτια κακο θα σου κανω, οποτε........


κοριτσι, ειλικρινα, σε διαβαζω τοσο καιρο.
αληθεια, θα τα ξαναπαρεις ολα αμα συνεχισεις ετσι.

πολλη καταπιεση ρε συ. ολο αυτο ειναι βασανιστηριο.
ευτυχως που το συνειδητοποιεις, γιατι αλλιως θα χες ηδη αρχισει να παιρνεις.

αλλα δε νομιζω οτι υπαρχει και η φοβερη ανεση να το αφηνεις ολο αυτο να περναει...

:sniff:

Mα click μου το ξερω.Αν ημουν νορμαλ δε θα εγραφα στο φορουμ διατροφικων διαταραχων.Δεν ξερω τι μπορω να κανω με το θεμα μου πραγματικα.Δεν ξερω αν μπορω να κρατησω αυτη τη φορα το βαρος μου.Ποτε δεν το κρατησα αλλιως δε θα παιδευομουν τοσα χρονια τωρα.Αν μη τι αλλο νομιζα οτι ξερατε πως ειμαι συνειδητοποιημενη οσο αφορα το προβλημα μου.Αλλα εχω ηδη παρει 2 κιλα απο το Σεπτεμβρη click.Δεν ειναι οτι δεν εχω παρει.Απο το Σεπτεμβρη μεχρι τωρα ειμαι 67,8-69,8 πανω κατω.Παλευω.Αν εχετε παντως κατι να μου λετε μπορειτε να μου το λετε δεν εδειξα ποτε να μην παιρνω απο λόγια νομιζω.

ξερουμε ρε.

αυτο σου λεω. τι θα γινει? το χεις συνειδητοποιησει, το βλεπεις, το αναγνωριζεις αλλα κανεις τρελα υπερφαγικα επεισοδια συνειδητοτατα. και τα "απενοχοποιεις" κιολας. φιλος το φαι? ΦΙΛΟΣ???? το φαι??

κανε κατι ρε. τωρα οχι αυριο μεθαυριο καποτε