Printable View
Οταν με πιανει λυσσα και ειναι ορμονικο γιατι περιμενω περιοδο οτι και να κανω αν δεν φαω δεν περναει οποτε το ξερω και φτιαχνω οσπρια εκεινες τις μερες που με χορταινουν,ψωμι,φροντιζω να εχω απαχα τυρια και τρωω πολυ αλλα υγιεινα.Τις αλλες μερες που με πιανει λιγουρα την καταπολεμαω με ροφηματα,εχω ολων των ειδων στο ντουλαπι και τσιχλες.Πιανει πολυ :tumble:
Τρωω σαλατες σαλατες κ σαλατες αλλα τυπου σιζαρς νοστιμες χωρις σως η σως χωρια για να την ελεγχω.
αυτο με τα ροφηματα πιανει καργα, περυσι το χειμωνα που εχασα τα πολλα κιλα επινα αβερτα, η φιλη irenevaladia μου ειχε δωσει την ιδεα κ απο τοτε...σκεφτομαι ποτε θα χειμωνιασει να κρυωνω να πινω διαρκως στη δουλεια!Quote:
Originally posted by forty
Οταν με πιανει λυσσα και ειναι ορμονικο γιατι περιμενω περιοδο οτι και να κανω αν δεν φαω δεν περναει οποτε το ξερω και φτιαχνω οσπρια εκεινες τις μερες που με χορταινουν,ψωμι,φροντιζω να εχω απαχα τυρια και τρωω πολυ αλλα υγιεινα.Τις αλλες μερες που με πιανει λιγουρα την καταπολεμαω με ροφηματα,εχω ολων των ειδων στο ντουλαπι και τσιχλες.Πιανει πολυ :tumble:
τωρα οταν με πιανει λυσσα τρωω κ προσπαθω να περιορισω τη λυσσα σε εκεινη τη μερα/ωρα/λεπτο, οσο λιγοτερο τοσο το καλυτερο.
καποιες φορες παιρνει κ βδομαδα/ες αλλα τι να γινει...
Hey Nadine....good to be back !!
Tη Smith την βλέπω μόνο στο φατσοβιβλίο...είναι πολύ καλά...
Maria fc ...από το μάσημα δεν θα χρειαστείς μασέλες...το πολύ πολύ να αρχίσεις να ακούς περίργους τριγμούς στην κροταφογναθική σου διάρθρωση...:lol:
egw thelw na ta faw ola!!otan trww gliko meta thelw almiro!!
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης.
όταν με πιάνει αυτό το τερατάκι, συνήθως ενδίδω :(
καμιά φορά με βοηθάει πολύ να φάω καραμέλες, πολλές καραμέλες. τιγκάρω στη ζάχαρη και περνάει
εγω προσπαθω να ενδιδω σε οσο το δυνατον λιγοτερο επιαρυντικους πειρασμους
πχ θελω γλυκο? θα φτιαξω sweet & balance , θελω παγωτο? θα φαω 0% ή γρανιτα, θελω πατατακια? θα φαω αυτα που δεν ειναι τηγανητα κτλ κτλ... και γενικα επειδη ειμαι σε μια περιοδο λυσσας αυτο τον καιρο προσπαθω να το κοντρολαρω προκαταβολικα... πχ δεν ειναι κ τα 2 σνακ της ημερας γιαουρτι, το 1 ειναι μπαρα δημητριακων μεγαλη με γεμιση μαρμελαδα (133 θερ). οποτε ετσι αποφευγω τα υπερφαγικα
Smart σε ευχαριστωωωωωωω............Quote:
Originally posted by smart
για να μη μας πιανει λυσσα, υπαρχει λυση :)
και ομως!!!
3 φορες τη μερα απο 1 κουταλακι μελι, κανει θαυματα!
το χω δοκιμασει κ πιανει!!
ασχετως που δεν το εφαρμοζω :(
δοκιμαστε το κ πειτε μου :)
Ξυπνησα πριν απο λιγο και με έπιασε λυσσα κυριως απο δυσπεψια που ενοιωθα στο στομαχι μου . Ναι καλα διαβασατε . Το μεσημερι εφαγα αρκετα συγκρατημενα αλλα ηρθα και ξαπωσα και αυτο ηταν ολεθριο. Ευτυχως ανα και εχω τυψεις αρκεστηκα σε μια σοκοφρετα και λιγες 4-5 κουταλιες παγωτο . Σηκωθηκα και ηθελα παγωτο για να χωνεψω (δικαιλογογιες ) Οκ , ειχα δυσπεψια αλλα αν δεν ειχα το παγωτο τι θα ετρωγα ? Απλα με έπιασε!!!!!!
τις μεγαλυτερες σαβουροφαγιες στο παρελθον τις εκανα μετα απο μεσημεριανο υπνακο!
οταν λογω υποχρεωσεων εκοψα τον υπνο τα πραγματα εγιναν ελεγχομενα εκεινες τις ωρες.
και για μενα σωτηρια για οταν με πιανει λυσσα ειναι να εχω υγειινες λιχουδιες κι ετσι οσο παραπανω και να φαω το κακο περιοριζεται.
ΛΟΡΑ εχεις δικιο !!!! Μετα απο μεσημεριανο υπνο με πιανει και μενα !!!!!!!!!!! Λιαν επικυνδυνος!:flaming::flaming::flaming: :flaming::flaming:
δεν εχω τετοιες τασεις.
δεν μου λειπει κατι κι ας στερουμαι πραγματα που μου αρεσουν.
συνηθισα στη διατροφη... μ αρεσουν αυτα που τρωω...κ ειμαι κομπλε.
αμα με πιανει λυσσα - συνηθως βραδυνες ωρες και για κατι γλυκο - πινω ενα ροφημα η κακαο η τσαι .
Όταν με πιάνει λύσσα... χμμ. Για εμένα υπάρχουν δύο είδη "λύσσας". Το ένα είναι όταν πραγματικά νιώθω ανάγκη για γλυκό ή υδατάνθρακες (που φυσικά το μυαλό μεταφράζει σε ανάγκη για σοκολάτα ή ψωμί). Εκεί το ψιλοχειρίζομαι... τρώω μια κουταλιά μέλι ή ένα φρούτο, όσο κι αν εκείνη την ώρα το διαολάκι φωνάζει "εεεε τι κάνεις εκεί, ψωμί σου είπα!", και μετά από λίγο περνάει. Νταξ όχι ότι το κάνω πάντα, αλλά συνήθως ναι. Το διαπίστωσα ότι πιάνει, επειδή κάποια στιγμή με έπιασε και δεν είχα τίποτα αμαρτωλό στο σπίτι... οπότε αυτοσχεδίασα έτσι, και είδα ότι μια χαρά, ούτε σοκολάτα ούτε ψωμί είχα ανάγκη. Το αλάτι ακόμα πιο εύκολα - το έχω αντικαταστήσει με πιπέρι, ή τρώω λίγη φέτα, περνάει. Απίστευτο πόσα είναι απλά στο μυαλό μας!
Το άλλο είδος λύσσας είναι... αδιαχείριστο, ίσως επειδή είναι φουλ εντελώς ψυχολογικό, και όχι πχ υπογλυκαιμία. Αν είμαι σε φάση αυτοκαταστροφής, δεν καταλαβαίνω τίποτα εκτός από το να ολοκληρώσω την αυτοκαταστροφή. Και τρώω, και πίνω, και καπνίζω, και με βρίζω, και κάνω τα πάντα να με κάνω να αισθανθώ μίασμα. Δεν τα κάνω για παρηγοριά τότε ή για να αισθανθώ καλύτερα, τα κάνω ακριβώς για να με τιμωρήσω. Στον αντίποδα, για ίδιους λόγους, έχω κάτσει και μέρες με στέρηση τροφής. Δεν έχει όμως να κάνει με τιμωρία για τις διατροφικές μου συνήθειες, ούτε με άγνοια του κινδύνου. Αυτομαστίγωμα είναι. Είμαι γενικά καταθλιπτικός χαρακτήρας και σε κρίσεις κατάθλιψης (όλο και πιο σπάνιες, δόξα τω θεώ) παίζουμε από το πώς να αυτοκαταστραφείς για να έχεις να σε κράζεις, μέχρι το πώς να πεθάνεις χωρίς να κάνεις τίποτα.
Α και τρίτο είδος λύσσας... ευτυχώς και τα τρία μου είναι σε αραιές συχνότητες... το τρίτο λοιπόν είναι το κλασσικό "θέλω να φάω κάτι νόστιμο", όπου και πάλι το μυαλό ερμηνεύει νόστιμο = ό,τι δεν πρέπει να φας. Αυτό λοιπόν το παθαίνω τώρα πχ που είμαι σε πρόγραμμα, και αυτήν τη φορά δυστυχώς όντως αισθάνθηκα στέρηση. Επειδή θέλω να ξεκαρφώσω από το μυαλό τη λογική του "στερούμαι τώρα επειδή κάνω διαίτα", την ελεύθερη μέρα μου τρώω απαγορευμένα πράγματα όταν τα θέλω (όχι με το ζόρι, μην τρελαθούμε :D), και τρώω λίγο παραπάνω αν το θελήσω. Βλέπω ότι αυτό με βοηθάει να μην νιώθω καταπίεση οτι πω πω, δίαιτα, στερούμαιαιαιαι.... γιατί δεν στερούμαι. Οποτε την ελεύθερη μέρα φτιάχνω την καρμποναρούλα μου, τρώω την τυροπιτίτσα μου, τσιμπάω κανα κουλουράκι, γενικά μου δίνω κάτι τέτοιο, και ικανοποιείται το αίσθημα της στέρησης ακόμα κι αν δεν φάω καθόλου γλυκά ή αλκοόλ πχ. Και είδα ότι δεν κάνει και καμιά διαφορά στο θέμα της απώλειας, μην σας πω ίσα ίσα που με βοηθάει να... λειτουργώ και καλύτερα if you know what I'm saying :P Και σιγά σιγά, το μυαλό εφησυχάζεται ότι οκ, δεν έχουμε κατοχή, και άρα ζητάει παράνομες απολάυσεις όλο και πιο αραιά και πιο νορμάλ...
(Γεια σας. Δεν ξέρω για ποιον λόγο είχα σταματήσει να μπαίνω εδώ, αλλά κατάλαβα το σφάλμα μου :) )