καλησπέρα και απο μένα.......
αλεξάνδρα μου τι κάνεις????? απομακρυνθήκαμε καθόλου απο το πάτωμα???????
λοιπόν διάβασα όλα τα πόστ των κοριτσιών που είχα χάσει όλες αυτές τις μέρες....... το βλέπεις και μόνη σου ότι ο καθένας μας έχει να σου πει και κάτι διαφορετικό, όλα όμως έχουν στη βάση τους το πως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου!!!!
προσωπικά ξεχώρισα ιδιαίτερα και εμπνεύστηκα απο τα λόγια της πολυαγαπημένης μας ναντίν (παλιά καραβάνα, αγαπημένο πλάσμα, με ιδιαίτερες ευαισθησίες και ικανότητα στο λόγο) και της τόνιας που η στάση της για τη ζωή και τα πράγματα είναι σοφότατη και άκρως ρεαλιστική. (κοριτσάκι συμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες σου περί του φαινομένου του θερμοκηπίου, περί οξειδίων κλπ κλπ....... ωρέ που πάαααμε ώρέ???? χεχεχε......)
σοβαρεύομαι λοιπόν και να σου πώ τι συνειδητοποιώ μετά απ' όλα αυτά???? έχεις επιλέξει να απομακρυνθείς από τα πράγματα που πιστεύεις ότι μπορείς να έχεις (παρέες, γκόμενους, δουλειά, κατάρτιση κλπ κλπ.........) γιατί κατά βάση, εσύ η ίδια πιστεύεις ότι όλα αυτά θα τα αξίζεις μόνο αν είσαι στα σώστα κιλά!!!!! τι εννοώ??? με κάλυψε απολύτως η τόνια με μια της φράση:
"ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ???"
γιατί να βιώνεις όλο αυτό το μαύρο πράγμα και να περιμένεις να βελτιωθεί η κατάσταση όταν, με το καλό, μπείς στην οποιαδήποτε διαδικασία (χειρουργική ή μη) και αδυνατήσεις? γιατί να μην απολαύσεις τη ζωή σου ΤΩΡΑ? έτσι όπως είσαι ΤΩΡΑ???? πιστεύω ακράδαντα ότι για να πετύχει η προσπάθειά σου και για να φτάσεις στον ιδανικό σου στόχο (φυσικά και μπορείς να το πετύχεις... αναμφισβήτητα!) πρέπει εσύ η ίδια να νιώθεις καλά μέσα σου και ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ πραγματικά και ουσιαστικά, πέρα και ανεξάρτητα από κιλά και διαστάσεις!!!!! βλέπεις..... έχει τεράστια διαφορά το να λες "μισώ το σώμα μου, θέλω να το αλλάξω και να αδυνατήσω" από το να λες "αγαπώ το σώμα μου γιαυτό και επιλέγω το καλύτερο δυνατό για αυτό". πρίν λοιπόν από οποιαδήποτε προσπάθεια αδυνατίσματος, θέσε οπωσδήποτε τις σωστές βάσεις που ξεκινούν από την ψυχούλα σου και αντανακλούν και στην εμφάνιση σου εκ των υστέρων.
επίσης, θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να σου τονίσω ότι η επέμβαση δεν αποτελεί πανάκεια. αν θέλεις να βελτιώσεις το σώμα σου θα πρέπει να είσαι παρούσα σε αυτό, να το ζείς, να το ακούς και να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του! μια εγχείρηση δε θα σου λύσει το παραμικρό πρόβλημα έτσι απλά, αν δεν αποφασίσεις συνειδητά έναν πιο προσεγμένο τρόπο ζωής και μια διαφορετική φιλοσοφία.... όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλεις, γιατί το επιλέγεις και γιατί έτσι νιώθεις καλύτερα με την αλεξάνδρα....... εξέτασέ το προσεκτικά σαν πιθανότητα, ψάξε, ενημερώσου και κάντο αν πραγματικά πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει..... μην πιστέψεις όμως ούτε για μια στιγμή ότι δεν απαιτείται απο σενα κανενός είδους προσπάθεια και πειθαρχία...........το "δύσκολο μονοπάτι" θα χρειαστεί να το διαβείς σε κάθε περίπτωση αν πραγματικά επιθυμείς να αλλάξεις! μόνο που θα αξίζει τον κόπο και θα σε αποζημιώσει.... μακροπρόθεσμα!
και κλείνω εφιστώντας σου την προσοχή σε αυτά που ήδη έχεις, που δεν είναι καθόλου δεδομένα για άλλους ανθρώπους....η υγεία μας, οι οικογένειά μας, οι άνθρωποι που επιλέγουν να μας βάζουν στη ζωή τους και να μας κρατάνε πεισματικά εκεί, τα όμορφα αγοράκια που μας προσέχουν και μας δίνουν σημασία για τους όποιους λόγους, ακόμα και το μισό ευρώ που πληρωνόμαστε ή η καλημέρα που θα μας πει χαμογελαστά η περιπτερού ή και το ότι είμαστε όρθιοι και περπατάμε είναι πράγματα από τα οποία μπορούμε να αντλούμε δύναμη!!!!! υπάρχουν άνθρωποι με κομμένα μέλη που συνεχίζουν και το παλεύουν και δε σταματούν ποτέ. ακούγεται μακάβριο αλλά είναι η αλήθεια και είναι καλό να έχουμε συναίσθηση των πραγμάτων γύρω μας....... χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα προβλήματα του καθενός μας μειώνονται ή πάνε πίσω.......
σε φιλώ γλυκά και ελπίζω για το καλύτερο!!!!
